อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวา

อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผัน
เงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวัน แกล้งรำพรรณพูดล่อให้ต่อไป
นางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึง จึงว่า****มาแก้ไข
มาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไป แกล้งจะให้ห่าง**ไม่กลัวกู
แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขน ไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่
แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธู ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลัง ฯ
* ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน ตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง
จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบัง พระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ
พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ พิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหน
จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ฯ
* นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว คือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขา
พระฟังนางสร่างโศกค่อยบันเทา จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือ ออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลังฯ* ฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อน เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเราฯ* นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อสุรีผีเสื้อก็เชื่อถือยุดเอามือขวาซ้ายให้ผายผันเงือกก็พามาถึงได้ครึ่งวันแกล้งรำพรรณพูดล่อให้ต่อไปนางผีเสื้อเบื่อหูรู้เท่าถึงจึงว่า

* * * * * * * * * * * * ไม่กลัวกูแกล้งจะให้ห่างมาถึงนี่ชี้โน่นเนื่องกันไปมาแก้ไข

แล้วนางยักษ์หักขาฉีกสองแขนไม่หายแค้นเคี้ยวกินสิ้นทั้งคู่
แล้วกลับตามข้ามทางท้องสินธูออกว่ายวู่แหวกน้ำด้วยกำลังฯฝ่ายกุมารสินสมุทรไม่หยุดหย่อนตามบิดรทันสมอารมณ์หวัง

*จึงเล่าความตามติดไม่ปิดบังพระทรงฟังลูกชายค่อยคลายใจ
พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำพิลึกล้ำกว่าคิรีที่ไหนไหนเกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเราฯ

จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย* นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้วคือเกาะแก้วพิสดารเป็นชานเขาจึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย

พระฟังนางสร่างโศกค่อยบันเทา