Storyline: Mark tells June that he

Storyline: Mark tells June that he was ripped off by a garage.  June sympathizes with Mark and suggests that he file a complaint with the consumer protection agency.
June: You look so angry. What happened?
Mark: Nothing.   I'd rather not talk about it.  Just don't ask.
June: Come on.  I think you need to let off some steam.  Besides, you shouldn't keep your feelings pent up.  They'll eat you alive.  So, talk to me.
Mark: All right.  This morning I took my car to the garage to have them check the air-conditioner. They only gave it a once-over, refilled it with some Freon, and charged me 300 bucks!
June: No wonder you're livid.  I'd be mad, too if someone ripped me off like that.
Mark: Yeah.   AND they were rude.  They said I didn't know anything about cars, which I don't, but they didn't have to be so blunt!
June: Sounds like you got a raw deal!  Maybe you should file a complaint with the Consumer Protection Agency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องราว: หมายบอกเดือนมิถุนายนที่ เขาถูกริพมาปิดที่จอดรถ มิถุนายน sympathizes มีเครื่อง และแนะนำว่า เขายื่นคำร้องกับสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภคมิถุนายน: คุณดูโกรธดังนั้น เกิดอะไรขึ้น เครื่องหมาย: ไม่ ผมจะค่อนข้างไม่พูดคุยเกี่ยวกับมัน อย่าถาม มิถุนายน: โธ่ ผมคิดว่า คุณต้องการให้ไอน้ำบางส่วนออก นอกจาก คุณไม่ควรเก็บความรู้สึกของคุณเพนท์ค่า พวกเขาจะกินคุณมีชีวิตอยู่ ดังนั้น พูดคุยกับฉัน เครื่องหมาย: เอาละ เช้านี้ผมเอารถไปอู่เพื่อให้ตรวจสอบอยู่ พวกเขาเพียงให้ once-over เติม ด้วยสารบางอย่าง และคิด 300 bucks ฉัน มิถุนายน: พบคุณ livid ฉันจะบ้า เกินไปหากคนคัดลอกฉันปิดเช่นเดียวกับที่ เครื่องหมาย: ใช่ และพวกเขาหยาบ พวกเขากล่าวว่า ไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับรถ ผมไม่ แต่พวกเขาไม่มีจะทื่อดังนั้น มิถุนายน: เสียงเช่นคุณมีการจัดการวัตถุดิบ บางทีคุณควรยื่นคำร้องกับสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงเรื่อง: มาร์คบอกมิถุนายนว่าเขาถูกฉีกออกจากที่จอดรถ มิถุนายน sympathizes กับมาร์คและแสดงให้เห็นว่าเขายื่นเรื่องร้องเรียนกับหน่วยงานคุ้มครองผู้บริโภค.
มิถุนายน: คุณดูโกรธมาก เกิดอะไรขึ้น?
มาร์ค: ไม่มีอะไร ฉันไม่ต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงไม่ถาม.
มิถุนายน: มา ผมคิดว่าคุณต้องให้ไอน้ำออกบางส่วน นอกจากนี้คุณไม่ควรจะให้ความรู้สึกของคุณขึ้นถูกคุมขัง พวกเขาจะกินคุณมีชีวิตอยู่ ดังนั้นพูดคุยกับฉัน.
มาร์ค: สิทธิ์ทั้งหมด เช้าวันนี้ผมเอารถของฉันไปที่อู่รถที่มีพวกเขาตรวจสอบเครื่องปรับอากาศ พวกเขาเพียง แต่ให้มันครั้งหนึ่งไปเติมด้วยฟรีออนบางส่วนและคิดฉัน 300 bucks!
มิถุนายน: ไม่น่าแปลกใจที่คุณกำลังโกรธ ฉันจะบ้าเกินไปถ้ามีคนหลอกลวงเช่นนั้น.
มาร์ค: ใช่ และพวกเขาก็หยาบคาย พวกเขาบอกว่าผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับรถยนต์ซึ่งผมทำไม่ได้ แต่พวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็นทื่อเลย!
มิถุนายน: เสียงเหมือนคุณมีการจัดการวัตถุดิบ! บางทีคุณอาจจะยื่นเรื่องร้องเรียนกับสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงเรื่อง : มาร์คบอกจูนว่าเขาถูกฉีกออกโดยอู่ ไหมมิถุนายนเห็นใจมาร์คและแสดงให้เห็นว่าเขาร้องเรียนกับหน่วยงานคุ้มครองผู้บริโภค
จูน : คุณดูโกรธมาก เกิดอะไรขึ้น ?
เครื่องหมาย : ไม่มี ทำไมฉันไม่อยากพูดเกี่ยวกับมัน อะไรก็ไม่ต้องถาม
มิถุนายน : เอาน่า รึเปล่า ฉันคิดว่า คุณต้องปล่อยออกบ้าง ทำไมนายไม่ควรให้ความรู้สึกของคุณห้าขึ้นอะไรที่พวกเขาจะกินคุณมีชีวิตอยู่ ทำไมพูดกับฉัน
เครื่องหมาย : เอาล่ะ ทำไมเช้านี้ฉันเอารถของฉันไปที่โรงรถเพื่อให้ตรวจสอบเครื่องปรับอากาศ พวกเขาเพียงให้มันทันที เติมกับฟรีออน และกำชับผม 300 เหรียญ
มิถุนายน : ไม่แปลกที่คุณจะรู้สึกโกรธ อะไรผมก็โมโหเหมือนกัน ถ้าใครบางคนฉีกผมออกอย่างนั้น
เครื่องหมาย : ครับ ทำไมเขาหยาบคาย ทำไมพวกเขาบอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับรถซึ่งผมไม่ แต่พวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็นทื่อมาก
มิถุนายน : เสียงเหมือนคุณมีการจัดการดิบ ! ทำไมบางทีคุณควรร้องเรียนกับหน่วยงานคุ้มครองผู้บริโภค