AbstractOBJECTIVE:To examine the re

Abstract
OBJECTIVE:
To examine the relationship between gender expression (GE) and BMI in adolescence.
METHODS:
Repeated measures of weight-related behaviors and BMI were collected from 1996 to 2011 via annual/biennial self-report surveys from youth aged 10 to 23 years (6,693 females, 2,978 males) in the longitudinal Growing Up Today Study. GE (very conforming [referent], mostly conforming, nonconforming) was assessed in 2010/11. Sex-stratified, multivariable linear models estimated GE group differences in BMI and the contribution of sexual orientation and weight-related exposures to group differences. Models for males included interaction terms for GE with age.
RESULTS:
In females, mostly conforming youth had 0.53 kg m(-2) and nonconforming had 1.23 kg m(-2) higher BMI; when adding adjustment for sexual orientation and weight-related exposures, GE group estimates were attenuated up to 8% and remained statistically significant. In males, mostly conforming youth had -0.67 kg m(-2) and nonconforming had -1.99 kg m(-2) lower BMI (age [in years]) interactions were between -0.09 and -0.14 kg m(-2) ; when adding adjustment for sexual orientation and weight-related exposures, GE group estimates were attenuated up to 11% and remained statistically significant.
CONCLUSIONS:
GE is a strong independent predictor of BMI in adolescence. Obesity prevention and treatment interventions with youth must address ways that gender norms may reinforce or undermine healthful behaviors.
© 2016 The Obesity Society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเพศนิพจน์ (GE) และ BMI ในวัยรุ่นวิธีการ:การวัดซ้ำของพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักและ BMI ได้รวบรวมจาก 1996 2011 ทางสำรวจตนเองรายงานประจำ ปี/biennial จากเยาวชนอายุ 10 ถึง 23 ปี (หญิง 6,693 ชาย 2,978) ในระยะยาวเติบโตขึ้นวันนี้ศึกษา GE (มากสอดคล้อง [อ้างอิง], ส่วนใหญ่สอดคล้อง ไม่สอดคล้อง) รับการประเมินใน 2010-11 เพศ stratified, multivariable เชิงเส้นแบบจำลองประเมินความแตกต่างของกลุ่ม GE ใน BMI และสัดส่วนของเพศและน้ำหนักที่เกี่ยวกับแสงเพื่อความแตกต่างของกลุ่ม สำหรับเพศชายรวมเงื่อนไขการโต้ตอบสำหรับ GE มีอายุผลลัพธ์:ในเพศหญิง เยาวชนส่วนใหญ่สอดคล้องมี m(-2) 0.53 kg และไม่สอดคล้องได้ m(-2) 1.23 กิโลกรัม BMI สูงกว่า เมื่อเพิ่มสำหรับทางเพศและเกี่ยวข้องกับน้ำหนักแสง ประเมินกลุ่ม GE ถูก attenuated ถึง 8% และยังคงมีนัยสำคัญทางสถิติ ในเพศชาย เยาวชนส่วนใหญ่สอดคล้องมี m(-2)-0.67 กก. และไม่สอดคล้องมี BMI (อายุ [ปี]) ต่ำกว่า m(-2) กิโลกรัม-1.99 โต้ตอบได้ระหว่าง-0.09 และ-0.14 กิโลกรัม m(-2) เมื่อเพิ่มสำหรับทางเพศและเกี่ยวข้องกับน้ำหนักแสง ประเมินกลุ่ม GE ถูก attenuated ถึง 11% และยังคงมีนัยสำคัญทางสถิติบทสรุป:GE เป็น predictor อิสระที่แข็งแกร่งของ BMI ในวัยรุ่น กิจกรรมการป้องกันและรักษาโรคอ้วนกับเยาวชนต้องระบุวิธีที่บรรทัดฐานเพศอาจส่งเสริม หรือบ่อนทำลายพฤติกรรมเพื่อสุขภาพ© 2016 สังคมโรคอ้วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:
เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการแสดงออกทางเพศ (GE) และค่าดัชนีมวลกายในวัยรุ่น.
วิธีการ:
มาตรการซ้ำพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักและดัชนีมวลกายที่ถูกเก็บรวบรวม 1996-2011 ผ่านการสำรวจประจำปี / ล้มลุกด้วยตนเองรายงานจากเยาวชนที่มีอายุระหว่าง 10-23 ปี (6693 เพศหญิงเพศชาย 2978) ในระยะยาวเติบโตขึ้นการศึกษาวันนี้ จีอี (สอดคล้องมาก [อ้างอิง] ส่วนใหญ่สอดคล้อง, ไม่ลงรอยกัน) ได้รับการประเมินในปี 2010/11 เพศแซดตัวแบบเชิงเส้นหลายตัวแปรประมาณความแตกต่างในกลุ่มจีอีค่าดัชนีมวลกายและมีส่วนร่วมของรสนิยมทางเพศและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักความแตกต่างกลุ่ม รุ่นสำหรับเพศชายรวมถึงเงื่อนไขการทำงานร่วมกันสำหรับ GE กับอายุ.
ผลในเพศหญิงส่วนใหญ่สอดคล้องเยาวชนมี 0.53 กิโลกรัมเมตร (-2) และไม่ลงรอยกันได้ 1.23 กิโลกรัมเมตร (-2) สูงกว่าค่าดัชนีมวลกาย;
เมื่อมีการเพิ่มการปรับรสนิยมทางเพศและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักประมาณการกลุ่ม GE ถูกยับยั้งได้ถึง 8% และยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ ในเพศชายส่วนใหญ่สอดคล้องเยาวชนมี -0.67 กิโลกรัมเมตร (-2) และไม่ลงรอยกันมี -1.99 กิโลกรัมเมตร (-2) ต่ำกว่าค่าดัชนีมวลกาย (อายุ [ในปี]) ปฏิสัมพันธ์ระหว่าง -0.09 และ -0.14 กิโลกรัมเมตร (-2); เมื่อมีการเพิ่มการปรับรสนิยมทางเพศและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักประมาณการกลุ่ม GE ถูกลดสูงสุดถึง 11% และยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญ. สรุปจีอีเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระที่แข็งแกร่งของค่าดัชนีมวลกายในวัยรุ่น การป้องกันโรคอ้วนและการแทรกแซงการรักษากับเยาวชนต้องอยู่วิธีการที่บรรทัดฐานทางเพศอาจเสริมสร้างหรือทำลายพฤติกรรมที่ดีต่อสุขภาพ. © 2016 สมาคมโรคอ้วน