Species with inherently surface-inh

Species with inherently surface-inhabiting root systems are notably tolerant of prolonged waterlogging (Justin and Armstrong, 1987a). However, if those species with deeper and thus more vulnerable roots are to revive, they must form replacement roots positioned near or at the better-aerated soil surface. There are three mechanisms for generating these replacement root systems. One is a stimulation of the outgrowth of root primordia already present within the shoot base (e.g., in Zea mays - Fig.8A). A second is the induction of a new root system that involves initiation of root primordia and their subsequent outgrowth (e.g. in Helianthus annuus [Fig 8B] and Rumex palustris). Ethylene seems to be involved in both these processes. Applications of the gas to Z. mays strongly promotes primordial emergence (Jackson et al. 1981) although subsequent elongation is inhibited in association with aerenchyma formation. In nature, this inhibition may be mitigated by internal ventilation of ethylene out through the aerenchyma (Visser et al. 1997). Where replacement rooting involves initiation of new root primordia, auxin and ethylene are both thought to interact to bring this about (Visser et al., 1996). A third mechanism of placing roots at the soil surface involves a re-orientation of the root extension. Lateral roots of certain species grow upwards in waterlogged soils (Pereira and Kozlowski, 1977); Gibberd et al. 2001). When they reach the surface, they offer a replacement pathway for aeration of other attached roots provided there is adequate internally interconnected aerenchyma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุ์กับตั้งพื้นตั้งหลักแหล่งอยู่ระบบรากจะทนกับยวด waterlogging นาน (จัสตินและอาร์มสตรอง 1987a) อย่างไรก็ตาม ถ้าสายพันธุ์ที่ มีรากลึก และจึงมีความเสี่ยงที่จะฟื้นฟู พวกเขาต้องการรากแทนในตำแหน่งที่ใกล้ หรือ ที่ผิวดินดี aerated มีกลไกที่สามสำหรับการสร้างระบบรากเหล่านี้แทน หนึ่งคือการกระตุ้นของไป root primordia แล้วนี้ยิงฐาน (เช่น ในซี mays - Fig.8A) ที่สองเป็นการเหนี่ยวนำของระบบรากใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นของ root primordia และของพวกเขาไปตามมา (เช่นใน Helianthus annuus [ฟิก 8B] Rumex palustris) เอทิลีนน่าจะเกี่ยวข้องกับทั้งกระบวนการเหล่านี้ โปรแกรมประยุกต์ของก๊าซ z. mays ส่งเสริมเกิด primordial (Jackson et al. 1981) อย่างยิ่งแม้ว่า elongation ภายหลังถูกห้ามเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของ aerenchyma ธรรมชาติ อาจบรรเทายับยั้งนี้ โดยการระบายอากาศภายในของเอทิลีนออกผ่าน aerenchyma (Visser et al. 1997) Rooting แทนที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นของรากใหม่ primordia ออกซินและเอทิลีนมีทั้งคิดโต้ตอบไปมานี้เกี่ยวกับ (Visser et al., 1996) กลไกของการวางรากฐานที่พื้นดินสามเกี่ยวข้องกับการวางแนวใหม่ของส่วนขยายราก รากด้านข้างบางพันธุ์เติบโตขึ้นในดินเนื้อปูน waterlogged (Pereira และ Kozlowski, 1977); Gibberd et al. 2001) เมื่อพวกเขามาถึงพื้นผิว พวกเขาให้เปลี่ยนทางเดินสำหรับ aeration รากอื่น ๆ แนบให้มี aerenchyma เชื่อมต่อกันภายในอย่างเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ที่มีพื้นผิวที่อาศัยอยู่โดยเนื้อแท้ระบบรากเป็นที่สะดุดตาของใจกว้างขังเป็นเวลานาน (จัสตินและอาร์มสตรอง 1987A) แต่ถ้าสายพันธุ์ที่มีรากลึกและทำให้มีความเสี่ยงมากขึ้นที่จะฟื้นพวกเขาจะต้องเปลี่ยนรูปแบบรากในตำแหน่งที่ใกล้หรือที่ผิวดินดีมวลเบา มีสามกลไกสำหรับการสร้างระบบรากทดแทนเหล่านี้เป็น หนึ่งคือการกระตุ้นการเจริญเติบโตของราก primordia อยู่แล้วภายในฐานยิง (เช่นใน Zea mays - Fig.8A) เป็นครั้งที่สองคือการเหนี่ยวนำของระบบรากใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นของ primordia รากและผลพลอยได้ที่ตามมาของพวกเขา (เช่นในทานตะวัน [รูป 8B] และ Rumex palustris) เอทิลีนที่ดูเหมือนว่าจะมีส่วนร่วมในกระบวนการทั้งสองนี้ การประยุกต์ใช้งานของก๊าซถึง Z Mays ขอส่งเสริมการเกิดขึ้นดั่งเดิม (แจ็คสัน et al. 1981) แม้ว่าการยืดตัวที่ตามมาคือการยับยั้งในการเชื่อมโยงกับการก่อ aerenchyma ในธรรมชาติยับยั้งนี้อาจจะลดลงโดยการระบายอากาศภายในของเอทิลีนออกผ่าน aerenchyma นี้ (ไขควง et al. 1997) ในกรณีที่เกี่ยวข้องกับการทำลายแทนการเริ่มต้นของ primordia รากใหม่ออกซินและเอทิลีนที่มีความคิดทั้งในการโต้ตอบที่จะนำมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ (ไขควง et al., 1996) กลไกที่สามของการวางรากที่พื้นผิวดินที่เกี่ยวข้องกับการวางแนวทางใหม่ของการขยายราก รากด้านข้างบางชนิดเติบโตขึ้นในดินเปียกชุ่ม (ราและ Kozlowski, 1977); Gibberd et al, 2001) เมื่อพวกเขามาถึงพื้นผิวที่พวกเขามีทางเดินแทนการเติมอากาศของรากแนบอื่น ๆ มีเพียงพอที่เชื่อมต่อกันภายใน aerenchyma

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดที่มีระบบรากเป็นอย่างโดยเนื้อแท้พื้นผิวที่อาศัยอยู่โดยเฉพาะใจกว้างของน้ำขังนาน ( จัสติน และ อาร์มสตรอง 1987a ) อย่างไรก็ตาม หากผู้ชนิดลึก และดังนั้นจึง มีความเสี่ยงที่จะรื้อฟื้นรากจะต้องสร้างทดแทนรากวางใกล้หรือที่ขึ้นแบบผิวดิน มี 3 กลไกสำหรับการสร้างรากเหล่านี้แทนระบบหนึ่งคือการกระตุ้นของผลพลอยได้ของราก ไพรม ์เดียอยู่แล้วภายในยิงฐาน ( เช่นในข้าวโพด - fig.8a ) ที่สองคือการใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการเริ่มต้นของระบบราก รากและผลที่เกิดขึ้นตามมา ไพรม ์เดียของพวกเขา ( เช่น Annuus [ มะเดื่อ 8B ] และ rumex palustris ) เอทิลีนที่ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับกระบวนการทั้งสองนี้ การประยุกต์ใช้ก๊าซ Zเมย์ขอส่งเสริมการประถม ( Jackson et al . 1981 ) แม้ว่าภายหลังยับยั้งในความสัมพันธ์กับการยืดตัวเป็นต้น . ในธรรมชาติสารนี้อาจจะบรรเทาโดยการระบายอากาศภายในของเอทิลีนออกมา ผ่านต้น ( วิสเซอร์ et al . 1997 ) ที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนรากของราก ไพรม ์เดียใหม่ออกซินและก๊าซเอทธิลีนทั้งคิดโต้ตอบเพื่อนำมาเกี่ยวกับ ( วิสเซอร์ et al . , 1996 ) กลไกที่สามของการวางรากในดินที่เกี่ยวข้องกับการวางแนวของรากจะขยาย ด้านข้างของรากบางชนิดเติบโตขึ้นในดินน้ำขัง ( Pereira และ kozlowski , 1977 ) ; gibberd et al . 2001 ) เมื่อพวกเขามาถึงพื้นผิวพวกเขาเสนอให้เปลี่ยนเส้นทางสำหรับการให้อากาศในอื่น ๆติดรากให้มีเพียงพอภายในที่เชื่อมต่อระหว่างต้น .