The reason languages have switch st

The reason languages have switch statements is to allow the compiler to generate a jump table, which is fast if it's large, because at run-time it can get to the desired code in O(1) rather than O(N) time.

It's only helpful speed-wise if there are many cases and the code to execute in each case does not take much time, and the program spends much percentage of time in this code at all.

Other than that it's purely a matter of taste.

There is no relationship between number of code lines and speed. What matters is the kind of assembly language code that's generated, which I'd encourage you to get familiar with.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาษาที่มีคำสั่งเปลี่ยนเป็นให้คอมไพเลอร์เมื่อต้องสร้างตารางไป ซึ่งเป็นอย่างรวดเร็วถ้ามีขนาดใหญ่ เพราะเวลาเรียกใช้ มันได้รหัสต้องการในเวลาที่ O(1) มากกว่า O(N)ได้เพียงประโยชน์ความเร็วฉลาดถ้ามีหลายกรณี และรหัสการดำเนินการในแต่ละกรณีไม่ใช้เวลามาก และโปรแกรมใช้เปอร์เซ็นต์ของเวลาในรหัสนี้มากเลยนอกจาก จะจดเรื่องของรสชาติไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างหมายเลขบรรทัดของโค้ดและเร็วได้ สิ่งที่สำคัญคือ ชนิดของภาษาแอสเซมบลีรหัสที่สร้างขึ้น ซึ่งผมจะแนะนำให้คุณทำความคุ้นเคยกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาเหตุผลที่มีงบสวิทช์เพื่อให้คอมไพเลอร์ในการสร้างตารางกระโดดซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็วถ้ามันมีขนาดใหญ่เพราะในเวลาทำงานก็จะได้รับรหัสที่ต้องการใน O (1) มากกว่า O (n) เวลา. มัน เพียงความเร็วฉลาดประโยชน์ถ้ามีหลายกรณีและรหัสในการดำเนินการในแต่ละกรณีไม่ต้องใช้เวลามากและโปรแกรมที่ใช้จ่ายร้อยละมากเวลาในรหัสนี้เลย. อื่น ๆ กว่าที่มันเป็นอย่างหมดจดเรื่องของรสชาติ. นอกจากนี้ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของสายรหัสและความเร็ว สิ่งที่สำคัญคือชนิดของรหัสภาษาการชุมนุมที่สร้างขึ้นซึ่งผมขอแนะนำให้คุณได้คุ้นเคยกับ