- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
But no.…It’s about time for me to g
But no.
…It’s about time for me to get serious. My hex isn’t going to last long before that power.
Suimei was concerned by the Mazoku’s power. Even though that strange power bothered him, he didn’t have the luxury of thinking about it now.
Indeed, the cracks running through the icicle were already steadily growing larger. Paying the price for this action, blood dripped from all over its body, its veins bursting due to the exertion. Nevertheless, if things were to continue down this path, it would break through its prison before it died, after which it would come straight for him.
He needed to destroy it before that could happen.
“—Flamme est lego. Vis wizard…” (By this magician’s will, flame, converge.)
“That spell again?! It hasn’t worked from the very beginning!”
“—Really? Although it’s the same spell as before, but I’m using all my power this time; you can’t just say it’ll turn out the same!”
“You really think you’re going to burn me with a piddling warmth of this degree?!”
“You sure are full of yourself, aren’t you, you phony demon! Don’t you dare look down on a magician’s flames!” Suimei yelled before beginning his next incantation.
“Hex agon aestua sursum. Impedimuntum mors!” (Raging flame, give form to its death throes! Grant death unto the one obstructing my path!)
Fire gathered. This time, however, it did not form itself into whips of flame lashing toward the Mazoku. Instead it became a whirling eddy of flame swirling around its target.
Everything caught in its path was turned to ash in an instant.
“—W-what? It’s different from last time…”
The fire’s light reflected off the ice, filling the backdrop of forest and sky with a blinding scarlet light.
At some point, a small magic circle had encircled a magic stone in Suimei’s palm, which burned with a deep orange flame.
—Speaking aloud the final activation keyword, Suimei crushed the magic stone.
“—Fiamma o Ashurbanipal!” (Burn like the sun, gem of Ashurbanipal!)
In an instant, the flames surrounding the Mazoku suddenly closed in, their terrifying might drowning out all sound.
The scene was suddenly rocked by an explosion as fire fountained out of the ground and the heavens were dyed a reddish-white. An explosive roar accompanied this dramatic display.
A conflagration.
Crimson waves of heat billowed outward, spreading in all directions.
Subjected to this terrifying explosive power, the Mazoku didn’t even have time to scream its last.
None of those watching had the luxury of noting this, however, as they were too busy protecting themselves. Defending themselves against the terrifying heat shooting forth was already taking their all.
…In the end, all that remained was the smell of burnt trees and a few flickering embers.
Even though he’d carefully adjusted the strength of his spell out of concern for their surroundings, a flame of this scale and the resulting shockwave had reduced the ground the Mazoku had been standing on to lava.
“W-what an amazing magic!” an adventurer called out, stunned.
The voice belonged to the young magician girl. Her words broke the others out of their stupor, after which they mirrored her sentiment.
“O-oi! Even the clouds have been turned black…!”
“Mid-level magic? B-but this destructive power…”
“Lava…? Isn’t this the stuff that comes out of volcanoes…?”
In this world, black smoke and lava weren’t that commonly seen. As those around continued to voice their shock, the first adventurer approached Suimei.
“Hey, you! Looks like you can really do it if you try! If you can do something like this, then you should just do it from the start!”
“Y, yeah. It’s my first time fighting the Mazoku, so I’m still getting used to things.”
“Really? Is that why you were so stingy with your magic? Next time, just go ahead and wreck the things!”
“Haa…”
That ran completely counter to what Suimei intended, though.
Suimei gave a vague reply to the smiling adventurer, resulting in a surprised question.
“What’s up? Wasn’t that the first Mazoku you’ve ever defeated? Shouldn’t you be happier?”
“Hmm?”
“What’s with that response? You should be more excited! Don’t tell me you’re tired already!”
“No, I’m fine…”
“Is that so? Well, alright then… Do take care of yourself, okay?”
“W-will do…”
“Good. It’s goodbye then.”
The warrior adventurer seemed to have misunderstood something, convinced that he was a novice to battle. He cast Suimei one last look before rejoining his companions.
Sending him off with his eyes, Suimei sighed tiredly.
“…Whatever. Forget it.”
Left in a state where he didn’t know what to say, Suimei nevertheless didn’t really mind.
Somewhat dejectedly he scratched his head, before pulling himself together and turning in the direction the Mazoku had come from.
So this is a Mazoku, huh…
This was the subordinate of the one he’d been called to this world to face.
He’d originally intended to take the opportunity to properly gauge his enemy’s strength, but in the end, he’d been forced to crush it with raw power.
To be honest, it’d hadn’t been difficult i
…It’s about time for me to get serious. My hex isn’t going to last long before that power.
Suimei was concerned by the Mazoku’s power. Even though that strange power bothered him, he didn’t have the luxury of thinking about it now.
Indeed, the cracks running through the icicle were already steadily growing larger. Paying the price for this action, blood dripped from all over its body, its veins bursting due to the exertion. Nevertheless, if things were to continue down this path, it would break through its prison before it died, after which it would come straight for him.
He needed to destroy it before that could happen.
“—Flamme est lego. Vis wizard…” (By this magician’s will, flame, converge.)
“That spell again?! It hasn’t worked from the very beginning!”
“—Really? Although it’s the same spell as before, but I’m using all my power this time; you can’t just say it’ll turn out the same!”
“You really think you’re going to burn me with a piddling warmth of this degree?!”
“You sure are full of yourself, aren’t you, you phony demon! Don’t you dare look down on a magician’s flames!” Suimei yelled before beginning his next incantation.
“Hex agon aestua sursum. Impedimuntum mors!” (Raging flame, give form to its death throes! Grant death unto the one obstructing my path!)
Fire gathered. This time, however, it did not form itself into whips of flame lashing toward the Mazoku. Instead it became a whirling eddy of flame swirling around its target.
Everything caught in its path was turned to ash in an instant.
“—W-what? It’s different from last time…”
The fire’s light reflected off the ice, filling the backdrop of forest and sky with a blinding scarlet light.
At some point, a small magic circle had encircled a magic stone in Suimei’s palm, which burned with a deep orange flame.
—Speaking aloud the final activation keyword, Suimei crushed the magic stone.
“—Fiamma o Ashurbanipal!” (Burn like the sun, gem of Ashurbanipal!)
In an instant, the flames surrounding the Mazoku suddenly closed in, their terrifying might drowning out all sound.
The scene was suddenly rocked by an explosion as fire fountained out of the ground and the heavens were dyed a reddish-white. An explosive roar accompanied this dramatic display.
A conflagration.
Crimson waves of heat billowed outward, spreading in all directions.
Subjected to this terrifying explosive power, the Mazoku didn’t even have time to scream its last.
None of those watching had the luxury of noting this, however, as they were too busy protecting themselves. Defending themselves against the terrifying heat shooting forth was already taking their all.
…In the end, all that remained was the smell of burnt trees and a few flickering embers.
Even though he’d carefully adjusted the strength of his spell out of concern for their surroundings, a flame of this scale and the resulting shockwave had reduced the ground the Mazoku had been standing on to lava.
“W-what an amazing magic!” an adventurer called out, stunned.
The voice belonged to the young magician girl. Her words broke the others out of their stupor, after which they mirrored her sentiment.
“O-oi! Even the clouds have been turned black…!”
“Mid-level magic? B-but this destructive power…”
“Lava…? Isn’t this the stuff that comes out of volcanoes…?”
In this world, black smoke and lava weren’t that commonly seen. As those around continued to voice their shock, the first adventurer approached Suimei.
“Hey, you! Looks like you can really do it if you try! If you can do something like this, then you should just do it from the start!”
“Y, yeah. It’s my first time fighting the Mazoku, so I’m still getting used to things.”
“Really? Is that why you were so stingy with your magic? Next time, just go ahead and wreck the things!”
“Haa…”
That ran completely counter to what Suimei intended, though.
Suimei gave a vague reply to the smiling adventurer, resulting in a surprised question.
“What’s up? Wasn’t that the first Mazoku you’ve ever defeated? Shouldn’t you be happier?”
“Hmm?”
“What’s with that response? You should be more excited! Don’t tell me you’re tired already!”
“No, I’m fine…”
“Is that so? Well, alright then… Do take care of yourself, okay?”
“W-will do…”
“Good. It’s goodbye then.”
The warrior adventurer seemed to have misunderstood something, convinced that he was a novice to battle. He cast Suimei one last look before rejoining his companions.
Sending him off with his eyes, Suimei sighed tiredly.
“…Whatever. Forget it.”
Left in a state where he didn’t know what to say, Suimei nevertheless didn’t really mind.
Somewhat dejectedly he scratched his head, before pulling himself together and turning in the direction the Mazoku had come from.
So this is a Mazoku, huh…
This was the subordinate of the one he’d been called to this world to face.
He’d originally intended to take the opportunity to properly gauge his enemy’s strength, but in the end, he’d been forced to crush it with raw power.
To be honest, it’d hadn’t been difficult i
0/5000
But no.…It’s about time for me to get serious. My hex isn’t going to last long before that power.Suimei was concerned by the Mazoku’s power. Even though that strange power bothered him, he didn’t have the luxury of thinking about it now.Indeed, the cracks running through the icicle were already steadily growing larger. Paying the price for this action, blood dripped from all over its body, its veins bursting due to the exertion. Nevertheless, if things were to continue down this path, it would break through its prison before it died, after which it would come straight for him.He needed to destroy it before that could happen.“—Flamme est lego. Vis wizard…” (By this magician’s will, flame, converge.)“That spell again?! It hasn’t worked from the very beginning!”“—Really? Although it’s the same spell as before, but I’m using all my power this time; you can’t just say it’ll turn out the same!”“You really think you’re going to burn me with a piddling warmth of this degree?!”“You sure are full of yourself, aren’t you, you phony demon! Don’t you dare look down on a magician’s flames!” Suimei yelled before beginning his next incantation.“Hex agon aestua sursum. Impedimuntum mors!” (Raging flame, give form to its death throes! Grant death unto the one obstructing my path!)Fire gathered. This time, however, it did not form itself into whips of flame lashing toward the Mazoku. Instead it became a whirling eddy of flame swirling around its target.Everything caught in its path was turned to ash in an instant.
“—W-what? It’s different from last time…”
The fire’s light reflected off the ice, filling the backdrop of forest and sky with a blinding scarlet light.
At some point, a small magic circle had encircled a magic stone in Suimei’s palm, which burned with a deep orange flame.
—Speaking aloud the final activation keyword, Suimei crushed the magic stone.
“—Fiamma o Ashurbanipal!” (Burn like the sun, gem of Ashurbanipal!)
In an instant, the flames surrounding the Mazoku suddenly closed in, their terrifying might drowning out all sound.
The scene was suddenly rocked by an explosion as fire fountained out of the ground and the heavens were dyed a reddish-white. An explosive roar accompanied this dramatic display.
A conflagration.
Crimson waves of heat billowed outward, spreading in all directions.
Subjected to this terrifying explosive power, the Mazoku didn’t even have time to scream its last.
None of those watching had the luxury of noting this, however, as they were too busy protecting themselves. Defending themselves against the terrifying heat shooting forth was already taking their all.
…In the end, all that remained was the smell of burnt trees and a few flickering embers.
Even though he’d carefully adjusted the strength of his spell out of concern for their surroundings, a flame of this scale and the resulting shockwave had reduced the ground the Mazoku had been standing on to lava.
“W-what an amazing magic!” an adventurer called out, stunned.
The voice belonged to the young magician girl. Her words broke the others out of their stupor, after which they mirrored her sentiment.
“O-oi! Even the clouds have been turned black…!”
“Mid-level magic? B-but this destructive power…”
“Lava…? Isn’t this the stuff that comes out of volcanoes…?”
In this world, black smoke and lava weren’t that commonly seen. As those around continued to voice their shock, the first adventurer approached Suimei.
“Hey, you! Looks like you can really do it if you try! If you can do something like this, then you should just do it from the start!”
“Y, yeah. It’s my first time fighting the Mazoku, so I’m still getting used to things.”
“Really? Is that why you were so stingy with your magic? Next time, just go ahead and wreck the things!”
“Haa…”
That ran completely counter to what Suimei intended, though.
Suimei gave a vague reply to the smiling adventurer, resulting in a surprised question.
“What’s up? Wasn’t that the first Mazoku you’ve ever defeated? Shouldn’t you be happier?”
“Hmm?”
“What’s with that response? You should be more excited! Don’t tell me you’re tired already!”
“No, I’m fine…”
“Is that so? Well, alright then… Do take care of yourself, okay?”
“W-will do…”
“Good. It’s goodbye then.”
The warrior adventurer seemed to have misunderstood something, convinced that he was a novice to battle. He cast Suimei one last look before rejoining his companions.
Sending him off with his eyes, Suimei sighed tiredly.
“…Whatever. Forget it.”
Left in a state where he didn’t know what to say, Suimei nevertheless didn’t really mind.
Somewhat dejectedly he scratched his head, before pulling himself together and turning in the direction the Mazoku had come from.
So this is a Mazoku, huh…
This was the subordinate of the one he’d been called to this world to face.
He’d originally intended to take the opportunity to properly gauge his enemy’s strength, but in the end, he’d been forced to crush it with raw power.
To be honest, it’d hadn’t been difficult i
“—W-what? It’s different from last time…”
The fire’s light reflected off the ice, filling the backdrop of forest and sky with a blinding scarlet light.
At some point, a small magic circle had encircled a magic stone in Suimei’s palm, which burned with a deep orange flame.
—Speaking aloud the final activation keyword, Suimei crushed the magic stone.
“—Fiamma o Ashurbanipal!” (Burn like the sun, gem of Ashurbanipal!)
In an instant, the flames surrounding the Mazoku suddenly closed in, their terrifying might drowning out all sound.
The scene was suddenly rocked by an explosion as fire fountained out of the ground and the heavens were dyed a reddish-white. An explosive roar accompanied this dramatic display.
A conflagration.
Crimson waves of heat billowed outward, spreading in all directions.
Subjected to this terrifying explosive power, the Mazoku didn’t even have time to scream its last.
None of those watching had the luxury of noting this, however, as they were too busy protecting themselves. Defending themselves against the terrifying heat shooting forth was already taking their all.
…In the end, all that remained was the smell of burnt trees and a few flickering embers.
Even though he’d carefully adjusted the strength of his spell out of concern for their surroundings, a flame of this scale and the resulting shockwave had reduced the ground the Mazoku had been standing on to lava.
“W-what an amazing magic!” an adventurer called out, stunned.
The voice belonged to the young magician girl. Her words broke the others out of their stupor, after which they mirrored her sentiment.
“O-oi! Even the clouds have been turned black…!”
“Mid-level magic? B-but this destructive power…”
“Lava…? Isn’t this the stuff that comes out of volcanoes…?”
In this world, black smoke and lava weren’t that commonly seen. As those around continued to voice their shock, the first adventurer approached Suimei.
“Hey, you! Looks like you can really do it if you try! If you can do something like this, then you should just do it from the start!”
“Y, yeah. It’s my first time fighting the Mazoku, so I’m still getting used to things.”
“Really? Is that why you were so stingy with your magic? Next time, just go ahead and wreck the things!”
“Haa…”
That ran completely counter to what Suimei intended, though.
Suimei gave a vague reply to the smiling adventurer, resulting in a surprised question.
“What’s up? Wasn’t that the first Mazoku you’ve ever defeated? Shouldn’t you be happier?”
“Hmm?”
“What’s with that response? You should be more excited! Don’t tell me you’re tired already!”
“No, I’m fine…”
“Is that so? Well, alright then… Do take care of yourself, okay?”
“W-will do…”
“Good. It’s goodbye then.”
The warrior adventurer seemed to have misunderstood something, convinced that he was a novice to battle. He cast Suimei one last look before rejoining his companions.
Sending him off with his eyes, Suimei sighed tiredly.
“…Whatever. Forget it.”
Left in a state where he didn’t know what to say, Suimei nevertheless didn’t really mind.
Somewhat dejectedly he scratched his head, before pulling himself together and turning in the direction the Mazoku had come from.
So this is a Mazoku, huh…
This was the subordinate of the one he’d been called to this world to face.
He’d originally intended to take the opportunity to properly gauge his enemy’s strength, but in the end, he’d been forced to crush it with raw power.
To be honest, it’d hadn’t been difficult i
การแปล กรุณารอสักครู่..
แต่ไม่มี.
... มันเป็นเรื่องของเวลาที่ผมจะได้รับร้ายแรง ซวยของฉันไม่ได้จะมีอายุการใช้งานนานก่อนที่จะใช้พลังงานที่.
Suimei เป็นกังวลโดยอำนาจของ Mazoku แม้ว่าว่าอำนาจแปลกใส่ใจเขาเขาไม่ได้มีความหรูหราของการคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้.
แท้จริงรอยแตกวิ่งผ่านเสาน้ำแข็งที่ถูกแล้วเติบโตอย่างต่อเนื่องขนาดใหญ่ จ่ายราคาสำหรับการกระทำนี้เลือดหยดจากทั่วร่างกายของเส้นเลือดระเบิดเนื่องจากการออกแรง แต่ถ้าสิ่งที่จะดำเนินการต่อไปตามเส้นทางนี้ก็จะตัดผ่านคุกก่อนที่มันจะตายหลังจากที่มันจะมาตรงสำหรับเขา.
เขาต้องการที่จะทำลายมันก่อนที่อาจเกิดขึ้น.
"-Flamme EST LEGO ตัวช่วยสร้าง Vis ... "(โดยนักมายากลนี้จะเปลวไฟบรรจบ.)
" นั่นสะกดอีกครั้ง ?! มันไม่ได้ทำงานจากจุดเริ่มต้นมาก!
" " -Really? แม้ว่าจะสะกดเช่นเดียวกับก่อน แต่ฉันใช้อำนาจของฉันตลอดเวลานี้ คุณไม่สามารถเพียงแค่บอกว่ามันจะเปิดออกเหมือนกัน! "
" จริงๆคุณคิดว่าคุณกำลังจะเผาฉันด้วยความอบอุ่นนิด ๆ หน่อยของระดับนี้ ?! "
" คุณแน่ใจว่าจะเต็มไปด้วยตัวเองไม่ได้เป็นคุณคุณ ปีศาจปลอม! คุณไม่กล้ามองลงมาบนเปลวไฟผู้วิเศษ! "Suimei ตะโกนก่อนที่จะเริ่มคาถาต่อไปของเขา.
" ขัดแย้ง Hex aestua Sursum Mors Impedimuntum! "(Raging เปลวไฟให้แบบอาการปวดเกร็งตาย! แกรนท์ตายแก่คนขวางเส้นทางของฉัน!)
ไฟรวบรวม เวลานี้ แต่ก็ไม่ได้รูปแบบตัวเองลงแส้เฆี่ยนของเปลวไฟไปทาง Mazoku แต่มันจะกลายเป็นไหลวนปั่นป่วนของการหมุนรอบของเปลวไฟเป้าหมาย.
ทุกอย่างติดอยู่ในเส้นทางของมันก็หันไปเถ้าในทันที.
"-W-อะไร? มันแตกต่างจากครั้งสุดท้าย ... "
แสงไฟสะท้อนออกน้ำแข็งเติมฉากหลังของป่าและท้องฟ้าที่มีแสงสีแดงเข้มซึ่งทำให้ไม่เห็นได้.
ในบางจุดที่วงกลมเวทมนตร์เล็ก ๆ ล้อมรอบหินวิเศษในฝ่ามือ Suimei ซึ่งเผาด้วยลึก เปลวไฟสีส้ม.
ที่พูดออกเสียงคำหลักที่เปิดใช้งานครั้งสุดท้าย Suimei บดหินวิเศษ.
"-Fiamma o Ashurbanipal!" (Burn เหมือนดวงอาทิตย์, อัญมณีของ Ashurbanipal!)
ในทันทีเปลวไฟรอบ Mazoku จู่ ๆ ก็ปิดในน่ากลัวของพวกเขา อาจจมน้ำออกทุกเสียง.
ที่เกิดเหตุกำลังโยกอย่างกระทันหันโดยการระเบิดเป็นไฟน้ำพุกลางออกมาจากพื้นดินและท้องฟ้าก็ย้อมสีแดงสีขาว แผดเสียงระเบิดมาพร้อมกับจอแสดงผลที่น่าทึ่ง.
อัคคีภัย.
คลื่นสีแดงเข้มของ billowed ความร้อนออกไปด้านนอกแพร่กระจายในทุกทิศทาง.
ภายใต้การระเบิดพลังนี้น่ากลัวที่ Mazoku ไม่ได้มีเวลาที่จะกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้าย.
ไม่มีผู้ดูมีความหรูหรา การสังเกตนี้ แต่ขณะที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการปกป้องตัวเองมากเกินไป ปกป้องตัวเองกับการถ่ายภาพที่น่ากลัวความร้อนออกมาได้แล้วการทั้งหมดของพวกเขา.
... ในท้ายที่สุดทุกสิ่งที่ยังคงเป็นกลิ่นของต้นไม้ที่ถูกเผาไหม้และคุริบหรี่ไม่กี่.
แม้ว่าเขาจะปรับอย่างระมัดระวังความแข็งแรงของการสะกดของเขาออกมาจากความกังวลสำหรับ สภาพแวดล้อมของพวกเขาเปลวไฟขนาดนี้และคลื่นที่เกิดขึ้นได้ลดพื้นดิน Mazoku ได้รับการยืนอยู่บนลาวา.
"W-สิ่งที่เป็นความมหัศจรรย์ที่น่าทึ่ง!" นักผจญภัยที่เรียกว่าออกตะลึง.
เสียงเป็นสาวนักมายากลหนุ่ม คำพูดของเธอยากจนคนอื่น ๆ ออกมาจากอาการมึนงงของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาสะท้อนความเชื่อมั่นของเธอ.
"O-OI! แม้เมฆได้รับกลายเป็นสีดำ ... ! "
" วิเศษระดับกลาง? B- แต่อำนาจการทำลายล้างนี้ ... "
" ลาวา ... ? นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ออกมาจากภูเขาไฟ ... ? "
ในโลกนี้ควันดำและลาวาไม่ได้ที่เห็นกันทั่วไป ในฐานะที่เป็นคนรอบข้างยังคงเสียงช็อตของพวกเขาผจญภัยครั้งแรกที่เดินเข้ามาใกล้ Suimei.
"เดี๋ยวก่อนคุณ! ดูเหมือนว่าจริงๆคุณสามารถทำมันได้ถ้าคุณลอง! หากคุณสามารถทำอะไรเช่นนี้แล้วคุณก็ควรจะทำมันตั้งแต่เริ่มต้น! "
" Y ใช่ มันเป็นครั้งแรกที่ผมต่อสู้ Mazoku ดังนั้นฉันยังคงได้รับใช้ในสิ่งที่. "
" จริงเหรอ? นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณจึงตระหนี่ด้วยเวทมนตร์ของคุณหรือไม่ ครั้งต่อไปเพียงแค่ไปข้างหน้าและทำลายสิ่งที่! "
" Haa ... "
ที่วิ่งสมบูรณ์เคาน์เตอร์เพื่อสิ่ง Suimei ตั้งใจแม้ว่า.
Suimei ให้การตอบคลุมเครือไปผจญภัยยิ้มที่เกิดในคำถามแปลกใจ.
" เกิดอะไรขึ้น? ก็ไม่ได้ว่า Mazoku แรกที่คุณพ่ายแพ้ตลอดกาล? คุณไม่ควรจะมีความสุข? "
" อืม? "
" มีอะไรกับการตอบสนองที่? คุณควรจะตื่นเต้นมากขึ้น! อย่าบอกนะว่าคุณเบื่อแล้ว! "
" ไม่ฉันดี ... "
" นั่นคือเพื่อ? ดีไม่เป็นไรแล้ว ... ไม่ดูแลตัวเองได้ไหม "
" W-จะทำ ... "
" ดี มันเป็นคำอำลาแล้ว. "
นักผจญภัยนักรบดูเหมือนจะมีการเข้าใจผิดอะไรบางอย่างที่เชื่อว่าเขาเป็นสามเณรเพื่อการต่อสู้ เขาหล่อ Suimei หนึ่งมองสุดท้ายก่อนที่จะเข้าร่วมสหายของเขา.
ส่งเขาออกด้วยตาของเขา Suimei ถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย.
" ... สิ่งที่ ลืมมัน. "
ซ้ายในสภาพที่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด Suimei ยังคงไม่ได้จริงๆใจก.
ค่อนข้างคอตกเขามีรอยขีดข่วนหัวของเขาก่อนที่จะดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเปลี่ยนไปในทิศทางที่ Mazoku ได้มาจาก.
ดังนั้นนี่ เป็น Mazoku ฮะ ...
นี่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหนึ่งที่เขาต้องการได้รับการเรียกตัวไปในโลกนี้ที่จะเผชิญกับ. the
เขาต้องการเดิมทีตั้งใจจะใช้โอกาสที่จะต้องวัดความแรงของศัตรูของเขา แต่ในท้ายที่สุดแล้วเขาจะถูกบังคับ จะบดขยี้ด้วยอำนาจดิบ.
จะซื่อสัตย์ก็ต้องการไม่ได้รับฉันยาก
... มันเป็นเรื่องของเวลาที่ผมจะได้รับร้ายแรง ซวยของฉันไม่ได้จะมีอายุการใช้งานนานก่อนที่จะใช้พลังงานที่.
Suimei เป็นกังวลโดยอำนาจของ Mazoku แม้ว่าว่าอำนาจแปลกใส่ใจเขาเขาไม่ได้มีความหรูหราของการคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้.
แท้จริงรอยแตกวิ่งผ่านเสาน้ำแข็งที่ถูกแล้วเติบโตอย่างต่อเนื่องขนาดใหญ่ จ่ายราคาสำหรับการกระทำนี้เลือดหยดจากทั่วร่างกายของเส้นเลือดระเบิดเนื่องจากการออกแรง แต่ถ้าสิ่งที่จะดำเนินการต่อไปตามเส้นทางนี้ก็จะตัดผ่านคุกก่อนที่มันจะตายหลังจากที่มันจะมาตรงสำหรับเขา.
เขาต้องการที่จะทำลายมันก่อนที่อาจเกิดขึ้น.
"-Flamme EST LEGO ตัวช่วยสร้าง Vis ... "(โดยนักมายากลนี้จะเปลวไฟบรรจบ.)
" นั่นสะกดอีกครั้ง ?! มันไม่ได้ทำงานจากจุดเริ่มต้นมาก!
" " -Really? แม้ว่าจะสะกดเช่นเดียวกับก่อน แต่ฉันใช้อำนาจของฉันตลอดเวลานี้ คุณไม่สามารถเพียงแค่บอกว่ามันจะเปิดออกเหมือนกัน! "
" จริงๆคุณคิดว่าคุณกำลังจะเผาฉันด้วยความอบอุ่นนิด ๆ หน่อยของระดับนี้ ?! "
" คุณแน่ใจว่าจะเต็มไปด้วยตัวเองไม่ได้เป็นคุณคุณ ปีศาจปลอม! คุณไม่กล้ามองลงมาบนเปลวไฟผู้วิเศษ! "Suimei ตะโกนก่อนที่จะเริ่มคาถาต่อไปของเขา.
" ขัดแย้ง Hex aestua Sursum Mors Impedimuntum! "(Raging เปลวไฟให้แบบอาการปวดเกร็งตาย! แกรนท์ตายแก่คนขวางเส้นทางของฉัน!)
ไฟรวบรวม เวลานี้ แต่ก็ไม่ได้รูปแบบตัวเองลงแส้เฆี่ยนของเปลวไฟไปทาง Mazoku แต่มันจะกลายเป็นไหลวนปั่นป่วนของการหมุนรอบของเปลวไฟเป้าหมาย.
ทุกอย่างติดอยู่ในเส้นทางของมันก็หันไปเถ้าในทันที.
"-W-อะไร? มันแตกต่างจากครั้งสุดท้าย ... "
แสงไฟสะท้อนออกน้ำแข็งเติมฉากหลังของป่าและท้องฟ้าที่มีแสงสีแดงเข้มซึ่งทำให้ไม่เห็นได้.
ในบางจุดที่วงกลมเวทมนตร์เล็ก ๆ ล้อมรอบหินวิเศษในฝ่ามือ Suimei ซึ่งเผาด้วยลึก เปลวไฟสีส้ม.
ที่พูดออกเสียงคำหลักที่เปิดใช้งานครั้งสุดท้าย Suimei บดหินวิเศษ.
"-Fiamma o Ashurbanipal!" (Burn เหมือนดวงอาทิตย์, อัญมณีของ Ashurbanipal!)
ในทันทีเปลวไฟรอบ Mazoku จู่ ๆ ก็ปิดในน่ากลัวของพวกเขา อาจจมน้ำออกทุกเสียง.
ที่เกิดเหตุกำลังโยกอย่างกระทันหันโดยการระเบิดเป็นไฟน้ำพุกลางออกมาจากพื้นดินและท้องฟ้าก็ย้อมสีแดงสีขาว แผดเสียงระเบิดมาพร้อมกับจอแสดงผลที่น่าทึ่ง.
อัคคีภัย.
คลื่นสีแดงเข้มของ billowed ความร้อนออกไปด้านนอกแพร่กระจายในทุกทิศทาง.
ภายใต้การระเบิดพลังนี้น่ากลัวที่ Mazoku ไม่ได้มีเวลาที่จะกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้าย.
ไม่มีผู้ดูมีความหรูหรา การสังเกตนี้ แต่ขณะที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการปกป้องตัวเองมากเกินไป ปกป้องตัวเองกับการถ่ายภาพที่น่ากลัวความร้อนออกมาได้แล้วการทั้งหมดของพวกเขา.
... ในท้ายที่สุดทุกสิ่งที่ยังคงเป็นกลิ่นของต้นไม้ที่ถูกเผาไหม้และคุริบหรี่ไม่กี่.
แม้ว่าเขาจะปรับอย่างระมัดระวังความแข็งแรงของการสะกดของเขาออกมาจากความกังวลสำหรับ สภาพแวดล้อมของพวกเขาเปลวไฟขนาดนี้และคลื่นที่เกิดขึ้นได้ลดพื้นดิน Mazoku ได้รับการยืนอยู่บนลาวา.
"W-สิ่งที่เป็นความมหัศจรรย์ที่น่าทึ่ง!" นักผจญภัยที่เรียกว่าออกตะลึง.
เสียงเป็นสาวนักมายากลหนุ่ม คำพูดของเธอยากจนคนอื่น ๆ ออกมาจากอาการมึนงงของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาสะท้อนความเชื่อมั่นของเธอ.
"O-OI! แม้เมฆได้รับกลายเป็นสีดำ ... ! "
" วิเศษระดับกลาง? B- แต่อำนาจการทำลายล้างนี้ ... "
" ลาวา ... ? นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ออกมาจากภูเขาไฟ ... ? "
ในโลกนี้ควันดำและลาวาไม่ได้ที่เห็นกันทั่วไป ในฐานะที่เป็นคนรอบข้างยังคงเสียงช็อตของพวกเขาผจญภัยครั้งแรกที่เดินเข้ามาใกล้ Suimei.
"เดี๋ยวก่อนคุณ! ดูเหมือนว่าจริงๆคุณสามารถทำมันได้ถ้าคุณลอง! หากคุณสามารถทำอะไรเช่นนี้แล้วคุณก็ควรจะทำมันตั้งแต่เริ่มต้น! "
" Y ใช่ มันเป็นครั้งแรกที่ผมต่อสู้ Mazoku ดังนั้นฉันยังคงได้รับใช้ในสิ่งที่. "
" จริงเหรอ? นั่นคือเหตุผลว่าทำไมคุณจึงตระหนี่ด้วยเวทมนตร์ของคุณหรือไม่ ครั้งต่อไปเพียงแค่ไปข้างหน้าและทำลายสิ่งที่! "
" Haa ... "
ที่วิ่งสมบูรณ์เคาน์เตอร์เพื่อสิ่ง Suimei ตั้งใจแม้ว่า.
Suimei ให้การตอบคลุมเครือไปผจญภัยยิ้มที่เกิดในคำถามแปลกใจ.
" เกิดอะไรขึ้น? ก็ไม่ได้ว่า Mazoku แรกที่คุณพ่ายแพ้ตลอดกาล? คุณไม่ควรจะมีความสุข? "
" อืม? "
" มีอะไรกับการตอบสนองที่? คุณควรจะตื่นเต้นมากขึ้น! อย่าบอกนะว่าคุณเบื่อแล้ว! "
" ไม่ฉันดี ... "
" นั่นคือเพื่อ? ดีไม่เป็นไรแล้ว ... ไม่ดูแลตัวเองได้ไหม "
" W-จะทำ ... "
" ดี มันเป็นคำอำลาแล้ว. "
นักผจญภัยนักรบดูเหมือนจะมีการเข้าใจผิดอะไรบางอย่างที่เชื่อว่าเขาเป็นสามเณรเพื่อการต่อสู้ เขาหล่อ Suimei หนึ่งมองสุดท้ายก่อนที่จะเข้าร่วมสหายของเขา.
ส่งเขาออกด้วยตาของเขา Suimei ถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย.
" ... สิ่งที่ ลืมมัน. "
ซ้ายในสภาพที่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด Suimei ยังคงไม่ได้จริงๆใจก.
ค่อนข้างคอตกเขามีรอยขีดข่วนหัวของเขาก่อนที่จะดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเปลี่ยนไปในทิศทางที่ Mazoku ได้มาจาก.
ดังนั้นนี่ เป็น Mazoku ฮะ ...
นี่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหนึ่งที่เขาต้องการได้รับการเรียกตัวไปในโลกนี้ที่จะเผชิญกับ. the
เขาต้องการเดิมทีตั้งใจจะใช้โอกาสที่จะต้องวัดความแรงของศัตรูของเขา แต่ในท้ายที่สุดแล้วเขาจะถูกบังคับ จะบดขยี้ด้วยอำนาจดิบ.
จะซื่อสัตย์ก็ต้องการไม่ได้รับฉันยาก
การแปล กรุณารอสักครู่..
แต่ไม่. . . . . . . มันถึงเวลาสำหรับผมที่จะได้รับร้ายแรง คำสาปของฉันจะไม่ล่าสุดยาว ก่อนที่พลังนั้นsuimei กังวลของมาโซคุจ แม้ว่าพลังแปลกๆรบกวนเขา เขาไม่ได้มีความหรูหราของการคิดเกี่ยวกับมันตอนนี้แน่นอน , รอยแตกวิ่งผ่านแท่งน้ำแข็งก็เติบโตอย่างต่อเนื่องขนาดใหญ่ จ่ายราคาสำหรับการกระทำนี้ เลือดหยดลงมาจากทั่วทั้งร่าง ตัวระเบิดเนื่องจากการใช้แรง แต่ถ้าสิ่งที่จะยังคงดำเนินต่อไป ก็จะแบ่งผ่านคุกก่อนที่จะตาย หลังจากนั้นมันจะออกมาให้เขาเขาต้องการที่จะทำลายมันก่อน มันอาจจะเกิดขึ้นได้" - flamme EST เลโก้ 3 ตัว . . . . . . . " ( โดยนักมายากลจะ , เปลวไฟ , บรรจบ )" นั่นคาถาอีก ! มันไม่ได้ทำงานจากจุดเริ่มต้นมาก "" จริงเหรอ ? แต่มันเหมือนสะกดเป็น แต่ฉันใช้พลังทั้งหมดของฉันในครั้งนี้ คุณจะไม่พูดมันออกมาเหมือนกัน "" คุณคิดว่าคุณกำลังจะเผาฉันด้วยความอบอุ่น แค่นั้นหรือ ? ! "" เธอแน่ใจนะว่าเต็มรูปแบบของตัวเอง ไม่ใช่คุณ คุณหลอกลวงปีศาจ ! อย่าดูถูกหมอผีเปลวไฟ ! " suimei ตะโกนก่อนที่จะเริ่มคาถาต่อไปของเขา" ซวยเ aestua sursum . impedimuntum มอส ! " ( ราวเปลวไฟ ให้รูปแบบของอาการปวดเกร็งตาย ! ให้ความตายแก่คนที่ขัดขวางทางเดินของฉัน )ไฟมารวมตัวกัน เวลา นี้ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้รูปตัวเองลงในแส้เพลิงเฆี่ยนต่อมาโซคุ . แทนที่จะเป็นเอ็ดดี้ ขว้างของเปลวไฟหมุนวนอยู่รอบ ๆเป้าหมายทุกอย่างถูกจับในเส้นทางของมันก็กลายเป็นขี้เถ้าในพริบตา" อะ . . อะไรนะ ? มันแตกต่างจากครั้งที่แล้ว . . . . . . . "ของไฟ แสงสะท้อนจากน้ำแข็งเติมฉากหลังของป่าและท้องฟ้าสีแดงเจิดจ้าด้วยแสงบางจุดมีขนาดเล็ก มีวงเวทย์ล้อมหินเวทมนตร์ใน suimei ของปาล์ม ซึ่งถูกเผาด้วยเปลวไฟสีส้มเข้ม- พูดออกเสียงคํายืนยันขั้นสุดท้าย suimei บดหินวิเศษ" - o fiamma เชอร์บานิปาล ! " ( เขียนเหมือนดวงอาทิตย์ อัญมณีของอัสเชอร์บานิปาล ! )ในทันที เปลวไฟรอบมาโซคุก็ปิดของพวกเขาน่ากลัวอาจกลบทุกเสียงฉากถูกโยกโดยการระเบิดเป็นไฟ fountained ออกจากพื้นดินและท้องฟ้าถูกย้อมเป็นสีแดงขาว เป็นเสียงระเบิดพร้อมกับแสดงละครเรื่องนี้สร้างความวุ่นวายไป .คลื่นสีแดงของความร้อน billowed ภายนอก กระจายไปในทุกทิศทางภายใต้พลังที่ระเบิดนี้น่ากลัว , มาโซคุไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้องครั้งสุดท้ายของมันพวกนั้นดูมีความหรูหราของข้อความนี้ แต่เป็นพวกเขามัวแต่ปกป้องตัวเอง ต่อสู้กับความร้อนที่ยิงออกมาแล้วพาพวกเขาทั้งหมด. . . . . . . สุดท้าย ทั้งหมดที่ยังคงอยู่คือกลิ่นไม้ไหม้และไม่กี่ริบหรี่เถ้าถ่าน .แม้ว่าเขาจะระมัดระวังการปรับความแรงของคาถาของเขาออกจากความกังวลสำหรับสภาพแวดล้อมของพวกเขา เปลวไฟขนาดนี้และเกิดช็อคเวฟมีการลดพื้นที่มาโซคุได้ยืนอยู่บนลาวา" อะ เป็นมายากลที่น่าตื่นตาตื่นใจ ! " นักผจญภัยร้องงงเสียงของหญิงสาวนักมายากลสาว คำพูดของเธอทำลายผู้อื่นออกจากอาการมึนงงของพวกเขาหลังจากที่พวกเขาสะท้อนความเชื่อมั่นของเธอ" o-oi ! แม้แต่เมฆได้กลายเป็นสีดำ . . . . . . . "" เวทมนตร์ระดับกลาง ? แต่พลังทำลายนี้ " . . . . . . ." ลาวา . . . . . . . ? นี่ไม่ใช่เรื่องที่ออกมาจากภูเขาไฟ . . . . . . . ? "ในโลกนี้ ควันดำ และลาวาไม่ได้ที่มักเห็น เป็นคนรอบตัวยังคงเสียงช็อตของนักผจญภัยก่อนเข้าหา suimei ." นี่คุณ ! ดูเหมือนคุณสามารถทำมันได้ถ้าคุณพยายาม ถ้าคุณทำอย่างนี้ คุณก็ควรจะทำมันตั้งแต่เริ่มต้น "" Y , ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ต่อสู้กับมาโซคุ แล้วฉันยังต้องใช้มัน "" จริงเหรอ ? นั่นคือเหตุผลที่คุณขี้เหนียวกับมายากลของคุณ คราวหน้า ไปเถอะและทำลายสิ่ง "" หา . . . . . . . . . . "ที่วิ่งสวนทางกับสิ่งที่สมบูรณ์ suimei ตั้งใจนะsuimei ให้ตอบคลุมเครือกับยิ้มนักผจญภัย , ส่งผลให้แปลกใจถาม" เกิดอะไรขึ้น ? นั่นไม่ใช่ครั้งแรกมาโซคุคุณเคยแพ้ ไม่ดีใจเหรอ ? "" หืม ? "" นั่นอะไรเหรอ ? คุณควรจะตื่นเต้น ! อย่าบอกนะว่าคุณเหนื่อยมากแล้ว "" ไม่เป็นไร . . . . . . . "" งั้นเหรอครับ ? ดี งั้นก็ . . . ดูแลตัวเองด้วย ตกลงไหม ? "" มันจะส่งผลต่อทำ . . . . . . . "" ดี มันลาก่อน . "นักรบนักสู้ ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรผิดนะครับ เชื่อว่าเขาเป็นสามเณรเพื่อต่อสู้ เขาหล่อ suimei ดูครั้งสุดท้ายก่อนจากเพื่อนร่วมทางส่งเขาด้วยดวงตา suimei ถอนหายใจตับแลบ ." . . . . . . . ลืมมันเหลืออยู่ในสถานะที่เขาไม่รู้จะพูดอะไร suimei แต่ก็ไม่สนหรอกค่อนข้างอย่างผิดหวัง เขาเกาหัว ก่อนจะดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเปลี่ยนในทิศทางที่มาโซคุได้ มา จากดังนั้นนี่คือมาโซคุ ฮะ . . . . . . .นี้เป็นลูกน้องของคนที่เขาเคยเรียกว่าการทำงานนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- when phone get fixedi'm up now to
- วิเคราะห์ลักษณะทางกายภาพทันที
- I would love to travel to different plac
- PLEASE REMEMBER THIS !
- รายการตลก
- ไม่มีแรงจะทำสิ่งต่างๆ
- ข้อดีของสื่อสิ่งพิมพ์นี้คือ
- ฉันหวังว่าคุณจะมีวันที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน
- undergo
- Living ArrangementsLiving arrangements P
- ผู้รักษาประตู
- ผู้ป่วยบอกปวดแผลลดลง
- Your visa is approved and we will return
- I understood all of you try to work hard
- An F-16 fighter lies in a ditch at Wing
- Figure
- เบอร์เกอร์เนื้อวัวเพิ่มเบคอนเเละชีส
- 이것저것
- when phone get fixedim up now to
- ครบรอบ 1 เดือน
- มีอะไรอีกมั้ย
- Jaybird X2 Wireless Sweat-Proof Micro-Si
- what's the transaction between you and h
- งานเทศการดอกไม้ไฟจัดขึ้นวันไหน?
