Quinn John was calmer than Laura at

Quinn John was calmer than Laura at this time. He turned to Green and asked, “How much would the price of these grains be?”

Laura heard Quinn John’s question and stopped, turning around to look at Green. She was also afraid that the price might be too high, and that it couldn’t be used to help alleviating the food crisis.

Green smiled slightly while saying, “Master said he doesn’t want to see Casa City suffer and does not wish to see the people starving to death. Although the taste might not be very good, Master intends to sell it at the same price as bamboo rice. Of course, if you desire to sell it that low, we will also sell it to you at a lower price.”

After listening to what Green said, Laura bowed. She then stood up straight and said, “On behalf of the people of Casa City, I, Laura, would like to thank Mr. Zhao Hai. This time, our Higanbana stores do not want to make money, but only to sell the products of Sir, and to thank Mr. Zhao Hai for being righteous.”

Green forced a smile with a heavy heart. If they told Laura that it was them who started that insect infestation, it could be possible that Laura herself might pick up a weapon and try to kill him.

Green waved his hand. “Miss Laura is too kind. Along with this, after you sell all of the million kilograms of corn, we can provide one hundred seventy-five thousand kilograms of bamboo rice everyday, until the food crisis gets resolved.”

Laura and Quinn John were dumbfounded. They hadn’t thought that Zhao Hai would actually provide one hundred seventy-five thousand kilograms of bamboo rice per day. This was not just one hundred seventy-five. With this amount of food, the Purcell Duchy would be able to survive through the food crisis.

Looking blankly at Green, Laura asked, “Sir, you are not joking, right? One hundred seventy-five thousand kilograms a day?”

Green nodded. “Yes, one hundred seventy-five thousand kilograms per day to help relieve the food crisis.”

Laura moved several steps forward. “This matter is very important. Before, I had an agreement with the Purcell clan that if I can find a grain source, I would immediately let them know in order to help them through this difficult time. Now that Sir is here to help, I believe that this crisis will be resolved. But I cannot take all the credit for it, so it would be better if I explained the situation to the Purcell clan.”

Green shook his head and said, “Miss Laura, please do not tell the Purcell clan about this. If you tell them, they will surely go to the Stony Mountain, and Master is not very fond of contacting others. Especially the Purcell clan.”

Laura had forgotten that before, the Purcell clan collaborated with several groups and sent an army to deal with Zhao Hai. She was aware that the best way to deal with Zhao Hai was to be frank and honest. It was unexpected that Zhao Hai would actually still wish to sell to the Purcell clan. That Zhao Hai wouldn’t like to meet the Purcell clan, however, was understandable.

Laura nodded her head and said, “Yes. Sir can rest assured, I will not let the Purcell clan disturb Mr. Zhao Hai. But this matter, I’ll still have to tell them so that they won’t find future trouble for Mr. Zhao Hai. Although Mr. Zhao Hai does not fear them, he’ll still be annoyed if he’s disturbed.”

Green nodded his head. “That’s alright then. Also, I would like to ask Miss Laura to help us prepare some sacks since, as you know, we have none. In regards to this, I ask for Miss Laura’s help.”

Laura nodded. “Don’t worry about that. My warehouse has a lot of sacks, I’ll just order for some to load onto the carriage immediately.”

Green stood up and said, “Sorry to bother Miss Laura. But rest assured, three days later you may come to get the grains.”

Laura nodded, also standing. “Then, I will not take up your time any longer. Since the city is still in this situation, I am too busy to leave. As soon as the matter gets resolved, I will immediately visit and personally thank Mr. Zhao Hai.”

Green smiled lightly. “Although Master is a black magician, he doesn’t want to see the commoners suffer. To be honest, for the food crisis this time, the impact on the nobles and the rich won’t be that big. We know that the Purcell Duchy has its own grain reserve, but because of those big firms, the price of food will inevitably rise. This will cause difficulty for the commoners, and many will become slaves. At this time, Master has used almost all the fields for planting bamboo rice, hoping that the commoners will be able to survive this difficult period.”

Laura sighed and said, "Yes. Ah, those civilians now live with the difficulties of the present. In the face of such a thing, and even harsher times, other firms will only be a machine that just know how to make money. They do not care about the life and death of those civilians."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอห์นควินน์เป็นสงบกว่าลอร่าในเวลานี้ เขาหันไปสีเขียว และ ถาม เท่าใดจะราคาธัญพืชเหล่านี้ได้" ลอร่าได้ยินคำถามของ Quinn จอห์น และ หยุด เปลี่ยนรอบการดูสีเขียว เธอก็กลัวว่า ราคาอาจจะสูงเกินไป และไม่สามารถใช้เพื่อช่วยบรรเทาวิกฤติอาหารเขียวยิ้มเล็กน้อยในขณะที่พูดว่า "หลักกล่าวว่า เขาไม่ต้องการเห็นคาซ่าซิตี้ที่ประสบ และไม่ต้องการเห็นคนที่หิวโหยไปตาย ถึงแม้ว่ารสชาติอาจไม่ดี หลักตั้งใจจะขายในราคาเดียวกันเป็นไม้ไผ่ข้าว แน่นอน ถ้าคุณต้องการขายที่ต่ำ เราจะยังขายให้คุณในราคาที่ถูกกว่า"หลังจากฟังเขียวกล่าวว่า ลอร่าโค้งคำนับ เธอแล้วลุกขึ้นยืนตรง และกล่าว ว่า "ในนามของผู้คนในเมือง Casa ลอร่า อยากจะขอบคุณนาย Zhao ไฮ เวลานี้ ร้าน Higanbana ของเราไม่ต้อง การทำเงิน แต่เฉพาะ การขายผลิตภัณฑ์ของที่รัก และขอบคุณนาย Zhao ไห่ความชอบธรรม"สีเขียวบังคับรอยยิ้ม ด้วยใจหนัก ถ้าพวกเขาบอก Laura ว่า มันเป็นพวกเขาที่เริ่มต้นที่แมลงรบกวน อาจเป็นไปได้ว่า ลอร่าเองอาจหยิบอาวุธ และพยายามจะฆ่าเขาสีเขียวโบกมือ "นางสาวลอร่าได้ใจเกินไป พร้อมกับนี้ หลังจากที่ขายทั้งหมดของกิโลกรัมล้านของข้าวโพด เราสามารถให้หนึ่งร้อยเจ็ด - ห้าพันกิโลกรัมไผ่ข้าวเดย์ จนกว่าวิกฤตการอาหารได้รับการแก้ไข"ลอร่าและจอห์น Quinn ได้มหาศาล พวกเขาไม่ได้คิดว่า ไห่เจียวจะให้หนึ่งร้อยเจ็ด - ห้าพันกิโลกรัมข้าวไม้ไผ่ต่อวันจริง ไม่เพียงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้า ด้วยเงินจำนวนนี้ของอาหาร ดัชชีเพอร์เซลล์จะสามารถเอาตัวรอดผ่านวิกฤตอาหาร มอง blankly ที่เขียว ลอร่าถาม รัก สิ่งหยอกล้อ ขวา หนึ่งร้อยเจ็ด - ห้าพันกิโลกรัมต่อวัน"สีเขียวเลยต้อง "ใช่ หนึ่งร้อยเจ็ด - ห้าพันกิโลกรัมต่อวันจะช่วยบรรเทาวิกฤตอาหาร"ลอร่าไปหลายขั้นตอนข้างหน้า "เรื่องนี้เป็นสิ่งสำคัญมาก ก่อน ผมมีข้อตกลงกับกองทัพเพอร์เซลล์ว่า ถ้าฉันสามารถหาแหล่งเมล็ด ฉันจะทันทีแจ้งให้ทราบเพื่อที่จะช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลานี้ยาก ตอนนี้ที่รักนี้จะช่วยให้ ผมเชื่อว่า วิกฤตินี้จะสามารถแก้ไข แต่ฉันไม่สามารถใช้เครดิตทั้งหมดของมัน ดังนั้นมันจะดีกว่าถ้าฉันอธิบายสถานการณ์กองทัพเพอร์เซลล์"สีเขียวส่ายศีรษะของเขา และกล่าว ว่า "ลอร่านางสาว โปรดบอกห้ามกองทัพเพอร์เซลล์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าคุณบอกพวกเขา พวกเขาก็จะไปภูเขา Stony และหลักไม่ได้รักการติดต่อผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพอร์เซลล์แคลน"ลอร่าได้ลืมว่า ก่อน กองทัพเพอร์เซลล์ร่วมมือกับกลุ่มต่าง ๆ และส่งทัพไปจัดการกับ Zhao ไฮ เธอทราบว่า จะจัดการกับ Zhao ไฮคือจะตรงไปตรงมา และซื่อสัตย์ มันไม่ได้คาดคิดว่า Zhao Hai จริงยังคงต้องการที่จะขายให้กองทัพเพอร์เซลล์ ไห่เจียวไม่อยากพบกับกองทัพเพอร์เซลล์ อย่างไรก็ตาม ได้เข้าใจลอร่าเลยต้องหัวของเธอ และกล่าว ว่า "ใช่ เซอร์มั่นใจ ฉันจะไม่ยอมให้กองทัพเพอร์เซลล์รบกวนนาย Zhao ไฮ แต่เรื่องนี้ ฉันจะยังได้บอกพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจะไม่พบปัญหาในอนาคตสำหรับนาย Zhao ไฮ แม้ว่านาย Zhao ไฮไม่กลัวพวกเขา เขาจะยังคงเป็นรำคาญถ้าเขาถูกรบกวน"สีเขียวเลยต้องศีรษะของเขา "นั่นคือไรแล้ว ยัง อยากจะถามนางสาวลอร่าจะช่วยให้เราเตรียมกระสอบบางตั้งแต่ คุณรู้ว่า เราจำไม่ ในการนี้ ฉันเริ่มต้นที่วิธีใช้ของ Laura นางสาวลอร่าแล้วพยักหน้าอย่าง "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการที่ สินค้าของฉันมีจำนวนมากของกระสอบ ฉันจะเพียงแค่สั่งสำหรับบางที่โหลดลงในการขนส่งทันที"สีเขียวยืนขึ้น และกล่าว ว่า "ขออภัยตื๊อนางสาวลอร่า แต่มั่นใจ สามวันให้หลังคุณอาจมารับเมล็ด"ลอร่าเลยต้อง ยัง ยืนอยู่ "แล้ว ฉันจะไม่ใช้เวลาของคุณอีกต่อไป ตั้งแต่เมืองยังอยู่ในสถานการณ์นี้ ผมไม่ว่างที่จะปล่อย เป็นเรื่องได้รับการแก้ไข ฉันจะไปทันที และตนขอขอบคุณนาย Zhao ไห่"เขียวยิ้มเบา ๆ "แม้ว่าต้นแบบจะเล่นสีดำ ไม่อยากดูไพร่ที่ต้องทนทุกข์ทรมาน จะซื่อสัตย์ สำหรับวิกฤตอาหารเวลานี้ ผลกระทบต่อขุนนางและรวยจะไม่ใหญ่ เรารู้ว่า ดัชชีเพอร์เซลล์มีธัญพืชเองสำรอง แต่เนื่องจากเหล่าบริษัทบิ๊ก ราคาของอาหารจะย่อมเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้ยากสำหรับเป็นเจ้าชีวิต และหลายคนจะกลายเป็นทาส ตอนนี้ หลักได้ใช้เขตข้อมูลเกือบทั้งหมดสำหรับการเพาะปลูกข้าวไม้ไผ่ หวังว่า ไพร่ที่จะสามารถเอาตัวรอดเวลานี้ยากลอร่าถอนหายใจ และกล่าว ว่า "ใช่ อา พลเรือนเหล่านั้นอาศัยอยู่ ด้วยความยากลำบากในปัจจุบัน ในการเผชิญกับสิ่งนั้น และรุนแรงขึ้นแม้ครั้ง บริษัทอื่น ๆ จะเป็นเครื่องที่เพียงรู้วิธีการทำเงิน พวกเขาไม่สนใจเรื่องชีวิตและความตายของพลเรือนเหล่านั้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ควินน์จอห์นลอร่าสงบกว่าในเวลานี้ เขาหันไปสีเขียวและถามว่า "เท่าไหร่ราคาของธัญพืชเหล่านี้จะเป็นอย่างไร" ลอร่าได้ยินคำถามควินน์จอห์นและหยุดหันมามองที่กรีน เธอยังกลัวว่าราคาอาจจะสูงเกินไปและว่ามันอาจจะไม่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยบรรเทาวิกฤติอาหาร. กรีนยิ้มเล็กน้อยในขณะที่พูดว่า "โทกล่าวว่าเขาไม่ต้องการที่จะเห็นคาซ่าซิตี้ทนทุกข์ทรมานและไม่ต้องการ ที่จะเห็นคนหิวโหยไปสู่ความตาย แม้ว่ารสชาติอาจจะไม่ดีมากอาจารย์ตั้งใจที่จะขายได้ในราคาเดียวกับข้าวไม้ไผ่ แน่นอนถ้าคุณต้องการที่จะขายมันที่ต่ำเราจะยังขายให้คุณในราคาที่ต่ำ. " หลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่กรีนกล่าวว่าลอร่าโค้งคำนับ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนตรงและกล่าวว่า "ในนามของคนคาซ่าซิตี้ผมลอร่าอยากจะขอขอบคุณนาย Zhao Hai ขณะนี้ร้านค้า Higanbana เราไม่ต้องการที่จะให้เงิน แต่เพียงการขายสินค้าของเซอร์และจะขอบคุณนาย Zhao Hai สำหรับการเป็นคนชอบธรรม. " สีเขียวบังคับรอยยิ้มด้วยหัวใจที่หนัก ถ้าพวกเขาบอกว่าลอร่าว่ามันเป็นพวกเขาที่เริ่มต้นที่การรบกวนของแมลงมันอาจจะเป็นไปได้ว่าลอร่าตัวเองอาจรับอาวุธและพยายามที่จะฆ่าเขา. กรีนโบกมือ "มิสลอร่าเป็นชนิดมากเกินไป พร้อมกับนี้หลังจากที่คุณขายทั้งหมดของล้านกิโลกรัมข้าวโพดเราสามารถให้ 175,000 กิโลกรัมข้าวไม้ไผ่ในชีวิตประจำวันจนวิกฤติอาหารได้รับการแก้ไข. " ลอร่าและจอห์นควินน์ก็ตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดว่า Zhao Hai จริงจะให้ 175,000 กิโลกรัมข้าวไม้ไผ่ต่อวัน นี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ 175 ด้วยปริมาณของอาหารนี้เพอร์เซลล์ขุนนางจะสามารถอยู่รอดผ่านวิกฤติอาหาร. มอง blankly ที่กรีนลอร่าถามว่า "เซอร์คุณจะไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย? หนึ่งร้อยเจ็ดหมื่นห้าพันกิโลกรัมต่อวัน? " กรีนพยักหน้า "ใช่ 170-5,000 กิโลกรัมต่อวันเพื่อช่วยบรรเทาวิกฤติอาหาร." ลอร่าย้ายไปข้างหน้าหลายขั้นตอน "เรื่องนี้เป็นสิ่งสำคัญมาก ก่อนหน้านี้ผมมีข้อตกลงกับตระกูลเพอร์เซลล์ว่าถ้าผมสามารถหาแหล่งที่มาของเมล็ดข้าวที่ฉันทันทีจะปล่อยให้พวกเขารู้เพื่อที่จะช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ ตอนนี้ที่เซอร์อยู่ที่นี่จะช่วยให้ผมเชื่อว่าวิกฤติเศรษฐกิจครั้งนี้จะได้รับการแก้ไข แต่ฉันไม่สามารถใช้บัตรเครดิตทั้งหมดของมันดังนั้นมันจะดีกว่าถ้าผมอธิบายสถานการณ์ให้ตระกูลเพอร์เซลล์. " กรีนส่ายหัวและกล่าวว่า" มิสลอร่าโปรดอย่าบอกตระกูลเพอร์เซลล์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าคุณบอกพวกเขาพวกเขาก็จะไปที่ Stony ภูเขาและปริญญาโทไม่ได้รักมากของการติดต่อกับคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพอร์เซลล์ตระกูล. " ลอร่าได้ลืมว่าก่อนตระกูลเพอร์เซลล์ร่วมมือกับหลายกลุ่มและส่งกองทัพที่จะจัดการกับ Zhao Hai เธอเป็นคนที่ทราบว่าวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับ Zhao Hai จะเป็นตรงไปตรงมาและมีความซื่อสัตย์ มันก็ไม่คาดคิดว่าจะ Zhao Hai จริงยังคงต้องการที่จะขายให้กับตระกูลเพอร์เซลล์ ที่ Zhao Hai ไม่ต้องการที่จะตอบสนองตระกูลเพอร์เซลล์ แต่เป็นที่เข้าใจ. ลอร่าพยักหน้าและกล่าวว่า "ใช่ เซอร์สามารถมั่นใจได้ผมจะไม่ยอมให้ตระกูลเพอร์เซลล์รบกวนนาย Zhao Hai แต่เรื่องนี้ผมจะยังคงมีจะบอกพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะไม่พบปัญหาในอนาคตสำหรับนาย Zhao Hai แม้ว่านาย Zhao Hai ไม่กลัวพวกเขาเขาจะยังคงรำคาญถ้าเขารบกวน. " กรีนพยักหน้า "นั่นไม่เป็นไรแล้ว นอกจากนี้ผมอยากจะขอให้นางสาวลอร่าจะช่วยให้เราเตรียมกระสอบตั้งแต่ที่คุณรู้ว่าเราไม่มี ในการไปถึงนี้ผมขอความช่วยเหลือนางสาวลอร่า. " ลอร่าพยักหน้า "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับว่า คลังสินค้าของฉันมีจำนวนมากของกระสอบผมเพิ่งจะสั่งซื้อสำหรับบางคนที่จะโหลดลงบนสายการบินทันที. " สีเขียวยืนขึ้นและกล่าวว่า" ขออภัยที่จะรำคาญนางสาวลอร่า แต่มั่นใจสามวันต่อมาคุณอาจมารับธัญพืช. " ลอร่าพยักหน้ายังยืน "แล้วฉันจะไม่ใช้เวลาของคุณได้อีกต่อไป เนื่องจากเป็นเมืองที่ยังคงอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ผมยุ่งเกินไปที่จะออกจาก ทันทีที่เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขฉันทันทีจะไปเยี่ยมชมและขอบคุณบุคคลนาย Zhao Hai. " กรีนยิ้มเบา ๆ "แม้ว่า Master เป็นนักมายากลสีดำเขาไม่ต้องการที่จะเห็นไพร่ต้องทนทุกข์ทรมาน จะซื่อสัตย์สำหรับวิกฤตอาหารในครั้งนี้ส่งผลกระทบในขุนนางและอุดมไปด้วยจะไม่ว่าใหญ่ เรารู้ว่าเพอร์เซลล์ขุนนางมีสำรองข้าวเป็นของตัวเอง แต่เป็นเพราะ บริษัท ขนาดใหญ่เหล่านั้นราคาของอาหารที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้เกิดความยากลำบากสำหรับไพร่และจำนวนมากจะกลายเป็นทาส ในเวลานี้อาจารย์ได้ใช้เกือบทุกสาขาสำหรับการเพาะปลูกข้าวไม้ไผ่หวังว่าไพร่จะสามารถที่จะอยู่รอดในช่วงที่ยากลำบากนี้. " ลอร่าถอนหายใจและกล่าวว่า" ใช่. อาพลเรือนเหล่านั้นตอนนี้อยู่กับความยากลำบากในปัจจุบัน . ในหน้าของสิ่งนั้นและแม้กระทั่งครั้งรุนแรงที่ บริษัท อื่น ๆ จะเป็นเครื่องที่เพิ่งรู้วิธีการทำเงิน. พวกเขาไม่สนใจเกี่ยวกับชีวิตและความตายของพลเรือนเหล่านั้น. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควินน์เป็นสงบกว่าลอร่า ในครั้งนี้ เขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว และถามว่า " เท่าไหร่ ราคาของธัญพืชเหล่านี้เป็น "ลอร่าได้ยินคำถามของควินน์ จอห์น และ หยุด หันไปมองสีเขียว เธอยังกลัวว่า ราคาอาจจะสูงไป และว่า มันไม่ได้ถูกใช้เพื่อช่วยบรรเทาวิกฤติอาหารสีเขียวยิ้มเล็กน้อยขณะที่พูด คุณชายบอกว่า เขาไม่อยากเห็น คาซ่า ซิตี้ ประสบและไม่ปรารถนาที่จะเห็นผู้คนอดอยากจนตาย แม้ว่ารสชาติอาจจะไม่ได้ดีมาก อาจารย์ตั้งใจที่จะขายในราคาเดียวกับข้าวไม้ไผ่ แน่นอนถ้าคุณต้องการที่จะขายมันต่ำ เราก็จะขายให้คุณในราคาที่ต่ำ .หลังจากฟังสิ่งที่สีเขียวกล่าวว่า ลอร่า โค้งงอ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนตรง และกล่าวว่า " ในนามของประชาชนของ คาซ่า ซิตี้ ฉัน ลอร่า ต้องขอขอบคุณ คุณจ้าวค่ะ เวลา นี้ ร้านค้า higanbana ของเราไม่ได้ต้องการเงิน แต่การขายสินค้าของท่าน และขอบคุณคุณจ้าวไห่ที่ชอบธรรม "สีเขียวบังคับยิ้มด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง ถ้าพวกเขาบอกลอร่าว่ามันเป็นพวกเขาที่เริ่มต้นที่แมลงทำลาย อาจเป็นไปได้ว่า ลอร่า เธออาจรับอาวุธและพยายามที่จะฆ่าเขาสีเขียวโบกมือ " มิสลอร่า ใจดีมาก พร้อมนี้ หลังจากที่คุณขายทั้งหมดของล้านกิโลกรัม ข้าวโพด เราสามารถให้หนึ่งกิโลกรัมร้อยเจ็ดสิบห้าพันข้าวไม้ไผ่ ทุกวัน จนกว่าจะได้รับการแก้ไขวิกฤติอาหาร . "ลอร่าและควินน์ จอห์นก็พูดไม่ออก พวกเขาไม่คิดว่าจ้าวไห่จะให้หนึ่งกิโลกรัมร้อยเจ็ดสิบห้าพันข้าวไม้ไผ่ ต่อวัน นี่ไม่ใช่แค่หนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้า . กับปริมาณของอาหารนี้ ดัชชี เพอร์เซลจะสามารถเอาตัวรอดจากวิกฤตอาหารมองอย่างว่างเปล่า ที่สีเขียว ลอร่าถาม " ครับ คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย หนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าพันกิโลกรัมต่อวัน "สีเขียวพยักหน้า " ใช่ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าพันกิโลกรัมต่อวันเพื่อช่วยบรรเทาวิกฤติอาหาร " .ลอร่าย้ายหลายขั้นตอนที่ไปข้างหน้า " เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ก่อนหน้านี้ ผมมีข้อตกลงกับเพอร์เซลตระกูลว่า ถ้าฉันสามารถหาแหล่งที่มาของข้าว ผมจะแจ้งให้ทราบ เพื่อที่จะช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ ตอนนี้ท่านมาช่วย ผมเชื่อว่า วิกฤตินี้จะคลี่คลาย แต่ผมไม่สามารถใช้เครดิตสำหรับมัน ดังนั้นมันคงจะดีกว่า ถ้าฉันอธิบายสถานการณ์ให้ตระกูลเพอร์เซล”สีเขียวส่ายหัวแล้วพูดว่า " คุณลอร่า กรุณาอย่าบอกตระกูลพาเซล ประมาณนี้ ถ้าคุณบอกพวกเขา พวกเขาจะต้องไปที่ภูเขาหิน เจ้านายไม่ค่อยรักการติดต่อกับผู้อื่น โดยเฉพาะตระกูลพาเซล "ลอร่า ลืมไปว่า ก่อนหน้านี้ กลุ่มเพอร์เซลได้ร่วมมือกับหลายกลุ่ม และส่งกองทัพไปจัดการกับจ้าวค่ะ เธอตระหนักว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับจ้าวไห่ก็จะเปิดเผยและซื่อสัตย์ มันคือที่ไม่คาดคิดว่าจ้าวไห่จะยังคงต้องการที่จะขายให้กับตระกูล เพอร์เซล ที่จ้าวไห่ ไม่อยากเจอ ตระกูล เพอร์เซล แต่ก็เข้าใจได้ลอร่าพยักหน้าหัวของเธอและพูดว่า " ครับ ท่านสามารถมั่นใจได้ว่า ผมจะไม่ปล่อยให้ตระกูลเพอร์เซล รบกวนคุณจ้าวค่ะ แต่เรื่องนี้ ผมจะต้องบอกพวกเขาดังนั้นพวกเขาจะไม่สร้างปัญหาในอนาคต นายจ้าวค่ะ ขณะที่นายจ้าวไห่ไม่กลัวเขา เขาก็จะโกรธ ถ้าเขาไม่สบายใจ "สีเขียวพยักหน้า . " งั้นก็ดีแล้ว ผมก็อยากจะถามคุณลอร่าให้ช่วยเราเตรียมกระสอบ เพราะอย่างที่รู้ เราไม่มี ในส่วนนี้ผมขอช่วยคุณลอร่า .ลอร่าพยักหน้า " ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก โกดังของฉันมีหลายกระสอบ ผมจะสั่งบางโหลดลงตู้ทันที . "สีเขียวยืนขึ้นและกล่าวว่า " ขอโทษที่รบกวนคุณลอร่า แต่มั่นใจได้ใน 3 วันต่อมา คุณอาจจะได้รับเมล็ด "ลอร่าพยักหน้า ยังยืน " แล้วผมจะไม่เสียเวลาอีกต่อไป เนื่องจากเมืองยังอยู่ในสถานการณ์นี้ ผมไม่ว่างไป ทันทีที่เรื่องนี้ได้รับการแก้ไข ผมจะรีบเข้าเยี่ยมชม และขอบคุณคุณจ้าวไห่ "สีเขียวยิ้มเบาๆ " ถึงแม้ว่าท่านเป็นหมอผี เขาไม่อยากเห็นสามัญชนประสบ บอกตามตรง สำหรับวิกฤติอาหารครั้งนี้ ส่งผลกระทบต่อขุนนางและคนรวยจะไม่ใหญ่มาก เรารู้ว่าเกาะเพอร์เซลมีข้าวสำรองของตนเอง แต่เป็นเพราะผู้ใหญ่บริษัท ราคาของอาหารย่อมจะเพิ่มขึ้น นี้จะทำให้ยากสำหรับสามัญชน และหลายจะกลายเป็นทาส ในครั้งนี้ อาจารย์ได้ใช้เกือบทุกเขตปลูกข้าวไม้ไผ่ หวังว่าชาวบ้านจะสามารถอยู่รอดช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ . "ลอร่า ถอนหายใจและพูดว่า " ครับ อ่า คนเหล่านั้นอยู่กับปัญหาของปัจจุบัน ในหน้าของสิ่งดังกล่าว และแม้แต่รุนแรงครั้ง บริษัท อื่น ๆ จะเป็นเครื่องที่เพิ่งทราบวิธีการทำเงิน พวกเขาไม่สนใจเกี่ยวกับชีวิตและความตายของพลเรือนพวกนั้น "