The ash content is a measure of the

The ash content is a measure of the total amount of minerals present within a food, whereas the mineral content is a measure of the amount of specific inorganic components present within a food, such as Ca, Na, K and Cl. Thus, ash content refers to the total mineral residue left after incineration of organic matter. It has no nutritional significance per se, but the value for ash is a useful check in summing up the proximate composition of food and a measure of its mineral content. It is expressed as g ash per 100 g sample. Determination of the ash and mineral content of foods is important for a number of reasons:
 Nutritional labeling. The concentration and type of minerals present must often be stipulated on the label of a food.  Quality. The quality of many foods depends on the concentration and type of minerals they contain, including their taste, appearance, texture and stability.  Microbiological stability. High mineral contents are sometimes used to retard the growth of certain microorganisms.  Nutrition. Some minerals are essential to a healthy diet (e.g., calcium, phosphorous, potassium and sodium) whereas others can be toxic (e.g., lead, mercury, cadmium and aluminum).  Processing. It is often important to know the mineral content of foods during processing because this affects the physicochemical properties of foods.
As mentioned above, ash is the inorganic residue remaining after the water and organic matter have been removed by heating in the presence of oxidizing agents, which provides a measure of the total amount of minerals within a food. Analytical techniques for providing information about the total mineral content are based on the fact that the minerals (the analyte) can be distinguished from all the other components (the matrix) within a food in some measurable way. The most widely used methods are based on the fact that minerals are not destroyed by heating, and that they have a low volatility compared to other food components. The three main types of analytical procedure used to determine the ash content of foods are based on this principle: dry ashing, wet ashing and low temperature plasma dry ashing. The method chosen for a particular analysis depends on the reason for carrying out the analysis, the type of food analyzed and the equipment available. Ashing may also be used as the first step in preparing samples for analysis of specific minerals, by atomic spectroscopy or the various traditional methods described below. Ash contents of fresh foods rarely exceed 5%, although some processed foods can have ash contents as high as 12%, e.g., dried beef.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อหาเถ้าเป็นวัดยอดของแร่อยู่ภายในอาหาร ในขณะที่เนื้อหาแร่เป็นการวัดจำนวนของอนินทรีย์ส่วนประกอบที่ระบุอยู่ภายในอาหาร Ca, Na, K และ Cl ดังนั้น เถ้าเนื้อหาหมายถึงการรวมแร่สารตกค้างเหลือหลังการเผาอินทรีย์ มันมีความสำคัญทางโภชนาการต่อ se แต่ค่าสำหรับเถ้าเป็นเครื่องมีประโยชน์ในการรวมองค์ประกอบของอาหารและการวัดเนื้อหาแร่เคียง มันจะแสดงเป็นเถ้ากรัมต่อตัวอย่าง 100 กรัม กำหนดเถ้าและเนื้อหาแร่อาหารเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล: คล้ายโภชนาการติดฉลาก ความเข้มข้นและชนิดของแร่อยู่ต้องมักจะถูกกำหนดบนฉลากของอาหาร คุณภาพคล้าย คุณภาพของอาหารมากขึ้นอยู่กับความเข้มข้นและชนิดของแร่ที่ประกอบด้วย รวมถึงรส ปรากฏ พื้นผิว และความมั่นคง คล้ายความมั่นคงทางจุลชีววิทยา บางครั้งใช้เนื้อหาแร่สูงถ่วงการเติบโตของจุลินทรีย์บาง สารอาหารคล้ายกัน แร่ธาตุบางอย่างจำเป็นการเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ (เช่น phosphorous แคลเซียม โพแทสเซียม และโซเดียม) ในขณะที่ผู้อื่นสามารถเป็นพิษ (เช่น นำ ปรอท แคดเมียม และอลูมิเนียม) การประมวลผลคล้าย จึงมักจะต้องรู้เนื้อหาแร่อาหารในระหว่างการประมวลผลเนื่องจากนี้มีผลต่อคุณสมบัติ physicochemical ของอาหาร ดังกล่าวข้างต้น เถ้าเป็นสารตกค้างอนินทรีย์ที่คงเหลือหลังจากน้ำและอินทรีย์จะถูกเอาออก โดยทำความร้อนในต่อหน้าของตัวแทนเติมออกซิเจน ซึ่งเป็นการวัดจำนวนแร่ธาตุในอาหาร เทคนิคการวิเคราะห์ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเนื้อหาแร่รวมเป็นตามในข้อเท็จจริงที่แร่ (analyte) สามารถแตกต่างไปจากอื่น ๆ ส่วนประกอบทั้งหมด (เมตริกซ์) ในอาหารในบางวิธีวัด วิธีการใช้อย่างแพร่หลายอยู่ตามในข้อเท็จจริงที่แร่จะไม่ถูกทำลาย โดยความร้อน และมีความผันผวนต่ำเมื่อเทียบกับส่วนประกอบอื่น ๆ ของอาหาร สามชนิดหลักของขั้นตอนวิเคราะห์ที่ใช้ในการกำหนดเนื้อหาเถ้าของอาหารตามหลักการนี้: แห้ง ashing, ashing เปียก และ ashing แห้งพลาสมาอุณหภูมิต่ำ วิธีการเลือกวิเคราะห์เฉพาะขึ้นอยู่กับเหตุผลของการดำเนินการวิเคราะห์ ชนิดของอาหารที่วิเคราะห์ และอุปกรณ์พร้อมใช้งาน ยังสามารถใช้เป็นขั้นตอนแรกในการเตรียมตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์เฉพาะแร่ ashing อะตอมมิกหรือวิธีดั้งเดิมต่าง ๆ ที่อธิบายไว้ด้านล่าง เนื้อหาเถ้าอาหารสดไม่ค่อยเกิน 5% ถึงแม้ว่าอาหารแปรรูปได้สูงเป็น 12% เช่น แห้งเนื้อเถ้าเนื้อหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณเถ้าเป็นตัวชี้วัดของจำนวนเงินทั้งหมดของแร่ธาตุในปัจจุบันอาหารในขณะที่แร่ธาตุเป็นตัวชี้วัดของจำนวนของชิ้นส่วนอนินทรีเฉพาะในปัจจุบันที่อยู่ในอาหารเช่น Ca, Na, K และ Cl ดังนั้นปริมาณเถ้าหมายถึงสารตกค้างแร่รวมที่เหลือหลังจากการเผาของสารอินทรีย์ มันมีความสำคัญทางโภชนาการไม่มีต่อ se แต่คุ้มค่าเถ้าเป็นประโยชน์ในการตรวจสอบข้อสรุปถึงองค์ประกอบที่ใกล้เคียงของอาหารและตัวชี้วัดของแร่ธาตุของตน โดยจะแสดงเป็นเถ้ากรัมต่อ 100 กรัมตัวอย่าง ความมุ่งมั่นของเถ้าและแร่ธาตุอาหารที่มีความสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล:
การติดฉลากโภชนาการ ความเข้มข้นและชนิดของแร่ธาตุในปัจจุบันมักจะถูกต้องตามที่ระบุไว้บนฉลากของอาหารที่ คุณภาพ คุณภาพของอาหารหลายชนิดขึ้นอยู่กับความเข้มข้นและชนิดของแร่ธาตุที่พวกเขามีรวมถึงรสนิยมของพวกเขาลักษณะพื้นผิวและความมั่นคง ความมั่นคงทางจุลชีววิทยา แร่ธาตุสูงบางครั้งใช้ในการชะลอการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์บางอย่าง โภชนาการ แร่ธาตุบางคนมีความจำเป็นเพื่ออาหารสุขภาพ (เช่นแคลเซียมฟอสฟอรัสโพแทสเซียมและโซเดียม) ในขณะที่คนอื่น ๆ สามารถเป็นพิษ (เช่นตะกั่วปรอทแคดเมียมและอลูมิเนียม) การประมวลผล มันมักจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าแร่ธาตุอาหารระหว่างการประมวลผลเพราะมีผลต่อคุณสมบัติทางเคมีกายภาพของอาหาร.
ดังกล่าวข้างต้นเถ้ากากนินทรีย์ที่เหลืออยู่หลังจากน้ำและสารอินทรีย์ได้ถูกลบออกโดยใช้ความร้อนในการปรากฏตัวของสารออกซิไดซ์ที่ ซึ่งมีตัวชี้วัดของจำนวนเงินทั้งหมดของแร่ธาตุภายในอาหาร เทคนิคการวิเคราะห์การให้ข้อมูลเกี่ยวกับแร่ธาตุรวมอยู่บนพื้นฐานของความจริงที่ว่าแร่ธาตุ (วิเคราะห์) ที่สามารถจะแตกต่างจากทุกส่วนประกอบอื่น ๆ (เมทริกซ์) ภายในเป็นอาหารในบางวิธีที่สามารถวัดได้ วิธีการใช้กันอย่างแพร่หลายอยู่บนพื้นฐานของความจริงที่ว่าแร่ธาตุจะไม่ถูกทำลายด้วยความร้อนและว่าพวกเขามีความผันผวนต่ำเมื่อเทียบกับส่วนประกอบอาหารอื่น ๆ ทั้งสามประเภทหลักของขั้นตอนการวิเคราะห์ใช้ในการกำหนดปริมาณเถ้าของอาหารที่อยู่บนพื้นฐานของหลักการนี้: ashing แห้ง ashing เปียกและพลาสม่าอุณหภูมิต่ำ ashing แห้ง วิธีการเลือกสำหรับการวิเคราะห์โดยเฉพาะอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับเหตุผลในการดำเนินการวิเคราะห์ชนิดของอาหารที่วิเคราะห์และอุปกรณ์ที่มีอยู่ Ashing ยังอาจใช้เป็นขั้นตอนแรกในการเตรียมความพร้อมสำหรับการวิเคราะห์ตัวอย่างของแร่ธาตุที่เฉพาะเจาะจงโดยสเปกโทรสโกอะตอมหรือวิธีการแบบดั้งเดิมต่างๆที่อธิบายด้านล่าง เนื้อหาเถ้าอาหารสดไม่เกิน 5% แม้ว่าอาหารแปรรูปบางส่วนสามารถมีเถ้าสูงถึง 12% เช่นเนื้อแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เถ้าเนื้อหาคือ การวัดปริมาณของแร่ธาตุที่มีอยู่ภายในอาหาร ส่วนแร่ธาตุคือ การวัดปริมาณของส่วนประกอบอนินทรีย์ที่เฉพาะเจาะจงที่อยู่ภายในอาหาร เช่น Ca , Na , K และ คลิก ดังนั้น ปริมาณเถ้าหมายถึงการรวมแร่กากที่เหลือหลังจากการเผาไหม้ของสารอินทรีย์ มันไม่มีคุณค่าทางโภชนาการความสำคัญต่อ SE ,แต่ค่าเถ้าเป็นตรวจสอบมีประโยชน์ในข้อสรุปขึ้นส่วนประกอบโดยประมาณของอาหารและวัดเนื้อหาแร่ของ มันแสดงเป็นกรัมเถ้าต่อตัวอย่าง 100 กรัม การวิเคราะห์หินและแร่ธาตุอาหารสำคัญสำหรับจำนวนของเหตุผล :
ฉลากโภชนาการอาหาร . ความเข้มข้นและชนิดของแร่ธาตุในปัจจุบันมักจะต้องระบุไว้บนฉลากของอาหาร คุณภาพคุณภาพของอาหารหลายชนิด ขึ้นอยู่กับปริมาณและชนิดของแร่ที่ประกอบด้วย รวมถึงรสชาติของพวกเขา ลักษณะพื้นผิว และความมั่นคง ทางความมั่นคง เนื้อหาแร่สูง บางครั้งใช้เพื่อชะลอการเจริญของจุลินทรีย์บางอย่าง . โภชนาการ แร่ธาตุบางชนิดมีความจำเป็นต่อสุขภาพ ( เช่น แคลเซียม ฟอสฟอรัสโพแทสเซียมและโซเดียม ) ในขณะที่คนอื่น ๆสามารถเป็นพิษ เช่น ตะกั่ว ปรอท แคดเมียม และอลูมิเนียม ) การประมวลผล มันมักจะเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบปริมาณแร่ธาตุอาหารในการประมวลผลเพราะนี้มีผลต่อคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของอาหาร
ดังกล่าวข้างต้นเถ้ากากที่เหลือเป็นสารอนินทรีย์และสารอินทรีย์จากน้ำได้ถูกลบออกจากความร้อนในการแสดงตนของตัวแทนออกซิไดซ์ ซึ่งมีการวัดปริมาณแร่ธาตุในอาหารเทคนิคการวิเคราะห์เพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับเนื้อหาแร่ทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าแร่ธาตุ ( ครู ) จะแตกต่างจากทุกคนอื่น ๆส่วนประกอบ ( Matrix ) ภายในวัด อาหาร ในบางวิธี ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย วิธีการจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า แร่ธาตุจะไม่ถูกทำลายโดยความร้อนและที่พวกเขามีความผันผวนต่ำ เมื่อเทียบกับส่วนประกอบของอาหารอื่น ๆ สามประเภทหลักของการใช้กระบวนการวิเคราะห์หาปริมาณเถ้าของอาหารจะขึ้นอยู่กับหลักการนี้ : วิมเบิลดันและพลาสมาอุณหภูมิต่ำแบบเปียก , วิมเบิลดัน . วิธีการเลือกสำหรับการวิเคราะห์ที่เฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับเหตุผลสําหรับการดําเนินการวิเคราะห์ชนิดของอาหารที่ใช้และอุปกรณ์พร้อมใช้งาน แบบอาจจะใช้เป็นขั้นตอนแรกในการเตรียมตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์แร่ธาตุที่เฉพาะเจาะจงโดยสเปกโทรสโกปีอะตอมหรือวิธีการแบบต่าง ๆที่อธิบายไว้ด้านล่าง เถ้าอาหารสดแทบไม่เกิน 5 % แต่บาง อาหารแปรรูปมีเถ้าสูง 12% เช่น แห้ง เนื้อ