The COPE ProgramThe experimental pr

The COPE Program
The experimental program focused on increasing 1) parents’
knowledge and understanding of the range of behaviors and
emotions that young children typically display during and after
hospitalization and 2) direct parent participation in their children’s
emotional and physical care. Phase I of the intervention in
the PICU consisted of audiotaped information and matching written
information.
Phase II of the COPE intervention, a “booster” intervention that
occurred shortly after transfer from the PICU to the general pediatric
unit, consisted of 1) audiotaped and written information that
reinforced critical content of the initial audiotape and provided
additional information on children’s responses during and after
hospitalization, as well as providing mothers with additional suggestions
to enhance coping outcomes for their children, and 2) a
parent-child activity workbook. The workbook contained 3 activities
to be completed before discharge from the hospital, ie, 1)
puppet play to encourage expression of emotions in a nonthreatening
manner, 2) therapeutic medical play to assist children in
obtaining some sense of mastery and control over the hospital
experience, and 3) reading and discussing Jenny’s Wish, a story
about a young child who successfully copes with a stressful hospitalization.
Phase III of the COPE intervention program, the second booster
intervention, occurred 2 to 3 days after hospital discharge and
consisted of a telephone call, during which a 5-minute script that
reinforced the following was read: 1) young children’s typical
postdischarge emotions and behaviors and 2) parenting behaviors
that would continue to facilitate positive coping outcomes for the
children. Mothers were encouraged to continue to perform the
activities from the workbook they had received during hospitalization.
Immediately after the telephone intervention, the telephone
script was mailed to the mothers

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรแกรมรับมือทดลองโปรแกรมมุ่งเน้นไปที่การเพิ่ม 1) พ่อแม่ความรู้ความเข้าใจของพฤติกรรม และอารมณ์ที่เด็กมักจะแสดงในระหว่าง และหลังโรงพยาบาลและ 2) เข้าร่วมหลักของเด็กโดยตรงการดูแลอารมณ์ และร่างกาย การแทรกแซงในเฟสPICU การประกอบด้วยการ audiotaped ข้อมูลและจับคู่เขียนข้อมูลระยะที่ II ของรับมือ การแทรกแซง "บูสเตอร์" ที่เกิดขึ้นหลังจากโอนจาก PICU การกับเด็กทั่วไปหน่วย ประกอบด้วย 1) audiotaped และเขียนข้อมูลที่เสริมเนื้อหาที่สำคัญของ audiotape เริ่มต้น และให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการตอบสนองของเด็กในระหว่าง และหลังโรงพยาบาล รวมทั้งให้คุณแม่พร้อมคำแนะนำเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มผลลัพธ์รับมือสำหรับเด็กของพวกเขา และ 2) การสมุดกิจกรรมแม่ลูก สมุดงานมีอยู่ 3 กิจกรรมกรอกก่อนปล่อยออกจากโรงพยาบาล ie, 1)การเล่นหุ่นส่งเสริมการแสดงออกของอารมณ์ในแบบ nonthreateningลักษณะ 2) เล่นการรักษาทางการแพทย์เพื่อช่วยเหลือเด็กในบางความรู้สึกของความชำนาญและควบคุมโรงพยาบาลได้รับประสบการณ์ และ 3) การอ่าน และการอภิปรายของ Jenny ใน เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กหนุ่ม ผู้เรียบร้อย copes กับโรงพยาบาลที่เครียดระยะ III ของรับมือแทรกแซงโปรแกรม บูสเตอร์สองแทรกแซง เกิด 2-3 วันหลังจากออกจากโรงพยาบาล และโทรศัพท์ ที่ 5 นาทีสคริปต์ที่ประกอบด้วยเสริมต่อไปนี้ถูกอ่าน: 1) เด็กของทั่วไปpostdischarge อารมณ์ และพฤติกรรม และ 2) พฤติกรรมการเลี้ยงดูที่จะดำเนินต่อเพื่อรับมือบวกผลลัพธ์สำหรับอำนวยความสะดวกในการเด็ก มารดาได้รับการสนับสนุนการดำเนินงานกิจกรรมจากสมุดงานที่พวกเขาได้รับในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาลทันทีหลังจากการแทรกแซงโทรศัพท์ โทรศัพท์สคริปต์ที่ถูกส่งไปถึงแม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รับมือโปรแกรม
โปรแกรมทดลองที่มุ่งเน้นการเพิ่มขึ้น 1) ผู้ปกครอง
มีความรู้และความเข้าใจในช่วงของพฤติกรรมและ
อารมณ์ที่เด็กเล็กมักจะแสดงระหว่างและหลังการ
รักษาในโรงพยาบาลและ 2) การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองโดยตรงในเด็กของพวกเขา
ดูแลอารมณ์และร่างกาย เฟสของการแทรกแซงใน
PICU ประกอบด้วยข้อมูล audiotaped และการจับคู่เขียน
ข้อมูล.
ระยะที่สองของการแทรกแซงรับมือเป็น "ผู้สนับสนุน" การแทรกแซงที่
เกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่การถ่ายโอนจาก PICU กับเด็กทั่วไป
หน่วยประกอบด้วย 1) audiotaped และการเขียน ข้อมูลที่
เสริมเนื้อหาสำคัญของเครื่องบันทึกเสียงเริ่มต้นและให้
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการตอบสนองของเด็กระหว่างและหลังการ
รักษาในโรงพยาบาลรวมทั้งให้แม่ที่มีข้อเสนอแนะเพิ่มเติม
เพื่อเพิ่มศักยภาพในการรับมือผลสำหรับเด็กของพวกเขาและ 2)
สมุดงานกิจกรรมผู้ปกครองเด็ก สมุดงานมี 3 กิจกรรม
จะแล้วเสร็จก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาลคือ 1)
หุ่นเล่นเพื่อส่งเสริมให้การแสดงออกของอารมณ์ใน nonthreatening
ลักษณะ 2) เล่นทางการแพทย์ในการรักษาที่จะช่วยให้เด็ก ๆ ใน
การได้รับความรู้สึกของการเรียนรู้และการควบคุมบางกว่าโรงพยาบาล
ประสบการณ์ และ 3) การอ่านและการพูดคุยที่ต้องการของเจนนี่เป็นเรื่อง
เกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่ประสบความสำเร็จ copes กับโรงพยาบาลเครียด.
ขั้นตอนที่สามของการรับมือโปรแกรมการแทรกแซงผู้สนับสนุนที่สอง
การแทรกแซงที่เกิดขึ้น 2-3 วันหลังจากออกจากโรงพยาบาลและ
ประกอบไปด้วยโทรศัพท์ โทรในระหว่างที่สคริปต์ 5 นาทีที่
เสริมต่อไปได้อ่าน: 1) เด็กหนุ่มทั่วไป
อารมณ์และพฤติกรรม postdischarge และ 2) พฤติกรรมการเลี้ยงดู
ที่จะยังคงที่จะอำนวยความสะดวกในการเผชิญปัญหาผลบวกสำหรับ
เด็ก แม่ได้รับการสนับสนุนที่จะยังคงดำเนินการ
กิจกรรมจากสมุดงานที่พวกเขาได้รับในโรงพยาบาล.
ทันทีหลังจากที่การแทรกแซงโทรศัพท์โทรศัพท์
สคริปต์ที่ถูกส่งไปยังมารดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดโปรแกรมโปรแกรมทดลองเน้นเพิ่ม 1 ) พ่อแม่ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับช่วงของพฤติกรรม และอารมณ์ที่เด็กมักจะแสดงในระหว่าง และหลังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และ 2 ) ผู้ปกครองของเด็กโดยตรง การมีส่วนร่วมในอารมณ์และการดูแลทางกายภาพ ระยะที่ 1 การทดลองในการ picu ประกอบด้วย audiotaped และเขียนข้อมูลที่ตรงกันข้อมูลระยะที่ 2 ของรับมือแทรกแซง " Booster " การแทรกแซงที่ที่เกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่ย้ายจาก picu กับเด็กทั่วไปหน่วย ประกอบด้วย 1 ) audiotaped และเขียนข้อมูลนั้นเสริมเนื้อหาสําคัญของรายแรก และให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการตอบสนองของเด็กในระหว่าง และหลังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ตลอดจนการให้มารดากับข้อเสนอแนะเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มการผลสำหรับเด็กของพวกเขา และ 2 )กิจกรรมระหว่างสมุดงาน สมุดงาน ประกอบด้วย 3 กิจกรรมจะแล้วเสร็จก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาล คือ 1 )การเล่นหุ่นเพื่อส่งเสริมการแสดงออกของอารมณ์ในการพึ่งพากัน2 ) ลักษณะการเล่นเพื่อช่วยเหลือเด็กในทางการแพทย์ได้รับความรู้สึกบางอย่างไว้ และการควบคุมมากกว่าโรงพยาบาลประสบการณ์ และ 3 ) การอ่านและการอภิปรายเรื่องปรารถนาของเจนนี่เกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่ประสบความสำเร็จ copes กับอาการเครียดระยะที่ 3 ของรับมือโปรแกรมการแทรกแซง , บูสเตอร์ที่สองการแทรกแซง , เกิดขึ้น 2 ถึง 3 วัน หลังจากออกจากโรงพยาบาล และมีโทรศัพท์ ช่วงที่ 5 บทว่าเสริมต่อไปนี้คือ : 1 ) อ่านของเด็กทั่วไปอารมณ์และพฤติกรรม และ postdischarge 2 ) พฤติกรรมการอบรมเลี้ยงดูน่าจะอำนวยความสะดวกบวกเผชิญผลสำหรับเด็ก มารดามีการดำเนินการกิจกรรมจากสมุดงานที่พวกเขาได้รับในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาลทันทีหลังจากได้รับโทรศัพท์ โทรศัพท์สคริปต์ที่ถูกส่งถึงมารดา