2.4 Constructivist Learning theoryC

2.4 Constructivist Learning theory
Cooperative learning is a student-centered learning method before, it tied outcomes with the constructivist learning theory in which “learners are in control of constructing their own meaning in an active way” (Almala, 2005. P.10). To date, the constructivist theory has made a significant contribution to the student-centered learning approach (Yager,1991; Lueddeke, 1999).
This theory incorporates notions from the works of Piaget (1926), Vygotsky (1978) and Bandura (1977), as discussed in the previous section. Originating from philosophy; constructivist theory is effectively used in several areas such as sociology, anthropology and cognitive and educational psychology (Bruner,1966) In the 1.8th century Giambattista, Vico, an Italian philosopher of constructivist learning theory, defined knowledge as a “cognitive Structure of a person so that to know something is to show how to create” (Glaserfeld, 1989, p.11) Vico argues that a person know something clearly only when he or she can explain it (Yager, 2000). To Clarity this notion, Immanuel Kant (Yager, 1991) highlight that leaners cannot be persons who receive information passively. Dewey (1972) also sees education as process of restructuring knowledge by reflecting thoughts through the growth of current knowledge of learners. He believes that knowledge is not achieved or granted by learners, but constructed through their interaction with the environment, to create their own meaningful knowledge. Learning is social process in which knowledge is constructed by learners in social context and then they appropriate it (Brooks & Brooks, 1999) Therefore, one of the expectations for students involved in the treatment group in this study is that they are encouraged to play the role of active constructors of knowledge, and they may learn more when they are control of constructing their own meaningful knowledge through reciprocal interaction among students on interactive learning tasks. Constructivist proponents believe that “learning are active organisms seeking meaning” (Driscoll, 2000, p.376). If the traditional perspective of education views learning as the process of direct provision of knowledge from teachers to students, the constructivist perspective views learning as process in which students are active in constructing their knowledge (Hueng, 2006). In process of learning, students actively develop and enlarge their knowledge through observation, reflection, experimentation, discovery and especially, social interaction (Brooks & Brooks, 1999) in the constructivist learning environment, students must be active, social and creative persons (Phillips, 1995) because they are considered constructors of knowledge, not passives of knowledge (Glaserfeld, 1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 ทฤษฎีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์นิยมเรียนรู้ร่วมกันเป็นวิธีนักเรียนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ก่อน มันผูกผลกับเนมเรียนรู้ทฤษฎีในการที่ "ผู้เรียนจะควบคุมการสร้างความหมายของตัวเองด้วย" (Almala, 2005 P.10) . วัน ทฤษฎีเนมได้ทำส่วนสำคัญกับวิธีการเรียนรู้ที่นักเรียนเป็นศูนย์กลาง (สาขาเยเกอร์อเว 1991 Lueddeke, 1999)ทฤษฎีนี้รวมเอาความคิดจากการทำงานของ Piaget (1926), Vygotsky (1978) และ Bandura (1977), ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้า เกิดจากปรัชญา เนมทฤษฎีได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้ในหลายพื้นที่เช่นสังคมวิทยา มานุษยวิทยา และองค์ความรู้ และการศึกษาจิตวิทยา (Bruner, 1966) ในศตวรรษที่ 1.8th Giambattista วิโก ปราชญ์การอิตาลีของเนม ทฤษฎีการเรียนรู้กำหนดรู้เป็น "ความรู้ความเข้าใจโครงสร้างของบุคคลเพื่อให้รู้เป็นการแสดงวิธีการสร้าง" (Glaserfeld, 1989, p.11) ระบุว่า วิโกที่คนรู้ชัดเจนเพียงเมื่อเขาหรือเธอสามารถอธิบายได้ (สาขาเยเกอร์อเว , 2000) เพื่อความชัดเจนคิดนี้ จิตวิทยา (สาขาเยเกอร์อเว 1991) เน้นที่ leaners ต้องไม่เป็นผู้ที่ได้รับข้อมูลเรื่องนี้ Dewey (1972) นอกจากนี้ยังเห็นการศึกษาเป็นกระบวนการปรับโครงสร้างความรู้โดยสะท้อนความคิดผ่านการเติบโตของความรู้ปัจจุบันของผู้เรียน เขาเชื่อว่า ความรู้ไม่ได้ หรือจากผู้เรียน แต่สร้างผ่านการปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม การสร้างความรู้ความหมายของตนเอง เรียนรู้เป็นกระบวนการทางสังคมซึ่งเป็นที่สร้างความรู้ โดยผู้เรียนในบริบทของสังคมแล้ว ทำมัน (บรู๊คส์และบรู๊คส์ 1999) ดังนั้น หนึ่งความคาดหวังสำหรับนักเรียนในกลุ่มการรักษาในการศึกษานี้ คือการเล่นบทบาทของความรู้การใช้งานอยู่ พวกเขาอาจเรียนรู้มากขึ้นเมื่อพวกเขาจะควบคุมตนเองความรู้หมายถึงปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างนักเรียนงานการเรียนรู้แบบโต้ตอบสร้าง ผู้เสนอแบบสร้างสรรค์นิยมเชื่อว่า "การเรียนรู้เป็นสิ่งมีชีวิตใช้งานค้นหาความหมาย" (Driscoll, 2000, p.376) ถ้าดูมุมมองแบบดั้งเดิมของการศึกษาเรียนรู้เป็นกระบวนการของบทบัญญัติโดยตรงของความรู้จากครูนักเรียน เนมที่มุมมองมุมมองการเรียนรู้เป็นกระบวนการที่นักเรียน อยู่ในการสร้างความรู้ (หอพักอยู่เฮง 2006) ขั้นตอนการเรียนรู้ นักเรียนได้พัฒนา และขยายความรู้ผ่านการสังเกต ภาพสะท้อน ทดลอง ค้นพบ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม (บรู๊คส์และบรู๊คส์ 1999) ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์นิยม มีผู้ใช้งาน สังคม และสร้างสรรค์ (Phillips, 1995) เนื่องจากพวกเขาถือว่าเป็นตัวสร้างความรู้ พาสซีฟไม่ความรู้ (Glaserfeld, 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 Constructivist ทฤษฎีการเรียนรู้
การเรียนแบบร่วมมือเป็นวิธีการเรียนรู้ของนักเรียนเป็นศูนย์กลางก่อนที่จะเชื่อมโยงกับผลการเรียนรู้ทฤษฎีคอนสตรัคติที่ "เรียนอยู่ในการควบคุมของการสร้างความหมายของตัวเองในทางที่ใช้งาน" (Almala 2005 เล่ม 10) ในวันที่ทฤษฎีคอนสตรัคติได้ทำผลงานอย่างมีนัยสำคัญกับนักเรียนเป็นศูนย์กลางวิธีการเรียนรู้ (Yager 1991; Lueddeke, 1999).
ทฤษฎีนี้รวมเอาความคิดจากผลงานของเพียเจต์ (1926), Vygotsky (1978) และบันดูระ (1977) ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้า ที่มาจากปรัชญา; ทฤษฎีคอนสตรัคติใช้อย่างมีประสิทธิภาพในหลายพื้นที่เช่นสังคมวิทยามานุษยวิทยาและองค์ความรู้และจิตวิทยาการศึกษา (บรูเนอร์, 1966) ในศตวรรษที่ 1.8th Giambattista, วีโกปราชญ์อิตาเลี่ยนของทฤษฎีการเรียนรู้คอนสตรัคติความรู้ที่กำหนดไว้ว่าเป็น "โครงสร้างทางปัญญาของบุคคล เพื่อที่จะรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างเพื่อแสดงให้เห็นถึงวิธีการสร้าง "(Glaserfeld 1989, p.11) Vico ระบุว่าเป็นคนที่รู้ว่าสิ่งที่เห็นได้ชัดก็ต่อเมื่อเขาหรือเธอสามารถอธิบายได้ (Yager, 2000) เพื่อความชัดเจนความคิดนี้จิตวิทยา (Yager, 1991) เน้นว่า leaners ไม่สามารถเป็นบุคคลที่ได้รับข้อมูลอย่างอดทน ดิวอี้ (1972) นอกจากนี้ยังเห็นว่าการศึกษาเป็นกระบวนการของการปรับโครงสร้างความรู้โดยการสะท้อนความคิดผ่านการเจริญเติบโตของความรู้ในปัจจุบันของผู้เรียน เขาเชื่อว่าความรู้จะไม่ประสบความสำเร็จหรือได้รับจากผู้เรียน แต่สร้างผ่านการมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมในการสร้างความรู้ความหมายของตัวเอง การเรียนรู้เป็นกระบวนการทางสังคมที่มีความรู้ถูกสร้างโดยผู้เรียนในบริบททางสังคมและแล้วพวกเขาก็จัดสรร (บรูคส์และบรูคส์, 1999) ดังนั้นหนึ่งของความคาดหวังสำหรับนักเรียนมีส่วนร่วมในกลุ่มการรักษาในการศึกษาครั้งนี้คือการที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนการเล่น บทบาทของการก่อสร้างที่ใช้งานของความรู้และพวกเขาจะได้เรียนรู้มากขึ้นเมื่อพวกเขามีการควบคุมในการสร้างความรู้ความหมายของตัวเองผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันในหมู่นักเรียนในงานเรียนรู้แบบโต้ตอบ ผู้เสนอคอนสตรัคติเชื่อว่า "การเรียนรู้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ใช้งานที่กำลังมองหาความหมาย" (คอลล์, 2000, p.376) ถ้ามุมมองแบบดั้งเดิมของมุมมองการศึกษาการเรียนรู้เป็นกระบวนการของการให้ความรู้โดยตรงจากครูผู้สอนให้กับนักเรียนที่มองเห็นวิวมุมมองคอนสตรัคติการเรียนรู้เป็นกระบวนการที่นักเรียนมีการใช้งานในการสร้างความรู้ของพวกเขา (Hueng 2006) ในขั้นตอนของการเรียนรู้นักเรียนกระตือรือร้นในการพัฒนาและขยายความรู้ของพวกเขาผ่านการสังเกตสะท้อนทดลองค้นพบและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม (บรูคส์และบรูคส์, 1999) ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้คอนสตรัคตินักเรียนจะต้องใช้งานสังคมและบุคคลที่มีความคิดสร้างสรรค์ (ฟิลลิป 1995) เพราะถือว่าการก่อสร้างของความรู้ไม่ passives ของความรู้ (Glaserfeld, 1989)