The European Court of Human Rights

The European Court of Human Rights held that there had been a violation of Article 2 of the Convention under its substantive limb, on account of the lack of appropriate steps to prevent the accidental death of nine of the applicant’s close relatives. It also held that there had been a violation of Article 2 of the Convention under its procedural limb, on account of the lack of adequate protection by law safeguarding the right to life. The Court observed in particular that the Turkish Government had not provided the slum inhabitants with information about the risks they ran by living there. Even if it had, it remained responsible as it had not taken the necessary practical measures to avoid the risks to people’s lives. The regulatory framework had proved defective as the tip had been allowed to open and operate without a coherent supervisory system. The town- planning policy had likewise been inadequate and had undoubtedly played a part in the sequence of events leading to the accident.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปถือว่า มีการละเมิดข้อ 2 ของอนุสัญญาภายใต้กิ่งสำคัญ บัญชีของขั้นตอนที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการเสียชีวิตอุบัติเหตุของเก้าของญาติสนิทของผู้สมัคร มันยังถือว่า มีการละเมิดข้อ 2 ของอนุสัญญาภายใต้การขั้นตอนกิ่ง บัญชีขาดการป้องกันที่เพียงพอตามกฎหมายปกป้องสิทธิชีวิต ศาลตั้งข้อสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ รัฐบาลตุรกีได้ให้ชาวสลัมที่ มีข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่พวกเขาวิ่ง โดยอาศัยอยู่ที่นั่น แม้ว่า มันยังคงรับผิดชอบจะไม่นำมาตรการปฏิบัติที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงชีวิตของผู้คน กรอบระเบียบได้พิสูจน์ข้อบกพร่อง ตามคำแนะนำที่ได้รับอนุญาตให้เปิด และทำงานไม่มีระบบกำกับสอดคล้อง การเมืองการวางแผนนโยบายเช่นเดียวกันได้ไม่เพียงพอ และไม่ต้องสงสัยได้เล่นเป็นส่วนหนึ่งในลำดับของเหตุการณ์ที่นำไปสู่อุบัติเหตุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปถือได้ว่ามีการละเมิดข้อ 2 ของอนุสัญญาภายใต้แขนขาที่สำคัญของมันในบัญชีของขาดขั้นตอนที่เหมาะสมเพื่อป้องกันการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุของเก้าญาติใกล้ชิดของผู้ยื่นคำขอ นอกจากนี้ยังถือได้ว่ามีการละเมิดข้อ 2 ของอนุสัญญาภายใต้ขั้นตอนกิ่งก้านของมันในบัญชีของขาดการป้องกันที่เพียงพอตามกฎหมายปกป้องสิทธิในการดำรงชีวิต ศาลตั้งข้อสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่รัฐบาลตุรกีได้ไม่ได้ให้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดที่มีข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงที่พวกเขาวิ่งโดยอาศัยอยู่ที่นั่น ถึงแม้ว่ามันจะมีมันก็ยังคงมีความรับผิดชอบในขณะที่มันไม่ได้มีมาตรการในทางปฏิบัติจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยงต่อชีวิตของผู้คน กรอบการกำกับดูแลได้พิสูจน์ข้อบกพร่องเป็นเคล็ดลับที่ได้รับอนุญาตให้เปิดและดำเนินการได้โดยไม่ต้องมีระบบการกำกับดูแลที่เชื่อมโยงกัน นโยบายการวางแผน Town- ได้รับเช่นเดียวกันไม่เพียงพอและเคยเล่นเป็นส่วนหนึ่งในลำดับของเหตุการณ์ที่นำไปสู่​​การเกิดอุบัติเหตุอย่างไม่ต้องสงสัย