ในเช้าตรู่อันเยียบเย็นของวันรุ่งขึ้นหนูน้อยนั่งคุดคู้ซุกตัวอยู่ในระหว่างซอกบ้าน ในชายคาเล็ก ๆของบ้านสองหลัง แก้มของเธอยังเป็นสีชมพู รอยยิ้มก็ยังแย้ม อยู่บนริมฝีปาก แต่ตัวของหนูน้อยนั้นเย็นจนเป็นน้ำแข็ง เธอสิ้นใจตายเสียแล้ว ในคืนวันสุดท้ายของปีเก่านั้นเอง...พวกผู้คนที่เดินผ่านมาและมองเห็นเธอ เขา ทั้งหลายตกใจและตะโกนร้องขึ้น "เร็ว ๆแย่แล้ว...ทำไมมีเด็กตัวเล็ก ๆมานอนอยู่ ตรงนี้.. เร็วรีบไปตามหมอมาดูเธอหน่อยเร็ว ๆ " แต่พวกเขาทั้งหลายไม่รู้หรอกว่า มันสายไปเสียแล้ว...