AbstractBACKGROUND:The aim of this

Abstract
BACKGROUND:
The aim of this study was to examine the effects of a 6-week training program of simulated barefoot running (SBR) on running kinetics in habitually shod (wearing shoes) female recreational runners.
MATERIAL AND METHODS:
Twelve female runners age 25.7 ± 3.4 years gradually increased running distance in Vibram FiveFingers minimal shoes over a 6-week period. The kinetic analysis of treadmill running at 10 Km/h was performed pre- and post-intervention in shod running, non-habituated SBR, and habituated SBR conditions. Spatiotemporal parameters, ground reaction force components, and electromyography (EMG) were measured in all conditions.
RESULTS:
Post-intervention data indicated a significant decrease across time in the habituation SBR for EMG activity of the tibialis anterior (TA) in the pre-activation and absorptive phase of running (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

AbstractBACKGROUND:The aim of this study was to examine the effects of a 6-week training program of simulated barefoot running (SBR) on running kinetics in habitually shod (wearing shoes) female recreational runners.MATERIAL AND METHODS:Twelve female runners age 25.7 ± 3.4 years gradually increased running distance in Vibram FiveFingers minimal shoes over a 6-week period. The kinetic analysis of treadmill running at 10 Km/h was performed pre- and post-intervention in shod running, non-habituated SBR, and habituated SBR conditions. Spatiotemporal parameters, ground reaction force components, and electromyography (EMG) were measured in all conditions.RESULTS:Post-intervention data indicated a significant decrease across time in the habituation SBR for EMG activity of the tibialis anterior (TA) in the pre-activation and absorptive phase of running (P<0.001). A significant increase was denoted in the pre-activation amplitude of the gastrocnemius (GAS) between the shod running, unhabituated SBR, and habituated SBR. Six weeks of SBR was associated with a significant decrease in the loading rates and impact forces. Additionally, SBR significantly decrease the stride length, step duration, and flight time, and stride frequency was significantly higher compared to shod running.CONCLUSIONS:The findings of this study indicate that changes in motor patterns in previously habitually shod runners are possible and can be accomplished within 6 weeks. Non-habituation SBR did not show a significant neuromuscular adaptation in the EMG activity of TA and GAS as manifested after 6 weeks of habituated SBR.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อภูมิหลัง:
จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกอบรม 6 สัปดาห์ของเท้าเปล่าวิ่งจำลอง (SBR) ในการทำงานจลนศาสตร์ในปกติวิสัย shod (รองเท้าสวมใส่) วิ่งสันทนาการหญิง.
วัสดุและวิธีการ:
สิบสองนักวิ่งหญิงอายุ 25.7 ± 3.4 ปีค่อยๆเพิ่มขึ้นระยะทางที่ทำงานอยู่ในรองเท้า Vibram FiveFingers น้อยที่สุดในช่วงระยะเวลา 6 สัปดาห์ การวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของลู่วิ่งทำงานที่ 10 กิโลเมตร / ชั่วโมงได้ดำเนินการก่อนและหลังการแทรกแซงในการทำงาน shod ไม่เคย SBR และเคยเงื่อนไข SBR พารามิเตอร์ Spatiotemporal พื้นปฏิกิริยาส่วนประกอบแรงและไฟฟ้า (EMG) เป็นวัดในทุกสภาวะ.
ผลข้อมูลที่โพสต์แทรกแซงชี้ให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญข้ามเวลาในการทำให้เกิดความเคยชิน SBR สำหรับกิจกรรมอีเอ็มของหน้า tibialis (TA) ในการเปิดใช้งานก่อน และขั้นตอนการดูดซึมของการทำงาน (p <0.001)
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการแสดงความกว้างก่อนเปิดใช้งานของ gastrocnemius นี้ (GAS) ระหว่างการทำงาน shod, unhabituated SBR และเคย SBR หกสัปดาห์ของ SBR ที่เกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราโหลดและแรงกระแทก นอกจากนี้ SBR อย่างมีนัยสำคัญลดความยาวกางเกงระยะเวลาขั้นตอนและระยะเวลาการบินและความถี่ก้าวสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ shod ทำงาน. สรุปผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบมอเตอร์วิ่งหุ้มก่อนหน้านี้เป็นปกติวิสัยที่เป็นไปได้และสามารถประสบความสำเร็จภายใน 6 สัปดาห์ Non-SBR คุ้นเคยไม่ได้แสดงการปรับตัวของกล้ามเนื้ออย่างมีนัยสำคัญในกิจกรรมของอีเอ็มและ TA GAS เป็นที่ประจักษ์หลังจาก 6 สัปดาห์เคย SBR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
:
จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการฝึก 6 สัปดาห์ของการวิ่งเท้าเปล่า ( SBR ) ในการวิ่งจลนศาสตร์ในเป็นประจำและสวม ( สวมรองเท้า ) วิ่งสบาย วัสดุและวิธีการ : หญิง

12 นักวิ่งหญิง อายุสินค้า± 3.4 ปี ค่อย ๆวิ่งทางไกล ในไฟลท์ ฟิงเกอดร์น้อยที่สุดรองเท้ารองเท้า มากกว่า 6 สัปดาห์ ระยะเวลาการวิเคราะห์จลนศาสตร์ของลู่วิ่ง 10 km / h ได้ดำเนินการก่อนและหลังการแทรกแซงในหุ้มวิ่งไม่ habituated SBR และ habituated เงื่อนไข SBR . พารามิเตอร์ spatiotemporal แรงปฏิกิริยาที่พื้น , ชิ้นส่วน , และคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ ( EMG ) และวัดในเงื่อนไขทั้งหมด ผล

:โพสต์โดยข้อมูลพบลดลงอย่างมากในเวลาที่ติดเป็นนิสัย SBR สำหรับ EMG กิจกรรมของกล้ามเนื้อขณะเดินด้านหน้า ( TA ) ในขั้นตอนการเปิดใช้งานและก่อนวิ่ง ( p < 0.001 ) ผลการเพิ่มก็เขียนในแบบของการเกิดก่อนการเปิดใช้งาน ( ใช้แก๊ส ) ระหว่างสวมวิ่ง unhabituated SBR และ habituated SBR .หกสัปดาห์ของ SBR กำลังที่เกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราภาระบรรทุกและแรงกระแทก นอกจากนี้ ควรลดก้าวย่างความยาว ระยะเวลา ขั้นตอน และระยะเวลาการบิน และความถี่สูงกว่าเมื่อเทียบกับสวมกางเกงวิ่ง .

สรุปผลจากการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงในรูปแบบรถยนต์ก่อนหน้านี้เป็นประจำสวมวิ่งเป็นไปได้และสามารถสำเร็จได้ภายใน 6 สัปดาห์ ไม่ควรแสดงความไม่คุ้นเคยและการปรับตัวในกล้ามเนื้อกิจกรรมของตาและก๊าซเป็นประจักษ์หลังจาก habituated SBR 6 สัปดาห์