Biopolymers are polymers produced b

Biopolymers are polymers produced by living organisms. Cellulose, starch and chitin, proteins and peptides, and DNA and RNA are all examples of biopolymers, in which the monomeric units, respectively, are sugars, amino acids, and nucleotides. [1] [2] [3] [4]

Cellulose is both the most common biopolymer and the most common organic compound on Earth. About 33 percent of all plant matter is cellulose (the cellulose content of cotton is 90 percent and that of wood is 50 percent. [5]

Some biopolymers are biodegradable. That is, they are broken down into CO2 and water by microorganisms. In addition, some of these biodegradable biopolymers are compostable. That is, they can be put into an industrial composting process and will break down by 90% within 6 months. Biopolymers that do this can be marked with a 'compostable' symbol, under European Standard EN 13432 (2000). Packaging marked with this symbol can be put into industrial composting processes and will break down within 6 months (or less). An example of a compostable polymer is PLA film under 20 μm thick: films which are thicker than that do not qualify as compostable, even though they are biodegradable. A home composting logo may soon be established: this will enable consumers to dispose of packaging directly onto their own compost heap. [6]

Contents

1 Biopolymers versus polymers
2 Conventions and nomenclature
2.1 Polypeptides
2.2 Nucleic acids
2.3 Sugars
3 Structural characterization
4 Biopolymers as materials
5 Biopolymers as packaging
6 See also
7 References
8 External links
Biopolymers versus polymers

A major but defining difference between polymers and biopolymers can be found in their structures. Polymers, including biopolymers, are made of repetitive units called monomers. Biopolymers often have a well defined structure, though this is not a defining characteristic (example:ligno-cellulose): The exact chemical composition and the sequence in which these units are arranged is called the primary structure, in the case of proteins. Many biopolymers spontaneously fold into characteristic compact shapes (see also "protein folding" as well as secondary structure and tertiary structure), which determine their biological functions and depend in a complicated way on their primary structures. Structural biology is the study of the structural properties of the biopolymers. In contrast most synthetic polymers have much simpler and more random (or stochastic) structures. This fact leads to a molecular mass distribution that is missing in biopolymers. In fact, as their synthesis is controlled by a template directed process in most in vivo systems all biopolymers of a type (say one specific protein) are all alike: they all contain the similar sequences and numbers of monomers and thus all have the same mass. This phenomenon is called monodispersity in contrast to the polydispersity encountered in synthetic polymers. As a result biopolymers have a polydispersity index of 1. [7]

Full article ▸

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Biopolymers โพลิเมอร์ที่ผลิต โดยสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ เซลลูโลส แป้ง และไคทิน โปรตีน และเปป ไทด์ และดีเอ็นเอ และอาร์เอ็นเอเป็นตัวอย่างของ biopolymers ที่หน่วย monomeric ตามลำดับ มีน้ำตาล กรดอะมิโน และนิวคลีโอไทด์ [1] [2] [3] [4]เซลลูโลสเป็น biopolymer ทั่วและสารประกอบอินทรีย์พบมากที่สุดในโลก ประมาณร้อยละ 33 ของโรงงานทั้งหมดเรื่องเป็นเซลลูโลส (เนื้อหาเซลลูโลสฝ้ายเป็น 90 เปอร์เซ็นต์ และไม้ว่า 50 เปอร์เซ็นต์ [5]บาง biopolymers สลายได้ นั่นคือ พวกเขาไม่ลงเป็น CO2 และน้ำจุลินทรีย์ แห่ง ของ biopolymers สลายเหล่านี้จะย่อยสลายได้ นั่นคือ พวกเขาสามารถใส่ลงไปในอุตสาหกรรมการหมักกระบวนการ และจะแบ่ง 90% ภายใน 6 เดือน Biopolymers ที่ทำสามารถทำเครื่องหมาย ด้วยสัญลักษณ์ "ย่อยสลายได้' ภายใต้มาตรฐานยุโรป EN 13432 (2000) ได้ บรรจุภัณฑ์ที่มีเครื่องหมายนี้สามารถใส่ลงไปในอุตสาหกรรมกระบวนการหมัก และจะพังภาย ใน 6 เดือน (หรือน้อยกว่า) ตัวอย่างของพอลิเมอร์ที่ย่อยสลายได้คือ ปลาฟิล์มหนา μm ต่ำกว่า 20: ฟิล์มที่หนาขึ้นกว่าที่ไม่จัดเป็นการย่อยสลายได้ แม้ว่าจะสลาย เร็ว ๆ นี้อาจจะสร้างบ้านหมักโลโก้: นี้จะช่วยให้ผู้บริโภคทิ้งบรรจุภัณฑ์โดยตรงลงบนกองปุ๋ยของตัวเองได้ [6]เนื้อหาBiopolymers 1 เทียบกับโพลิเมอร์2 แบบแผนและระบบการตั้งชื่อ2.1 เปปไทด์2.2 กรดนิวคลีอิก2.3 น้ำตาลจำแนกโครงสร้าง 3Biopolymers 4 เป็นวัสดุBiopolymers 5 เป็นบรรจุภัณฑ์6 ดูอ้างอิง 7เชื่อมโยงภายนอก 8Biopolymers เทียบกับโพลิเมอร์หลักการแต่กำหนดความแตกต่างระหว่างโพลิเมอร์และ biopolymers สามารถพบในโครงสร้างของพวกเขา โพลิเมอร์ biopolymers รวมทั้งที่ทำจากหน่วยซ้ำ ๆ เรียกว่า monomers Biopolymers มักจะมีโครงสร้างที่กำหนดไว้ แม้ว่านี้ไม่ใช่ลักษณะการกำหนด (ตัวอย่าง: ligno-เซลลูโลส): องค์ประกอบทางเคมีที่แน่นอนและลำดับการจัดเรียงในที่นี้คือโครงสร้างหลัก ในกรณีของโปรตีน หลาย biopolymers ทหลายพับเป็นรูปทรงกระทัดรัดลักษณะ (ดู "โปรตีนพับ" เป็นโครงสร้างรอง และโครงสร้างระดับตติยภูมิ), ซึ่งกำหนดหน้าที่ทางชีวภาพ และวิธีที่ซับซ้อนขึ้นอยู่กับโครงสร้างหลักของพวกเขา ชีววิทยาโครงสร้างเป็นการศึกษาโครงสร้างคุณสมบัติของ biopolymers ใน โพลิเมอร์สังเคราะห์ส่วนใหญ่มีโครงสร้างง่ายกว่า และขึ้นแบบสุ่ม (หรือแบบเฟ้นสุ่ม) มาก ความจริงนำไปสู่การกระจายมวลโมเลกุลที่ขาดใน biopolymers ในความเป็นจริง เป็นการสังเคราะห์จะถูกควบคุม โดยกระบวนการต้นแบบโดยตรงในระบบส่วนใหญ่ในสัตว์ทดลอง biopolymers ทุกชนิด (พูดหนึ่งเฉพาะโปรตีน) ทั้งหมดเหมือนกัน: พวกเขาทั้งหมดประกอบด้วยลำดับคล้ายและตัวเลขของ monomers และจึง มีมวลเดียวกัน ปรากฏการณ์นี้เรียกว่า monodispersity ตรงข้าม polydispersity ที่พบในโพลิเมอร์สังเคราะห์ ดัง biopolymers มีดัชนี polydispersity 1 [7]บทความเต็ม▸

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรตีนเป็นโพลิเมอร์ที่ผลิตโดยสิ่งมีชีวิต เซลลูโลส แป้ง และไคติน โปรตีนและเปปไทด์ และดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอตัวอย่างทั้งหมดของโปรตีนซึ่งในหน่วย เกิดตามลำดับ , น้ำตาล , กรด , อะมิโน และเบส . [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ]

เซลลูโลสมีทั้งแบบทั่วไปและสารอินทรีย์ที่พบมากที่สุดบนโลกประมาณร้อยละ 33 ของพืชไม่ว่าจะเป็นเซลลูโลส ( เซลลูโลสฝ้ายเป็น 90 เปอร์เซ็นต์และไม้ 50 เปอร์เซ็นต์ [ 5 ]

บางโปรตีนย่อยสลาย นั่นคือพวกเขาจะแบ่งย่อยเป็นคาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ โดยจุลินทรีย์ นอกจากนี้บางส่วนของเหล่านี้จะย่อยสลายโปรตีนที่ย่อยสลายได้ . นั่นคือ