3. Results and discussion3.1. Micro

3. Results and discussion
3.1. Microstructure
Fig. 4 shows the microstructure of the investigated materials.
Both tool steels presented a microstructure consisting of tempered
martensite (Fig. 4(a)). As shown in Table 1, Toolox44 has a higher
content of alloying elements compared to Toolox33. It is well
known that in sufficient concentration, substitutional elements
like Cr, Mo, and V tend to form fine alloy carbides during the
tempering of steels [18,19]. The formation of these carbides occurs
generally in the range of 500 °C to 600 °C and is accompanied by
an increase in hardness even to higher levels compared to the ones
obtained with the as-quenched martensite. This phenomenon is
known as secondary hardening [19]. Toolox33 does not show a
secondary hardening peak during the heat treatment due to its
relatively low concentration of alloying elements. This results in a
lower hardness but a higher impact toughness of Toolox33 when
compared to Toolox44 as presented in Table 2 [15]. The boron steel
showed a ferritic–pearlitic microstructure (Fig. 4(b)). In this type of
microstructure, pearlite is known to provide a substantial contribution
to strength.
3.2. Hot hardness
Fig. 5 shows the hardness of the three investigated materials as
a function of temperature. As expected, the hardness decreased as
temperature increased. Both tool steels presented a similar behaviour
with a gradual and almost linear decrease in hardness from
20 °C to 600 °C. At this temperature, both tool steels had lost only
20% of their initial hardness which was expected since these
materials are tempered at 590 °C. This behaviour can be attributed
to the presence of fine carbides in their microstructures, which
strengthen the matrix by acting as obstacles to dislocation motion
[19]. At higher temperatures, a drastic reduction in hardness of
both tool steels was observed. This could be caused by the coarsening
of carbides above the tempering temperature together with
the phase transformation from martensite into austenite at 745 °C
(Ac1). This transformation temperature was obtained using a
model developed by Trzaska and Dobrzanski [20].
In the case of boron steel, the hardness gradually decreases
from room temperature (190 HV) to 500 °C (155 HV) that may
be associated with a reduction in dislocation density. Above this
temperature, a more pronounced decrease in hardness was
observed until a final value of 32 HV at 800 °C was reached. This
could be attributed to the phase transformation of the pearlite into
austenite occurring at approximately 734 °C for this steel. Even
though complete transformation can take several hours, it has
been reported that as little as three minutes may be sufficient for a
steel at 720 °C for the formation of austenite nuclei at the ferrite–
pearlite interfaces [21].
3.3. Abrasive wear behaviour
The influence of temperature on the wear behaviour of the
three different materials is given in Fig. 6. In case of Toolox44 the
Fig. 3. OM images of the worn surface of a specimen after the abrasive test. (a) Before and (b) after the image analysis. (For interpretation of the references to color in this
figure caption, the reader is referred to the web version of this article.)
Fig. 4. Microstructures of the investigated materials (a) Toolox44 and (b) boron steel.
30 S. Hernandez et al. / Wear 338-339 (2015) 27–35
wear rate showed no change from room temperature to 200 °C
followed by a small and linear increase up to 600 °C. Finally, a large
increase in the wear rate was observed above this temperature.
Toolox33 showed a marginal decrease in the wear rate with an
increase in temperature from 20 °C to 200 °C followed by a gradual
increase up to 600 °C. Once again, a significant increase at the
highest temperatures was observed. The high standard deviation
obtained in the experiments carried out at 800 °C makes it difficult
to identify a clear trend.
Regarding the boron steel, an increase in temperature to 200 °C
resulted in a more pronounced decrease in the wear rate compared
to that in Toolox33. From this point onwards, a linear
increase in the temperature range of 300–500 °C was observed,
followed by a rapid increase in wear up to 800 °C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การต่อโครงสร้างจุลภาคFig. 4 แสดงต่อโครงสร้างจุลภาคของวัสดุ investigatedเหล็กเครื่องมือทั้งสองแสดงต่อโครงสร้างจุลภาคประกอบด้วยอารมณ์martensite (Fig. 4(a)) ดังแสดงในตารางที่ 1, Toolox44 มีมากเนื้อหาของลเท่านั้นองค์ประกอบเปรียบเทียบกับ Toolox33 เป็นอย่างดีรู้ว่าในความเข้มข้นเพียงพอ องค์ประกอบ substitutionalเช่น Cr, Mo และ V มัก carbides ดีแม็กแบบฟอร์มในระหว่างการแบ่งเบาบรรเทาของ steels [18,19] การก่อตัวของ carbides เหล่านี้เกิดขึ้นในช่วง 500 ° C ถึง 600 ° C โดยทั่วไป และตามมาด้วยการเพิ่มความแข็งแม้จะเปรียบเทียบกับคนระดับสูงได้ ด้วย martensite quenched เป็น ปรากฏการณ์นี้หรือที่เรียกว่าแข็งรอง [19] Toolox33 ไม่แสดงการสูงสุดรองแข็งการรักษาความร้อนเนื่องความความเข้มข้นค่อนข้างต่ำขององค์ประกอบลเท่านั้น ซึ่งผลการลดความแข็งแต่การนึ่งผลกระทบสูงของ Toolox33 เมื่อเมื่อเทียบกับ Toolox44 ที่แสดงในตารางที่ 2 [15] เหล็กโบรอนแสดงให้เห็นว่าแบบ ferritic-pearlitic ต่อโครงสร้างจุลภาค (Fig. 4(b)) ในชนิดนี้ต่อโครงสร้างจุลภาค รู้จักให้ร่วมพบ pearliteเพื่อความแข็งแรง3.2. ร้อนแข็งFig. 5 แสดงความแข็งของวัสดุ investigated สามเป็นเป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิ ตามที่คาดไว้ ความแข็งลดลงเป็นอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น เหล็กเครื่องมือทั้งสองแสดงพฤติกรรมคล้ายกันมีเส้นเกือบตรง และค่อย ๆ ลดลงในความแข็งจาก20 ° C ถึง 600 องศาเซลเซียส ที่อุณหภูมินี้ เหล็กเครื่องมือทั้งสองได้หายไปเท่านั้น20% ของความแข็งของพวกเขาเริ่มต้นที่คาดว่าตั้งแต่นี้วัสดุเป็นอารมณ์ที่ 590 องศาเซลเซียส พฤติกรรมนี้สามารถเกิดจากการของ carbides ดีใน microstructures ของพวกเขา ที่เสริมสร้างเมทริกซ์ โดยทำหน้าที่เป็นอุปสรรคการเคลื่อนไหวเคลื่อน[19] ที่อุณหภูมิสูง ความแข็งของลดรุนแรงเหล็กเครื่องมือทั้งสองถูกตรวจสอบ ปัญหานี้อาจเกิด โดยการ coarseningของ carbides เหนืออุณหภูมิ tempering กันการแปลงระยะจาก martensite เป็น austenite ที่ 745 ° C(Ac1) อุณหภูมิการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้ใช้เป็นแบบจำลองที่พัฒนา โดย Trzaska และ Dobrzanski [20]ในกรณีที่เหล็กโบรอน ความแข็งที่ค่อย ๆ ลดลงจากอุณหภูมิห้อง (190 HV) ถึง 500 ° C (155 HV) ที่อาจสามารถเชื่อมโยงกับการลดลงความหนาแน่นการเคลื่อน ข้างบนนี้อุณหภูมิ มากขึ้นออกเสียงถูกลดลงความแข็งสังเกตจนถึงค่าสุดท้ายของ 32 HV ที่ 800 ° C นี้อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงระยะของ pearlite เป็นเกิดขึ้นที่ประมาณ 734 ° C สำหรับเหล็ก austenite แม้แม้ว่าการแปลงเสร็จสมบูรณ์อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง มีได้รายงานว่า เพียงเป็น 3 นาทีอาจเพียงพอสำหรับการเหล็กที่ 720 ° C สำหรับการก่อตัวของ austenite แอลฟาใน ferrite –อินเตอร์เฟส pearlite [21]3.3. abrasive สวมพฤติกรรมอิทธิพลของอุณหภูมิในพฤติกรรมการสวมใส่ของวัสดุต่าง ๆ ที่สามได้ใน Fig. 6 ในกรณีของ Toolox44Fig. 3 รูปออมของพื้นสวมใส่สิ่งส่งตรวจหลังจากทดสอบ abrasive (ก) ก่อน และ (ข) หลัง จากการวิเคราะห์ภาพการ (การตีความการอ้างอิงกับสีนี้คำอธิบายรูป อ่านว่าเว็บรุ่นของบทความนี้)Fig. 4 Microstructures การผลิต investigated (ก) Toolox44 และเหล็กโบรอน (b)Al. ร้อยเอ็ดนานเดซ S. 30 / 338-339 (2015) 27 – 35 สวมใส่ใส่อัตราที่แสดงให้เห็นว่าไม่เปลี่ยนแปลงจากอุณหภูมิห้องถึง 200 ° Cไปมาแล้ว โดยมีขนาดเล็ก และเส้นเพิ่มถึง 600 องศาเซลเซียส ในที่สุด ขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในอัตราสวมใส่ถูกสังเกตเหนืออุณหภูมินี้Toolox33 แสดงให้เห็นว่ากำไรลดลงในอัตราการสึกหรอด้วยการเพิ่มอุณหภูมิ 20 ° c ถึง 200 ° C ตาม gradualเพิ่มขึ้นถึง 600 องศาเซลเซียส อีกครั้ง การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการอุณหภูมิสูงสุดถูกตรวจสอบ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสูงได้ทดลองดำเนินการใน 800 ° C ทำให้มันยากระบุแนวโน้มชัดเจนเกี่ยวกับเหล็กโบรอน เพิ่มอุณหภูมิถึง 200 ° Cส่งผลให้เกิดลดลงอัตราการสึกหรอเทียบออกเสียงมากขึ้นที่ใน Toolox33 จากนี้ชี้ไป แบบเชิงเส้นมีสังเกตเพิ่มขึ้นในช่วงอุณหภูมิ 300-500 ° Cตามการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการสวมใส่ถึง 800 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1
จุลภาครูป 4 แสดงจุลภาคของวัสดุที่ตรวจสอบได้.
ทั้งเหล็กเครื่องมือที่นำเสนอจุลภาคประกอบด้วยอารมณ์
martensite (รูปที่. 4 (ก)) ดังแสดงในตารางที่ 1 Toolox44
มีสูงกว่าเนื้อหาขององค์ประกอบผสมเมื่อเทียบกับToolox33 มันเป็นที่รู้จักกันว่าความเข้มข้นสูงพอองค์ประกอบทดแทนเช่นCr, Mo, ​​V และมีแนวโน้มที่จะสร้างคาร์ไบด์โลหะผสมที่ดีในช่วงแบ่งเบาของเหล็ก[18,19] การก่อตัวของคาร์ไบด์เหล่านี้เกิดขึ้นโดยทั่วไปในช่วงของ 500 ° C ถึง 600 ° C และจะมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของความแข็งแม้จะเป็นระดับที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับคนที่ได้รับกับ martensite เป็น-ดับ ปรากฏการณ์นี้เป็นที่รู้จักกันในนามแข็งรอง [19] Toolox33 ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงจุดสูงสุดแข็งรองในระหว่างการรักษาความร้อนเนื่องจากการความเข้มข้นที่ค่อนข้างต่ำขององค์ประกอบผสม นี้ส่งผลในความแข็งลดลง แต่มีความเหนียวผลกระทบที่สูงขึ้นของ Toolox33 เมื่อเทียบกับToolox44 ที่แสดงในตารางที่ 2 [15] เหล็กโบรอนแสดงให้เห็นจุลภาค ferritic-pearlitic (รูปที่. 4 (ข)) ในประเภทนี้จุลภาค pearlite เป็นที่รู้จักกันที่จะให้การสนับสนุนอย่างมากเพื่อความแข็งแรง. 3.2 ความแข็งร้อนรูป 5 แสดงให้เห็นถึงความแข็งของทั้งสามตรวจสอบวัสดุที่เป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิ เป็นที่คาดหวังความแข็งลดลงเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น ทั้งเหล็กเครื่องมือที่นำเสนอพฤติกรรมคล้ายกับการลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปและเชิงเส้นเกือบแข็งจาก20 ° C ถึง 600 ° C ที่อุณหภูมินี้ทั้งเหล็กเครื่องมือได้หายไปเพียง20% ของความแข็งแรกของพวกเขาซึ่งเป็นที่คาดว่าตั้งแต่เหล่านี้วัสดุที่มีอารมณ์ที่590 องศาเซลเซียส ลักษณะการทำงานนี้สามารถนำมาประกอบกับการปรากฏตัวของคาร์ไบด์ที่ดีในจุลภาคของพวกเขาซึ่งเสริมสร้างเมทริกซ์โดยทำหน้าที่เป็นอุปสรรคในการเคลื่อนไหวเคลื่อนที่[19] ที่อุณหภูมิสูงลดลงอย่างมากในความแข็งของเหล็กเครื่องมือทั้งสองพบว่า ซึ่งอาจจะเกิดจากอนุภาคของคาร์ไบด์เหนืออุณหภูมิแบ่งเบาร่วมกับการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนจากmartensite เข้า austenite ที่ 745 ° C (AC1) อุณหภูมิการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ได้โดยใช้รูปแบบการพัฒนาโดย Trzaska และ DOBRZANSKI [20]. ในกรณีของเหล็กโบรอนที่แข็งค่อยๆลดลงจากอุณหภูมิห้อง (190 HV) ถึง 500 ° C (155 HV) ที่อาจจะเกี่ยวข้องกับในการลดความหนาแน่นของการเคลื่อนที่ ดังกล่าวข้างต้นนี้อุณหภูมิลดลงเด่นชัดมากขึ้นในความแข็งได้สังเกตจนค่าสุดท้ายของ32 HV ที่ 800 ° C ถึง นี้สามารถนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของ pearlite เข้า austenite ที่เกิดขึ้นที่ประมาณ 734 ° C เป็นเหล็ก แม้แต่การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์สามารถใช้เวลาหลายชั่วโมงจะได้รับรายงานว่าเป็นเพียงสามนาทีอาจจะเพียงพอสำหรับเหล็กที่720 องศาเซลเซียสเป็นเวลาการก่อตัวของนิวเคลียส austenite ที่ ferrite- อินเตอร์เฟซ pearlite [21]. 3.3 พฤติกรรมการสึกหรอขัดอิทธิพลของอุณหภูมิที่มีต่อพฤติกรรมการสึกหรอของสามวัสดุที่แตกต่างกันจะได้รับในรูป 6. ในกรณีของ Toolox44 รูป 3. ภาพ OM ของพื้นผิวที่สึกหรอของชิ้นงานหลังจากการทดสอบที่มีฤทธิ์กัดกร่อน (ก) ก่อนและ (ข) หลังจากการวิเคราะห์ภาพ (สำหรับความหมายของการอ้างอิงสีในคำอธิบายรูปที่ผู้อ่านจะเรียกว่าเว็บรุ่นของบทความนี้.) รูปที่ 4. จุลภาคของวัสดุที่ตรวจสอบ (ก) Toolox44 และ (ข) เหล็กโบรอน. 30 เอสเฮอ et al, / สวม 338-339 (2015) 27-35 อัตราการสึกหรอแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากอุณหภูมิห้องถึง 200 ° C ตามด้วยการเพิ่มขึ้นของขนาดเล็กและเชิงเส้นได้ถึง 600 องศาเซลเซียส สุดท้ายที่มีขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในอัตราการสึกหรอได้สังเกตเหนืออุณหภูมินี้. Toolox33 พบว่าลดลงเล็กน้อยในอัตราการสึกหรอที่มีการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิจาก20 ° C ถึง 200 ° C ตามด้วยการค่อยๆเพิ่มขึ้นถึง600 องศาเซลเซียส อีกครั้งหนึ่งที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในอุณหภูมิที่สูงที่สุดเป็นที่สังเกต ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสูงที่ได้รับในการทดลองดำเนินการที่ 800 องศาเซลเซียสทำให้เป็นเรื่องยากที่จะระบุแนวโน้มที่ชัดเจน. เกี่ยวกับเหล็กโบรอนที่การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 200 องศาเซลเซียสส่งผลให้เกิดการลดลงเด่นชัดมากขึ้นในอัตราการสึกหรอเมื่อเทียบกับในToolox33 จากจุดนี้เป็นต้นไปเส้นเพิ่มขึ้นในช่วงที่อุณหภูมิ 300-500 องศาเซลเซียสพบว่า, ตามด้วยการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการสวมใส่ได้ถึง 800 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ผลและการอภิปราย
3.1 . รูปที่ 4 แสดงโครงสร้างจุลภาค
โครงสร้างจุลภาคของเหล็กกล้าเครื่องมือตรวจสอบวัสดุ
ทั้งเสนอโครงสร้างจุลภาคประกอบด้วย
มาร์เทนไซต์ ( รูปที่ 4 ( อารมณ์ ) ) ดังแสดงในตารางที่ 1 toolox44 มีเนื้อหาที่สูงขึ้นของธาตุอัลลอยด์
เมื่อเทียบกับ toolox33 . มันเป็นอย่างดี
รู้ว่าในความเข้มข้นที่เพียงพอ ซึ่งเป็นตัวแทนองค์ประกอบ
ชอบ CR , โมและมักจะฟอร์มดีแม็กคาร์ไบด์ใน
แบ่งเบาของเหล็ก [ 18,19 ] การก่อตัวของคาร์ไบด์ชนิดเหล่านี้เกิดขึ้น
โดยทั่วไปในช่วง 500 ° C ถึง 600 ° C และจะมาพร้อมกับ
เพิ่มในความแข็งถึงระดับที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับคนที่
ได้รับกับเป็นดับเทนไซต์ ปรากฏการณ์นี้เรียกว่าการชุบแข็งมัธยม
[ 19 ] toolox33 ไม่ได้แสดง
รองแข็งสูงสุดในระหว่างการรักษาความร้อนเนื่องจาก
ค่อนข้างต่ำ ความเข้มข้นของธาตุผสมองค์ประกอบ ผลลัพธ์ความแข็งลด
แต่สูงกว่าผลกระทบความเหนียวของ toolox33 เมื่อ
เมื่อเทียบกับ toolox44 ที่นำเสนอในตารางที่ 2 [ 15 ] โบรอนเหล็ก
มีเฟอร์ริติก– pearlitic โครงสร้างจุลภาค ( รูป 4 ( b ) ) ใน
โครงสร้างประเภทนี้เพิร์ลไลต์เป็นที่รู้จักกันเพื่อให้มีส่วนร่วมมากเพื่อความแข็งแรง
.
2 . ความแข็งร้อน
ภาพที่ 5 แสดงความแข็งของวัสดุเป็น
3 ) ฟังก์ชันของอุณหภูมิ เป็นไปตามคาด ความแข็งลดลงเมื่อ
อุณหภูมิเพิ่มขึ้น ทั้งเหล็กเครื่องมือแสดงพฤติกรรมคล้ายกับ
ค่อยๆลดลงและเกือบเป็นเส้นตรงจาก
20 ° C ความแข็ง 600 ° C ที่อุณหภูมินี้ทั้งเหล็กเครื่องมือมีหายไปเพียง
20% ของเริ่มต้นของพวกเขาความแข็งซึ่งคาดว่าเนื่องจากวัสดุเหล่านี้เป็นนิสัยที่ 590 /
c . พฤติกรรมนี้สามารถประกอบ
การแสดงตนของดีคาร์ไบด์ในโครงสร้างของพวกเขา ซึ่ง
สร้างเมทริกซ์โดยทำหน้าที่อุปสรรคเคลื่อนเคลื่อนไหว
[ 19 ] ที่อุณหภูมิสูงกว่ารุนแรงลดความแข็งของเหล็กกล้าเครื่องมือ
ทั้ง )นี้อาจจะเกิดจากการหยาบกร้านของคาร์ไบด์เหนือ

อุณหภูมิพร้อมกับการเปลี่ยนเฟสจากมาร์เทนไซต์ใน austenite ที่ 745 ° C
( ac1 ) นี้การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิได้โดยใช้แบบจำลองโดย trzaska และ dobrzanski
[ 20 ] .
ในกรณีของเหล็ก Boron ความแข็งค่อยๆลดลง
จากอุณหภูมิห้อง ( 190 HV ) 500 ° C (  155 HV ) ที่อาจ
จะเกี่ยวข้องกับการลดความหนาแน่นของการเคลื่อน . เหนืออุณหภูมินี้
ลดลงเป็นเด่นชัดมากขึ้นในความแข็ง
สังเกตจนสุดท้ายค่าของ  32 HV ที่ 800 ° C ถึง นี้
อาจจะเกิดจากการเปลี่ยนเฟสของ pearlite ใน
austenite เกิดขึ้นประมาณ 734 ° C เหล็กนี้ แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงเสร็จสมบูรณ์สามารถใช้แม้แต่

มันมีหลายชั่วโมงถูกรายงานว่าเป็นเพียงสามนาที อาจจะเพียงพอสำหรับ
เหล็กที่ 720 องศา C สำหรับการก่อตัวของ austenite นิวเคลียสที่ไรท์ -
pearlite ) [ 21 ] .
3 . พฤติกรรมที่ขัดไว้
อิทธิพลของอุณหภูมิต่อพฤติกรรมการสึกหรอของ
3 วัสดุที่แตกต่างกันจะได้รับในรูปที่ 6 ในกรณีของ toolox44
รูปที่ 3โอมรูปของสวมใส่พื้นผิวของตัวอย่างหลังจากการทดสอบ abrasive ( ก ) ( ข ) ก่อนและหลังจากการวิเคราะห์ภาพ ( สำหรับความหมายของการอ้างอิงถึงสีในนี้
รูปพิธีกร , ผู้อ่านจะเรียกว่าเว็บรุ่นของบทความนี้ )
รูปที่ 4 ตรวจสอบโครงสร้างจุลภาคของวัสดุ ( A ) และ ( B ) toolox44 เหล็กโบรอน .
30 S . Hernandez et al . / ใส่ 338-339 ( 2015 ) 27 – 30
อัตราการสึกหรอพบว่า ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากอุณหภูมิ 200 องศา C
ตามด้วยขนาดเล็กและเส้นเพิ่มถึง 600 องศา C . ในที่สุด , เพิ่มขนาดใหญ่
ในอัตราการสึกหรอพบว่าสูงกว่าอุณหภูมินี้ .
toolox33 มีขอบลดลงในอัตราการสึกหรอด้วย
เพิ่มอุณหภูมิ 20 ° C 200 เมตร C ตามโดยค่อยๆ
เพิ่มถึง 600 องศา อีกครั้ง ที่เพิ่มขึ้นอย่างมากใน
อุณหภูมิสูงสุด คือ สังเกต
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสูงได้ในการทดลองที่ 800 ° C ทำให้ยาก

ระบุแนวโน้มที่ชัดเจน เกี่ยวกับโบรอนเหล็กเพิ่มขึ้นในอุณหภูมิ 200 องศา C
ส่งผลเด่นชัดมากขึ้นลดลงในอัตราการสึกหรอเปรียบเทียบ
ที่ toolox33 . จากจุดนี้เป็นต้นไป เส้น
เพิ่มขึ้นในช่วงอุณหภูมิ 300 – 500 ° C )
, ตามด้วยการเพิ่มใส่ได้ถึง 800 องศา