Then there is guilt—guilt and conce

Then there is guilt—guilt and concern about whether the parents themselves have caused the problem: “Did I do something to cause this? Am I being punished for something I have done? Did I take care of myself when I was pregnant? Did my wife take good enough care of herself when she
was pregnant?” For myself, I remember thinking that surely my daughter had slipped from the bed
when she was very young and hit her head, or that perhaps one of her brothers or sisters had inadvertently let her drop and didn’t tell me. Much self-reproach and remorse can stem from questioning the causes of the disability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้วมีความผิด-ความผิดและกังวลว่าพ่อแม่ตัวเองทำให้เกิดปัญหา: "ได้ฉันทำบางสิ่งบางอย่างที่ทำนี้หรือไม่ น.ฉันกำลังโทษสิ่งที่ผมทำหรือไม่ ไม่ฉันดูแลตัวเองเมื่อตั้งครรภ์หรือไม่ ภรรยาของฉันจะดีพอที่จะดูแลตัวเองเมื่อเธอคือตั้งครรภ์" ตัวเอง ผมจำได้ว่า ความคิดที่แน่นอนว่า ลูกสาวของฉันมีเล็ดรอดจากเมื่อเธอมีอายุน้อยมาก และตีศีรษะของเธอ หรือว่า บางทีหนึ่งของพี่ชายหรือน้องสาวของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจให้เธอปล่อย และไม่ได้บอก Self-reproach และเลือดเย็นมากสามารถเกิดจากสาเหตุของความพิการที่สงสัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นก็มีความผิดความผิดและความกังวลเกี่ยวกับว่าพ่อแม่ของตัวเองได้ก่อให้เกิดปัญหา: "ฉันไม่ทำอะไรบางอย่างที่จะทำให้เกิดนี้หรือไม่? ฉันถูกลงโทษสำหรับสิ่งที่ฉันได้ทำ? ฉันไม่ดูแลตัวเองเมื่อฉันได้ตั้งครรภ์? ไม่ภรรยาของฉันดูแลที่ดีพอของตัวเองเมื่อตอนที่เธอกำลังตั้งท้อง? "สำหรับตัวผมเองผมจำได้ว่าคิดที่แน่นอนลูกสาวของฉันได้ลดลงจากเตียงตอนที่เธอยังเด็กมากและกดศีรษะของเธอหรือว่าอาจจะเป็นหนึ่งในพี่น้องของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจให้ลดลงของเธอและไม่ได้บอกฉัน มากตำหนิตนเองและความสำนึกผิดสามารถเกิดจากการซักถามสาเหตุของความพิการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะเป็นเพื่อนของฉันจะเป็นเพื่อนของฉัน