In a similarly designed 2-week stud

In a similarly designed 2-week study, Wilson et al70 compared desloratadine 5 mg/d, fexofenadine 180 mg/d, and placebo in 49 subjects with symptomatic SAR (57% female, 43% male; mean age, 32 years). Both desloratadine and fexofenadine were associated with significant improvements in nasal blockage compared with placebo (0.3 and 0.2 difference, respectively; P < 0.05), with no significant differences between active agents. Both active treatments also were associated with significant improvements compared with placebo in PNIF (11 and 10 L/min difference; P < 0.05) and total nasal symptoms (including blockage) (0.9 and 0.7 difference; P < 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทำนองเดียวกันออกแบบการศึกษา 2 สัปดาห์, วิลสันและ AL70 เทียบ desloratadine 5 มก. / วัน, fexofenadine 180 มก. / วันและได้รับยาหลอกใน 49 วิชาที่มีอาการ SAR (หญิง 57%, 43% เพศชายอายุเฉลี่ย 32 ปี) ทั้ง desloratadine และ fexofenadine ที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงที่สำคัญในการอุดตันจมูกเทียบกับยาหลอก (0.3 และ 0.2 แตกต่างกันตามลำดับ; P <0.05) โดยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวแทนที่ใช้งาน ทั้งการรักษาที่ใช้งานนอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับการปรับปรุงที่สำคัญเมื่อเทียบกับยาหลอกใน PNIF (11 และ 10 ลิตร / นาทีความแตกต่าง; P <0.05) และอาการจมูก (รวมการอุดตัน) (0.9 และ 0.7 แตกต่าง; P <0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทำนองเดียวกันการศึกษาออกแบบ 2 , วิลสันและ al70 เทียบเดสลอราทาดีน 5 mg / d , fexofenadine 180 มิลลิกรัมต่อวัน และกลุ่มยาหลอกใน 49 ด้วยอาการ SAR ( 57% หญิง 43 % เพศชาย ; หมายถึงอายุ 32 ปี ) ทั้งสองและเดสลอราทาดีน fexofenadine ถูกเชื่อมโยงกับการปรับปรุงอย่างมีนัยสําคัญในช่องจมูกอุดตันเมื่อเทียบกับยาหลอก ( 0.3 และ 0.2 ความแตกต่างตามลำดับ ; P < 0.05 )ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างงานตัวแทน ทั้งงานรักษายังเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับยาหลอกใน pnif ( 11 และ 10 ลิตร / นาที ความแตกต่าง ; P < 0.05 ) และอาการคัดจมูก ( รวมจุก ) ( 0.9 และ 0.7 ความแตกต่าง ; P < 0.05 )