It was sixth grade. Once the school

It was sixth grade. Once the school bell rang,Ian sat down at his desk,and Anthony sat down at his desk. The teacher said there was gonna be an assignment. Even though the whole class groaned,Ian smiled a bit. Anthony,though,buried his face in his hands in disappointment. The teacher began giving partners to the students,when finally;



"Ian,"



Ian looked at the teacher,waiting for the rest of the sentence.



"You will be assigned with Anthony." The teacher pointed right to Anthony. Anthony lifted his head up and looked at Ian,as well as Ian looked at Anthony. The teacher passed out the papers to everyone,and told the class to get with their partners. Anthony sat down next to Ian and stayed silent.



"Sooo…" Ian piped up,trying to break the awkwardness.



"I really hate these projects. Science isn't just my thing,you know?" Anthony grumpily said.



Ian nodded his head slowly. Although he did love science,he just wanted to agree to make things more normal a little. They finally got their paper. Ian slid the paper over to himself,and wrote his name on it. Anthony did the same and just sat there.



"Well,Anthony,it's great that we get to meet each other!" Ian said with joy,excited to meet somebody new.



Anthony,accepting the kindness of Ian,smiled a bit.



"Yeah,it is…Ian." he said softly. Something in his mind clicked that a new friendship would happen.



They both looked at each other,and just couldn't stop smiling. Ian shook his head getting out of thought of a future with a possible new friend,



"Hey,um…do you wanna come over and work on this tonight?" he asked,tapping his fingers.



Anthony nodded. "Sure. Just gimme your phone number."



Ian tore off a piece of paper from his assignment sheet,and wrote down his phone number on it. He then slid it to Anthony. Anthony thanked him,and put it in his pocket.





Later that day,at Ian's house,Ian was sitting on his couch,watching TV,waiting for Anthony to come over. Suddenly,there was a knock on the door. Ian looked up at the door,and nothing but a huge smile came across his face. He ran to the door,and opened it,to see Anthony holding his binder and text book. Anthony cleared his throat.



"Hi,Ian."



"Hi,Anthony."



"Can I…?"



"Oh,yeah! Come in." Ian stepped to the side for Anthony to walk in. He closed the door and walked slowly next to Anthony,who was looking around at the house.



"Nice place." Anthony mumbled,off in thought.



Ian shrugged. "It's not that amazing,but thanks."



The two of them sat down and worked on the project,usually taking breaks to just talk to each other and get along. They both noticed they had the same type of humor as they joked about all the things at school. Then one moment they paused and looked at each other. They definitely knew a new friendship was going to be born.



And it did.



The two were now in high school. Ian didn't had that much friends,and was the type of emotional person. But luckily Anthony would be there for him,and invited him to his own group of friends. One day at lunch,Anthony told Ian about him making flash movies on Newgrounds. Ian,interested in his flashes,asked Anthony what his username was.



"It's Smosh."



Ian tilted his head. "What?"



"Smosh,Ian. It's called Smosh."



"What the hell does Smosh mean?" Ian asked between chuckles.



"Well my friend was trying to say 'mosh pit',but he said 'smosh',so I called my username Smosh. Pretty weird,huh?"



"Very,Anthony,very…"



That night,Ian looked up "Smosh" on Newgrounds,and found Anthony's flashes. He just stared at the computer screen with a knuckle under his chin,totally lost on how random they were,but he did get a laugh out of them. So he grabbed his phone,and called Anthony.



"Hello?"



"Yeah,I saw the flashes."



"I-Ian? Oh,you saw them…pretty sucky,right?"



"They're alright. Hey,I have a question."



"And that would be?"



"Well…okay,just come over."



"But I-"



"Come over!"



"Okay,okay,I will…"



Ian hung up and threw his phone on his bed.



Moments later,Anthony knocked on the door. Ian opened it and led Anthony into his room. Anthony sat on the bed.



"What do you want?"



"Anthony,I'm bored."



"…You called me over for this?"



"Well,I was lonely!" Ian grumpily grabbed his Jesus action figure and twirled it around.



"Dude,is that a Jesus action figure?!" Anthony started laughing hysterically.



Ian looked at him and grinned a little,and hid the action figure. He nodded. Anthony put his hand over his mouth and snickered. He reached over to grab his Mountain Dew,and while laughing,his tongue hit the bottle. He laughed even harder,and so did Ian.



"Dude,you know what,I gotta video tape this." Ian said,putting on his webcam.



"Good idea." Anthony agreed,then drinking his Mountain Dew. Once the webcam came on,Ian smiled and waved at the camera. He put on his Ash Ketchum hat and just sat there. Anthony danced around in the background. Then he saw Ian wearing the hat,and hummed the Pokemon theme song. Ian looked at Anthony and then looked at the computer. He looked up the Pokemon theme song,and played it. He put his hat facing forward up to the camera as the song started. Anthony hid behind the chair,and once Ian started lip syncing,he popped out and joined along.



The two of them finished up their video,and they couldn't stop laughing.



"Post it to everyone!" Anthony exclaimed out of breath.



Ian,still laughing,nodded and sent the video to some of their friends.



--------------



"Anthony,look…"



Anthony looked at the screen to see positive feedback from their friends. The video was shared to others; it was a hit.



"Holy crap!" Anthony yelled,scaring Ian.



"They're saying we should post it to Youtube."



"But we don't have a channel."



"We can make one! Quick,we can use your Newgrounds name." Ian frantically went to Youtube.



"Okay then."



Once Ian was done setting up the channel,he posted the video up,and sighed saying "Boom."



--------



Days had gone by. Anthony slumped in his chair,and logged onto Youtube. When something got his attention. His jaw dropped and his eyes went wide. He didn't cheer,he didn't do anything,he was just in complete shock. Jumping up,he grabbed his phone,and called Ian,his fingers trembling.



"Come on,pick up,pick up…"



When the dialing sound stopped,and hearing a clicking sound,Anthony gave Ian no time to speak.



"Ian! Ian Ian Ian! C-come over! Now!"



"Woah,what happened?"



"Just come over!"



Ian could tell something was up,but judging by Anthony's tone of voice,full of excitement and happiness,the surprise wasn't bad.



--------



Anthony opened the door and pulled Ian in by the arm.



"Come quick!" Anthony was pushing Ian into his room.



Ian stopped himself and walked into Anthony's room. He looked at his best friend pointing to the screen. And there it was… the number 24 million appeared. Ian gasped and put his hand over his mouth.



"Oh my god…"



"Dude,we're famous! We have the most views on the FRIGGIN SITE!"



Ian jumped up and high fived Anthony. They both danced around and cheered.



Over days,the views were getting higher and higher. The two best friends would celebrate jumping up and down on the couch. Ian would hug his dog Sparky while Anthony would just still be jumping up and down. Until one day…



---------



It was a week later. Ian was slamming his head on his desk repeatedly. Anthony walked in,still happy and excited about their viral video. But he saw Ian with an upset face and slamming his head.



"Ian? What's wrong?"



"The video…we're done…"



Anthony walked over to the computer screen,and to his surprise,the video was gone. Their more than 20 million hits; it was all gone. Anthony stepped a few steps away from the computer in shock and disbelief. He turned,facing away from Ian,and stood there.



"Our fame…it's-"



"Gone,I know. It was removed for copyright." Ian finished for him.



"What are we gonna do now?" Anthony said softly,disappointed.



Ian shrugged and sighed. But then he lifted his head up. "Anthony."



"What?"



"We don't have to stop making videos. We…we can still do this. We are still famous,right?"



Anthony nodded. He then saw a huge smile go across Ian's face.





With just one click of a webcam,a song,and just plain madness,Ian and Anthony made lip syncing videos,and then moved on to real skits,where Ian came up with the ideas,and Anthony edited. Their subscribers kept going up,and their fame also. Their success came to Food Battle 2006,as it still continues. When they graduated,they hugged each other to death,knowing that they didn't need college; they needed a camera and some humor. Throughout the years,they got older,physically,but they know never mentally. They got their own crew. They felt like movie stars. Also getting to meet other famous Youtubers,such as Shane Dawson.



"We got a million subscribers!" Ian screamed running to Anthony. Anthony also screamed in excitement and danced,along with Ian joining.



The two started getting money and new equipment.



Through their cosplays,as either Link and Ganondorf,Connor and George Washington,Mario and Luigi,they still had the best times as best friends. They always loved meeting their fans,and signing autographs. They both stayed to each other as they won awards at Vidcon. The both of them would still look at their science project from sixth grade and smile,remembering how their friendship started.

Through the laughs,tears,smiles,and fights,Ian and Anthony would still vow to be a team. Anthony would sometimes give Ian piggyback rides through the park not giving a damn if people were staring. Friends would just stop. Best friends would laugh at the people staring and keep being themselves. And when Ian fell off Anthony's back,Anthony would laugh and gently kick Ian in the leg,and run away.



One day,to their surprise,there it was: #1 most subscribed Youtubers. When An

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเกรดหก เมื่อระฆังโรงเรียนรังเอียนนั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขาและแอนโธนีนั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขา ครูบอกว่ากำลังจะเป็นกำหนด แม้ว่าทั้งชั้นครางเอียนยิ้มเล็กน้อย แอนโธนี แต่ใบหน้าของเขาถูกฝังอยู่ในมือของเขาในความผิดหวัง ครูเริ่มให้คู่ค้าให้กับนักเรียนเมื่อในที่สุด; "เอียน" เอียนมองที่ครูรอสำหรับส่วนที่เหลือของประโยค. "คุณจะได้รับมอบหมายกับแอนโธนี". ครูชี้ให้สิทธิในการแอนโทนี่ แอนโธนียกหัวของเขาขึ้นและมองไปที่เอียนเช่นเดียวกับเอียนมองไปที่แอนโทนี่ ครูผ่านการออกเอกสารให้กับทุกคนและบอกระดับที่จะได้รับกับคู่ค้าของพวกเขา แอนโธนีนั่งลงถัดจากเอียนและอยู่เงียบ. "Sooo ... " เอียนประปาขึ้นพยายามที่จะทำลายความอึดอัด. "ผมเกลียดโครงการเหล่านี้. วิทยาศาสตร์ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งที่ฉันคุณรู้หรือไม่" แอนโธนี Grumpily กล่าว. เอียนพยักหน้าอย่างช้าๆ แม้ว่าเขาจะรักวิทยาศาสตร์เขาแค่อยากจะเห็นด้วยกับการทำในสิ่งที่มากกว่าปกติเล็กน้อย พวกเขาก็มีกระดาษของพวกเขา เอียนเลื่อนกระดาษไปยังตัวเองและเขียนชื่อของเขากับมัน แอนโธนีก็ทำเช่นเดียวกันและเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่น. "ดีแอนโทนี่มันเป็นเรื่องใหญ่ที่เราจะได้พบกัน!" เอียนกล่าวว่าด้วยความสุขความตื่นเต้นที่จะได้พบใครสักคนใหม่. แอนโทนี่รับความเมตตาของเอียนยิ้มเล็กน้อย. "ใช่มันคือ ... เอียน." เขาพูดเบา ๆ บางสิ่งบางอย่างในใจของเขาคลิกที่มิตรภาพใหม่ที่จะเกิดขึ้น. พวกเขาทั้งสองมองหน้ากันและก็ไม่สามารถหยุดยิ้ม เอียนส่ายหัวออกมาจากความคิดของการดำเนินงานในอนาคตกับเพื่อนใหม่ที่เป็นไปได้"เฮ้เอ่อ ... คุณอยากมาและทำงานในคืนนี้" เขาถามแตะนิ้วมือของเขา. แอนโทนี่พยักหน้า "แน่นอน. เพียง gimme หมายเลขโทรศัพท์ของคุณ." เอียนฉีกชิ้นส่วนของกระดาษจากแผ่นที่ได้รับมอบหมายของเขาและเขียนลงหมายเลขโทรศัพท์ของเขากับมัน จากนั้นเขาก็เลื่อนไปยังแอนโทนี่ แอนโธนีขอบคุณเขาและใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา. หลังจากวันนั้นที่บ้านของเอียนเอียนกำลังนั่งอยู่บนที่นอนของเขาดูทีวีรอแอนโธนีที่จะมา ทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตู เอียนมองมาที่ประตูและไม่มีอะไร แต่รอยยิ้มขนาดใหญ่มาในใบหน้าของเขา เขาวิ่งไปที่ประตูและเปิดมันเพื่อที่จะเห็นแอนโธนีถือเครื่องผูกและหนังสือของเขา แอนโธนีล้างลำคอของเขา. "สวัสดีเอียน." "สวัสดีแอนโธนี." "ฉันสามารถ ... ?" "เออใช่! มา." เอียนก้าวไปด้านข้างสำหรับแอนโธนีที่จะเดินใน. เขาปิดประตูและเดินต่อไปอย่างช้าๆแอนโทนี่ที่ถูกมองไปรอบ ๆ ที่บ้าน. "สถานที่ดี." แอนโธนีพึมพำออกในความคิด. เอียนยักไหล่ "มันไม่ได้เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่ขอบคุณ." พวกเขาทั้งสองนั่งลงและทำงานในโครงการที่มักจะการหยุดพักเพียงแค่พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ และได้รับพร้อม พวกเขาทั้งสองสังเกตเห็นพวกเขามีชนิดเดียวกันของอารมณ์ขันที่พวกเขาพูดติดตลกเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกคนในโรงเรียน จากนั้นหนึ่งในช่วงเวลาที่พวกเขาหยุดและมองหน้ากัน แน่นอนพวกเขารู้ว่าเป็นเพื่อนใหม่ที่เกิดขึ้นจะเกิด. และมันได้. ทั้งสองตอนนี้อยู่ในโรงเรียนมัธยม เอียนไม่ได้มีเพื่อนมากและเป็นประเภทของบุคคลทางอารมณ์ แต่โชคดีที่แอนโทนี่จะมีสำหรับเขาและเขาได้รับเชิญไปยังกลุ่มของตัวเองของเพื่อน วันหนึ่งที่รับประทานอาหารกลางวัน, แอนโธนีเอียนบอกเกี่ยวกับตัวเขาสร้างภาพยนตร์แฟลชบน Newgrounds เอียนสนใจในการกระพริบของเขาถามในสิ่งที่แอนโธนีชื่อผู้ใช้ของเขาคือ. "มัน Smosh." เอียนเอียงศีรษะของเขา "คืออะไร" "Smosh เอียน. มันเรียกว่า Smosh." "สิ่งที่นรกไม่ Smosh หมายความว่าอย่างไร" เอียนถามระหว่างหัวเราะเบา ๆ . "ดีเพื่อนของฉันได้พยายามที่จะบอกว่า 'ร็อกหลุม' แต่เขาบอกว่า 'smosh' ดังนั้นผมจึงเรียกชื่อของฉัน Smosh. แปลกสวยเหรอ?" "มาก, แอนโทนี่มาก ... " คืนนั้นเอียน เงยหน้าขึ้นมอง "Smosh" ใน Newgrounds และพบกะพริบแอนโทนี เขาก็จ้องที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยสนับมือใต้คางของเขาหายไปโดยสิ้นเชิงเกี่ยวกับวิธีการสุ่มพวกเขา แต่เขาไม่ได้รับหัวเราะออกจากพวกเขา ดังนั้นเขาจึงคว้าโทรศัพท์ของเขาและแอนโธนีเรียกว่า. "สวัสดีครับ?" "ใช่ฉันเห็นกะพริบ." "I-เอียน? โอ้คุณเห็นพวกเขา ... sucky สวยใช่มั้ย?" "พวกเขาไม่เป็นไร. เฮ้ฉันมี คำถาม. "" และนั่นจะเป็นอย่างไร "" อืม ... ไม่เป็นไรเพียงมา. "" แต่ I- "" มามากกว่า! "" โอเคโอเคฉันจะ ... "เอียนแขวนขึ้นและโยนโทรศัพท์ของเขาอยู่บนเตียงของเขา. ช่วงเวลาต่อมาแอนโธนีเคาะประตู เอียนเปิดแอนโธนีและนำเข้ามาในห้องของเขา แอนโธนีนั่งอยู่บนเตียง. "คุณต้องการอะไร?" "แอนโทนี่ฉันเบื่อ." "... คุณเรียกฉันมากกว่านี้หรือไม่?" "ดีฉันเหงา" เอียน Grumpily คว้าร่างการกระทำของเขาพระเยซูและหมุนไปรอบ ๆ . "ชายเป็นที่ดำเนินการร่างพระเยซู ?!" แอนโธนีเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง. เอียนมองไปที่เขาและยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ และซ่อนตัวเลขการกระทำ เขาพยักหน้า แอนโธนีเอามือของเขามากกว่าปากของเขาและ snickered เขาเอื้อมมือไปคว้าดอยน้ำค้างของเขาและในขณะที่หัวเราะลิ้นของเขาตีขวด เขาหัวเราะได้ยากขึ้นและเพื่อให้ได้เอียน. "ชายคุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันต้องวิดีโอเทปนี้". เอียนกล่าวว่าวางบนเว็บของเขา. "ความคิดที่ดี." แอนโธนีตกลงกันแล้วดื่มน้ำค้างภูเขาของเขา เมื่อเว็บแคมมาเอียนยิ้มและโบกมือให้กล้อง เขาใส่หมวกซาโตชิของเขาและเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่น แอนโทนี่เต้นไปรอบ ๆ ในพื้นหลัง จากนั้นเขาก็เห็นเอียนสวมหมวกและฮัมเพลงธีมโปเกมอน เอียนมองไปที่แอนโธนีและจากนั้นมองไปที่เครื่องคอมพิวเตอร์ เขาเงยหน้าขึ้นมองเพลงธีมโปเกมอนและเล่นมัน เขาใส่หมวกของเขาหันไปข้างหน้าถึงกล้องเป็นเพลงเริ่มต้น แอนโธนีซ่อนอยู่เบื้องหลังเก้าอี้และเมื่อเริ่มเอียนลิปซิงค์เขาโผล่ออกมาและเข้าร่วมพร้อม. สองของพวกเขาเสร็จสิ้นวิดีโอของพวกเขาและพวกเขาไม่สามารถหยุดหัวเราะ. "โพสต์ให้ทุกคน!" แอนโธนีอุทานออกจากลมหายใจ. เอียนยังคงหัวเราะพยักหน้าและส่งวิดีโอไปยังบางส่วนของเพื่อนของพวกเขา. -------------- "แอนโทนี่มอง ... " แอนโทนี่มองไปที่หน้าจอเพื่อดูในเชิงบวก ข้อเสนอแนะจากเพื่อนของพวกเขา วิดีโอที่ถูกใช้ร่วมกันกับคนอื่น ๆ ; มันถูกตี. "อึศักดิ์สิทธิ์!" แอนโธนีตะโกนกลัวเอียน. "พวกเขากำลังจะบอกว่าเราควรจะโพสต์ไปยัง Youtube." "แต่เราไม่ได้มีช่องทาง." "เราสามารถทำให้หนึ่ง! ด่วนเราสามารถใช้ชื่อ Newgrounds ของคุณ." เอียนเมามันไป Youtube. "โอเคแล้ว." เมื่อเอียนได้กระทำการตั้งค่าช่องทางที่เขาโพสต์วิดีโอขึ้นและถอนหายใจบอกว่า "บูม." -------- วันได้หายไปโดย แอนโธนีลดลงในเก้าอี้ของเขาและเข้าสู่ระบบ Youtube เมื่อสิ่งที่ได้รับความสนใจของเขา ขากรรไกรของเขาลดลงและตาของเขาไปทั่ว เขาไม่ได้เป็นกำลังใจให้เขาไม่ได้ทำอะไรเขาเป็นเพียงแค่ในช็อตที่สมบูรณ์แบบ กระโดดขึ้นมาเขาคว้าโทรศัพท์ของเขาและเรียกเอียนนิ้วมือของเขาสั่น. "มารับรับ ... " เมื่อเสียงโทรหยุดและได้ยินเสียงคลิกแอนโทนี่ให้เอียนเวลาที่จะพูดไม่. "เอียน! เอียนเอียนเอียน! C-มาตอนนี้! "" ว้าวสิ่งที่เกิดขึ้น? "" แค่มา "เอียนจะบอกอะไรบางอย่างขึ้นแต่การตัดสินโดยเสียงของแอนโธนีของเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสุขความประหลาดใจ wasn ' ทีดี. -------- แอนโธนีเปิดประตูและดึงเอียนในแขน. "มาอย่างรวดเร็ว" แอนโทนี่เอียนผลักดันเข้ามาในห้องของเขา. เอียนหยุดตัวเองและเดินเข้าไปในห้องของแอนโทนี่ เขามองไปที่เพื่อนที่ดีที่สุดของเขาชี้ไปที่หน้าจอ และมีมันเป็น ... จำนวน 24 ล้านปรากฏ เอียนอ้าปากค้างและใส่มือของเขามากกว่าปากของเขา. "โอ้พระเจ้าของฉัน ... " "ชายเรามีชื่อเสียงเรามีมุมมองที่มากที่สุดในเว็บไซต์ friggin!" เอียนกระโดดขึ้นและสูง fived แอนโทนี่ พวกเขาทั้งสองเต้นไปรอบ ๆ และให้กำลังใจ. วันกว่ามุมมองได้รับสูงขึ้นและสูง สองเพื่อนที่ดีที่สุดที่จะเฉลิมฉลองการกระโดดขึ้นและลงบนโซฟา เอียนสปาร์กจะกอดสุนัขของเขาในขณะที่แอนโธนีก็จะยังคงได้รับการกระโดดขึ้นและลง จนกระทั่งวันหนึ่ง ... --------- มันเป็นสัปดาห์ต่อมา เอียนถูกกระแทกศีรษะของเขาบนโต๊ะทำงานของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก แอนโทนี่เดินเข้ามาในที่ยังคงมีความสุขและตื่นเต้นเกี่ยวกับวิดีโอไวรัสของพวกเขา แต่เขาเห็นเอียนด้วยใบหน้าอารมณ์เสียและกระแทกศีรษะของเขา. "เอียนอะไรผิดหรือเปล่า?" "วิดีโอ ... เรากำลังทำ ... " แอนโธนีเดินออกไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และทำให้เขาประหลาดใจวิดีโอก็หายไป มากกว่า 20 ล้านเพลงฮิตของพวกเขา; มันก็หายไปทั้งหมด แอนโธนีก้าวไม่กี่ก้าวจากคอมพิวเตอร์ในช็อตและไม่เชื่อ เขาหันหันหน้าไปทางห่างจากเอียนและยืนอยู่ที่นั่น. "ชื่อเสียงของเรา ... it's-" "ไปฉันรู้ว่า. มันถูกลบออกลิขสิทธิ์." เอียนเสร็จสำหรับเขา. "เรามีสิ่งที่จะทำตอนนี้หรือไม่" แอนโทนี่พูดเบา ๆ ผิดหวัง. เอียนยักไหล่และถอนหายใจ แต่แล้วเขาก็ยกหัวของเขาขึ้น "แอนโธนี." "คืออะไร" "เราไม่ต้องหยุดการทำวิดีโอ. เรา ... เรายังคงสามารถทำเช่นนี้. เรายังคงมีชื่อเสียงใช่มั้ย?" แอนโธนีพยักหน้า จากนั้นเขาก็เห็นรอยยิ้มใหญ่ไปทั่วใบหน้าของเอียน. เพียงแค่คลิกเดียวของเว็บแคม, เพลงและเพียงแค่ความบ้าธรรมดาเอียนแอนโทนี่ทำลิปซิงค์วิดีโอและจากนั้นย้ายไปการละเล่นจริงที่เอียนขึ้นมาด้วยความคิด และแอนโธนีแก้ไข สมาชิกของพวกเขาเก็บไว้จะขึ้นและมีชื่อเสียงของพวกเขา ความสำเร็จของพวกเขามาถึงอาหารรบปี 2006 ในขณะที่มันยังคงดำเนินต่อ เมื่อพวกเขาจบการศึกษาพวกเขากอดกันตายรู้ว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องวิทยาลัย; พวกเขาจำเป็นต้องมีกล้องและมีอารมณ์ขันบาง ตลอดปีที่ผ่านมาพวกเขาได้รับเก่าร่างกาย แต่พวกเขารู้ว่าไม่เคยจิตใจ พวกเขาได้ทีมงานของตัวเอง พวกเขารู้สึกเหมือนดาราหนัง ยังได้รับเพื่อตอบสนองความ Youtubers ที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ เช่นเชนดอว์สัน. "เราได้ล้านราย" เอียนกรีดร้องวิ่งไปแอนโทนี่ แอนโธนียังกรีดร้องในความตื่นเต้นและเต้นพร้อมกับเอียนเข้าร่วม. ทั้งสองเริ่มได้รับเงินและอุปกรณ์ใหม่. ผ่าน cosplays ของพวกเขาเป็นทั้งการเชื่อมโยงและ Ganondorf คอนเนอร์และจอร์จวอชิงตัน, มาริโอและ Luigi พวกเขายังคงมีเวลาที่ดีที่สุดที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด . พวกเขามักจะรักประชุมแฟน ๆ ของพวกเขาและแจกลายเซ็น พวกเขาทั้งสองอยู่กับแต่ละอื่น ๆ ที่พวกเขาได้รับรางวัลรางวัลที่ Vidcon ทั้งสองของพวกเขายังคงมองไปที่โครงงานวิทยาศาสตร์ของพวกเขาจากชั้นประถมศึกษาปีที่หกและรอยยิ้มจำได้ว่ามิตรภาพของพวกเขาเริ่มต้น. ผ่านหัวเราะน้ำตารอยยิ้มและต่อสู้เอียนแอนโทนี่จะยังคงให้คำมั่นว่าจะเป็นทีม แอนโธนีบางครั้งจะให้เอียน piggyback ขี่ผ่านสวนสาธารณะไม่ให้แช่งถ้าคนถูกจ้องมอง เพื่อนก็จะหยุด เพื่อนที่ดีที่สุดจะหัวเราะเยาะคนที่จ้องมองและให้เป็นตัวเอง และเมื่อเอียนตกจากหลังของแอนโทนี่แอนโทนี่จะหัวเราะและค่อยๆเตะเอียนที่ขาและวิ่งหนีไป. วันหนึ่งที่แปลกใจของพวกเขามีมันเป็น: # 1 สมัครมากที่สุด Youtubers เมื่อมีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเกรด เมื่อเสียงออดดังขึ้น เอียน นั่งลงที่โต๊ะของเขา และ แอนโธนี่ นั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขา ครูบอกว่าจะเกิดงาน ถึงแม้ว่าทั้งห้อง คราง เอียนยิ้มนิดหน่อย แอนโทนี่ แม้ว่า ฝังใบหน้าของเขาในมือของเขาในความผิดหวัง ครูเริ่มให้คู่ค้าให้กับนักเรียน เมื่อในที่สุด ;



" เอียน "



เอียนมองครูรอประโยค



" คุณจะได้รับมอบหมายกับแอนโทนี่ " ครูชี้ขวา แอนโทนี่ แอนโทนี่ ยกหัวขึ้นมองเอียนเช่นเดียวกับเอียนมองแอนโทนี่ อาจารย์ส่งเอกสารให้กับทุกคน และบอกให้เด็กๆ ให้กับคู่ค้าของพวกเขา แอนโธนี นั่งลงข้างๆ เอียน และอยู่เงียบๆ



" เอ่อ . . . . . . . " เอียนประปาขึ้น พยายามทำลายความอึดอัด .



" ฉันเกลียดจริงๆที่โครงการเหล่านี้ ไม่ใช่วิทยาศาสตร์เพียงอย่างเดียว คุณก็รู้ ? แอนโธนี อารมณ์เสีย กล่าว



เอียนพยักหน้าช้าๆ แม้เขาจะรักวิทยาศาสตร์ เขาแค่อยากเห็นด้วยเรื่องให้มากกว่าปกติเล็กน้อย พวกเขานำกระดาษของพวกเขา เอียน เลื่อนกระดาษไปเอง และเขียนชื่อของเขากับมัน แอนโทนี่ก็เหมือนกัน แค่นั่งเฉยๆ



" เอ่อ แอนโทนี่ดีจังเลยนะ ที่เราได้เจอกัน ! เอียนกล่าวด้วยความปีติยินดี ตื่นเต้นที่จะได้เจอใครใหม่ . .



แอนโทนี่ ยอมรับน้ำใจของเอียน ยิ้มเล็กน้อย



" อืม . . . . . . . เอียน . . . " เขาพูดเบาๆ บางอย่างในจิตใจของเขาคลิกที่มิตรภาพใหม่ที่จะเกิดขึ้น



เค้าทั้งคู่มองกันและกัน และก็ไม่สามารถหยุดยิ้มเอียนส่ายหัวออกไปจากความคิดของอนาคตกับได้เพื่อนใหม่



" เอ่อ . . . . . เธออยากไปงานคืนนี้ ? เขาถาม เคาะนิ้วมือของเขา . .



" แอนโทนี่พยักหน้า แน่นอน แค่เอาเบอร์โทร . "



เอียนกระชากกระดาษจากงานแผ่น และเขียนเบอร์โทรของเขาไว้ จากนั้นเขาก็นั่งอยู่กับแอนโทนี่ แอนโทนี่กล่าวขอบคุณเขาและใส่ในกระเป๋าของเขา





ต่อมาในวันนั้นที่บ้านของเอียน เอียน นั่งอยู่บนโซฟา เขาดูทีวี รอแอนโทนี่มา จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตู เอียนมองไปที่ประตู แต่รอยยิ้มมาทั่วใบหน้าของเขา เขาวิ่งไปที่ประตู และเปิดมันดู แอนโทนี่ ถือเขายึดและหนังสือข้อความ แอนโทนี่ล้างคอของเขา .



" สวัสดี เอียน "



" สวัสดี แอนโทนี่ "



" ฉัน . . . ? "



" โอ้ ใช่ ! เข้ามา " เอียนก้าวไปด้านข้างที่แอนโทนี่จะเดิน เขาปิดประตูและเดินอย่างช้าๆข้างๆแอนโทนี่ ใครมองไปรอบๆบ้าน



" สถานที่ดี " แอนโทนี่พึมพำออกจากความคิด



เอียนยักไหล่ " . มันไม่น่าทึ่ง แต่ขอบคุณ "



เขาสองคนนั่งลงและทำงานในโครงการ โดยปกติจะแบ่งแค่พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆและได้รับพร้อมพวกเขาทั้งสองสังเกตเห็นว่าพวกเขามีชนิดเดียวกันของอารมณ์ขันขณะที่พวกเขาติดตลกเกี่ยวกับทุกสิ่งที่โรงเรียน แล้วตอนนี้พวกเขาหยุดและมองที่แต่ละอื่น ๆ พวกเขารู้ว่ามิตรภาพใหม่ที่กำลังจะเกิดมา



และก็ทำ



2 ตอนนี้อยู่โรงเรียน เอียนไม่ได้มีเพื่อนมาก และเป็นคนที่อารมณ์อ่อนไหว แต่โชคดีที่แอนโทนี่จะอยู่ที่นั่นเพื่อเขา