Yin (1989) argues that evidence for

Yin (1989) argues that evidence for case studies may
come from six sources: documents, archival records,
interviews, direct observation, participant observation,
and physical artifacts. However, with respect to interpretive
case studies as an outside observer, it can be
argued that interviews are the primary data source,
since it is through this method that the researcher can
best access the interpretations that participants have
regarding the actions and events which have or are
taking place, and the views and aspirations of themselves
and other participants. Even in the case of
interpretive case studies being carried out as a participant
observer or action researcher, it can be argued
that interviews are still an important data source, since
they enable researchers to step back and examine the
interpretations of their fellow participants in some
detail.
With respect to interviewing style, this will vary
between individuals, depending on personality, but one
key issue for all interviewers is the balance which
should be adopted by them between excessive passivity
and over-direction. If the interviewer directs the
interview too closely, and refuses to allow interviewees
to express their own views except in response to
questions that are tightly controlled by the researcher,
then the data obtained will lose much of the richness of
interpretation which is the raw material of sensitive
interpretive studies. However, a researcher can err too
far the other way. If the researcher is too passive, for
example either by not prompting with questions which
follow some new direction taken by the interviewee or
by not offering his or her own ideas on some particular
issue, a number of negative consequences can result.
The interviewees may conclude that the researchers are
either not interested in their views and/or that the
researchers have no views of their own on the subjects
of investigation. This latter consequence can result in
IS interviewees, for example, doubting the professional
competence of the researchers in the IS domain, and
future collaboration with the research project becomes
jeopardised.
A second important issue in interviewing concerns
reporting media, since it is vital in an interpretive study
to 'capture' people's interpretations in as effective way
as possible, while at the same time conducting the
normal social interchanges of the interview. One
approach is to tape-record all research interviews. The
advantage of this is that it provides a full description of
what was said, whereas note-taking is necessarily
partial. The main disadvantage is that, in the case of
confidential or sensitive material, the respondent may
be seriously inhibited by the presence of the machine.
A second disadvantage of tape-recording as the sole
medium is the time that needs to be spent in either
transcribing the tape recording or extracting a set of
useful data from it. The main alternative to taperecording
is to make rough but extensive notes during
interviews, and to write them up in full as soon as
possible after the interview. Again, with respect to
advice to the researcher, individual circumstances need
to be considered. Note-taking supplemented by taperecording
where appropriate is one sensible approach.
Tape-recording may be considered appropriate as a
supplement in cases of relatively non-confidential
material, particularly where the interview contains a
large amount of relatively 'hard' data which it would be
difficult to capture by note-taking alone.
This sub-section has dealt with interviewing technique,
but it is important to emphasise that good
technique is a necessary but not a sufficient condition
for good interviewing. Access to people's thoughts,
views and aspirations requires good social skills and
personal sensitivity on the part of the researcher, and
these are less easily acquired than matters of technique.
Zuboff (1988) described her interview approach as
involving a 'non-judgemental form of listening'. Researchers
should be constantly critical with respect to
their own performance in this area, and one approach
is to carry out interviews in pairs and subsequently
to undertake a critique of each other's style and
sensitivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยิน (1989) จนหลักฐานกรณีศึกษาอาจมาจาก 6 แหล่งที่มา: เอกสาร ระเบียนถาวรสัมภาษณ์ ทัศนียภาพ การ สังเกตผู้เรียนและสิ่งประดิษฐ์ทางกายภาพ อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับ interpretiveกรณีศึกษาเป็นแหล่งที่อยู่นอก สามารถโต้เถียงสัมภาษณ์แหล่งข้อมูลหลักตั้งแต่มีการผ่านวิธีนี้นักวิจัยสามารถส่วนเข้าตีความที่มีผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับการกระทำและเหตุการณ์ที่เป็นสถานที่ และมุมมอง และความปรารถนาของตัวเองและผู้เข้าร่วม แม้แต่ในกรณีของกรณีศึกษา interpretive ที่ดำเนินการเป็นผู้เข้าร่วมแหล่งหรือการดำเนินการนักวิจัย มันสามารถถูกโต้เถียงสัมภาษณ์ยังคงเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญ เนื่องจากทำวิจัยขั้นตอนย้อนกลับ และตรวจสอบการตีความของผู้เรียนของเพื่อนในบางรายละเอียดเกี่ยวกับลักษณะการสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว นี้จะแตกต่างกันไประหว่างบุคคล ขึ้นอยู่กับบุคลิกภาพ แต่หนึ่งปัญหาสำคัญสำหรับ interviewers ทั้งหมดเป็นสมดุลที่ควรจะนำมาใช้ โดยพวกเขาระหว่างปล่อยมากเกินไปและทิศทางมากกว่า ถ้าทีมที่นำการสัมภาษณ์อย่างใกล้ชิดเกินไป และไม่ยอมให้ intervieweesแสดงมุมมองของตนเองยกเว้นในการตอบสนองคำถามที่มีควบคุมอย่างเข้มงวด โดยนักวิจัยจากนั้น ข้อมูลที่ได้จะสูญเสียความร่ำรวยมากการตีความซึ่งเป็นวัตถุดิบของความศึกษา interpretive อย่างไรก็ตาม นักวิจัยสามารถผิดพลาดมากเกินไปไกลวิธีอื่น ๆ ถ้านักวิจัยแฝงเกินไป การตัวอย่างอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยไม่มีการพร้อมท์ด้วยคำถามที่ทำตามบางทิศทางใหม่ที่นำ โดยการสัมภาษณ์ หรือโดยไม่นำเสนอความคิดของ ตนเองในเฉพาะบางปัญหา จำนวนผลลบสามารถทำInterviewees ที่อาจสรุปได้ว่า นักวิจัยจะหรือไม่สนใจในมุมมองของพวกเขาหรือการนักวิจัยต้องไม่มีมุมมองของตนเองในหัวข้อสอบสวน สัจจะหลังนี้อาจส่งผลเป็น interviewees ตัวอย่าง สงสัยมามืออาชีพความสามารถของนักวิจัยในโดเมนของ IS และกลายเป็นความร่วมมือในอนาคตกับโครงการวิจัยjeopardisedประเด็นสำคัญสองในการสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวความกังวลรายงานสื่อ เนื่องจากมันมีความสำคัญในการศึกษา interpretive'จับ ' การตีความของคนในเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุด ในขณะที่ทำเวลาเดียวกันinterchanges สังคมปกติของการสัมภาษณ์ หนึ่งวิธีคือการ สัมภาษณ์งานวิจัยทั้งหมด tape-record ที่ประโยชน์นี้คือ ให้คำอธิบายเต็มของพูด ย่อเป็นจำบางส่วน ข้อเสียหลักคือ ในกรณีของวัสดุที่สำคัญ หรือเป็นความลับ ผู้ตอบอาจอย่างจริงจังถูกห้าม โดยสถานะของเครื่องข้อเสียที่สองของ tape-recording เป็นครอบครัวปานกลางเป็นเวลาที่ต้องใช้ในวรรณยุกต์การบันทึกเทปหรือแยกชุดข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากมัน ทางเลือกหลักการ taperecordingคือการ ทำให้หยาบแต่บันทึกอย่างละเอียดในระหว่างสัมภาษณ์ และเขียนขึ้นในทันทีได้หลังจากการสัมภาษณ์ อีกครั้ง กับ respect เพื่อคำแนะนำนักวิจัย แต่ละกรณีจำเป็นจะถือว่า หมายเหตุการเสริม โดย taperecordingเหมาะสม คือเหมาะสมวิธีหนึ่งTape-recording อาจเป็นที่เหมาะสมเป็นการในกรณีที่ค่อนข้างไม่ความลับวัสดุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่การสัมภาษณ์ประกอบด้วยความจำนวนข้อมูลที่ค่อนข้าง 'ยาก' ที่จะยากจับ โดยบันทึกย่อเดียวส่วนนี้ย่อยดำเนินการสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว เทคนิคแต่ต้องย้ำว่าดีเป็นเทคนิคจำเป็นแต่ไม่เป็นเงื่อนไขเพียงพอสำหรับดีสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว ถึงความคิดของผู้คนมุมมองและความปรารถนาต้องการสังคมที่ดี และระดับความลับส่วนบุคคลในส่วนของนักวิจัย และเหล่านี้จะได้รับน้อยได้มากกว่าเรื่องของเทคนิคZuboff (1988) อธิบายวิธีการสัมภาษณ์ของเธอเป็นเกี่ยวข้องกับ 'judgemental ไม่ใช่รูปแบบของการฟัง' นักวิจัยควรสำคัญอย่างต่อเนื่องกับ respect เพื่อประสิทธิภาพการทำงานของตนเองในนี้ วิธีการหนึ่งจะดำเนินการสัมภาษณ์คู่ และในเวลาต่อมาเพื่อวิจารณ์ลักษณะของผู้อื่น และความไวในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หยิน (1989)
ระบุว่าหลักฐานกรณีศึกษาอาจมาจากหกแหล่งที่มา: เอกสารบันทึกจดหมายเหตุการสัมภาษณ์การสังเกตโดยตรงสังเกตอย่างมีส่วนร่วมและสิ่งประดิษฐ์ทางกายภาพ แต่ด้วยความเคารพต่อการสื่อความหมายกรณีศึกษาในฐานะผู้สังเกตการณ์นอกก็สามารถถกเถียงกันอยู่ว่าการสัมภาษณ์เป็นแหล่งข้อมูลหลักเพราะมันเป็นด้วยวิธีการที่นักวิจัยสามารถที่ดีที่สุดเข้าถึงการตีความว่าผู้เข้าร่วมได้เกี่ยวกับการกระทำและเหตุการณ์ที่มีหรือจะเกิดขึ้นและมุมมองและแรงบันดาลใจของตัวเองและคนอื่นๆ แม้ในกรณีของกรณีศึกษาที่สื่อความหมายได้รับการดำเนินการเป็นผู้มีส่วนร่วมสังเกตการณ์หรือนักวิจัยที่ดำเนินการก็สามารถจะแย้งว่าการสัมภาษณ์ยังคงเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญเนื่องจากพวกเขาช่วยให้นักวิจัยที่จะย้อนกลับไปและตรวจสอบการตีความของผู้เข้าร่วมเพื่อนของพวกเขาในบางรายละเอียด. ส่วนที่เกี่ยวกับการสัมภาษณ์แบบนี้จะแตกต่างระหว่างบุคคลขึ้นอยู่กับบุคลิกภาพแต่หนึ่งในปัญหาที่สำคัญสำหรับการสัมภาษณ์ทั้งหมดคือความสมดุลที่ควรจะนำมาโดยพวกเขามากเกินไประหว่างดุษณีและทิศทางมากกว่า หากผู้สัมภาษณ์ชี้นำการสัมภาษณ์อย่างใกล้ชิดเกินไปและปฏิเสธที่จะอนุญาตให้สัมภาษณ์แสดงความคิดเห็นของตัวเองยกเว้นในการตอบสนองต่อคำถามที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวดโดยนักวิจัยที่แล้วข้อมูลที่ได้รับจะสูญเสียมากของความร่ำรวยของการตีความซึ่งเป็นวัตถุดิบในการผลิตที่ไวต่อการศึกษาสื่อความหมาย อย่างไรก็ตามนักวิจัยสามารถทำผิดพลาดมากเกินไปไกลโดยวิธีอื่น ๆ ถ้านักวิจัยที่มีเรื่อย ๆ เกินไปสำหรับการเช่นใดอย่างหนึ่งโดยไม่ได้แจ้งให้กับคำถามที่ปฏิบัติตามทิศทางใหม่ที่ถ่ายโดยสัมภาษณ์หรือโดยไม่ได้นำเสนอความคิดของตัวเองของเขาหรือเธอในเฉพาะบางปัญหาจำนวนของผลกระทบเชิงลบจะส่งผลให้. สัมภาษณ์อาจสรุปได้ ว่านักวิจัยที่มีอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้สนใจในมุมมองของพวกเขาและ/ หรือที่นักวิจัยมีมุมมองที่ไม่มีของพวกเขาเองในเรื่องของการตรวจสอบ ซึ่งผลที่ตามมาหลังได้ผลในการสัมภาษณ์เป็นตัวอย่างเช่นสงสัยมืออาชีพความสามารถของนักวิจัยในโดเมนเป็นและการทำงานร่วมกันในอนาคตกับโครงการวิจัยจะกลายเป็นอันตราย. ปัญหาที่สำคัญที่สองในการสัมภาษณ์ความกังวลรายงานสื่อเพราะมันมีความสำคัญในการศึกษาสื่อความหมายที่ 'จับ' การตีความของผู้คนในวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในขณะที่ในเวลาเดียวกันดำเนินการแลกเปลี่ยนทางสังคมปกติของการสัมภาษณ์ หนึ่งในวิธีการที่เป็นเทปบันทึกการสัมภาษณ์งานวิจัยทั้งหมด ประโยชน์จากการนี้ก็คือว่ามันมีคำอธิบายที่เต็มรูปแบบของสิ่งที่ถูกกล่าวในขณะที่การจดบันทึกเป็นจำเป็นบางส่วน ข้อเสียที่สำคัญคือในกรณีของวัสดุที่เป็นความลับหรือมีความละเอียดอ่อนตอบอาจถูกยับยั้งอย่างจริงจังโดยการปรากฏตัวของเครื่อง. ข้อเสียที่สองของเทปบันทึกเป็น แต่เพียงผู้เดียวกลางเป็นเวลาที่จะต้องมีการใช้จ่ายทั้งในถ่ายทอดการบันทึกเทปหรือการแยกชุดของข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากมัน ทางเลือกหลักในการ taperecording คือการทำบันทึกหยาบ แต่ที่กว้างขวางในระหว่างการสัมภาษณ์และการเขียนพวกเขาในเต็มรูปแบบโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หลังจากการสัมภาษณ์ อีกครั้งเกี่ยวกับการให้คำแนะนำกับนักวิจัยที่สถานการณ์ของแต่ละบุคคลต้องได้รับการพิจารณา จดบันทึกท้ายด้วย taperecording ที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในวิธีการที่เหมาะสม. เทปบันทึกอาจมีการพิจารณาความเหมาะสมเป็นอาหารเสริมในกรณีที่ค่อนข้างไม่เป็นความลับวัสดุโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ให้สัมภาษณ์ที่มีข้อมูลจำนวนมากที่ค่อนข้างยากซึ่งมันจะเป็นยากที่จะจับภาพโดยการทราบเพียงอย่างเดียว. ย่อยในส่วนนี้จะมีการจัดการกับเทคนิคการสัมภาษณ์แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าดีเทคนิคเป็นสิ่งที่จำเป็นแต่ไม่เพียงพอสำหรับการสัมภาษณ์ที่ดี การเข้าถึงความคิดของผู้คน, มุมมองและแรงบันดาลใจที่ต้องใช้ทักษะทางสังคมที่ดีและความไวของบุคคลในส่วนของนักวิจัยและเหล่านี้จะได้รับน้อยลงได้ง่ายกว่าเรื่องของเทคนิค. Zuboff (1988) อธิบายวิธีการให้สัมภาษณ์ของเธอในฐานะที่เกี่ยวข้องกับ'รูปแบบที่ไม่ใช่การตัดสินของ ฟัง ' นักวิจัยควรมีความสำคัญอย่างต่อเนื่องในส่วนที่เกี่ยวกับผลการดำเนินงานของตัวเองในพื้นที่นี้และวิธีการหนึ่งคือการดำเนินการสัมภาษณ์คู่และต่อมาที่จะดำเนินการวิจารณ์ของแต่ละรูปแบบอื่นๆ และความไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หยิน ( 1989 ) ระบุว่าหลักฐานการศึกษาอาจ
มาจากหกแหล่งที่มา : เอกสารจดหมายเหตุบันทึก
บทสัมภาษณ์ โดยการสังเกต การสังเกต
ทางกายภาพ และสิ่งประดิษฐ์ อย่างไรก็ตาม ด้วยความเคารพกรณีศึกษาแปล
ในฐานะผู้สังเกตการณ์ภายนอกสามารถ
แย้งว่าสัมภาษณ์แหล่งข้อมูลปฐมภูมิ
เนื่องจากมันผ่านวิธีที่ผู้วิจัยสามารถ
ที่ดีที่สุดการเข้าถึงการตีความที่เข้าร่วมในการกระทำและเหตุการณ์ที่

หรือจะถ่ายสถานที่ และมุมมองและแรงบันดาลใจของตนเอง
และผู้เข้าร่วมอื่น ๆ แม้กระทั่งในกรณีของกรณีศึกษา
แปลถูกดำเนินการในฐานะผู้สังเกตการณ์เข้าร่วม
หรือปฏิบัติการวิจัย มันสามารถจะแย้งว่าการสัมภาษณ์เป็น

ตั้งแต่แหล่งข้อมูลสำคัญพวกเขาช่วยให้นักวิจัยเพื่อย้อนกลับและตรวจสอบ
ตีความของผู้เข้าร่วมของมนุษย์บาง

รายละเอียดเกี่ยวกับการสัมภาษณ์ ลักษณะนี้จะแตกต่างกัน
ระหว่างบุคคล ขึ้นอยู่กับบุคลิกภาพ แต่หนึ่งปัญหาที่สำคัญสำหรับผู้สัมภาษณ์ทุกคน

เป็นความสมดุลที่ควรนำมาใช้ โดยระหว่างที่มากเกินไปเอง
และทิศทาง ถ้าผู้สัมภาษณ์ชี้ทาง
สัมภาษณ์อย่างใกล้ชิดด้วยและปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์แสดงมุมมองของพวกเขาเอง

ยกเว้นในการตอบสนองคำถามที่ถูกควบคุมอย่างแน่นหนา โดยผู้วิจัย
แล้ว ข้อมูลที่ได้จะสูญเสียมากของความมั่งคั่งของ
ตีความซึ่งเป็นวัตถุดิบของการศึกษาความไว

อย่างไรก็ตาม นักวิจัยก็หลงเหมือนกัน
ไกลอื่น ๆ ถ้าคนมันเรื่อยๆ สำหรับ
ตัวอย่าง โดยไม่แจ้งให้กับคำถามที่
ตามบางทิศทางใหม่ที่ถ่ายโดยผู้ให้สัมภาษณ์หรือ
โดยไม่เสนอความคิดของเขา หรือเธอเองในบางเรื่องโดยเฉพาะ
จํานวนผลเชิงลบจะส่งผล .
สัมภาษณ์อาจจะสรุปได้ว่า นักวิจัย
เหมือนกันไม่ได้สนใจในมุมมองและ / หรือของพวกเขาที่
นักวิจัย มีมุมมองของตนเองในวิชา
ของการสืบสวนควันหลงหลังนี้สามารถส่งผลใน
เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ เช่น สงสัยในความสามารถของนักวิจัยในอาชีพ

ในอนาคตคือ โดเมน และร่วมมือกับโครงการวิจัยกลายเป็น
jeopardized .
ปัญหาสำคัญที่สองในการสัมภาษณ์เกี่ยวกับ
รายงานสื่อ เพราะมันเป็นสิ่งสำคัญในการศึกษา
' จับ ' คนแปลคือการตีความใน
วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในขณะที่ในเวลาเดียวกันการ
สังคมการปกติของการสัมภาษณ์ หนึ่งคือเทปบันทึกทั้งหมด
วิธีการวิจัยแบบสัมภาษณ์
ประโยชน์นี้ก็คือว่ามันมีรายละเอียดของ
พูด ในขณะที่การจดบันทึกเป็นเสมอไป
บางส่วน ข้อเสียหลักๆคือว่า ในกรณีของ
เป็นความลับหรือมีวัสดุ ผู้ถูกกล่าวหาอาจ
มีอะไรยับยั้งโดยการแสดงตนของเครื่อง .
2 ข้อเสียของเทปบันทึก เป็นตัวกลาง แต่เพียงผู้เดียว
คือเวลาที่ต้องใช้ในการถ่ายทอดเทปบันทึกด้วย
หรือแยกชุด
ข้อมูลที่มีประโยชน์จากมัน ทางเลือกหลักเพื่อ taperecording
คือเพื่อให้หยาบ แต่กว้างขวางหมายเหตุในระหว่าง
บทสัมภาษณ์ และเขียนพวกเขาในเต็มเร็ว
ที่สุดหลังจากการสัมภาษณ์อีกครั้ง ด้วยความเคารพ

แนะนำกลุ่ม แต่ละสถานการณ์ต้องการ
จะถือว่า หมายเหตุ การเสริมด้วย taperecording
ที่เหมาะสมเป็นหนึ่งในวิธีการที่เหมาะสม .
เทปบันทึกอาจจะพิจารณาความเหมาะสมเป็นกรณีที่ไม่เสริม

วัสดุค่อนข้างเป็นความลับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สัมภาษณ์มีจำนวนมากของข้อมูลที่ค่อนข้าง
' ยาก ' ซึ่งมันจะ
ยากที่จะจับโดยการจดบันทึกคนเดียว
นี้ย่อยส่วนได้รับการสัมภาษณ์เทคนิค ,
แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นที่เทคนิคดี
เป็นเรื่องจำเป็น แต่ไม่เพียงพออาการ
เหมาะสำหรับการสัมภาษณ์ การเข้าถึงความคิดของผู้คน ที่ต้องใช้ทักษะ มุมมองและแรงบันดาลใจ

ไวทางสังคมที่ดีและส่วนบุคคลในส่วนของนักวิจัย และ
เหล่านี้ได้อย่างง่ายดายได้รับน้อยลงกว่าเรื่องของเทคนิค .
zuboff ( 1988 ) อธิบายเธอสัมภาษณ์เข้าใกล้
' ไม่ใช่การตัดสินที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบของฟัง ' นักวิจัย
ควรอย่างต่อเนื่องวิกฤติ ด้วยความเคารพ

ผลงานของตัวเองในพื้นที่นี้ และวิธีการหนึ่งที่จะดำเนินการสัมภาษณ์

คู่และภายหลังการวิจารณ์ของแต่ละอื่น ๆ ของสไตล์และ
ไว