As the ink dries on the paris negot

As the ink dries on the paris negotiations,and i finally get bake home from there,I can't but help find myself wading through all the news coverage and rather than feeling the same elation and satisfaction that seems to radiate out of every article,photograph,and news interview,i oddly find myself feeling more alone and more confused than ever before.
It's official.i am now becoming that person i always said i wouldn't:the grumpy,ranting pessimist.
What's going on? Has the whole world become brainwashed by the fee-good global rhetoric flowing out of Paris?Good people that i have respected and learnt from over the years are now sending texts and emails around as if the war is finally over,as if somehow everything we've been fighting tor all these yaers has now once and for all been solved.Time to pack up and clear out the desk-we can all go back to out day jobs!
I feel that we are facing a new environmental nightmarl,and that in ths old nightmare at least there was a marginal honesty to the dishonesty,since we admitted that we weren't doing enough.So now i unleash my newfound grumpiness and call foul to the paris Agreement.
Haiti's brown landscape contrasts sharply with the rich forests of it's neighbor (photo by James p.Blai/National Geographic Creative)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นหมึกแห้งกับการเจรจาปารีสและในที่สุดผมก็จะได้รับบ้านอบจากที่นั่นฉันไม่สามารถช่วย แต่พบว่าตัวเองเดินลุยผ่านทุกข่าวและมากกว่าความรู้สึกอิ่มเอมใจเดียวกันและความพึงพอใจที่ดูเหมือนว่าจะแผ่ออกมาจากทุกบทความ, การถ่ายภาพและข่าวสัมภาษณ์ผมผิดปกติพบว่าตัวเองรู้สึกเพียงอย่างเดียวมากขึ้นและสับสนมากขึ้นกว่าที่เคย.
มัน official.i กำลังตอนนี้กลายเป็นคนที่ผมพูดเสมอว่าผมจะไม่. พอใจคุยโวโลกในแง่ร้าย
อะไรเกิดขึ้น? ได้ทั้งโลกกลายเป็นล้างสมองโดยสำนวนโลกค่าธรรมเนียมดีไหลออกมาจากปารีสคนดีที่ฉันได้รับการเคารพและเรียนรู้จากปีที่ผ่านมาในขณะนี้มีการส่งข้อความและอีเมลไปรอบ ๆ ราวกับว่าสงครามเป็นที่สุดมากกว่าเช่นถ้าอย่างใดทุกอย่างที่เรา ได้รับการต่อสู้ Tor yaers ทั้งหมดเหล่านี้มีในขณะนี้และทุกครั้งที่รับ solved.Time ที่จะแพ็คและล้างออกโต๊ะเราทุกคนสามารถกลับไปงานวันออก!
ผมรู้สึกว่าเรากำลังเผชิญ nightmarl สิ่งแวดล้อมใหม่และว่า ใน ths ฝันร้ายที่มีอายุอย่างน้อยก็มีความซื่อสัตย์สุจริตร่อแร่การทุจริตตั้งแต่เรายอมรับว่าเราไม่ได้ทำ enough.So ตอนนี้ผมปล่อย grumpiness ที่เพิ่งค้นของฉันและเรียกฟาวล์ข้อตกลงกรุงปารีส.
ภูมิทัศน์สีน้ำตาลเฮติขัดแย้งกับป่าไม้ที่อุดมไปด้วย มันเพื่อนบ้าน (ภาพโดยเจมส์ p.Blai / National Geographic สร้างสรรค์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหมึกแห้งในปารีส การเจรจา และในที่สุดผมก็อบจากที่นั่น ผมไม่ได้ แต่สามารถช่วยให้ค้นพบตัวเอง wading ผ่านทั้งหมดข่าวแทนที่จะรู้สึกเหมือนมีความสุข และความพึงพอใจ ที่ดูเหมือนจะแผ่ออกทุกบทความ ภาพถ่ายและบทสัมภาษณ์ข่าวผมแปลกที่พบว่าตัวเองรู้สึกโดดเดี่ยวและมากขึ้นมากขึ้น งงกว่าเดิมมันอย่างเป็นทางการ ตอนนี้ฉันกลายเป็นคนที่ฉันมักจะบอกว่าไม่ : ไม่พอใจ โวยวาย มองโลกในแง่ร้ายเกิดอะไรขึ้น ? มีโลกทั้งใบกลายเป็นล้างสมอง โดยค่าดีโลกวาทะไหลออกจากปารีส คนดีที่ผมเคารพและเรียนรู้จากปีตอนนี้ส่งข้อความและอีเมล์รอบถ้าสงครามจบลงเสียที ถ้าได้ทุกอย่างที่เราได้ต่อสู้กับ TOR yaers ทั้งหมดเหล่านี้ได้ทันทีและสำหรับทั้งหมดได้รับการแก้ไข เวลาที่จะแพ็คขึ้นและออกจากโต๊ะเรากลับไปออก งานวันผมรู้สึกว่าเรากำลังเผชิญกับ nightmarl สิ่งแวดล้อมใหม่ และเก่าที่เขาฝันร้าย อย่างน้อยมีความซื่อสัตย์ของการทุจริต เนื่องจาก เรายอมรับว่าเราไม่ได้ทำมากพอ ดังนั้นตอนนี้ฉันปลดปล่อยอารมณ์เสียของฉันเพิ่งเรียกฟาวล์ เพื่อข้อตกลงปารีสเฮติสีน้ำตาลแนวนอนแตกต่างอย่างรวดเร็วกับรวยป่าของมัน เพื่อนบ้าน ( ภาพโดย เจมส์ p.blai/national ภูมิศาสตร์สร้างสรรค์ )