wheat (Lima and Copeland, 1994; Zak

wheat (Lima and Copeland, 1994; Zakir et al., 2003), tea (Ghanati
et al., 2005), rice (Kikui et al., 2005), maize (Li et al., 2004), peanut
(Zhou et al., 1998), longan (Xiao et al., 2002), and buckwheat (Li
et al., 2005) by decreasing the root volume, activity, number of
lateral roots and increasing the permeability of plasma membrane.
In addition, elements such as cadmium, manganese and iron can
also inhibit soybean root elongation (Eleftheriou et al., 1993;
Dolores et al., 1999; Izaguirre-Mayoral and Sinclair, 2005).
Despite decades of extensive efforts to clarify the mechanisms of
Al phytotoxicity that cause the negative effects in plants, the existing
theories remain speculative and controversial (Delhaize and Ryan,
1995; Horst, 1995; Kochian, 1995; Matsumoto, 2000). Several past
studies proposed that Alwas capable of inducing cell death, inhibiting
cell division, inhibiting cell elongation and nutrient uptake, but the
specific mechanisms of Al-induced inhibition of root elongation still
remain unidentified (Delhaize and Ryan, 1995; Llugany et al., 1995;
Rengel, 1996; Barcelo and Pochenrieder, 2002; Konarska, 2008). In
longan and wheat plants, Al stress can destroy the ultrastructure of
root cells (Xiao et al., 2003; Li et al., 2006). Physical changes including
increased vacuole size, destroyed nuclei and translocation of the
amyoplasts in close proximity were observed in soybeans that were
grown under microgravity conditions (Klymchuk et al., 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวสาลี (ลิมาและ Copeland, 1994 Zakir et al., 2003), ชา (Ghanatiร้อยเอ็ด al., 2005), ข้าว (Kikui et al., 2005), ข้าวโพด (Li et al., 2004), ถั่วลิสง(โจวและ al., 1998), ลำไย (เสี่ยว et al., 2002), และ buckwheat (Liร้อยเอ็ด al., 2005) โดยการลดปริมาณราก กิจกรรม จำนวนรากด้านข้างและเพิ่ม permeability ของพลาสมาเมมเบรนนอกจากนี้ องค์ประกอบเช่นแคดเมียม แมงกานีส และเหล็กสามารถนอกจากนี้ยัง ยับยั้ง elongation รากถั่วเหลือง (Eleftheriou et al., 1993โดโลเรส et al., 1999 Izaguirre-Mayoral และนแคลร์ 2005)แม้ มีของมากมายพยายามชี้แจงกลไกของอัล phytotoxicity ซึ่งก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบในพืช การที่มีอยู่ทฤษฎียังคงเก็งกำไร และแย้ง (Delhaize และ Ryan1995 ฉันฆ่าคน 1995 Kochian, 1995 มัตสึโมโตะ 2000) ต่าง ๆ ที่ผ่านมาการศึกษาเสนอว่า Alwas สามารถ inducing เซลล์ตาย inhibitingส่วนเซลล์ inhibiting เซลล์ elongation และดูดซับธาตุอาหาร แต่กลไกเฉพาะของอัลเกิดยับยั้ง elongation รากยังยัง ไม่สามารถระบุได้ (Delhaize และ Ryan, 1995 Llugany และ al., 1995Rengel, 1996 โรงแรมและ Pochenrieder, 2002 Konarska, 2008) ในลำไยและข้าวสาลีพืช ความเครียดอัลสามารถทำลาย ultrastructure ของเซลล์ราก (เสี่ยว et al., 2003 Li et al., 2006) รวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเพิ่มขนาดแวคิวโอล ทำลายแอลฟาและการสับเปลี่ยนของamyoplasts ใกล้ถูกพบในถั่วเหลืองที่พัฒนาสภาวะ microgravity (Klymchuk et al., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวสาลี (ลิมาและโคปแลนด์ 1994. Zakir et al, 2003) (Ghanati ชา
et al., 2005) (. Kikui et al, 2005), ข้าวข้าวโพด (. Li et al, 2004), ถั่วลิสง
(โจวและ al., 1998), ลำไย (Xiao et al., 2002) และบัควีท (Li
et al., 2005) โดยการลดปริมาณรากกิจกรรมจำนวน
รากด้านข้างและเพิ่มการซึมผ่านของเยื่อหุ้ม.
นอกจากนี้องค์ประกอบ เช่นแคดเมียมแมงกานีสและเหล็กสามารถ
ยังยับยั้งความยาวของรากถั่วเหลือง (Eleftheriou et al, 1993;.
โดโลเรสและคณะ, 1999;. Izaguirre-นายกเทศมนตรีและซินแคล, 2005).
แม้จะมีมานานหลายทศวรรษของความพยายามที่ครอบคลุมเพื่อชี้แจงกลไกของ
อัลพิษที่ ก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบในพืชที่มีอยู่
ยังคงทฤษฎีการเก็งกำไรและการโต้เถียง (Delhaize และไรอัน,
1995; Horst 1995; Kochian 1995; Matsumoto, 2000) ที่ผ่านมาหลายคน
เสนอว่าการศึกษาที่มีความสามารถ Alwas ของการกระตุ้นให้เกิดการตายของเซลล์, ยับยั้งการ
แบ่งตัวของเซลล์ยับยั้งการยืดตัวของเซลล์และการดูดซึมสารอาหาร แต่
กลไกที่เฉพาะเจาะจงของการยับยั้งอัลชักนำของความยาวของรากยังคง
ยังคงไม่ปรากฏชื่อ (Delhaize และไรอัน, 1995;. Llugany และคณะ, 1995;
Rengel 1996; Barcelo และ Pochenrieder 2002; Konarska 2008) ใน
ลำไยและพืชข้าวสาลี, อัความเครียดสามารถทำลาย ultrastructure ของ
เซลล์ราก (Xiao et al, 2003;.. Li et al, 2006) การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพรวมทั้ง
เพิ่มขนาด vacuole นิวเคลียสทำลายและโยกย้ายของ
amyoplasts ในบริเวณใกล้เคียงพบในถั่วเหลืองที่มีการ
เติบโตขึ้นภายใต้สภาวะไร้น้ำหนัก (Klymchuk et al., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวสาลี ( ลิมา และ โคปแลนด์ , 1994 ; ซากีร์ et al . , 2003 ) , ชา ( ghanati
et al . , 2005 ) ข้าว ( kikui et al . , 2005 ) , ข้าวโพด ( Li et al . , 2004 ) , ถั่วลิสง
( โจว et al . , 1998 ) , ลำไย ( เสี่ยว et al . 2002 ) และโซบะ ( หลี่
et al . , 2005 ) โดยการลดปริมาณราก , กิจกรรม , จำนวน
รากด้านข้างและเพิ่มการซึมผ่านของพลาสมาเมมเบรน .
นอกจากนี้ องค์ประกอบต่างๆ เช่น แคดเมียมแมงกานีสและเหล็กสามารถ
ยังขวางถั่วเหลืองรากยืดตัว ( eleftheriou et al . , 1993 ;
โดโลเรส et al . , 1999 ; izaguirre นายกเทศมนตรี และ ซินแคลร์ , 2005 ) .
แม้จะมีทศวรรษของความพยายามอย่างละเอียดเพื่อทำความเข้าใจกลไกของความเป็นพิษ
ลที่ก่อให้เกิดผลในทางลบ พืช ทฤษฎีที่มีอยู่
ยังคงเก็งกำไรและการโต้เถียง ( delhaize และไรอัน
1995 ; ฮ , 1995 ; kochian , 1995 ; มัตสึโมโตะ2000 ) หลายอดีต
การศึกษาเสนอว่า alwas สามารถทำให้เกิดการตายของเซลล์ การแบ่งเซลล์ เซลล์ยับยั้ง
, การยืด และการดูดใช้ธาตุอาหาร แต่กลไกที่เฉพาะเจาะจงของอัล
การยับยั้งการกระตุ้นรากยัง
ยังคงไม่ปรากฏหลักฐาน ( delhaize และ Ryan , 1995 ; llugany et al . , 1995 ;
rengel , 1996 ; Barcelo pochenrieder และ , 2002 ; konarska , 2008 ) ใน
ลำไยและข้าวสาลีพืชอัล ความเครียดสามารถทำลายใน
รากเซลล์ ( เสี่ยว et al . , 2003 ; Li et al . , 2006 ) การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพรวมทั้ง
ขนาดเพิ่มขึ้นแวคิวโอล ทำลายนิวเคลียสและการเคลื่อนย้ายของ
amyoplasts ใกล้กับที่พบในถั่วเหลืองที่ปลูกภายใต้เงื่อนไขสภาวะไร้น้ำหนัก (
klymchuk et al . , 2003 )