The most common mental illnesses in

The most common mental illnesses in children include, but are not limited to, ADHD, autism and anxiety disorder, as well as depression in older children and teens. Having a mental illness at a younger age is much different from having one in your thirties. Children's brains are still developing and will continue to develop until around the age of twenty-five.[31] When a mental illness is thrown into the mix, it becomes significantly harder for a child to acquire the necessary skills and habits that people use throughout the day. For example, behavioral skills don’t develop as fast as motor or sensory skills do.[31] So when a child has an anxiety disorder, they begin to lack proper social interaction and associate many ordinary things with intense fear.[32] This can be scary for the child because they don’t necessarily understand why they act and think the way that they do. Many researchers say that parents should keep an eye on their child if they have any reason to believe that something is slightly off.[31] If the children are evaluated earlier, they become more acquainted to their disorder and treating it becomes part of their daily routine.[31] This is opposed to adults who might not recover as quickly because it is more difficult for them to adapt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคจิตทั่วไปในเด็กรวมถึง แต่ไม่จำกัด สมาธิสั้น ออทิสติก และโรควิตกกังวล ตลอดจนภาวะซึมเศร้าในเด็กและวัยรุ่นเก่า มีการเจ็บป่วยทางจิตที่มีอายุมากแตกต่างจากหนึ่งในทศวรรษของคุณได้ สมองของเด็กยังคงมีการพัฒนา และจะยังคงพัฒนาจนรอบอายุยี่สิบห้า [31] เมื่อการเจ็บป่วยทางจิตจะเกิดผสมลงไป มันจะยากมากที่เด็กจะได้รับทักษะและนิสัยที่บุคคลใช้ตลอดทั้งวัน ตัวอย่างเช่น ไม่พัฒนาทักษะพฤติกรรมเร็วที่มอเตอร์ หรือทำทักษะทางประสาทสัมผัส [31] ดังนั้น เมื่อเด็กได้ทำหมัน พวกเขาเริ่มขาดปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่เหมาะสม และเชื่อมโยงสิ่งสามัญกับความกลัวที่รุนแรง [32]ได้อย่างน่ากลัวสำหรับเด็กเนื่องจากพวกเขาไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าทำไมพวกเขาทำ และคิดว่า วิธีที่พวกเขาทำ นักวิจัยหลายคนบอกว่า พ่อแม่ควรเก็บตาบนเด็กหากมีเหตุผลใด ๆ ที่เชื่อว่าอะไรเล็กน้อยปิด [31] ถ้าเด็กจะประเมินก่อนหน้านี้ พวกเขามากขึ้นคุ้นเคยกับความผิดปกติของพวกเขา และการรักษามันกลายเป็น ส่วนหนึ่งของกิจวัตรประจำวัน [31] ซึ่งจะตรงข้ามกับผู้ใหญ่ที่อาจไม่ฟื้นตามอย่างรวดเร็วเนื่องจากเป็นการยากสำหรับพวกเขาจะปรับตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ็บป่วยทางจิตที่พบบ่อยที่สุดในเด็กรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เพียงการสมาธิสั้นออทิสติกและความผิดปกติของความวิตกกังวลเช่นเดียวกับภาวะซึมเศร้าในเด็กโตและวัยรุ่น มีความเจ็บป่วยทางจิตที่อายุน้อยมากแตกต่างจากที่มีอยู่ในวัยสามสิบหนึ่งของคุณ สมองของเด็กยังคงพัฒนาและจะยังคงพัฒนาจนรอบอายุยี่สิบห้า. [31] เมื่อมีการเจ็บป่วยทางจิตถูกโยนลงไปในส่วนผสมมันจะกลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญยากสำหรับเด็กที่จะได้เรียนรู้ทักษะที่จำเป็นและนิสัยที่คนใช้ตลอดทั้งวัน ยกตัวอย่างเช่นทักษะพฤติกรรมไม่ได้พัฒนาอย่างรวดเร็วเท่าที่มอเตอร์หรือทักษะประสาทสัมผัสทำ. [31] ดังนั้นเมื่อเด็กมีความผิดปกติของความวิตกกังวลพวกเขาเริ่มที่จะขาดการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่เหมาะสมและการเชื่อมโยงสิ่งต่างๆสามัญจำนวนมากที่มีความกลัวที่รุนแรง. [32] นี้อาจจะน่ากลัวสำหรับเด็กเพราะพวกเขาไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าทำไมพวกเขาทำหน้าที่และคิดว่าวิธีการที่พวกเขาทำ นักวิจัยหลายคนบอกว่าพ่อแม่ผู้ปกครองควรจับตามองในเด็กของพวกเขาหากพวกเขามีเหตุผลที่จะเชื่อว่าสิ่งที่เล็กน้อยปิดใด ๆ . [31] หากเด็กได้รับการประเมินก่อนหน้านี้พวกเขากลายเป็นความคุ้นเคยมากขึ้นเพื่อความผิดปกติและรักษามันกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของพวกเขา. [31] นี้จะตรงข้ามกับผู้ใหญ่ที่ไม่อาจกู้คืนได้อย่างรวดเร็วเพราะมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับพวกเขาที่จะปรับตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจ็บป่วยทางจิตที่พบบ่อยที่สุดในเด็กรวมถึง แต่ไม่ จำกัด , สมาธิสั้น , ออทิสติกและความผิดปกติความวิตกกังวลเช่นเดียวกับภาวะซึมเศร้าในเด็กและวัยรุ่น มีความเจ็บป่วยทางจิตที่อายุน้อยกว่าจะแตกต่างกันมากจากมีหนึ่งในสามสิบ สมองของเด็กยังมีการพัฒนา และจะยังคงพัฒนาจนอายุประมาณยี่สิบห้า [ 31 ] เมื่อป่วยเป็นโรคจิตโยนลงไปผสม จะกลายเป็นมากยากสำหรับเด็กที่จะได้รับทักษะที่จำเป็นและนิสัยที่ผู้คนใช้ตลอดทั้งวัน ตัวอย่างเช่น ทักษะ พฤติกรรม ไม่พัฒนาเร็วมอเตอร์หรือทักษะการทำ [ 31 ] ดังนั้น เมื่อเด็กมีความวิตกกังวลที่พวกเขาเริ่มที่จะขาดการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่เหมาะสมและเชื่อมโยงหลายสิ่งธรรมดากับความกลัวที่รุนแรง [ 32 ] นี้จะน่ากลัวสำหรับเด็กเพราะพวกเขาไม่จําเป็นต้องเข้าใจว่าทำไมพวกเขาทำและคิดว่าวิธีที่พวกเขาทำ นักวิจัยหลายคนกล่าวว่า พ่อแม่ควรจับตาดูเด็กของพวกเขาหากพวกเขามีเหตุผลที่จะเชื่อว่าสิ่งที่เป็นเล็กน้อยปิด [ 31 ] ถ้าเด็กได้รับการประเมินก่อนหน้านี้ พวกเขากลายเป็นคุ้นเคยกับโรคและการรักษาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรประจำวันของพวกเขา . [ 31 ] นี้จะตรงข้ามกับผู้ใหญ่ที่อาจจะไม่หาย ให้เร็วที่สุด เพราะมันยากมากสำหรับพวกเขาที่จะปรับตัว