The night sky was tranquil, and eve

The night sky was tranquil, and even a long time after he had shouted, there was not even a single reply.

“Uncle Fang.” Feng Baiyi shouted from behind him, “I have already investigated this Yun Che’s background. He simply comes from a small city called New Moon City; he doesn’t even have a single parent, let alone a family. It’s basically impossible for him to have a guardian of any sort! But this person is very tricky and sly, that blue thing must be a sort of trick of his! Uncle Fang, don’t let him intimidate you, kill him immediately! If you don’t kill him now, there will be a day when I will die by his hands!”

The old man surnamed Fang hesitated when hearing Feng Baiyi’s words. He looked at Yun Che’s expression, and realized that after Feng Baiyi had said those words, Yun Che evidently revealed a hint of panic on his face… Although he covered it up really well, it was still seen clearly with his old, keen eyes.

Although the blue glow on the ground was still releasing an intimidating chill, the old man surnamed Fang, who had ‘figured everything out’ was not the least bit afraid. His expression also immediately darkened. “Junior, you actually dared to make a fool of this old man! Die!”

After saying that, he stretched his arm out, instantly crossed over the icy blue glow on the ground, and grabbed at Yun Che once more…

Ding…

An extremely light sound faintly rang, as if a thin metal needle had dropped onto the floor. And the moment that faint sound rang, the old man surnamed Fang’s body strangely stopped on the spot. His right stretched-out hand was less than a foot away from Yun Che’s neck, yet, as if they were separated by a chasm, he was unable to take even half a step forward.

The old man surnamed Fang’s pair of eyes were extremely wide as his pupils seemingly shrank to a size of a needle. He opened his mouth, but was unable to make a single sound. A small icy blue glow slowly spread from the center of his body, quickly enveloping his body from his four limbs, head, hair, then to his clothes…

In only a span of two breaths’ time, his entire body had been enveloped by an icy blue glow, and transformed into an unmovable ice sculpture.

Whoosh…

A gentle night breeze blew over, passing Yun Che’s ear, and lightly caressed the body of the old man surnamed Fang, who had already turned into an ice sculpture. The old man surnamed Fang’s body suddenly disintegrated into icy blue dust and dispersed into the faraway sky. From head to toe, in the blink of an eye, he completely disappeared from where he had stood, while the night sky became adorned with thinning icy blue glitters of light.

Yun Che was dumbfounded, and his throat made a difficult “gulp” sound. In his entire life, this was the first time he had seen a killing method of such elegance; it was so beautiful it could cause someone to hold their breath, yet at the same time, it was cruel to the extreme. After the old man’s death, don’t mention a corpse, not even a trace of him remained.

Feng Baiyi, who was right in front of him, slowly fell onto the ground. His entire body was trembling furiously, and his entire face paled from the intense horror. Suddenly, he began to scream. Mustering the last bit of strength from who knows where, he forcefully crawled up from the ground. While screaming in horror, he fled for his life, as if he was a crazed dog whose courage had been broken from fear.

“Trying to flee?”

Obviously, Yun Che would not let him flee right in front of his eyes. Without moving a single step, he swung his hands wildly. Carrying the heavy howling of the wind, his Overlord’s Colossal Sword shot towards Feng Baiyi; its thick blunt tip easily broke through his body, and ruthlessly pinned the fleeing Feng Baiyi to the ground.

Yun Che did not retrieve his heavy sword immediately; rather, he looked around his surroundings, and shouted agitatedly, “Little Fairy! Little Fairy, where are you? I know it’s you! Hurry and show yourself!! Little Fairy!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท้องฟ้าก็เงียบสงบและแม้กระทั่งเป็นเวลานานหลังจากที่เขาตะโกนก็ไม่ได้ตอบเดียว" ฟาง ลุงฟง Baiyi ตะโกนดังมาจากข้างหลังเขา ผมได้ตรวจสอบแล้วนี่ยุนเช ของพื้นหลัง เขาก็มาจากเมืองเล็ก ๆที่เรียกว่าเมืองมูนใหม่ เขาไม่มีแม้แต่คนเดียว ไปคนเดียว ครอบครัว โดยพื้นฐานมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีผู้ปกครองของการจัดเรียงใด ๆ ! แต่คนๆนี้มากซับซ้อนและเจ้าเล่ห์ ไอ้ฟ้าต้องเป็นอุบายของเขา คุณลุงคะ อย่าให้เขาขู่จะฆ่าเขาทันที ถ้าคุณไม่ฆ่าเขาตอนนี้ คงจะมีสักวันที่ผมจะตายด้วยน้ำมือของเขา "ตาแก่ นามสกุล ฟางลังเลเมื่อได้ยินคำพูดของฟง Baiyi . เขามองดูสีหน้าของยุนเช และตระหนักว่าหลังจากฟง Baiyi ได้กล่าวคำเหล่านั้น ยุนเชว่า พบคำใบ้ของความหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา . . . แม้ว่าเขาจะปกปิดได้ดีจริงๆ มันยังเห็นชัดกับสายตาคมของเขาเก่า .แม้ว่าการเรืองแสงสีฟ้าบนพื้นยังปล่อยน่าวิตก ชิลล์ ผู้เฒ่า นามสกุล ฟาง ใครก็คิดว่าทุกอย่าง " ไม่ใช่ซักหน่อยกลัว สีหน้าของเขายังทันทีมืด . " เจ้าหนู เธอกล้าที่จะทำให้คนโง่ของตาแก่นี่ ! ตาย ! "หลังจากพูดแบบนั้น เขายืดแขนออกทันที ข้ามการเรืองแสงสีฟ้าน้ำแข็งบนพื้นดิน และคว้าที่ยุนเช อีกครั้ง . . . . . . .ติ๊ง . . . . . . .แสง สี เสียงอันแสนแผ่วเบาดังขึ้น เหมือนบางโลหะเข็มก็หล่นลงบนพื้น และช่วงเวลาที่เสียงลมดังขึ้น ชายชรา นามสกุลตัว ฟางก็หยุดในจุดที่ พระองค์ทรงเหยียดพระหัตถ์ขวาสูงกว่าเท้าห่างจากยุนเช คอ แต่ถ้าพวกเขาถูกคั่นด้วยช่องว่าง เขาไม่สามารถที่จะใช้แม้แต่ครึ่งก้าวตาแก่ นามสกุลเขี้ยวคู่ตาได้กว้างมาก เป็นนักเรียนของเขาดูเหมือนจะหดตัวเป็นขนาดของเข็ม เขาเปิดปากของเขา แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำให้เสียงเดียว น้ำแข็งเรืองแสงสีฟ้าเล็กๆค่อยๆกระจายจากศูนย์กลางกายได้อย่างรวดเร็วห่อหุ้มร่างกายของเขาสี่ขา หัว ผม แล้วให้เสื้อผ้าของเขา . . . . . . .ในเพียงช่วงสองครั้งแล้ว ร่างกายทั้งหมดของเขาก็ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งเรืองแสงสีฟ้า และกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง unmovable .. . . . . . . .คืนที่สายลมอ่อนโยนพัดผ่าน ผ่านหูของยุนเช และลูบเบา ๆร่างของชายชรา นามสกุล ฟางที่ได้กลายเป็นน้ำแข็งแกะสลัก . ตาแก่ นามสกุลเขี้ยวร่างกายก็สลายเป็นฝุ่นสีฟ้า Icy และแจกจ่ายไปในท้องฟ้าที่ห่างไกล จากหัวจรดเท้า ในชั่วพริบตา เขาหายตัวไปจากที่ที่เขายืนอยู่ ในขณะที่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า ประดับด้วยกากเพชร การแข็งของแสงยุนเชก็พูดไม่ออก และคอได้ยาก " ฟุบ " เสียง ในชีวิตของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการฆ่าวิธีการดังกล่าวสง่างาม มันช่างสวยงาม มันอาจทำให้ใครบางคนกลั้นหายใจ แต่ในเวลาเดียวกัน มันโหดร้ายมาก หลังจากความตายของชายชรา ไม่ต้องพูดถึง ศพ ไม่มีแม้แต่ร่องรอยของเขายังคงฟง Baiyi คนที่อยู่ตรงหน้าเขา ค่อยๆล้มลงบนพื้น ทั้งร่างกายของเขาสั่นแรง และทั่วทั้งใบหน้าของเขากับจาก สยองขวัญ เข้มข้น ทันใดนั้น เขาก็เริ่มร้อง รวบรวมบิตสุดท้ายของความแข็งแรงจากผู้รู้ที่เขาบังคับให้คลานขึ้นมาจากพื้นดิน ตอนที่ร้องในหนังสยองขวัญ เขาหนีสำหรับชีวิตของเขาเป็นถ้าเขาเป็นสุนัขที่มีความกล้าหาญ crazed ได้รับการหักจากความกลัว" พยายามที่จะหนี ? "แน่นอน ยุนเช จะไม่ปล่อยให้เขาหนีไปต่อหน้าต่อตาของเขา ไม่ขยับไปไหนเลย เขาเหวี่ยงมือของเขาอย่างบ้าคลั่ง แบกหนักเสียงของลมของเขาประมุขของตัวดาบยิงต่อฟง Baiyi ; ปลายทื่อของมันหนาได้อย่างง่ายดายแทรกผ่านร่างกายของเขา และดันหนีฟง Baiyi ตรึงกับพื้นยุนเช ไม่ได้ดึงดาบหนักของเขาทันที แต่เขาก็มองไปรอบๆ บรรยากาศโดยรอบเขา และตะโกน agitatedly " นางฟ้าตัวน้อย นางฟ้าน้อย , คุณอยู่ไหน ? ฉันรู้ว่ามันคือคุณ เร็วเข้า ออกมา ! ! ! นางฟ้าตัวน้อย "