Tracheostomy Care and Complications

Tracheostomy Care and Complications in the Intensive Care Unit
Linda L. Morris, PhD, APN, CCNS⇑, Andrea Whitmer, RN, MSN, ACNP-BC and Erik McIntosh, RN, MSN, ACNP-BC

Tracheotomy is a common procedure in intensive care units, and nurses must provide proper care to tracheostomy patients to prevent complications. One of the most important considerations is effective mobilization of secretions, and a suction catheter is the most important tool for that purpose. Each bedside should be equipped with a functional suctioning system, an oxygen source, a manual resuscitation bag, and a complete tracheostomy kit, which should accompany patients wherever they go in the hospital. Complications include infection, tracheomalacia, skin breakdown, and tracheoesophageal fistula. Tracheostomy emergencies include hemorrhage, tube dislodgement and loss of airway, and tube obstruction; such emergencies are managed more effectively when all necessary supplies are readily available at the bedside. This article describes how to provide proper care in the intensive care unit, strategies for preventing complications, and management of tracheostomy emergencies.
Tracheotomy is a common procedure for multiple medical indications.1 To provide safe and competent care, nursing staff must understand the immediate postoperative and long-term management of tracheostomy patients. Each institution should have its own standard policies and procedures for caring for these patients. Basic minimal care usually consists of cleaning or changing the inner cannula, caring for the stoma, and suctioning at least 3 times a day. Depending on the thickness and quantity of secretions, more frequent inspection of the inner cannula may be necessary.
Tracheostomy tubes are made from various materials. Mitchell et al2 recommend that a plastic tracheostomy tube be used for initial placement. Metal tracheostomy tubes are rigid, lack a cuff, and cannot be attached to a ventilator or a bag-valve mask. For these reasons and the cost of materials and production, metal tubes are not commonly used in hospitals today.3 Some plastic tracheostomy tubes conform to a patient’s anatomy as the plastic softens at body temperature, and silicone tracheostomy tubes can conform to the size and shape of a patient’s trachea.3
In this article, we discuss management in the intensive care unit (ICU) of patients with a new tracheostomy. We include indications for tracheostomy, tube placement, patient care, prevention of complications, and emergency management.
This article has been designated for CNE credit. A closed-book, multiple-choice examination follows this article, which tests your knowledge of the following objectives:
1. Identify evidence-based recommendations for care, indications for placement, and general types of tracheostomies
2. Describe postoperative care of patients with a new tracheostomy
3. Describe the assessment and emergency interventions for patients with tracheostomy
Indications for Tracheotomy

Indications for placing tracheostomy tubes can be grouped into 4 general categories: ventilation, airway obstruction, airway protection, and secretions. The first category applies to patients who require long-term mechanical ventilation because of chronic respiratory failure, who cannot maintain respiratory function unassisted, or who cannot be weaned from ventilatory support. Numerous studies4–9 have been done to determine the optimal interval from orotracheal intubation to placement of a tracheostomy tube, but no definitive recommendations have been made because of varied results in different populations of patients and in patients with different comorbid conditions. The American College of Chest Physicians10 recommends consideration of a tracheostomy for patients who require an endotracheal tube for more than 21 days. Benefits of establishing a tracheostomy rather than using an endotracheal tube include decreasing direct laryngeal injury, improving comfort, and improving activities of daily living such as mobility, speech, and eating.11

Patients who have tumors within the airway, paralyzed vocal cords, swelling, stricture, or unusual airway anatomy are another category for tracheostomy because of airway obstruction that compromises normal respiration. A third category includes patients who cannot protect their airway and patients with an inefficient swallow and/or cough mechanism, common situations in patients who have a high spinal cord injury, cerebrovascular accident, or traumatic brain injury. Last, patients who cannot mobilize or manage their secretions may also require a tracheostomy.
Tracheostomy Placement

A tracheostomy tube may be placed surgically or percutaneously. Surgical placement is done in the operating room or at the bedside, generally with use of general anesthesia. A stoma is created by using an open surgical technique. Landmarks are identified, and a skin incision is made below the cricoid cartilage. The isthmus of the thyroid gland is exposed, cross-clamped, and ligated. The trachea can then be visualized. A common technique is to create a “trap door” (Björk flap) in which a small part of the tracheal cartilage is pulled down and sutured to the skin. This flap is thought to facilitate reinsertion of the tracheostomy tube if accidental decannulation occurs, especially in patients with difficult anatomy or obesity.12,13
Percutaneous tracheotomy is generally performed solely on intubated patients and, unlike surgical tracheotomy, can be performed without direct visualization of the trachea. Bronchoscopy is used to guide and confirm placement of the tracheostomy tube within the trachea and is considered standard of care.13 In contrast to an open surgical incision, a small opening is created with a needle and then dilated.13 Contraindications to percutaneous tracheotomy include uncorrected coagulopathy, infection at the incision site, high ratio of positive end-expiratory pressure to fraction of inspired oxygen, elevated intracranial pressure, tracheal obstruction, unusual neck anatomy, and the need for emergency airway management.11,14
Postoperative Care
Immediate postoperative priorities of care for a patient with a new tracheostomy include ensuring that the tracheostomy tube is securely in place and is patent. Routine care, as well as prompt management of postoperative complications, can be facilitated by ensuring that proper equipment and supplies are quickly available. Table 1 lists the contents of a tracheostomy kit that should be present at the patient’s bedside and, per recommendations, should accompany the patient whenever he or she is away from the ICU.2,15,16
View this table:
• In this window

• In a new window
Table 1
Bedside tracheostomy kit
The American Academy of Otolaryngology Head and Neck Surgery recently published consensus statements for tracheostomy care.2 These statements were developed by a multidisciplinary panel of experts on care of patients with a tracheostomy. Using a modified Delphi method, the panel members completed surveys on various aspects of care. Consensus was reached on 77 statements that address the initial change of the tracheostomy tube, management of emergencies and complications, prerequisites for decannulation, management of tube cuffs and communication devices, and specific needs of patients and the patients’ caregivers. These statements are an important document because few randomized studies have addressed these issues, possibly because of the difficulty in study design and recruitment and because of ethical concerns. Table 2provides some of these important statements.
View this table:
• In this window

• In a new window
Table 2
Consensus statements for tracheostomy care
Scheduled Changes of Tracheostomy Tubes
Currently, no empirical evidence indicates a standardized time for changing a tracheostomy tube, and changes are typically done according to the preference of the health care provider. White et al17 suggest that indications for changing a tracheostomy tube include the need for a different size tube, tube malfunction, need for a different type of tube, and routine changes for ongoing airway management and prevention of infection. They suggest that a tracheostomy tube should be changed every 7 to 14 days after initial insertion, but they acknowledge that no evidence supports that recommendation. Mitchell et al2 recommend replacing the initial tracheostomy tube within 10 to 14 days after placement if a percutaneous procedure was used to establish the tracheostomy and within 3 to 7 days if a surgical procedure was used. A tracheostomy tube inserted percutaneously fits more tightly within the stoma than does a tube that was inserted through a surgical incision. If a tracheostomy tube is changed prematurely, the tissue of the dilated stoma tract is more likely to recoil than it would if the change were done later.18 In addition, Mitchell et al2 recommend that patients should not be discharged from the hospital with the tracheostomy tube sutured in place because the first tracheostomy tube change should be done before discharge.
Changing tracheostomy tubes can correct problems that cause ventilator asynchrony, improve comfort by reducing tube size, and correct a cuff leak due to tracheomalacia or malposition or fracture of the tracheostomy tube or flange.17 Most manufacturers recommend changing the tubes every 1 to 2 months; however, Yaremchuk19 found that routine tube changes every 2 weeks decreased the formation of granulation tissue. In a study by Björling et al,20 electron micrographs of plastic tubes revealed visible surface changes after 30 days in all types of tubes studied: polyvinyl chloride, silicone, and polyurethane.
Cleaning and Replacing the Inner Cannula
The primary purpose of the inner cannula is to prevent tube obstruction by allowing regular cleaning or replacement. Many episodes of tube obstruction can be prevented with simple inspection and cleaning or changing of the inner

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูแล tracheostomy และภาวะแทรกซ้อนในหน่วยดูแลเร่งรัด
ลินดา L. มอร์ริส ดร. APN, CCNS⇑, Andrea Whitmer, RN, MSN, ACNP BC และ Erik แมคอินทอช RN, MSN, ACNP BC

หายใจเป็นกระบวนการทั่วไปในหน่วยดูแลเร่งรัด และพยาบาลต้องให้การดูแลที่เหมาะสมกับ tracheostomy ผู้ป่วยเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน การพิจารณาที่สำคัญที่สุดคือมีประสิทธิภาพการเคลื่อนไหวของหลั่ง และพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลดูดเป็นเครื่องมือสำคัญที่ ข้างเตียงแต่ละควรจะเพียบพร้อมไป ด้วยระบบ suctioning ทำงาน แหล่งมาของออกซิเจน ถุง resuscitation ด้วยตนเอง และ ชุด tracheostomy สมบูรณ์ ซึ่งควรพร้อมผู้ป่วยที่ใดก็ ตามที่พวกเขาไปในโรงพยาบาล ภาวะแทรกซ้อนได้แก่การติดเชื้อ ท่อลมอ่อน ผิวแบ่ง และดำ tracheoesophageal Tracheostomy ฉุกเฉินได้แก่ตกเลือด หลอด dislodgement และขาดทุนของสินค้า ท่ออุดตัน มีจัดการสถานการณ์ฉุกเฉินดังกล่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อที่ข้างเตียงมีพร้อมอุปกรณ์จำเป็นทั้งหมด บทความนี้อธิบายวิธีการดูแลที่เหมาะสมในหน่วยเร่งรัดดูแล กลยุทธ์การป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการสถานการณ์ฉุกเฉิน tracheostomy
หายใจเป็นขั้นตอนทั่วไปสำหรับ indications.1 แพทย์หลายให้ปลอดภัย และพนักงานเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่พยาบาลต้องเข้าใจทันทีในการผ่าตัด และระยะยาวบริหารผู้ป่วย tracheostomy แต่ละสถาบันควรมีมาตรฐานนโยบายและขั้นตอนการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ของตัวเอง ดูแลพื้นฐานน้อยจะประกอบด้วยการทำความสะอาด หรือเปลี่ยน cannula ภายใน ปากใบการดูแล และ suctioning น้อย 3 ครั้งต่อวัน ขึ้นอยู่กับความหนาและปริมาณของหลั่ง ตรวจสอบบ่อยกว่า cannula ภายในได้จำ
Tracheostomy ท่อทำจากวัสดุต่าง ๆ ได้ Mitchell et al2 แนะนำว่า ใช้หลอดพลาสติก tracheostomy สำหรับตำแหน่งเริ่มต้น ท่อโลหะ tracheostomy แข็ง ขาดวาง และไม่สามารถแนบการระบายหรือหน้ากากถุงวาล์ว ด้วยเหตุนี้ต้นทุนของวัสดุและการผลิต ท่อโลหะจะไม่ใช้กันทั่วไปในโรงพยาบาล today.3 บางหลอดพลาสติก tracheostomy สอดคล้องกับกายวิภาคของผู้ป่วยเป็นพลาสติกนุ่มอุณหภูมิร่างกาย และหลอดซิลิโคน tracheostomy สามารถสอดคล้องกับขนาดและรูปร่างของผู้ป่วย trachea.3
In บทความนี้ เราหารือเกี่ยวกับการจัดการในหน่วยดูแลเร่งรัด (ฉุกเฉิน) ของผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่ เรารวมบ่งชี้ tracheostomy วางท่อ ดูแลผู้ป่วย ป้องกันภาวะแทรกซ้อน กฉุกเฉินจัดการ
กำหนดสำหรับ CNE เครดิตบทความนี้ การปิดหนังสือ การตรวจสอบแบบ multiple-choice ดังต่อไปนี้บทความนี้ การทดสอบความรู้ของวัตถุประสงค์ต่อไปนี้:
1 ระบุหลักฐานตามคำแนะนำสำหรับการดูแล บ่งชี้ และชนิดทั่วไปของ tracheostomies
2 อธิบายในการผ่าตัดดูแลผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่
3 อธิบายประเมินผลและมาตรการฉุกเฉินสำหรับผู้ป่วยที่มี tracheostomy
บ่งชี้สำหรับหายใจ

บ่งชี้สำหรับการทำ tracheostomy หลอดสามารถจัดกลุ่มเป็น 4 ประเภท: ระบาย จำกัด(มหาชน)อุดตัน ป้องกันจำกัด(มหาชน) และหลั่ง ประเภทแรกใช้กับผู้ป่วยที่ต้องการระบายอากาศเครื่องจักรกลระยะยาว เพราะเรื้อรังทางเดินหายใจล้มเหลว ที่ไม่สามารถรักษาหายใจบรรยาย หรือที่ไม่ได้หย่านมถึงจากสนับสนุน ventilatory Studies4 – 9 จำนวนมากได้กำหนดช่วงเวลาดีที่สุดจาก orotracheal ท่อช่วยหายใจการวางหลอด tracheostomy แต่คำแนะนำทั่วไปที่ไม่ได้ทำเนื่องจากผลแตกต่างกัน ในกลุ่มประชากรที่แตกต่างกันของผู้ป่วย และผู้ป่วยที่มี comorbid ต่าง ๆ เงื่อนไข วิทยาลัยอเมริกันของ Physicians10 หน้าอกแนะนำพิจารณา tracheostomy เป็นผู้ป่วยที่ต้องการท่อ endotracheal มากกว่า 21 วัน ประโยชน์ของการสร้าง tracheostomy เป็น แทนที่ใช้เป็นท่อ endotracheal รวมลดบาดเจ็บ laryngeal โดยตรง ปรับปรุงความสะดวกสบาย และปรับปรุงกิจกรรมของชีวิตประจำวันเช่นการเคลื่อนไหว เสียง และ eating.11

ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกภายในจำกัด(มหาชน) อัมพาตสายเสียง บวม stricture หรือกายวิภาคปกติทำ เป็นประเภทอื่นสำหรับ tracheostomy เพราะอุดตันสินค้าที่ลดระดับในเรื่องหายใจปกติ ประเภทที่สามรวมถึงผู้ป่วยที่ไม่สามารถปกป้องสินค้าของพวกเขาและผู้ป่วยที่ มีสวอลโล่ต่ำและ/หรือกลไกการไอ การ สถานการณ์ทั่วไปในผู้ป่วยที่มีบาดเจ็บสันหลังสูง cerebrovascular อุบัติเหตุ หรือเจ็บปวดสมองบาดเจ็บ ล่าสุด ผู้ป่วยที่ไม่สามารถระดม หรือจัดการหลั่งของพวกเขายังอาจ tracheostomy เป็น.
วาง Tracheostomy

หลอด tracheostomy อาจได้รับการผ่าตัด หรือ percutaneously ตำแหน่งที่ผ่าตัดจะทำ ในห้องปฏิบัติการ หรือ ที่ข้าง เตียง โดยทั่วไป มีการใช้ยาทั่วไป ปากใบสร้างขึ้น โดยใช้เทคนิคการผ่าตัดเปิด ระบุสถานที่ และแผลผิวหนังจะอยู่ใต้กระดูกอ่อน cricoid คอคอดของต่อมไทรอยด์คือสัมผัส clamped ข้าม และควบ แล้วจะ visualized หลอดลม เทคนิคทั่วไปคือการ สร้างการ "ดักประตู" (ปรบ Björk) ซึ่งเป็นดึงลง และ sutured ผิวส่วนเล็ก ๆ ของกระดูกอ่อนการใส่ แผ่นพับนี้เป็นความคิดที่ช่วย reinsertion ท่อ tracheostomy decannulation อุบัติเหตุเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่มีกายวิภาคศาสตร์ยากหรือ obesity.12,13
Percutaneous หายใจโดยทั่วไปดำเนินการแยกจากผู้ป่วย intubated และ ซึ่งแตกต่างจากการเจาะคอผ่าตัด สามารถดำเนินการได้ โดยแสดงภาพประกอบเพลงโดยตรงของหลอดลม เจาะใช้คำแนะนำ และยืนยันตำแหน่งท่อ tracheostomy ภายในหลอดลม และถือว่าเป็นมาตรฐานของ care.13 ตรงข้ามแผลผ่าตัดที่เปิด เปิดขนาดเล็กสร้าง ด้วยเข็ม และข้อห้ามใช้ dilated.13 การหายใจ percutaneous รวม uncorrected coagulopathy ติดเชื้อที่แผล สูงอัตราส่วนของแรงดันท้าย expiratory บวกเศษส่วนของออกซิเจนแรงบันดาลใจ ดันสูง intracranial อุดตันการใส่ กายวิภาคศาสตร์คอผิดปกติ และต้องการสินค้าฉุกเฉิน management.11,14
Postoperative ดูแล
ระดับความสำคัญในการผ่าตัดทันทีของการดูแลสำหรับผู้ป่วยด้วย tracheostomy ใหม่รวมหลอด tracheostomy อยู่อย่างปลอดภัย และเป็นสิทธิบัตร ดูแลประจำ ตลอดจนจัดการรวดเร็วของภาวะแทรกซ้อนในการผ่าตัด สามารถบริการได้ โดยมั่นใจว่าอุปกรณ์ที่เหมาะสม และอุปกรณ์มีอย่างรวดเร็ว ตารางที่ 1 แสดงรายการเนื้อหาของชุด tracheostomy ที่ควรจะอยู่ที่ข้างเตียงของผู้ป่วย และ ต่อคำแนะนำ ควรพร้อมกับผู้ป่วยทุกครั้งที่เขาหรือเธอจะอยู่ ICU.2,15,16
View ตารางนี้:
•ในหน้าต่างนี้

•ในหน้าต่างใหม่
ตาราง 1
ชุด tracheostomy ข้างเตียง
อเมริกันสถาบันโสตศอนาสิกวิทยาว.ว.เพิ่งประกาศงบมติคำสั่งเหล่านี้ถูกพัฒนา โดยแผงของผู้เชี่ยวชาญในการดูแลรักษาผู้ป่วยด้วย tracheostomy เป็น multidisciplinary care.2 tracheostomy โดยใช้วิธีเดลฟายแก้ไข สมาชิกแผงเสร็จสำรวจในแง่มุมต่าง ๆ ของ มติแล้วในงบ 77 ที่จัดการกับการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นท่อ tracheostomy จัดการสถานการณ์ฉุกเฉิน และภาวะแทรกซ้อน ข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับ decannulation การจัดการท่อ cuffs และอุปกรณ์สื่อสาร และความต้องการเฉพาะของผู้ป่วยและผู้ป่วยเรื้อรัง คำสั่งเหล่านี้เป็นเอกสารสำคัญ เพราะศึกษา randomized น้อยมีอยู่ประเด็น อาจเนื่องจากความยาก ในการศึกษาออกแบบและสรรหาบุคลากร และเนื่อง จากความกังวลด้านจริยธรรม ตาราง 2provides บางส่วนของเหล่านี้สำคัญงบ
ดูตารางนี้:
•ในหน้าต่างนี้

•ในหน้าต่างใหม่
2 ตาราง
มติงบดูแล tracheostomy
กำหนดการเปลี่ยนแปลงของ Tracheostomy หลอด
ปัจจุบัน ไม่มีหลักฐานประจักษ์แสดงเวลามาตรฐานสำหรับการเปลี่ยนหลอด tracheostomy และโดยทั่วไปทำการเปลี่ยนแปลงตามความพอใจของผู้ให้บริการดูแลสุขภาพ ต้องขาวร้อยเอ็ด al17 แนะนำว่า บ่งชี้สำหรับการเปลี่ยนหลอด tracheostomy รวมสำหรับหลอดขนาดต่าง ๆ ความผิดปกติของท่อ ท่อชนิดอื่น และขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงการบริหารสินค้าอย่างต่อเนื่องและป้องกันการติดเชื้อ พวกเขาแนะนำว่า หลอด tracheostomy ควรเปลี่ยนทุก ๆ 7-14 วันหลังจากเริ่มแทรก แต่พวกเขายอมรับว่า ไม่มีหลักฐานสนับสนุนคำแนะนำที่ Mitchell et al2 แนะนำแทน tracheostomy เริ่มต้นหลอดภาย ใน 10-14 วันหลังจากตำแหน่งถ้ามีใช้วิธี percutaneous tracheostomy ที่สร้าง และภาย ใน 3-7 วันถ้ามีใช้วิธีการผ่าตัด หลอด tracheostomy แทรก percutaneously แน่นมากเหมาะสมกับปากใบมากกว่าหลอดที่ถูกใส่ผ่านแผลผ่าตัดไม่ ถ้าเปลี่ยนหลอด tracheostomy ก่อนกำหนด เนื้อเยื่อของทางเดินปากใบโป่งจะมี recoil ต้องถ้าการเปลี่ยนแปลงถูกทำ later.18 Mitchell et al2 แนะนำว่า ผู้ป่วยควรไม่สามารถออกจากโรงพยาบาล ด้วยหลอด tracheostomy sutured ในเนื่องจากเปลี่ยนหลอด tracheostomy แรกควรจะทำก่อนที่จะปลดประจำการ
เปลี่ยนหลอด tracheostomy สามารถแก้ไขปัญหาที่ทำให้เกิดการระบายอากาศ asynchrony เพิ่มความสะดวกสบาย โดยการลดขนาดท่อ และแก้ไขการรั่วไหลวางเนื่องจากท่อลมอ่อน หรือ malposition หรือทำ tracheostomy tube หรือ flange.17 ผู้ผลิตส่วนใหญ่แนะนำให้เปลี่ยนหลอดทุก 1-2 เดือน อย่างไรก็ตาม Yaremchuk19 พบว่า เปลี่ยนหลอดเป็นประจำทุก 2 สัปดาห์ลดการก่อตัวของเนื้อเยื่อ granulation ในการศึกษาโดย Björling et al20 micrographs อิเล็กตรอนของหลอดพลาสติกเปิดเผยมองเห็นการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวหลังจาก 30 วันในท่อทุกชนิดที่ศึกษา: โพลิไวนิลคลอไรด์ ซิลิโคน และยูรีเทนแกน.
ทำความสะอาด และเปลี่ยน Cannula ภายใน
cannula ภายในวัตถุประสงค์หลักคือเพื่อ ป้องกันท่ออุดตัน โดยให้ทำความสะอาดปกติหรือเปลี่ยน หลายตอนของท่ออุดตันสามารถป้องกันได้ ด้วยการตรวจสอบง่าย และการทำความสะอาด หรือการเปลี่ยนแปลงภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจาะคอดูแลและภาวะแทรกซ้อนในหอผู้ป่วย
ลินดาลิตรมอร์ริส , ปริญญาเอก , APN , ccns ⇑ แอนเดรีย วิทเมอร์ , RN , MSN , acnp-bc และอีริค แมคอินทอช , RN , MSN , acnp-bc

ต้นหางจระเข้เป็นขั้นตอนทั่วไปในหน่วยอภิบาลผู้ป่วยหนัก และพยาบาลจะต้องให้การดูแลที่เหมาะสมกับผู้ป่วยการเจาะคอเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน หนึ่งในข้อพิจารณาที่สำคัญที่สุดคือการหลั่งที่มีประสิทธิภาพ ,และการดูดใช้เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ที่ แต่ละเตียง ควรติดตั้งระบบการทำงานโดยเป็นแหล่งออกซิเจน ถุงชีพคู่มือและชุดอสัญที่สมบูรณ์ ซึ่งควรกับผู้ป่วยของพวกเขาไปทุกที่ในโรงพยาบาล ภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ การติดเชื้อ ท่อลมอ่อน ผิวเสีย และคนปกติมี .ฉุกเฉินอสัญรวมถึง เลือดออกในสมอง dislodgement หลอดและการสูญเสียของการบิน , และท่ออุดตัน ; เช่นฉุกเฉินมีการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ เมื่อวัสดุที่จำเป็นทั้งหมดจะพร้อมใช้งานที่ข้างเตียง บทความนี้อธิบายวิธีการให้การดูแลที่เหมาะสมในหอผู้ป่วยวิกฤต กลยุทธ์สำหรับการป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการเหตุฉุกเฉินอสัญ .
ต้นหางจระเข้เป็นขั้นตอนทั่วไปสำหรับข้อบ่งชี้ทางการแพทย์หลาย . 1 เพื่อให้ปลอดภัยและการดูแลที่เชี่ยวชาญ พยาบาลต้องเข้าใจทันทีหลังผ่าตัด และระยะยาวการจัดการผู้ป่วยอสัญ . แต่ละสถาบันควรมีนโยบายของตนเอง มาตรฐาน และวิธีการ เพื่อการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ ดูแลน้อยที่สุดพื้นฐานมักจะประกอบด้วยการทำความสะอาด หรือเปลี่ยนท่อขนาดเล็กด้านในการดูแลรูเล็กๆ และห้องพัก อย่างน้อย 3 ครั้งต่อวัน ขึ้นอยู่กับความหนาและปริมาณการหลั่ง , การตรวจสอบบ่อยมากขึ้นของ cannula ภายในอาจมีความจำเป็น .
อสัญท่อทำจากวัสดุต่าง ๆ มิทเชลและ al2 แนะนำว่า การเจาะคอพลาสติกหลอดใช้สำหรับตำแหน่งเริ่มต้น ท่อโลหะจะแข็ง การเจาะคอ , ข้อมือขาด ,และไม่สามารถติดเครื่องช่วยหายใจหรือถุงวาล์วหน้ากาก สำหรับเหตุผลเหล่านี้และค่าใช้จ่ายของวัสดุและการผลิตท่อโลหะจะไม่นิยมใช้ในโรงพยาบาลวันนี้ 3 หลอดบางอสัญพลาสติกสอดคล้องกับกายวิภาคของผู้ป่วยเป็นพลาสติกนุ่มที่อุณหภูมิของร่างกาย และท่อซิลิโคนสามารถอสัญที่สอดคล้องกับขนาดและรูปร่างของหลอดลมของผู้ป่วย 3
ในบทความนี้เราได้กล่าวถึงการจัดการในหอผู้ป่วยวิกฤต ( ICU ) ของผู้ป่วยด้วยการเจาะคอใหม่ เรารวมถึงข้อบ่งชี้สำหรับการเจาะคอ หลอด การจัดวาง การดูแลผู้ป่วย การป้องกันภาวะแทรกซ้อน และการจัดการในภาวะฉุกเฉิน
บทความนี้ได้รับการแต่งตั้งสำหรับ CNE เครดิต หนังสือปิด , การสอบแบบตามบทความนี้ ซึ่งจากการทดสอบความรู้ของวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ :
1ระบุ ตามแนวทางการดูแล ข้อบ่งชี้สำหรับตำแหน่งและประเภททั่วไปของ tracheostomies
2 อธิบายการดูแลหลังผ่าตัดของผู้ป่วย
อสัญใหม่ 3 อธิบายการประเมินผู้ป่วยฉุกเฉินและผู้ป่วยอสัญ
ข้อบ่งชี้สำหรับการเจาะคอ

ข้อบ่งชี้สำหรับการวางการเจาะคอท่อ สามารถแบ่งได้เป็น 4 ประเภททั่วไป : การระบายทางเดินหายใจอุดตัน , ป้องกัน , การบินและหลั่ง . ประเภทแรกที่ใช้กับผู้ป่วยที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ ระยะยาว เพราะการหายใจล้มเหลวเรื้อรังที่ไม่สามารถรักษาระบบทางเดินหายใจฟังก์ชัน unassisted หรือผู้ที่ไม่สามารถจะหย่านมจากการสนับสนุนทั้งสอง .มากมาย studies4 – 9 ได้รับการทำเพื่อหาช่วงเวลาที่เหมาะสมจาก orotracheal ใส่ท่อช่วยหายใจเพื่อตำแหน่งของการเจาะคอท่อ แต่ไม่มีแนวทางที่ชัดเจนได้ เพราะผลลัพธ์แตกต่างกันในประชากรของผู้ป่วย และผู้ป่วยที่มีเงื่อนไข comorbid แตกต่างกันวิทยาลัยอเมริกันของ physicians10 หน้าอกแนะนำการพิจารณาของการเจาะคอสำหรับผู้ป่วยที่ต้องคาท่อมากกว่า 21 วัน ประโยชน์ของการสร้างอสัญ มากกว่าการใช้คาท่อรวมที่ลดลงโดยตรง เกิดการบาดเจ็บ เพิ่มความสะดวกสบายและเพิ่มกิจกรรมในการดำรงชีวิตประจำวัน เช่น การเคลื่อนไหว การพูด และการกิน 11

ผู้ป่วยที่มีเนื้องอกภายในหลอดลมเป็นอัมพาตสายเสียง , บวม , ตีบ , กายวิภาคศาสตร์ หรือการบินปกติอีกประเภทสำหรับการเจาะคอ เนื่องจากทางเดินหายใจอุดตันที่บั่นทอนการหายใจปกติ ประเภทที่สาม รวมถึงผู้ป่วยที่ไม่สามารถป้องกันของการบิน และผู้ป่วยที่มีประสิทธิภาพและ / หรือกลืนกลไกการไอสถานการณ์ทั่วไปในผู้ป่วยที่บาดเจ็บไขสันหลังสูง โรคหลอดเลือดสมอง หรือที่สมองได้รับบาดเจ็บ สุดท้าย ผู้ป่วยที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายหรือจัดการการหลั่งของพวกเขาอาจจะต้องมีการเจาะคอแบบ

.
อสัญอสัญหลอดอาจจะวางผ่าตัดหรือ percutaneously . การทำผ่าตัดในห้องผ่าตัดหรือที่ข้างเตียงโดยทั่วไปกับการใช้ยาชาทั่วไป เป็นรูเล็กๆที่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้เทคนิคการผ่าตัดเปิด จึงมีการระบุและผิวกระดูกอ่อนไครคอยด์รอยบากที่ทำด้านล่าง . ที่ต่อมไทรอยด์จะสัมผัสข้ามบล็อก และผูก . หลอดลมแล้วสามารถมองเห็น .เทคนิคทั่วไปคือการสร้าง " ประตู " ( ปีเยิร์กพนัง ) ซึ่งเป็นส่วนเล็ก ๆของกระดูกอ่อนหลอดลมถูกดึงลง และเย็บแผลให้ผิว แผ่นพับนี้เป็นความคิดที่จะอำนวยความสะดวก reinsertion ของอสัญหลอดถ้า decannulation อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะในผู้ป่วยกายวิภาคศาสตร์ 12 , 13 ‘
ยากหรือโรคอ้วนการผ่าตัดหลอดลมโดยทั่วไปการแสดงเพียงอย่างเดียวในผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจและแตกต่างจากการผ่าตัดการผ่าตัดหลอดลมสามารถกระทำได้โดยปราศจากการมองเห็นโดยตรงของหลอดลม โอเวอร์เฮดใช้คู่มือและยืนยันตำแหน่งของการเจาะคอท่อภายในหลอดลม และถือว่าเป็นมาตรฐานของ care.13 ตรงกันข้ามกับผ่าตัดการผ่าตัดเปิดเปิดเล็ก ๆที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเข็มแล้ว dilated.13 ข้อห้ามการเจาะคอเพื่อการรวม uncorrected ภาวะแข็งตัวของเลือดผิดปกติ การติดเชื้อที่แผลสด , อัตราสูงบวกจบ Expiratory ความดันในส่วนออกซิเจนแรงบันดาลใจสูง , ความดันในสมองอุดตันที่หลอดลมกายวิภาคศาสตร์ , คอที่ผิดปกติและจำเป็นสำหรับการจัดการการบินฉุกเฉิน 11,14

ดูแลหลังผ่าตัดทันทีหลังผ่าตัดลำดับความสำคัญการดูแลผู้ป่วยด้วยการเจาะคอใหม่ รวมถึงมั่นใจว่า การเจาะคอท่ออย่างปลอดภัยในสถานที่และสิทธิบัตร ขั้นตอนการดูแล ตลอดจนบริหารการของภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด สามารถติดตั้ง โดยมั่นใจว่า อุปกรณ์ที่เหมาะสมและวัสดุได้อย่างรวดเร็ว พร้อมใช้งานตารางที่ 1 แสดงรายการเนื้อหาของอสัญชุดว่าควรจะอยู่ที่ข้างเตียงของผู้ป่วย และต่อข้อเสนอแนะ ควรดูแลผู้ป่วยเมื่อใดก็ตามที่เขาหรือเธอจะออกจากห้องไอซียู 2,15,16
มุมมองนี้ตาราง :
-

- ในหน้าต่างนี้ในหน้าต่างใหม่


ชุดโต๊ะ 1 ข้อสัญAmerican Academy of โสตศอนาสิกวิทยาศีรษะและคอการผ่าตัดเพิ่งเผยแพร่มติงบดูแลการเจาะคอ 2 . งบเหล่านี้ถูกพัฒนาขึ้นโดยสหสาขาผู้เชี่ยวชาญในการดูแลของผู้ป่วยที่มีการเจาะคอ . ใช้วิธีแก้ไขแบบ , แผงสมาชิกเสร็จสิ้นการสำรวจในด้านต่างๆของการดูแลเอกฉันท์ได้ถึง 77 ข้อความที่อยู่ในการเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นของการเจาะคอท่อ การจัดการภาวะฉุกเฉินและภาวะแทรกซ้อนเบื้องต้นสำหรับ decannulation , การจัดการ , cuffs ท่อ และอุปกรณ์การสื่อสาร และความต้องการเฉพาะของผู้ป่วยและผู้ดูแลผู้ป่วย งบเหล่านี้มีเอกสารสำคัญเพราะการศึกษาแบบสุ่มไม่กี่ได้กล่าวถึงประเด็นเหล่านี้อาจจะเพราะความยากในการออกแบบ การศึกษาและการสรรหา เนื่องจากความกังวลด้านจริยธรรม ตาราง 2provides บางส่วนของงบที่สำคัญเหล่านี้ .
ดูโต๊ะนี้ :
-

- ในหน้าต่างนี้ในหน้าต่างใหม่

เอกฉันท์ ส่วนตารางที่ 2 การเปลี่ยนแปลงของอสัญ
กำหนดการเจาะคอท่อ
ขณะนี้ไม่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า เวลามาตรฐานสำหรับการเปลี่ยนแปลงการผ่าตัดหลอดลมหลอดและการเปลี่ยนแปลงโดยทั่วไปจะกระทำตามการตั้งค่าของผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ . สีขาวและ al17 แนะนำให้ข้อบ่งชี้สำหรับการเปลี่ยนแปลงการเจาะคอท่อรวมถึงความต้องการสำหรับหลอดขนาดแตกต่างกันความผิดปกติของหลอดต้องเป็นชนิดที่แตกต่างกันของท่อและการเปลี่ยนแปลงตามปกติสำหรับการจัดการการบินอย่างต่อเนื่องและการป้องกันการติดเชื้อพวกเขาชี้ให้เห็นว่า การเจาะคอท่อ ควรเปลี่ยนทุกๆ 7-14 วัน หลังจากเริ่มแทรก แต่ก็ยอมรับว่า ไม่มีหลักฐานสนับสนุนว่า การแนะนำ มิทเชลและ al2 แนะนำเปลี่ยนหลอดอสัญครั้งแรกภายใน 10 ถึง 14 วัน หลังการใช้ ถ้าขั้นตอนการสร้างและการเจาะคอ ภายใน 3 - 7 วัน ถ้าเป็นการผ่าตัดที่ใช้มีการเจาะคอท่อใส่ percutaneously พอดีแน่นๆภายในปากใบมากกว่าท่อที่สอดผ่านแผลผ่าตัด ถ้าการผ่าตัดหลอดลมหลอดเปลี่ยนก่อนกำหนด เนื้อเยื่อของปากใบพองทางเดินมีแนวโน้มหดตัวมากกว่าที่มันจะถ้าเปลี่ยนเสร็จแล้ว later.18 นอกจากนี้มิทเชลและ al2 แนะนำว่า ผู้ป่วยไม่ควรออกจากโรงพยาบาล ด้วยการเจาะคอท่อเย็บแผลในสถานที่เพราะก่อนการเจาะคอท่อเปลี่ยนควรทำก่อนการปล่อย
เปลี่ยนอสัญหลอดสามารถแก้ไขปัญหาที่ก่อให้เกิดการระบาย asynchrony เพิ่มความสะดวกสบายโดยการลดขนาดของหลอดและแก้ไขการรั่วเนื่องจากท่อลมอ่อนหรือทอดตลาด หรือหักของการเจาะคอท่อ หรือ flange.17 ผู้ผลิตส่วนใหญ่แนะนำให้เปลี่ยนหลอดทุกๆ 2 เดือน อย่างไรก็ตาม yaremchuk19 พบว่าท่อตามปกติการเปลี่ยนแปลงทุก 2 สัปดาห์ลดลง การเกิดเนื้อเยื่อ granulation . ในการศึกษาโดย BJ ö rling et al ,20 micrographs อิเล็กตรอนของหลอดพลาสติก พบการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวที่มองเห็นได้จากทุกประเภทของหลอดศึกษา 30 วัน : พีวีซี , ซิลิโคน และยูรีเทน ทำความสะอาดและเปลี่ยน

cannula ภายในวัตถุประสงค์หลักของ cannula เพื่อป้องกันการอุดตันภายในท่อ โดยการอนุญาตให้ทำความสะอาดปกติหรือเปลี่ยนหลายตอนของการอุดตันหลอด สามารถป้องกันได้ ด้วยการตรวจสอบง่ายและทำความสะอาดหรือเปลี่ยนภายใน