Our expectation that unmarried pare

Our expectation that unmarried parents’ fear of divorce will diminish their willingness to marry their child’s other parent
is informed by qualitative evidence. In two studies of unmarried mothers and fathers (Waller, 2001, 2002), parents often explained
their decision to delay marriage in regard to the high risk of divorce and the potential consequences of divorce to
themselves and their children. In these interviews, both mothers and fathers suggested that their high exposure to divorce
had eroded their own confidence in having a successful marriage, and they referred to personal anecdotes, as well as publicly
available information, to highlight particular costs of divorce they hoped to avoid.
Although parents regarded a stable marriage as an ideal environment in which to raise children, they often thought
that their children would be worse off if they married their partner and subsequently divorced than if they remained
unmarried. Of particular concern was the lasting emotional and psychological harm children could suffer as a result of
divorce, which some men and women Waller interviewed had experienced first-hand when their own parents’ marriages
ended. Parents also felt divorce could have serious consequences for them, given the symbolic significance they attached
to marriage. Because they felt marriage should be permanent and ‘‘last forever”, divorce was regarded as a personal failure
and a violation of a serious religious commitment.2 Finally, parents seemed to want to avoid the legal conflicts and entanglements
associated with divorce, which they also viewed as both personally difficult and detrimental to children. They typically
preferred to make informal rather than legal parenting and child support agreements when their relationships ended
and had a higher likelihood of doing so if they did not legally marry. Because these mothers and fathers viewed divorce as
emotionally, morally, and economically costly, they were hesitant to marry, particularly if they saw the ‘‘warning signs” of
divorce in their own relationships.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราคาดหวังว่ากลัวโสดพ่อแม่ 'ของการหย่าร้างจะลดความตั้งใจของพวกเขาที่จะแต่งงานกับบุตรหลานของผู้ปกครองอื่น ๆ
ได้รับแจ้งจากหลักฐานเชิงคุณภาพ ในสองการศึกษาของมารดายังไม่ได้แต่งงานและบรรพบุรุษ (วอลเลอร์ 2001, 2002), พ่อแม่มักจะอธิบาย
ตัดสินใจของพวกเขาที่จะหยุดยั้งการแต่งงานในเรื่องการมีความเสี่ยงสูงของการหย่าร้างและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของการหย่าร้างที่จะ
ตัวเองและลูก ๆ ของพวกเขา ในการสัมภาษณ์เหล่านี้ทั้งมารดาและบิดาชี้ให้เห็นว่าการเปิดรับแสงสูงของพวกเขาที่จะหย่าร้าง
ได้กัดเซาะความเชื่อมั่นในตัวเองของพวกเขาในการมีชีวิตแต่งงานที่ประสบความสำเร็จและพวกเขาเรียกว่าสาระส่วนบุคคลเช่นเดียวกับที่สาธารณะ
ข้อมูลที่มีอยู่จะเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าใช้จ่ายของการหย่าร้างที่พวกเขาหวังว่า เพื่อหลีกเลี่ยง.
แม้ว่าพ่อแม่มองว่าการแต่งงานที่มีความเสถียรในฐานะที่เป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะในการที่จะยกลูกพวกเขามักจะคิดว่าเด็ก ๆ
ของพวกเขาจะเลวร้ายยิ่งหากพวกเขาได้แต่งงานกับพันธมิตรของพวกเขาและการหย่าร้างในภายหลังกว่าถ้าพวกเขายังคง
ยังไม่ได้แต่งงาน จากความกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเวลานานทางอารมณ์และจิตใจของเด็กเป็นอันตรายอาจประสบเป็นผลมาจากการหย่าร้าง
,ซึ่งผู้ชายบางคนและหญิงให้สัมภาษณ์วอลเลอร์มีประสบการณ์มือแรกเมื่อการแต่งงานที่พ่อแม่ของพวกเขาเอง '
สิ้นสุด พ่อแม่ยังรู้สึกการหย่าร้างอาจมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับพวกเขาให้ความสำคัญเป็นสัญลักษณ์ที่พวกเขาติดอยู่
กับการแต่งงาน เพราะพวกเขารู้สึกว่าการแต่งงานควรจะเป็นถาวรและ'' ตลอดไป "การหย่าร้างถูกมองว่าเป็นความล้มเหลวส่วนตัว
และการละเมิด commitment.2 ทางศาสนาที่ร้ายแรงที่สุดที่พ่อแม่ดูเหมือนจะต้องการที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งทางกฎหมายและ entanglements
ที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างที่พวกเขามองว่าเป็นเรื่องยากที่ทั้งส่วนตัวและเป็นอันตรายกับเด็ก พวกเขามักจะ
ต้องการที่จะทำให้เป็นทางการมากกว่าข้อตกลงการสนับสนุนการเลี้ยงดูเด็กตามกฎหมายและเมื่อความสัมพันธ์จบลง
และมีโอกาสสูงในการทำดังนั้นหากพวกเขาไม่ได้ถูกต้องตามกฎหมายแต่งงาน เพราะคุณแม่เหล่านี้และบรรพบุรุษดูการหย่าร้างเป็น
อารมณ์ทางศีลธรรมและค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจที่พวกเขาลังเลที่จะแต่งงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาได้เห็นสัญญาณเตือน'' "ของ
การหย่าร้างในความสัมพันธ์ของพวกเขาเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคาดหวังของเราที่โสดผู้ใหญ่กลัวการหย่าจะหรี่ยินดีที่จะแต่งงานกับลูกของแม่อื่น ๆ
ทราบตามหลักฐานเชิงคุณภาพ ในการศึกษาสองโสดมารดาและบิดาวอ (ลเลอร์ 2001, 2002), ผู้ปกครองมักจะอธิบาย
ตนตัดสินใจเลื่อนการแต่งงานเรื่องความเสี่ยงสูงของการหย่าร้างและผลเป็นการหย่าไป
ตัวเองและลูก แนะในการสัมภาษณ์เหล่านี้ ทั้งมารดาและบิดานำที่แสงของพวกเขาสูงหย่า
เกิดความเชื่อมั่นตนเองมีการแต่งงานที่ประสบความสำเร็จ และพวกเขาเรียกว่า anecdotes ส่วนบุคคล เช่นเป็นสาธารณะ
ว่างข้อมูล เน้นต้นทุนเฉพาะการหย่าร้างพวกเขาหวังว่าจะหลีกเลี่ยง
แม้ว่าผู้ปกครองถือว่าการแต่งงานที่มั่นคงเป็นสภาพแวดล้อมเหมาะที่จะเลี้ยงเด็ก พวกเขามักคิด
ว่า ลูกจะแย่ลงปิดถ้าจะแต่งคู่ของพวกเขา และต่อมาหย่าแล้วกว่าถ้าพวกเขายังคง
โสด ความกังวลโดยเฉพาะได้นานในอารมณ์ และทำร้ายจิตใจเด็กได้ประสบเป็นผลมาจาก
หย่า ชายและหญิงบางที่วอลเลอร์สัมภาษณ์มีประสบการณ์มือแรกเมื่อพ่อแม่ของตนเองว่า
สิ้นสุด พ่อแม่ยังรู้สึกว่า หย่าร้างมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับพวกเขา ได้รับความสำคัญสัญลักษณ์จะแนบ
เพื่อแต่งงาน เพราะพวกเขารู้สึกแต่งงานควรเป็นแบบถาวร และ ''สุดท้ายตลอด" หย่าได้ถือเป็นความล้มเหลวบุคคล
และการละเมิดของ commitment.2 ทางศาสนารุนแรงสุดท้าย ผู้ปกครองประจักษ์ ต้องการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งทางกฎหมายและกีดขวาง
เกี่ยวข้องกับหย่า ซึ่งพวกเขายังดูเป็นตัวยาก และผลดีกับเด็ก พวกเขามักจะ
ต้องให้เป็นแทนที่จะไปตามกฎหมายและข้อตกลงการสนับสนุนเด็กเมื่อความสัมพันธ์สิ้นสุด
และมีความเป็นไปได้สูงทำให้ถ้าแต่งงานจะได้ไม่ถูกต้องตามกฎหมายกับ เนื่องจากบิดาและมารดาเหล่านี้ดูหย่าเป็น
อารมณ์ คุณธรรม และประสิทธิภาพค่าใช้จ่ายสูง พวกเขาลังเลที่จะแต่งงานกับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเห็น "สัญญาณเตือน" ของ
หย่าในความสัมพันธ์ของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคาดหวังของเราที่ความกลัวของคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้แต่งงานของการหย่าจะลดน้อยถอยลงความเต็มใจที่จะแต่งงานกับคุณแม่ของเขาเป็นเด็ก
ซึ่งจะช่วยแจ้งให้ทราบโดยมีหลักฐานในเชิง คุณภาพ ในการศึกษาของพ่อและแม่ไม่ได้แต่งงาน( waller 20012002 )คุณพ่อคุณแม่มักอธิบาย
ซึ่งจะช่วยการตัดสินใจของตนเพื่อการหน่วงเวลาการแต่งงานในเรื่องการมีความเสี่ยงสูงที่สำคัญการหย่าและผลที่ตามมาที่อาจเกิดขึ้นที่สำคัญการหย่าเพื่อตอบแทน
ด้วยตนเองและบุตรของตนได้ ในบท สัมภาษณ์ นี้พ่อและแม่ทั้งที่แนะนำว่าความเสี่ยงสูงของพวกเขาเพื่อการหย่าร้าง
ได้ซ้ำเติมความมั่นใจของตนเองในการมีการแต่งงานที่สำเร็จและพวกเขาอ้างถึงเกร็ดประวัติแบบส่วนตัวและที่สาธารณะ
ซึ่งจะช่วยจัดให้บริการข้อมูลในการไฮไลต์ค่าใช้จ่ายในเรื่องของการหย่ากันเขาก็หวังว่าจะเป็นการหลีกเลี่ยง.
แม้ว่าพ่อแม่ซึ่งถือว่าเป็นการแต่งงานที่มี เสถียรภาพ และเป็น สภาพแวดล้อม ที่เหมาะสมในการยกระดับสำหรับเด็กก็มักจะคิดว่า
ซึ่งจะช่วยพวกเขาได้เด็กก็จะยิ่งแย่ลงถ้าจะแต่งงานกับคู่ค้าของพวกเขาและต่อมาหย่ากันมากกว่าถ้าเขายังอยู่ในเกณฑ์ดี
ไม่ได้แต่งงาน มีปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับความเสียหายทางด้านอารมณ์ความรู้สึกและทางจิตวิทยาได้ยาวนานเด็กไม่สามารถทนรับเป็นผลมาจากการหย่าร้าง
ซึ่งคนและผู้หญิง waller ให้ สัมภาษณ์ เคยมีประสบการณ์เป็นครั้งแรกได้เมื่อแต่งงานกับคุณพ่อคุณแม่ของพวกเขาด้วยตัวของท่านเอง
สิ้นสุดลง ผู้ปกครองยังรู้สึกว่าการหย่าร้างไม่มีผลอย่างจริงจังสำหรับพวกเขาให้ความสำคัญเป็นสัญลักษณ์ที่ติดอยู่
ซึ่งจะช่วยให้การแต่งงาน เพราะเขารู้สึกว่าการแต่งงานจะเป็นแบบถาวรและ"ตลอดไป"การหย่ากันถือว่าเป็นความล้มเหลวส่วนตัว
และการละเมิด 2 ความมุ่งมั่นทางศาสนาอย่างรุนแรงในที่สุดผู้ปกครองดูจะต้องการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งทางกฎหมายและลวดหนาม
ซึ่งจะช่วยเชื่อมโยงกับการหย่าร้างที่ยังดูได้ทั้งส่วนตัวได้ยากและก่อให้เกิดความเสียหายต่อเด็ก โดยปกติแล้วพวกเขาต้องการ
ซึ่งจะช่วยทำให้ในแบบซึ่งไม่เป็นทางการมากกว่าสัญญาพ่อแม่ทางกฎหมายและการสนับสนุนเด็กเมื่อความสัมพันธ์สิ้นสุด
และมีความเป็นไปสูงกว่าการทำดังนั้นหากพวกเขาไม่ได้แต่งงานกับได้รับ เพราะพ่อและแม่เหล่านี้ดูได้ด้วยการหย่าร้างเป็น
อารมณ์ความประพฤติและมีราคาแพงทางเศรษฐกิจก็กระอักกระอ่วนแต่งงานกับโดยเฉพาะหากเห็น"สัญญาณการเตือนให้"ของ
การหย่าร้างในความสัมพันธ์ของพวกเขาเอง