「Yes, I am Soleil」「Yes, I am Luna」

「Yes, I am Soleil」
「Yes, I am Luna」
With this, the labour shortage is considerably resolved, and Jin decided to continue working on solving the problems.
「Reiko, even if its effective to use this island, I can’t do much without knowing the topography. Do we not have a map?」
Reiko had a slightly troubled face when asked that,
「That is… things have changed considerably from the time Mother was here, therefore you’ll need to remake a new one」
Reiko said that it seems to have risen during the past 1000 years.
「I see… then understanding the whole birds eye view of the island is urgent」
Folding his arms, Jin pondered.
「The survey can be done much later, but I want to know the topography and size」
Taking an aerial photo would solve it in one go, however there is still no means to fly in this world. Jin continued to ponder,
「I know! Reiko, please help me for a little bit」
Coming up with some kind of idea, Jin headed to the workshop.
「What are you doing Father?」
To the puzzled Reiko, Jin,
「I want to roughly understand the topography of the island by surveying it from the sky. For that purpose, I’m creating a Golem to fly in the sky」
「T-The sky?」
Even Reiko was surprised about it. The predecessor didn’t think about such a thing.
「Un, well, although I say fly in the sky, it’s just gliding after launching with magic」
Simply put, a glider. He made a model glider, a Golem which would survey the ground while gliding and would produce a map after it returns, that was the process. For now, he decided to reduce it to a roughly decent scale.
「I understand what you said, but will it really fly in the sky?」
Since only a partial amount of Jin’s knowledge was transferred, Reiko was dubious about it.
「Un, well, seeing it for yourself is better than hearing about it, let’s try it out」
With that said, he created one Glider with 《Light Silver》, equipped with a core of a Golem, and a 《Magic Crystal》was equipped to ensure vision. Though the core is small, the movements are operated using the 《Elevator》, 《Rudder》, and 《Aileron》[2]. It was shortly completed.
「So this will fly?」
「Aa, just look」
Jin also left the laboratory to perform a flight test of the Glider Golem on the open front yard that Topaz and Aqua had already prepared.
「Okay, I’m throwing it」
It lightly pushed forward first. The glider glided straight ahead, landing after flying about 50 metres.
「It really flew」
Reiko seemed to be deeply moved. Though it didn’t really show on her face.
By repeating this several times, he memorised how to control the Glider Golem. And finally, it was time for the real thing.
「Reiko」
「Yes, Father」
「Throw this up with all the power you’ve got」
With all of Reiko’s power, it would easily reach 3 kilometres in the sky.
「Understood」
Reiko got into a throwing stance.
「Glider Golem, go survey the appearance of the island and memorise it. Then come back here」
At the same time Jin gave his instructions,
「Here I go!」
Reiko threw the Glider Golem with full power. In the blink of an eye, it soared to a high altitude and was no longer visible to the naked eye.
「How is it?」
Jin asked Reiko who could still see it.
「Yes, it is still rising. Still… ah, it’s begun gliding. It is slowly descending…」
The Glider Golem landed in front of the Laboratory two hours after that.
The map of the image of the island stored in the core of the Golem was completed the next day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Yes ฉัน Soleil」「Yes ฉัน Luna」 นี้ ขาดแคลนแรงงานได้รับการแก้ไขอย่างมาก และจิตัดสินใจที่จะทำงานในการแก้ปัญหาต่อไป「Reiko แม้ว่ามันมีประสิทธิภาพใช้เกาะนี้ ฉันไม่มากโดยไม่ทราบถือได้ เราไม่มีแผนที่? 」 เรโกะมีใบหน้าเล็กน้อยปัญหาเมื่อถามว่า「That หมู่เกาะ... สิ่งที่ได้เปลี่ยนแปลงมากจากเวลาที่แม่ได้ที่นี่ ดังนั้น คุณจะต้อง remake one」 ใหม่ เรโกะกล่าวว่า เหมือนได้เกิดขึ้นในช่วง 1000 ปีที่ผ่านมาดู 「I... แล้วเข้าใจนกทั้งตาของเกาะ urgent」 พับแขนของเขา จิ pondered「The แบบสำรวจสามารถทำได้มากในภายหลัง แต่อยากรู้ว่าภูมิประเทศและ size」 ถ่ายภาพถ่ายทางอากาศจะแก้มันในหนึ่ง อย่างไรก็ตามยังมีวิธีบินในโลกนี้ไม่ จิ้นต่อรำพึง「I ทราบ เรโกะ โปรดช่วยฉันใน bit」 น้อย มาถึง ด้วยความคิดบางประการ จิ้นหัวการ「What กำลังจะพ่อ? 」 การเรโกะพิศวง จิน「I ต้องเข้าใจภูมิประเทศของเกาะอย่างคร่าว ๆ โดยการสำรวจจากฟากฟ้า สำหรับวัตถุประสงค์นั้น ฉันกำลังสร้าง Golem ลอยเข้ามา sky」「T เดอะสกา? 」 เรโกะแม้ไม่ประหลาดใจเลย รุ่นก่อนไม่ได้คิดเกี่ยวกับสิ่ง「Un ดี แม้ว่าฉันพูดบินในท้องฟ้า มันเป็นเพียง gliding หลังจากเปิดตัวด้วย magic」 เพียงแค่ใส่ เครื่องร่อนแบบนี้ เขาทำเครื่องร่อนรุ่น Golem ที่จะสำรวจดินขณะ gliding และจะผลิตแผนที่หลังจากนั้นส่งกลับ ที่มีการ สำหรับตอนนี้ เขาตัดสินใจลดขนาดประมาณดี「I เข้าใจว่าคุณพูดอะไร แต่จะมันจริง ๆ บินบนท้องฟ้า? 」 เนื่องจากมีการโอนย้ายเฉพาะยอดบางส่วนความรู้จินส์ เรโกะถูกสงสัยเกี่ยวกับมัน「Un ดี เห็นตัวเองเป็นดีกว่าได้ยิน ลองทำ out」 ที่กล่าวว่า เขาสร้างเครื่องร่อนหนึ่งกับ 《Light Silver》 เพียบพร้อมไป ด้วยหลักของ Golem เป็น และ 《Magic Crystal》was เพื่อให้แน่ใจว่าวิสัยทัศน์ แม้ว่าหลักมีขนาดเล็ก ความเคลื่อนไหวจะดำเนินการใช้ 《Elevator》, 《Rudder》 และ 《Aileron》 [2] มันเร็ว ๆ เสร็จ「So นี้จะบิน? 」「Aa, look」 เพียง จินยังเหลือห้องปฏิบัติการทดสอบการบินของ Golem เครื่องร่อนบนลานด้านหน้าเปิดที่โทปาซ และความีเตรียมไว้แล้ว「Okay ฉันกำลังขว้างปา it」 มันเบา ๆ ผลักไปข้างหน้าก่อน เครื่องร่อนที่ทะยานตรงไป ขนย้ายสินค้าหลังจากการเดินทางประมาณ 50 เมตร「It flew」 จริง ๆ เรโกะดูเหมือนจะสะเทือน แต่จริง ๆ มันไม่ได้แสดงบนใบหน้าของเธอ โดยการทำซ้ำหลาย ๆ ครั้ง เขา memorised วิธีการควบคุม Golem เครื่องร่อน และในที่สุด มันเป็นเวลาสำหรับสิ่งจริง「Reiko」「Yes, Father」「Throw นี้ขึ้นกับพลังงานทั้งหมด คุณ got」 ด้วยพลังงานของเรโกะ มันจะได้ถึง 3 กิโลเมตรในท้องฟ้า「Understood」 เรโกะได้เข้าท่าทางขว้างปา「Glider golem ไปสำรวจลักษณะของเกาะ และ memorise มัน มาแล้ว here」 ขณะเดียวกัน จิให้คำแนะนำของเขา「Here ไป! 」 เรโกะโยน Golem เครื่องร่อน มีอำนาจเต็ม ในชั่วพริบตา จะเพิ่มสูงขึ้นถึงระดับความสูง และไม่ได้ถูกมองเห็นได้ตาเปล่า「How เป็น? 」 จินขอเรโกะที่ยังสามารถเห็นได้「Yes มันยังขึ้น ยัง...อา มันจะเริ่ม gliding มันจะช้ามากไปหาน้อย...」 Golem เครื่องร่อนร่อนหน้าห้องปฏิบัติการ 2 ชั่วโมงหลังจากที่ แผนที่รูปภาพเกาะที่เก็บอยู่ในหลักของ Golem ที่เสร็จในวันถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「ใช่ Soleil 」
「ใช่ลูน่า」
กับนี้ ขาดแคลนแรงงานมาก แก้ไข และ จินตัดสินใจที่จะทำงานในการแก้ไขปัญหา
「เรโกะ แม้ว่าประสิทธิภาพการใช้เกาะนี้ ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรมาก โดยไม่ทราบลักษณะภูมิประเทศ เราไม่มีแผนที่ 」
เรโกะมีปัญหาเล็กน้อยหน้าเมื่อถามว่า
「นั่นคือ . . . . . . . สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงมากจากเวลาที่คุณแม่ที่นี่ดังนั้นคุณจะต้อง remake ใหม่」
เรโกะกล่าวว่ามันดูเหมือนจะเกิดขึ้นในช่วง 1 , 000 ปี
「ผมเห็น . . . . . . . เข้าใจมุมมองสายตานกทั้งเกาะด่วน」
พับแขนของเขา จิน ครุ่นคิด .
「การสำรวจสามารถทำได้มากในภายหลัง แต่ฉันต้องการทราบลักษณะภูมิประเทศ และขนาด」
เอาภาพถ่ายทางอากาศ จะแก้ได้ในหนึ่งไป แต่ยังไม่มีวิธีการที่จะบินไปในโลกนี้ จินยังคงครุ่นคิด
「 , ฉันรู้ เรโกะ ได้โปรดช่วยฉันหน่อย」
ขึ้นมามีบางชนิดของความคิด จินจะไป workshop
「พ่อจะทำอะไร ? 」
ให้งงงวย เรโกะ , จิน ,
「ผมต้องการประมาณเข้าใจภูมิประเทศของเกาะ โดยการสำรวจจากท้องฟ้าสำหรับจุดประสงค์ที่ฉันสร้างโกเลมบินในท้องฟ้า」
「ส - ฟ้า 」
แม้แต่เรย์โกะแปลกใจเกี่ยวกับมัน บรรพบุรุษไม่ได้คิดแบบนั้น .
「อุน ถึงแม้ว่าผมพูดได้บินไปในท้องฟ้า มันแค่ลื่นหลังจากเปิดตัวด้วยเวทมนตร์」
เพียงแค่ใส่ , เครื่องร่อน เขาทำเครื่องร่อนแบบ โกเลมซึ่งจะสำรวจพื้นขณะร่อนและผลิตแผนที่หลังจากที่มันกลับมานั่นคือกระบวนการ ตอนนี้ , เขาตัดสินใจที่จะลดให้ขนาดประมาณดี
「ฉันเข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่มันจะบินไปในท้องฟ้า 」
ตั้งแต่เพียงจำนวนเงินบางส่วนของจินความรู้ถูกย้าย เรโกะก็น่าสงสัยเกี่ยวกับมัน .
「อุน ก็เห็นมันสำหรับตัวคุณเองจะดีกว่าการได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลองไป」
ที่บอกว่า เขาสร้างเครื่องร่อนกับ《》แสงเงิน ,พร้อมกับหลักของโกเลม และ《》คริสตัลที่ถูกติดตั้งเพื่อให้แน่ใจว่าวิสัยทัศน์ แม้ว่าแกนเล็ก การเคลื่อนไหว การใช้《ลิฟต์》《หางเสือ , 》และ《》 c8 [ 2 ] มันก็ไม่ช้าแล้ว .
「ดังนั้นนี้จะบินได้ 」
「 AA ดู」
จินก็ออกจากห้องปฏิบัติการเพื่อดำเนินการทดสอบการบินของเครื่องร่อนโกเลมเมื่อเปิดหน้าบ้าน ที่พลอยและน้ำก็เตรียมไว้แล้ว .
「โอเค ฉันจะโยนมัน」
เบาๆผลักไปข้างหน้าก่อน เครื่องร่อนกไลดิด ตรงไปประมาณ 50 เมตร บิน หลังบิน มันบิน」

「เรโกะดูเหมือนจะซาบซึ้ง แม้ว่ามันจะไม่ได้จริงๆ
แสดงบนใบหน้าของเธอโดยทำซ้ำหลายๆ ครั้ง เขาได้อ่านวิธีการควบคุมเครื่องร่อนโกเลม . และสุดท้าย มันคือเวลาสำหรับสิ่งที่จริง 」

「เรโกะ「ครับ พ่อ」
「อาเจียนด้วยพลังทั้งหมดที่เธอมี」
กับทั้งหมดของเรโกะ พลัง มันจะง่ายดายถึง 3 กิโลเมตรในท้องฟ้า เข้าใจ」

「เรโกะไปโยนมัน
「เครื่องร่อนโกเลมไปสำรวจลักษณะของเกาะและจำมันแล้วกลับมา」
ที่จินเวลาเดียวกันให้คำแนะนำของเขา
「ที่นี่ฉันไป ! 」
เรโกะโยนเครื่องร่อนโกเลมด้วยเต็มพลัง ในชั่วพริบตา มันเพิ่มสูงขึ้นไปสูงและไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
「เป็นยังไงบ้าง ? 」
จินถามเรโกะที่ยังเห็นมัน . . . .
「ครับ มันยังคงเพิ่มขึ้น ยัง . . . . . . . อ่า มันเริ่มร่อน มันค่อยๆลง . . . . . . . 」
เครื่องร่อนโกเลมที่ดินในด้านหน้าของห้องปฏิบัติการสองชั่วโมงหลังจากนั้น
แผนที่ภาพของเกาะไว้ในหลักของโกเลมเสร็จในวันถัดไป