- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Childhood. The majority of my early
Childhood.
The majority of my early memories from childhood are somewhat vague, but for the first years of my life, I mostly spent the day either crying or sleeping , as babies do. A year later I began walking around my house , or what I remember as taking a couple steps and then stumbling awkwardly onto the floor.
In 1996 I started school when I was five-years-old in child development center Ban Phulanchang . I was enrolled at a local kindergarten where I would learn children's songs or play in the sandbox all morning and spend my afternoons watching the Disney channel at home. Most of my vacations included long and tedious trips to Georgetown, MA with the purpose of visiting my grandparents. During the weekends we'd visit my paternal grandparents and relatives in Guanajuato. It pretty much stayed that way some time.
Once kindergarten was over with, and upon my mother's insistence, I entered a bilingual institution in my town where I studied up to my fourth year of grammar school. In that same period my sister Monica was born and she came into the family. Everything seemed perfect in my life at that point: I was doing great at school, my family was great, I was as happy kid. Suddenly, the whole picture fell apart when my parents filed for divorced.
I was ten years old when my father and I moved to Guanajuato, the state capital. I lived there for a stage and despite the confusing situation, had some fun times. I studied at Instituto Guanajuato and played soccer or biked in my free time. I'd visit my mother and sister on weekends, yet I missed them both throughout the entire week. Being only ten at the time, I regretted not seeing my mother and sister as much as I would have liked to.
The majority of my early memories from childhood are somewhat vague, but for the first years of my life, I mostly spent the day either crying or sleeping , as babies do. A year later I began walking around my house , or what I remember as taking a couple steps and then stumbling awkwardly onto the floor.
In 1996 I started school when I was five-years-old in child development center Ban Phulanchang . I was enrolled at a local kindergarten where I would learn children's songs or play in the sandbox all morning and spend my afternoons watching the Disney channel at home. Most of my vacations included long and tedious trips to Georgetown, MA with the purpose of visiting my grandparents. During the weekends we'd visit my paternal grandparents and relatives in Guanajuato. It pretty much stayed that way some time.
Once kindergarten was over with, and upon my mother's insistence, I entered a bilingual institution in my town where I studied up to my fourth year of grammar school. In that same period my sister Monica was born and she came into the family. Everything seemed perfect in my life at that point: I was doing great at school, my family was great, I was as happy kid. Suddenly, the whole picture fell apart when my parents filed for divorced.
I was ten years old when my father and I moved to Guanajuato, the state capital. I lived there for a stage and despite the confusing situation, had some fun times. I studied at Instituto Guanajuato and played soccer or biked in my free time. I'd visit my mother and sister on weekends, yet I missed them both throughout the entire week. Being only ten at the time, I regretted not seeing my mother and sister as much as I would have liked to.
0/5000
วัยเด็ก ความทรงจำของฉันเริ่มต้นจากวัยเด็กส่วนใหญ่จะค่อนข้างคลุมเครือ แต่ปีแรกของชีวิตของฉัน ผมส่วนใหญ่ใช้วันร้องไห้ หรือ นอน เด็กทำ ปีต่อมาผมเริ่มเดินไปรอบ ๆ บ้านของฉัน หรือผมจำได้ว่า เป็นการทำตามขั้นตอนที่สองแล้ว สะดุดเก้ ๆ ลงบนพื้น ในปี 1996 ผมเริ่มเรียนเมื่อห้าปีอายุในศูนย์พัฒนาเด็กบ้าน Phulanchang ผมได้ลงทะเบียนที่โรงเรียนอนุบาลท้องถิ่นที่ฉันจะเรียนเพลงเด็ก หรือเล่นใน sandbox ทุกเช้า และใช้เวลาช่วงบ่ายฉันดูดิสนีย์แชนแนลที่บ้าน ส่วนใหญ่ของวันหยุดของฉันรวมยาว และน่าเบื่อเที่ยวจอร์จทาวน์ MA โดยมีวัตถุประสงค์การเยี่ยมปู่ย่าตายายของฉัน ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์เราจะชมคุณปู่ย่าตายายและญาติใน Guanajuato ของฉัน มันสวยมากอยู่ยังงั้นบางครั้ง เมื่ออนุบาลได้ด้วย และเมื่อแม่ insistence ฉันป้อนสถาบันสองประเทศของฉันที่เรียนถึงฉันปีที่ 4 โรงเรียนไวยากรณ์ ในช่วงเวลาเดียวกันที่ เกิด Monica น้องสาวของฉัน และเธอมาเป็นครอบครัว ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบในชีวิตณ: ข้าพเจ้าทำดีโรงเรียน ครอบครัวถูกมาก ผมเป็นเด็กที่มีความสุข ทันใดนั้น ภาพทั้งหมดล้มกันเมื่อหย่าแล้วยื่นสำหรับพ่อ ผม 10 ขวบเมื่อพ่อและย้ายไป Guanajuato เมืองหลวงของรัฐ ฉันอาศัยอยู่ที่นั่นระยะ และแม้ มีสถานการณ์ที่สับสน มีสนุกครั้ง ผมเรียนที่ Instituto Guanajuato และเล่นฟุตบอล หรือ biked ในเวลาว่างของฉัน จะเยี่ยมชมของฉันแม่และน้องสาวเสาร์ แต่ฉันพลาดพวกเขาทั้งสองตลอดทั้งสัปดาห์ ฉันเป็นเพียงสิบเวลา regretted ไม่เห็นแม่และน้องสาวของฉันเท่าที่ฉันจะชอบไป
การแปล กรุณารอสักครู่..
Childhood.
The majority of my early memories from childhood are somewhat vague, but for the first years of my life, I mostly spent the day either crying or sleeping , as babies do. A year later I began walking around my house , or what I remember as taking a couple steps and then stumbling awkwardly onto the floor.
In 1996 I started school when I was five-years-old in child development center Ban Phulanchang . I was enrolled at a local kindergarten where I would learn children's songs or play in the sandbox all morning and spend my afternoons watching the Disney channel at home. Most of my vacations included long and tedious trips to Georgetown, MA with the purpose of visiting my grandparents. During the weekends we'd visit my paternal grandparents and relatives in Guanajuato. It pretty much stayed that way some time.
Once kindergarten was over with, and upon my mother's insistence, I entered a bilingual institution in my town where I studied up to my fourth year of grammar school. In that same period my sister Monica was born and she came into the family. Everything seemed perfect in my life at that point: I was doing great at school, my family was great, I was as happy kid. Suddenly, the whole picture fell apart when my parents filed for divorced.
I was ten years old when my father and I moved to Guanajuato, the state capital. I lived there for a stage and despite the confusing situation, had some fun times. I studied at Instituto Guanajuato and played soccer or biked in my free time. I'd visit my mother and sister on weekends, yet I missed them both throughout the entire week. Being only ten at the time, I regretted not seeing my mother and sister as much as I would have liked to.
The majority of my early memories from childhood are somewhat vague, but for the first years of my life, I mostly spent the day either crying or sleeping , as babies do. A year later I began walking around my house , or what I remember as taking a couple steps and then stumbling awkwardly onto the floor.
In 1996 I started school when I was five-years-old in child development center Ban Phulanchang . I was enrolled at a local kindergarten where I would learn children's songs or play in the sandbox all morning and spend my afternoons watching the Disney channel at home. Most of my vacations included long and tedious trips to Georgetown, MA with the purpose of visiting my grandparents. During the weekends we'd visit my paternal grandparents and relatives in Guanajuato. It pretty much stayed that way some time.
Once kindergarten was over with, and upon my mother's insistence, I entered a bilingual institution in my town where I studied up to my fourth year of grammar school. In that same period my sister Monica was born and she came into the family. Everything seemed perfect in my life at that point: I was doing great at school, my family was great, I was as happy kid. Suddenly, the whole picture fell apart when my parents filed for divorced.
I was ten years old when my father and I moved to Guanajuato, the state capital. I lived there for a stage and despite the confusing situation, had some fun times. I studied at Instituto Guanajuato and played soccer or biked in my free time. I'd visit my mother and sister on weekends, yet I missed them both throughout the entire week. Being only ten at the time, I regretted not seeing my mother and sister as much as I would have liked to.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในวัยเด็ก ความทรงจำแรกของฉัน
ส่วนใหญ่จากวัยเด็กค่อนข้างคลุมเครือ แต่สำหรับปีแรกของชีวิต ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่แต่ละวันให้ร้องไห้ หรือ นอน เด็กทำ ปีต่อมาฉันเริ่มเดินไปรอบ ๆบ้าน หรือสิ่งที่ผมจำได้ว่าได้สองขั้นแล้วสะดุดต้วมเตี้ยมบนพื้น
ในปี 1996 ผมเริ่มเรียนตอนอายุ 5 ปี ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้าน phulanchang . ผมลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนท้องถิ่นที่ฉันได้เรียนรู้เพลงของเด็ก หรือเล่นใน sandbox ทั้งเช้า และใช้เวลาช่วงบ่ายของฉันดูช่อง Disney ที่บ้าน ส่วนใหญ่ของวันหยุดพักผ่อนของฉันรวมยาวและน่าเบื่อไป จอร์จทาวน์ มาด้วยจุดประสงค์ของการเยี่ยมชมปู่ย่าในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เราต้องการเยี่ยมชมของฉันบิดาปู่ย่าตายายและญาติใน Guanajuato . มันสวยมากอยู่ที่วิธีบางเวลา .
เมื่ออนุบาลอยู่ด้วย และเมื่อแม่ของฉันเรียกร้อง ผมเข้าสถาบันสองภาษาในเมืองที่ผมเรียนถึงชั้นปีที่ 4 ของโรงเรียนไวยากรณ์ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น น้องโมนิก้า เกิด และมาเป็นครอบครัวทุกอย่างดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบในชีวิต ณจุดที่ฉันได้ทำงานที่ดีในโรงเรียน ครอบครัวของฉันมาก ฉันมีความสุขนะ จู่ๆภาพทั้งหมดแตกสลายเมื่อพ่อแม่ฟ้องหย่า
ฉันอายุสิบขวบ เมื่อพ่อและแม่ย้ายไปอยู่ Guanajuato , เมืองหลวงของรัฐ . ฉันอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวทีและแม้จะมีสถานการณ์ที่สับสน มีบางครั้งที่สนุกผมเรียนที่ Instituto Guanajuato และเล่นฟุตบอล หรือ ปั่นจักรยาน ในช่วงเวลาว่าง ผมจะไปเยี่ยมแม่และพี่สาวในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ฉันพลาดทั้งคู่ ตลอดทั้งสัปดาห์ เป็น เพียง สิบ ตอนนั้นผมรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เจอแม่และพี่สาวมากเท่าที่ผมอยากจะทำ
ส่วนใหญ่จากวัยเด็กค่อนข้างคลุมเครือ แต่สำหรับปีแรกของชีวิต ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่แต่ละวันให้ร้องไห้ หรือ นอน เด็กทำ ปีต่อมาฉันเริ่มเดินไปรอบ ๆบ้าน หรือสิ่งที่ผมจำได้ว่าได้สองขั้นแล้วสะดุดต้วมเตี้ยมบนพื้น
ในปี 1996 ผมเริ่มเรียนตอนอายุ 5 ปี ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้าน phulanchang . ผมลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนท้องถิ่นที่ฉันได้เรียนรู้เพลงของเด็ก หรือเล่นใน sandbox ทั้งเช้า และใช้เวลาช่วงบ่ายของฉันดูช่อง Disney ที่บ้าน ส่วนใหญ่ของวันหยุดพักผ่อนของฉันรวมยาวและน่าเบื่อไป จอร์จทาวน์ มาด้วยจุดประสงค์ของการเยี่ยมชมปู่ย่าในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เราต้องการเยี่ยมชมของฉันบิดาปู่ย่าตายายและญาติใน Guanajuato . มันสวยมากอยู่ที่วิธีบางเวลา .
เมื่ออนุบาลอยู่ด้วย และเมื่อแม่ของฉันเรียกร้อง ผมเข้าสถาบันสองภาษาในเมืองที่ผมเรียนถึงชั้นปีที่ 4 ของโรงเรียนไวยากรณ์ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น น้องโมนิก้า เกิด และมาเป็นครอบครัวทุกอย่างดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบในชีวิต ณจุดที่ฉันได้ทำงานที่ดีในโรงเรียน ครอบครัวของฉันมาก ฉันมีความสุขนะ จู่ๆภาพทั้งหมดแตกสลายเมื่อพ่อแม่ฟ้องหย่า
ฉันอายุสิบขวบ เมื่อพ่อและแม่ย้ายไปอยู่ Guanajuato , เมืองหลวงของรัฐ . ฉันอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวทีและแม้จะมีสถานการณ์ที่สับสน มีบางครั้งที่สนุกผมเรียนที่ Instituto Guanajuato และเล่นฟุตบอล หรือ ปั่นจักรยาน ในช่วงเวลาว่าง ผมจะไปเยี่ยมแม่และพี่สาวในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ฉันพลาดทั้งคู่ ตลอดทั้งสัปดาห์ เป็น เพียง สิบ ตอนนั้นผมรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เจอแม่และพี่สาวมากเท่าที่ผมอยากจะทำ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- แผนกขนส่งทั่วไป
- I do not have enough time to write this
- I do not have enough time to write this
- Жареная курица с имбиремНа 2–3 порции:4
- Code to the postage. 10270.
- I knew they were trusting me with the ba
- (2)10 p.p.m. in accordance with the requ
- I want to treat us both to nice weeken
- chang for wire length measurement device
- so u must be very good in number
- I seen the quotation I think that the li
- You can use it
- (1)20 p.p.m. in accordance with the requ
- contoh
- you scared me
- promote
- การดื่มชาจะทำให้สุขภาพดี อีกทั้งยังทำให้
- อย่างมหันต์
- Hang seaweed outside and it might foreca
- daily mean temperature at lag of 49 day
- The other
- The NX adopts highly sophisticated hybri
- ฉันอยู่ประเทศไทย
- ซับไตรเติล
