Q: How did you feel about the diagn

Q: How did you feel about the diagnosis and suggested treatments?
A: When I was first diagnosed, I felt a sense of relief because I knew there was a reason for the way I was thinking. I was very nervous though about the medical treatment. I was concerned about the side effects, and I was nervous about how it would affect the rest of my health. I felt at first as though my medicine was useless because I would go into the psychiatrist's office, and she would spend max 7 minutes with me (yes, seven minutes, I timed it), and I was questioning whether she was able to know me enough to treat me effectively. Talk therapy I was very comfortable with. It was nice to have someone to talk to who won't judge you for how you feel or bring you down because of how you feel. Also I wasn't surprised about my diagnosis because depression runs in my family. Yay, me! (laughing)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถาม:รู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการวินิจฉัยและรักษาที่แนะนำ A:เมื่อฉันมีก่อนการวินิจฉัย ฉันรู้สึกใจชื้น เพราะผมรู้ว่า มีเหตุผลในแบบที่ผมคิด ผมประสาทมากว่าเกี่ยวกับการรักษาพยาบาล ผมกังวลเกี่ยวกับผลข้างเคียง และผมประสาทเกี่ยวกับว่ามันจะส่งผลต่อสุขภาพของ ฉันรู้สึกในตอนแรกเหมือนว่าแพทย์ของฉันได้ประโยชน์ เพราะจะไปทำงานเป็นจิตแพทย์ และเธอจะใช้เวลาสูงสุด 7 นาทีกับฉัน (ใช่ 7 นาที ฉันเวลานั้น), และถูกสงสัยว่า เธอไปผมพอจะรักษาผมอย่างมีประสิทธิภาพ พูดบำบัดที่ผมพักด้วย ยินดีที่ได้พูดคุยกับใครจะไม่ตัดสินคุณว่าคุณรู้สึก หรือนำคุณ เพราะว่าคุณรู้สึกได้ ยัง ไม่ค่อยประหลาดใจเกี่ยวกับการวินิจฉัยของฉันเนื่องจากโรคซึมเศร้าทำงานในครอบครัว เย่ ฉัน (หัวเราะ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Q: คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการวินิจฉัยและการรักษาที่แนะนำ?
A: ตอนที่ผมได้รับการวินิจฉัยครั้งแรกผมรู้สึกโล่งอกเพราะผมรู้ว่ามีเหตุผลสำหรับวิธีที่ผมคิด ฉันรู้สึกประหม่ามาก แต่เกี่ยวกับการรักษาพยาบาล ผมเป็นกังวลเกี่ยวกับผลข้างเคียงและฉันก็กังวลเกี่ยวกับวิธีการที่จะส่งผลกระทบต่อส่วนที่เหลือจะของสุขภาพของฉัน ผมรู้สึกว่าในตอนแรกราวกับว่ายาของฉันก็ไม่มีประโยชน์เพราะผมจะไปเข้าไปในห้องทำงานของจิตแพทย์และเธอจะใช้เวลาไม่เกิน 7 นาทีกับฉัน (ใช่เจ็ดนาทีผมหมดเวลามัน) และฉันถูกถามว่าเธอก็สามารถที่จะรู้ว่าฉัน พอที่จะปฏิบัติกับฉันได้อย่างมีประสิทธิภาพ การรักษาด้วยการพูดคุยฉันรู้สึกสะดวกสบายมากกับ มันเป็นเรื่องดีที่จะมีคนที่จะพูดคุยกับผู้ที่จะไม่ตัดสินคุณว่าคุณรู้สึกอย่างไรหรือนำท่านลงเนื่องจากว่าคุณรู้สึกอย่างไร นอกจากนี้ผมไม่แปลกใจเกี่ยวกับการวินิจฉัยภาวะซึมเศร้าของฉันเพราะทำงานในครอบครัวของฉัน ยายฉัน! (หัวเราะ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Q : คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการวินิจฉัยและแนะนำการรักษา
a : เมื่อฉันได้รับการวินิจฉัยครั้งแรกว่า ฉันเลยรู้สึกโล่ง เพราะผมรู้ว่ามันคือเหตุผลที่ฉันคิด ฉันประหม่ามาก แต่เรื่องการรักษาทางการแพทย์ ผมกังวลเกี่ยวกับผลข้างเคียงและฉันกังวลเกี่ยวกับว่ามันจะส่งผลกระทบต่อส่วนที่เหลือของสุขภาพตอนแรกฉันก็รู้สึกเหมือนว่ายาก็ไร้ประโยชน์ เพราะ จะ ไปที่สำนักงานของจิตแพทย์ และเธอจะใช้จ่ายสูงสุด 7 นาทีกับผม ( ใช่ เจ็ดนาที ผมตั้งเวลาไว้ ) และฉันสงสัยว่าเธอจะรู้จักฉันมากพอที่จะรักษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ คุยด้วยผมก็สะดวกสบายกับมันเป็นการดีที่จะมีคนที่จะพูดคุยกับคนที่ไม่ตัดสินคุณ คุณรู้สึกยังไง หรือ เอาลง เพราะคุณรู้สึกยังไง นอกจากนี้ผมไม่ได้ประหลาดใจเกี่ยวกับการวินิจฉัยของผม เพราะภาวะซึมเศร้าอยู่ในครอบครัวของฉัน เย้ , ฉัน ! ( หัวเราะ )