I have been learning English in a s

I have been learning English in a serious way just a few years ago. My comprehension in common English is about 90%; words in common usage are about six thousand words and irregular verbs are about 200 words that most of people use them frequently.
2 years ago, I can't even pronounce "put" right and I don't even know how to distinguish "the" pronoun as "thee" and "thuh"
And I don't know anything about part of speech which is noun, verb, or adverb. I can not tell which is AE or BE accent. Every day I keep practice continually and discipline is the key of doing this. Because of my past, I had been playing video games too much, watching TV too much and this made me learn very slow. From now I stopped that bad habit completely and find something else that suits me best, which is listen to normal or common usage or listen to TED, news, audio books, comics and novels. Now, I'm still lack of pronunciation and still forget to stress on last syllable, such as: ending in -ed, t, d, k, etc. About year ago I don't even know English have 12 tenses, just not long ago I had discovered about perfect tense. To be honest, I didn't really care about English grammar either, because I thought is not important, but I'm wrong about it. Just now I know it is! So I have to learn it all grammar rules along with non-grammar rules. My technique is input and input most of the time. I live no near attractive city in Isan, no foreigners are around here, and I'm very poor; including my education is the most low class in this country. Now I'm studying in first year of bachelor. I have been spent most of my time from listening and reading a lot. Since I was born, I have never been in our friend country, even the close one. I have no changed of seeing or want to speak to native speaker. Sometimes I feel discouraged and want to quit learning English, just 6 months ago I quit to learn English for the reason that I have a very bad background habit in video game addiction. After six months I quit video game and my learning improved so much. Everyday I camยิ้ม to help people who need help in English and when I help them out, I'm feel very satisfied, so proud and want to be better and better every day. it's makes my life so much fun to learn English.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมีการเรียนภาษาอังกฤษจังเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันทำความเข้าใจกันในภาษาอังกฤษเป็นประมาณ 90% คำในการใช้งานทั่วไปมีราคาประมาณหกพันคำ และคำกริยาที่ผิดปกติได้ประมาณ 200 คำว่า ส่วนใหญ่คนใช้บ่อยเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าฉันไม่ออกเสียง "ใส่" ขวา และแม้ไม่ทราบวิธีการแยกสรรพนาม "" เป็น "ทั้งหลาย" และ "thuh"And I don't know anything about part of speech which is noun, verb, or adverb. I can not tell which is AE or BE accent. Every day I keep practice continually and discipline is the key of doing this. Because of my past, I had been playing video games too much, watching TV too much and this made me learn very slow. From now I stopped that bad habit completely and find something else that suits me best, which is listen to normal or common usage or listen to TED, news, audio books, comics and novels. Now, I'm still lack of pronunciation and still forget to stress on last syllable, such as: ending in -ed, t, d, k, etc. About year ago I don't even know English have 12 tenses, just not long ago I had discovered about perfect tense. To be honest, I didn't really care about English grammar either, because I thought is not important, but I'm wrong about it. Just now I know it is! So I have to learn it all grammar rules along with non-grammar rules. My technique is input and input most of the time. I live no near attractive city in Isan, no foreigners are around here, and I'm very poor; including my education is the most low class in this country. Now I'm studying in first year of bachelor. I have been spent most of my time from listening and reading a lot. Since I was born, I have never been in our friend country, even the close one. I have no changed of seeing or want to speak to native speaker. Sometimes I feel discouraged and want to quit learning English, just 6 months ago I quit to learn English for the reason that I have a very bad background habit in video game addiction. After six months I quit video game and my learning improved so much. Everyday I camยิ้ม to help people who need help in English and when I help them out, I'm feel very satisfied, so proud and want to be better and better every day. it's makes my life so much fun to learn English.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้รับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษอย่างจริงจังเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความเข้าใจในภาษาอังกฤษของฉันเหมือนกันคือประมาณ 90%; คำในการใช้งานทั่วไปมีประมาณหกพันคำกริยาที่ผิดปกติประมาณ 200 คำที่คนส่วนใหญ่มักจะใช้พวกเขา.
2 ปีที่ผ่านมาผมไม่สามารถแม้แต่จะออกเสียง "ใส่" สิทธิและฉันไม่ได้รู้วิธีที่จะแยกแยะว่า " "สรรพนามว่า" เจ้า "และ" thuh
"และผมก็ไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับส่วนหนึ่งของคำพูดซึ่งเป็นคำนามคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ ฉันไม่สามารถบอกซึ่งเป็น AE หรือ พ.ศ. สำเนียง ทุกวันฉันให้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องและมีระเบียบวินัยเป็นกุญแจสำคัญในการดำเนินการนี้ เพราะที่ผ่านมาของฉันฉันได้รับการเล่นวิดีโอเกมมากเกินไปดูทีวีมากเกินไปและทำให้ฉันเรียนรู้ที่ช้ามาก จากนี้ไปฉันหยุดที่นิสัยไม่ดีอย่างสมบูรณ์และหาสิ่งอื่นที่เหมาะกับผมดีที่สุดซึ่งเป็นฟังหรือการใช้งานปกติทั่วไปหรือฟัง TED, ข่าว, หนังสือเสียงการ์ตูนและนิยาย ตอนนี้ฉันยังขาดการออกเสียงและยังคงลืมที่จะเน้นพยางค์สุดท้ายเช่นที่ลงท้ายด้วย -ed, เสื้อ, D, K, อื่น ๆ เกี่ยวกับปีที่ผ่านมาผมไม่ได้รู้ภาษาอังกฤษได้ 12 กาลเพียงไม่ นานมาแล้วที่ผมได้ค้นพบเกี่ยวกับความตึงเครียดที่สมบูรณ์แบบ จะซื่อสัตย์ฉันไม่ได้จริงๆดูแลเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาอังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะผมคิดว่าไม่สำคัญ แต่ฉันไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงแค่ตอนนี้ฉันรู้ว่ามันเป็น! ดังนั้นผมจึงต้องเรียนรู้มันทั้งหมดกฎไวยากรณ์พร้อมกับกฎระเบียบที่ไม่ไวยากรณ์ เทคนิคของฉันคือการป้อนข้อมูลและการป้อนข้อมูลมากที่สุดของเวลา ฉันอาศัยอยู่ไม่ใกล้เมืองที่น่าสนใจในภาคอีสานชาวต่างชาติไม่มีรอบที่นี่และฉันไม่ดีมาก รวมถึงการศึกษาของฉันเป็นระดับที่ต่ำที่สุดในประเทศนี้ ตอนนี้ผมกำลังศึกษาอยู่ในปีแรกของการศึกษาระดับปริญญาตรี ฉันได้รับการใช้เวลาส่วนใหญ่ของฉันจากการฟังและการอ่านเป็นจำนวนมาก ตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยได้รับในประเทศเพื่อนของเราแม้ใกล้ชิด ฉันได้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของการมองเห็นหรือต้องการที่จะพูดคุยกับเจ้าของภาษา บางครั้งฉันรู้สึกท้อแท้และต้องการที่จะลาออกจากการเรียนภาษาอังกฤษเพียงแค่ 6 เดือนที่ผ่านมาผมเลิกที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยเหตุผลที่ฉันมีพื้นหลังเป็นนิสัยที่ไม่ดีมากในการติดยาเสพติดวิดีโอเกม หลังจากหกเดือนฉันออกจากวิดีโอเกมและการเรียนรู้ของฉันดีขึ้นมาก ทุกวันฉันลูกเบี้ยวยิ้มจะช่วยให้คนที่ต้องการความช่วยเหลือในภาษาอังกฤษและเมื่อผมช่วยพวกเขาออกผมรู้สึกพึงพอใจมากดังนั้นภาคภูมิใจและต้องการที่จะเป็นที่ดีขึ้นและดีขึ้นทุกวัน มันทำให้ชีวิตของฉันสนุกมากที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมได้เรียนภาษาอังกฤษในทางที่ร้ายแรงเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความเข้าใจในภาษาอังกฤษทั่วไปคือประมาณ 90% ; คําในการใช้งานทั่วไปก็ประมาณหกหมื่นคำและคำกริยาที่ผิดปกติมีประมาณ 200 คำที่คนส่วนใหญ่ใช้บ่อย .
2 ปีที่ผ่านมา ฉันไม่สามารถแม้แต่จะออกเสียง " วาง " และฉันไม่ทราบวิธีการแยก " " สรรพนาม " พระองค์ " และ " thuh "
ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับส่วนของคำพูดซึ่งเป็นคำนาม , คำกริยา หรือคำวิเศษณ์ ฉัน ไม่ สามารถ บอก ที่ เอ หรือจะเน้น ทุกๆวันผมก็ให้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องและวินัยเป็นกุญแจสำคัญของเรื่องนี้ เพราะอดีตของฉัน ฉันได้เล่นวิดีโอเกมมากเกินไป การดูทีวีมากเกินไปและนี้ทำให้ผมเรียนรู้ช้ามากตอนนี้ผมหยุดนิสัยที่ไม่ดีทั้งหมด และหาอะไรที่เหมาะกับผมที่สุด ที่ฟังปกติ หรือประเพณี หรือฟังเท็ด , ข่าว , หนังสือเสียง , การ์ตูนและนิยาย ตอนนี้ผมยังขาดการออกเสียงและยังลืมความเครียดพยางค์สุดท้ายเช่นที่ลงท้ายด้วย - ed , T , D , K , ฯลฯ ประมาณปีที่แล้ว ผมไม่รู้ว่าภาษาอังกฤษมี 12 กาลแต่เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้พบเกี่ยวกับ perfect tense บอกตามตรง ฉันไม่จริงๆดูแลเกี่ยวกับไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเหมือนกัน เพราะคิดว่าไม่สำคัญ แต่ผมก็คิดผิดแล้ว ตอนนี้ฉันรู้ว่ามันคืออะไร ฉันต้องเรียนรู้มันทั้งหมดกฎไวยากรณ์พร้อมกับไม่กฎไวยากรณ์ เทคนิคของผมคือ ใส่และใส่มากที่สุดของเวลา ผมอยู่ไม่ใกล้มีเสน่ห์เมืองในอีสาน ไม่มีชาวต่างชาติที่นี่และฉันก็ยากจนมาก รวมทั้งการศึกษาเป็นระดับต่ำที่สุดในประเทศนี้ ตอนนี้ฉันกำลังเรียนอยู่ในปีแรกของหลักสูตร ฉันได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของฉันจากการอ่านและการฟังมาก ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมไม่เคยอยู่ในประเทศเพื่อนของเรา แม้ใกล้จะจบ ผมไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นหรือต้องการพูดกับเจ้าของภาษาบางครั้งผมรู้สึกท้อ และอยากเลิกเรียนภาษาอังกฤษเพียง 6 เดือนที่ผ่านมาผมเลิกเรียน ภาษาอังกฤษ สำหรับเหตุผลที่ผมมีนิสัยเลวร้ายมากในพื้นหลังวิดีโอเกมเสพติด หลังจากหกเดือนผมเลิกเกมวิดีโอและการเรียนรู้ดีขึ้นมากของฉัน ทุกวันฉันลูกเบี้ยวยิ้มเพื่อช่วยคนที่ต้องการความช่วยเหลือในภาษาอังกฤษ และเมื่อฉันช่วยพวกเขาออก ผมรู้สึกพอใจมากภูมิใจมากและต้องการที่จะได้รับดีขึ้นและดีขึ้นทุกวัน มันทำให้ชีวิตของฉันสนุกที่จะเรียนภาษาอังกฤษ