โมจิ (เค้กข้าวเหนียว) ในยุคแรกเรียกว่า "โดชู" (เค้กข้าวถั่ว) ต่อมาจึงเรียกว่า "โมจิ" ได้รับอิทธิพลจากขนมมหวานสัญชาติญี่ปุ่น "วากาชิ" ในช่ววงยุคอาณานิคมญี่ปุ่น ขนมนี้เป็นตัวแทนของวัฒนธรรมอะบอริจินและฮากกาในประเทศไต้หวัน "ดูลุน" มีความเหนียวทำจากข้าวโพดไม่มีไส้ โมจิแบบฮากกาเพิ่งมามีชื่อเสียงเมื่อไม่นานมานี้จากโมจิของเซงในเมืองหัวเหลียน นายเซงย้ายจากไต้หวันตะวันตกมาสู่เมืองหัวเหลียน และเปิดร้านขายขนมโมจิแบบฮากกาดั้งเดิม ขนมโมจิของเซงมีกรรมวิธีการทำแบบโบราณ โดยใช้มือในการปั้น กดให้แห้ง คลุกด้วยแป้งที่ทำให้ไม่เหนียวมากจนเกินไป ใส่ไส้ที่ให้รสชาติข้าวที่นำมาทำขนมเค้กของหัวเหลียน