Measurement techniques for characte

Measurement techniques for characterization of
particle shape have through time been developed
within many areas of application, in basic research
and for industrial purposes. For example, sedimentologists are interested in grain shape and
grain-size distributions for characterization of
different deposits as the shape and size distribu-
tions are functions of the genesis. There is also a
wide range of industrial applications where mineral
fillers are added to different products, which should
fulfil certain consistency requirements, e.g. paint,
cosmetics, asphalt, and concrete.
The classical method for measuring grain-size
distributions is by sieving (proposed European
standard EN 933-1, 1992). However, the method
is not very suitable for the fine fractions. The
reasons for this are the difficulties for fine material
to pass the masks in the sieves and the amount of
particles in relation to the sieve area. Further,
normal sieve analysis only gives a rough measure
of the width of the particles. This does not give
all data needed for a good characterization. There
are many more geometrical parameters that can
be named and measurement that can be made.
Geometry of grains is traditionally expressed as
flakiness (the ratio width–thickness) and elongation (the ratio length–thickness). There are
different analysis methods to measure these form
attributes, such as methods DIN 52 114, BS 812 (1975) and European standard EN 933-4 (1993), which measure the properties of separate grains
and methods BS 812:105.1 (1989) and European
standard EN 933-3 (1996) which measure the
properties of grain amounts. However these methods are not suited to analyse fine materials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคนิคการวัดการจำแนกลักษณะของรูปร่างของอนุภาคได้ผ่านเวลารับการพัฒนาในหลายพื้นที่ของโปรแกรม ในการวิจัยพื้นฐานและ เพื่อการอุตสาหกรรม เช่น sedimentologists มีความสนใจในรูปร่างของเมล็ด และการกระจายขนาดเม็ดสำหรับสิงเงินฝากต่าง ๆ เป็นรูปร่างและขนาด distribu-ทุกระดับมีฟังก์ชั่นของการปฐม ยังมีการหลากหลายของอุตสาหกรรมแร่สารตัวเติมลงในผลิตภัณฑ์แตกต่างกัน ซึ่งควรตอบสนองความต้องการความสอดคล้องบาง เช่น สีเครื่องสำอาง ยางมะตอย และคอนกรีตวิธีคลาสสิกสำหรับวัดขนาดเกรนมีการกระจาย โดย sieving (เสนอยุโรปมาตรฐาน EN 933-1, 1992) อย่างไรก็ตาม วิธีการไม่ได้เหมาะมากสำหรับเศษส่วนดี การเหตุผลสำหรับการนี้มีความยากลำบากสำหรับวัสดุดีผ่านหน้ากาก sieves และจำนวนอนุภาคที่สัมพันธ์กับพื้นที่ตะแกรง เพิ่มเติมตะแกรงปกติวิเคราะห์ช่วยให้การวัดที่หยาบเท่านั้นของความกว้างของอนุภาค นี้ไม่ได้ทำให้ข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการจำแนกลักษณะที่ดี มีมีพารามิเตอร์ทางเรขาคณิตเพิ่มเติมมากมายที่สามารถตั้งชื่อ และการวัดที่สามารถทำเรขาคณิตของธัญพืชซึ่งแสดงเป็นซึม (อัตราส่วนความกว้างความหนา) และการยืด (อัตราส่วนความยาว – ความหนา) มีวิเคราะห์วิธีการวัดแบบฟอร์มเหล่านี้แอตทริบิวต์ เช่นวิธี DIN 52 114, BS 812 (1975) และมาตรฐานยุโรป EN 933-4 (1993), ที่วัดคุณสมบัติของธัญพืชที่แยกต่างหากและวิธีบี 812:105.1 (1989) และยุโรปมาตรฐาน EN 933-3 (1996) ซึ่งวัดการคุณสมบัติของเม็ดเงิน อย่างไรก็ตาม วิธีการเหล่านี้จะไม่เหมาะกับการวิเคราะห์วัสดุอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคนิคการวัดสำหรับลักษณะของ
รูปร่างของอนุภาคได้ผ่านช่วงเวลาที่ได้รับการพัฒนา
ภายในหลายพื้นที่ของการประยุกต์ใช้ในการวิจัยพื้นฐาน
และเพื่อการอุตสาหกรรม ยกตัวอย่างเช่น sedimentologists มีความสนใจในรูปทรงเมล็ดข้าวและ
เมล็ดข้าวขนาดการกระจายสำหรับลักษณะของ
เงินฝากที่แตกต่างกันเป็นรูปร่างและขนาดกระจาย
ทั้งนี้เป็นหน้าที่ของพระธรรมปฐมกาล นอกจากนี้ยังมี
ช่วงกว้างของการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมที่แร่
ฟิลเลอร์จะมีการเพิ่มผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันซึ่งควรจะ
ตอบสนองความต้องการบางอย่างสม่ำเสมอสีเช่น
เครื่องสำอางยางมะตอยและคอนกรีต.
วิธีคลาสสิกสำหรับการวัดข้าวขนาด
การกระจายโดย sieving (เสนอยุโรป
มาตรฐาน EN 933-1, 1992) แต่วิธีการที่
ไม่เหมาะมากสำหรับเศษส่วนดี
เหตุผลนี้ความยากลำบากสำหรับวัสดุที่ดี
ที่จะผ่านมาสก์ในเมล็ดข้าวและปริมาณของ
อนุภาคในความสัมพันธ์กับพื้นที่ตะแกรง นอกจากนี้
การวิเคราะห์ตะแกรงปกติเพียง แต่ช่วยให้มาตรการหยาบ
ของความกว้างของอนุภาค นี้ไม่ได้ให้
ข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับตัวละครที่ดี มี
อื่น ๆ อีกมากมายพารามิเตอร์เรขาคณิตที่สามารถมี
ได้รับการตั้งชื่อและการวัดที่สามารถทำ.
เรขาคณิตของเมล็ดจะแสดงแบบดั้งเดิมเป็น
flakiness (อัตราส่วนความกว้างความหนา) และการยืดตัว (อัตราส่วนของความยาวความหนา) มี
วิธีการวิเคราะห์ที่แตกต่างกันในการวัดรูปแบบเหล่านี้
คุณลักษณะเช่นวิธี DIN 52 114, BS 812 (1975) และมาตรฐานยุโรป EN 933-4 (1993) ซึ่งวัดคุณสมบัติของเมล็ดที่แยกต่างหาก
และ BS 812 วิธีการ: 105.1 (1989) และยุโรป
มาตรฐาน EN 933-3 (1996) ซึ่งวัด
คุณสมบัติของปริมาณข้าว แต่วิธีการเหล่านี้ไม่เหมาะในการวิเคราะห์วัสดุที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิคการวัดลักษณะสมบัติของรูปร่างของอนุภาคได้ผ่านช่วงเวลาที่ถูกพัฒนาขึ้นภายในหลายพื้นที่ของการประยุกต์ใช้ในงานวิจัยพื้นฐานและสำหรับวัตถุประสงค์อุตสาหกรรม ตัวอย่างเช่น sedimentologists สนใจในรูปร่างเมล็ดและการกระจายของขนาดเกรนเงินฝากที่แตกต่างกันรูปร่างและขนาด distribu -ใช้งานเป็นฟังก์ชั่นของเจเนซิส นอกจากนี้ยังมีช่วงกว้างของการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมที่ แร่สารตัวเติมจะเพิ่มผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกัน ซึ่งควรตอบสนองความต้องการความสอดคล้องบางอย่างเช่นสีเครื่องสำอาง , ยางมะตอยและคอนกรีตวิธีที่คลาสสิกสำหรับการวัดขนาดของเกรนการแจกแจงโดยการร่อน ( เสนอยุโรปมาตรฐาน EN 933-1 , 1992 ) อย่างไรก็ตาม วิธีเหมาะมากสำหรับเศษส่วนได้ ที่เหตุผลนี้เป็นปัญหาสำหรับวัสดุที่ดีผ่านรูปแบบในตะแกรงและปริมาณของอนุภาคในความสัมพันธ์กับบริเวณตะแกรง เพิ่มเติมการวิเคราะห์ตะแกรงปกติเพียงให้วัดหยาบของความกว้างของอนุภาค นี้ไม่ได้ให้ข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการศึกษาที่ดี มีเป็นพารามิเตอร์ทางเรขาคณิตมากมายที่สามารถจะตั้งชื่อและการวัดที่สามารถทำเรขาคณิตของธัญพืช เป็นประเพณีที่แสดงเป็นหยาบ ( ความกว้างและความหนา ) และการยืดตัว ( อัตราส่วนของความยาวและความหนา ) มีวิธีวิเคราะห์ต่างกันในการวัดเหล่านี้รูปแบบคุณลักษณะเช่นวิธีการดิน 52 114 , BS 812 ( 1975 ) และมาตรฐานยุโรป EN 933-4 ( 1993 ) ซึ่งวัดคุณสมบัติของแยกเม็ดและวิธี BS 812:105.1 ( 1989 ) และยุโรปมาตรฐาน EN 933-3 ( 1996 ) ซึ่งวัดคุณสมบัติของปริมาณเมล็ด อย่างไรก็ตามวิธีการเหล่านี้ไม่เหมาะที่จะวิเคราะห์วัตถุดิบชั้นดี