Wittgenstein’s beetle in a box and

Wittgenstein’s beetle in a box and philosophical activity
By Jean-Marc Pascal Thursday, March 31, 2011 Philosophy Wittgenstein’s Philosophical Investigations 0
Wittgenstein’ s analogy of the beetle in a box in his Philosophical Investigations (1.293), points out our difficulties at sharing out most private experiences with others. For one thing, what do we actually mean by ‘pain’ or ‘disappointment’ or ‘regret’? My ‘own’ words to designate my personal mental states may not correspond to what you understand by ‘pain’, ‘disappointment’ or ‘regret’, let alone the fact that the latter feelings and emotions may not relate, at all, to your personal experience of them. In other words (!), our own private language is untranslatable just as our own beetle in a box remains a mystery to everyone else.
Wittgenstein rejects the possibility of any private language as he considers linguistic statements to acquire their actual meaning only within a public or social context. As a human activity, philosophy qualifies as a type of ‘language-game’ with its own vocabulary, concepts and rules of dialogical engagements. Wittgenstein certainly valued philosophy as the highest human activity as he considered it a cathartic therapy ‘against the bewitchment of our intelligence by means of language.’ The main purpose of philosophy is, therefore, the clearing away of false or alleged philosophical problems, directly caused by a misuse of language itself.
The analogy of the beetle in a box can receive a range of divergent interpretations as it is intentionally open to endless discussions as to its possible meaning. In this respect, Wittgenstein would agree that as a stimulus for debate, his analogy may lead to new uses of the words ‘beetle’ or ‘box’, once set in a totally unfamiliar context. The surreal world described by Lewis Carroll in Alice’s Adventures in Wonderland gives some idea of what happens to language when it reinvents itself and opens new horizons of meaning. Wittgenstein was deeply aware of the endless resources of language and for that very reason, philosophy is that special ‘game’ played by the most earnest and open-minded participants in search of new ways of expressing thoughts and feelings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ Wittgenstein ด้วงในกล่องและกิจกรรมทางปรัชญาโดยสอบสวนปรัชญาฌองมาร์ค Pascal พฤหัสบดี 31 มีนาคม 2011 ปรัชญา Wittgenstein 0Wittgenstein' s เปรียบเทียบของด้วงในกล่องในสอบ (1.293), ปรัชญาของเขาชี้ให้เห็นปัญหาของเราที่แชร์จากประสบการณ์ส่วนตัวที่สุดกับผู้อื่น สำหรับสิ่งหนึ่ง เราจริงหมายถึงอะไร โดย 'เจ็บ' หรือ 'ผิดหวัง' หรือ 'เสียใจ' คำ 'ของตัวเอง ' การกำหนดจิตของฉันส่วนบุคคลอาจไม่ตรงกับคุณเข้าใจโดย 'เจ็บปวด' 'ผิดหวัง' หรือ 'เสียใจ' ประสาความจริงที่ว่าความรู้สึกหลังและอารมณ์อาจไม่เกี่ยวข้อง เลย ให้ประสบการณ์ของคุณส่วนบุคคลของพวกเขา ในคำอื่น ๆ (!), ภาษาส่วนตัวของเราเองเป็น untranslatable เช่นเดียวกับด้วงของเราเองในกล่องยังคง เป็นปริศนาที่คนอื่น ๆWittgenstein ปฏิเสธภาษาส่วนตัวใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นขณะที่เขาพิจารณางบทางภาษาจะได้รับความหมายความจริงเฉพาะภายในบริบทของสังคม หรือสาธารณะ เป็นกิจกรรมมนุษย์ ปรัชญาคุณสมบัติเป็นชนิดของเกมส์ภาษาคำศัพท์ของตัวเอง แนวคิด และกฎของการนัดหมายที่ dialogical Wittgenstein มูลค่าปรัชญาเป็นกิจกรรมของมนุษย์ที่สูงที่สุดแน่นอนเขาพิจารณาการระบายการรักษา ' bewitchment ของปัญญาของเราโดยใช้ภาษา' วัตถุประสงค์หลักของปรัชญาได้ ดังนั้น หักของเท็จ หรือกล่าวอ้างปรัชญาปัญหา สาเหตุผิดของภาษาตัวเองโดยตรงเปรียบเทียบของด้วงในกล่องสามารถรับช่วงของการตีความที่แตกต่างมันเป็นเจตนาที่จะเปิดการสนทนาสิ้นสุดเป็นความหมายที่เป็นไปได้ ในแง่นี้ Wittgenstein จะยอมรับว่า เป็นกระตุ้นการอภิปราย เปรียบเทียบของเขาอาจนำไปสู่การใช้คำ 'ด้วง' หรือ 'กล่อง' ตั้งเมื่อในบริบทไม่คุ้นเคยทั้งหมดใหม่ โดยลูอิสคาร์โรลล์ในของอลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์โลกเหนือจริงให้บางความคิดของสิ่งที่เกิดกับภาษาเมื่อมันสร้างตัวเอง และเปิดฟ้าใหม่ของความหมาย Wittgenstein ก็ลึกตระหนักถึงทรัพยากรสิ้นสุด ของภาษา และ สำหรับ เหตุผลที่ ปรัชญาเป็นที่พิเศษ 'เกม' เล่น โดยใช้ผู้เข้าร่วมอย่างจริงจัง และเปิดกว้างมากที่สุดในการค้นหาวิธีการใหม่ของการถ่ายทอดความคิดและความรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วง Wittgenstein ในกล่องและกิจกรรมปรัชญา
Jean-Marc Pascal พฤหัสบดี 31 มีนาคม, 2011 ปรัชญาของ Wittgenstein ปรัชญาสืบสวน 0
คล้ายคลึง Wittgenstein 'ของด้วงในกล่องในปรัชญาการสืบสวนของเขา (1.293) ที่ชี้ให้เห็นความยากลำบากของเราที่ร่วมกันออกมามากที่สุด ประสบการณ์ส่วนตัวกับคนอื่น ๆ สำหรับสิ่งหนึ่งที่เราทำในสิ่งที่จริงหมายถึง 'ความเจ็บปวด' หรือ 'ผิดหวัง' หรือ 'เสียใจ'? คำพูดของฉัน 'ตัวเอง' ในการกำหนดจิตฯ ส่วนตัวของฉันอาจจะไม่ตรงกับสิ่งที่คุณเข้าใจโดย 'ปวด', 'ผิดหวัง' หรือ 'เสียใจ' ให้อยู่คนเดียวความจริงที่ว่าความรู้สึกหลังและอารมณ์อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับการที่ทั้งหมดที่คุณ ประสบการณ์ส่วนตัวของพวกเขา ในคำอื่น ๆ (!), ภาษาส่วนตัวของเราเองคือแปลไม่ได้เช่นเดียวกับด้วงของเราเองในกล่องยังคงเป็นปริศนาให้คนอื่น.
Wittgenstein ปฏิเสธความเป็นไปได้ของภาษาส่วนตัวใด ๆ ในขณะที่เขาพิจารณางบภาษาที่จะได้รับความหมายที่แท้จริงของพวกเขาเท่านั้นที่อยู่ในที่สาธารณะ หรือบริบททางสังคม ในฐานะที่เป็นกิจกรรมของมนุษย์ปรัชญามีคุณสมบัติเป็นประเภทของภาษาเกม 'กับคำศัพท์ของตัวเองแนวคิดและกฎระเบียบของการนัดหมาย dialogical Wittgenstein แน่นอนมูลค่าปรัชญาเป็นกิจกรรมของมนุษย์ที่สูงที่สุดในขณะที่เขาคิดว่ามันเป็นยาระบาย 'กับเวทมนตร์ของหน่วยสืบราชการลับของเราโดยวิธีการของภาษา. วัตถุประสงค์หลักของปรัชญาจึงล้างออกไปปัญหาปรัชญาที่เป็นเท็จหรือกล่าวหาเกิดโดยตรงจากการใช้ผิดประเภทของภาษาตัวเอง.
การเปรียบเทียบของด้วงในกล่องสามารถรับช่วงของการตีความที่แตกต่างกันในขณะที่มันเป็นเจตนาเปิดให้ไม่มีที่สิ้นสุด การอภิปรายเป็นความหมายที่เป็นไปได้ ในแง่นี้ Wittgenstein จะยอมรับว่าเป็นตัวกระตุ้นสำหรับการอภิปรายที่คล้ายคลึงกันของเขาอาจนำไปสู่การใช้งานใหม่ของคำว่า 'ด้วง' หรือ 'กล่อง' ตั้งครั้งเดียวในบริบทที่ไม่คุ้นเคยกันโดยสิ้นเชิง โลกเหนือจริงอธิบายโดย Lewis Carroll ในลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์ช่วยให้ความคิดของสิ่งที่เกิดขึ้นกับภาษาบางอย่างเมื่อมันพลิกโฉมตัวเองและเปิดฟ้าใหม่ของความหมาย Wittgenstein รู้สึกตระหนักถึงทรัพยากรที่ไม่มีที่สิ้นสุดของภาษาและเหตุผลมากที่ปรัชญาคือว่า 'เกม' พิเศษเล่นโดยผู้เข้าร่วมอย่างจริงจังมากที่สุดและเปิดกว้างในการค้นหาวิธีการใหม่ของการแสดงความคิดและความรู้สึก