“Try to imagine what a democracy of

“Try to imagine what a democracy of ideas would look like. Employees would feel free to share their thoughts and opinions, however politically charged they might be. No single gatekeeper would be allowed to quash an idea or set the boundaries on its dissemination. New ideas would be given the chance to garner support before being voted up or down by senior execs. The internal debate about strategy, direction and policy would be open, vigorous, and uncensored. Maybe this sounds hopelessly romantic, but such a thoughtocracy already exists—not in any big company, but on the web.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พยายามคิดประชาธิปไตยความคิดจะดูเหมือนกัน พนักงานจะรู้สึกฟรีเพื่อแบ่งปันความคิดและความคิด การเมืองอย่างไรก็ตามพวกเขาอาจจะคิด Gatekeeper ไม่เดียวจะสามารถปราบความคิด หรือกำหนดขอบเขตในการเผยแพร่ ความคิดใหม่จะได้รับโอกาสในการรวบรวมการสนับสนุนก่อนการลงคะแนนขึ้น หรือลงโดยผู้บริหารระดับสูง การอภิปรายภายในเกี่ยวกับกลยุทธ์ ทิศทาง และนโยบายจะเปิด แข็งแรง และแอบ ทีนี้เสียงโรแมนติกประดับประดา แต่ thoughtocracy ดังกล่าวมีอยู่แล้วซึ่งไม่อยู่ ในบริษัทใหญ่ แต่ ในเว็บ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พยายามที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่ประชาธิปไตยของความคิดจะมีลักษณะ พนักงานจะรู้สึกอิสระที่จะแบ่งปันความคิดและความคิดเห็นของพวกเขา แต่การเมืองพวกเขาอาจจะ ไม่มียามเดียวจะได้รับอนุญาตให้ล้มล้างความคิดหรือกำหนดขอบเขตในการเผยแพร่ของ ความคิดใหม่ที่จะได้รับโอกาสที่จะรวบรวมกำลังใจก่อนที่จะถูกได้รับการโหวตขึ้นหรือลงโดยผู้บริหารระดับสูง การอภิปรายภายในเกี่ยวกับกลยุทธ์ทิศทางและนโยบายที่จะเปิดแข็งแรงและไม่แน่ใจ อาจจะฟังดูโรแมนติกอย่างไร้ความหวัง แต่เช่น thoughtocracy มีอยู่แล้วไม่อยู่ใน บริษัท ขนาดใหญ่ใด ๆ แต่ในเว็บ. "