Diet quality has been a major limit

Diet quality has been a major limiting factor of production in many rabbit programs. It has been observed that a poor variety of feeds is provided (eg: only grass) on many farms. Reasons include: insufficient farmer training and (or) low motivation, lack of a feeding strategy plan, season or natural disaster. Ideally, in the case of limited-resource farmers in the LDC’s, feedstuffs for rabbits should be grown on the farm using inexpensive and renewable resources. However, exceptions may exist, for example, where use of a limited quantity of commercial concentrates may be justified. While forage plots are strongly recommended, some successful projects have been designed that promoted a simple rabbit-garden integrative model. In 1993, the author served as a consultant for Heifer International in Zimbabwe, where it was observed that a project supported by GTZ (Deutsche Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit) trained farmers to adopt the rabbit-garden model where garden “wastes” were used as primary feeds, forages as secondary feeds, and concentrates as supplements that were prepared using local grains (eg: rapoko, mhunga and sorghum) and by-products of grains that were grown on the farm. Legume forages are typically the most important source of protein for rabbits (Cheeke 1986). Dietary energy can be derived from many sources. The feeding of stale bread and tortillas has been reported (Lopez et al 1999; Ramchurn and Dullull 2001. In addition, cull or surplus farm produce and kitchen scraps are often suitable as feeds for rabbits. The use of molasses blocks for rabbits is a feasible feeding alternative for many subsistence farmers (Finzi and Amici 1996, Le Thu Hha et al 1996, Ling et al 2003).

The composition of the diet invariably changes over season as certain ingredients become more or less abundant (especially between wet and dry seasons). Training of farmers to prepare a forage security plan is important. The key to a sustainable feeding program is that the number of rabbits on the farm does not exceed the on-farm feed supply.

Health
Rabbits are a rustic species ideally suited for backyard or small-scale rearing. In many development projects, even under harsh or limiting conditions, rabbits are never vaccinated or given antibiotics, dewormers, coccidiostats or other prophylactic drugs or heath promotants. Yet rabbits are often observed to be healthy and productive. These attributes bode well with the essence of sustainability. Of course, there are exceptions. In countries or regions afflicted with RHD or VHD and Myxomatosis, rabbits are particularly vulnerable. While vaccination may be necessary, it may not always be feasible at farmer’s level. Fortunately, in most LDC’s, VHD has not been introduced. However, when a first-time outbreak occurs in a country, results can be devastating. For example, the outbreak of VHD in Cuba in 1993 was indeed dramatic. The importation of meat from China was implicated as the origin of VHD into the Western Hemisphere (Lebas et al 1997). In the realm of sustainability, governments should obviously protect rabbit agriculture from sources of potential bio-contamination, or else sustainability is at stake. Outbreaks of Myxomatosis often follow the rainy season when mosquito swarms are prevalent, but the disease may also be spread by other biting insects, such as fleas and lice, so effective insect control measures at farm level are critical.

Under so-called primitive conditions, the more commonly observed diseases that can be controlled more easily than viral diseases are ear mites, skin mange, cocidiosis, and a variety of bacterial infections. Although most diseases are usually treatable if detected early (using local and effective remedies), the key is certainly prevention. It is imperative that proper and practical training of farmers, as well as of project support staff (eg: Extension agents) be conducted. In the author's experience, the root of most rabbit problems on small farms is faulty feeding and (or) poor sanitation practices, which can be addressed initially during farmer training. Secondly, and of equal importance, is timely on-farm visits (project supervision) by a rabbit project specialist, which is essential to ensure that sustainability is not sacrificed by rampant disease outbreaks that should have been effectively prevented or controlled. Other internal factors may exist (eg: climate, predation/thievery risk, and waste disposal), depending on the local situation.

Sustainable rabbit farming: Intermediate factors
Program dynamics

In terms of the anticipated project benefits of improved nutrition, occupational livelihood, empowerment of women, environmentally sound and more productive farms, how does the farmer participate to effectively adopt the SSRPM? In many cases, the farmer either directly participates in a formal development program or indirectly participates as a generation recipient from a previously trained and (or) experienced farmer. A development program plan or proposal should consist of several key components: project feasibility, design, implementation, monitoring, and evaluation. Each component is critical and serves as intermediate factors that will support or guide farmers who are adopting the SSRPM (Figure 2).

A feasibility study first determines whether or not a rabbit project should be started. If a major constraint or barrier exists (eg: socially not accepted), a rabbit project should probably not be started. If the feasibility report recommends project initiation, then the project needs to be carefully designed, considering all the critical internal and external factors of the SSRPM. Project implementation and monitoring represent the actual life of the project (eg: farmer training, stock distribution, supervision, and farmer-to-farmer multiplication). Project evaluation entails a document of the project’s failures and successes from a learning or lesson point of view, so that future projects can be better designed. Proposals submitted to a development funding agency should generally address these five essential project components (for more detail, see the rabbit project manual [Lukefahr 1992]).

Sustainable rabbit farming: External factors
Ecological sustainability

The SSRPM is a planning tool that: 1) serves to aid the farmer to be a good steward of the environment, 2) provides a strong economic incentive to produce, and 3) contributes to the goodwill of the family and community. Ecological, economical, and social aspects are external or “environmental” factors of the SSRPM (Figure 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพของอาหารมีปัจจัยจำกัดสำคัญของการผลิตในจำนวนมากกระต่าย มันมีการสังเกตว่า หลากหลายเนื้อหาสรุปดีไว้ (เช่น: เฉพาะ หญ้า) ในหลายฟาร์ม มีเหตุผล: ฝึกอบรมเกษตรกรไม่เพียงพอ และ (หรือ) แรงจูง ใจต่ำ ขาดการวางแผนกลยุทธ์ให้อาหาร ฤดูกาลหรือภัยพิบัติธรรมชาติ ดาว กรณีเกษตรกรจำกัดทรัพยากรใน LDC, feedstuffs สำหรับกระต่ายควรจะปลูกในฟาร์มโดยใช้ทรัพยากรหมุนเวียน และราคาไม่แพง อย่างไรก็ตาม ข้อยกเว้นอาจมีอยู่ เช่น ซึ่งอาจได้รับการพิสูจน์ใช้ปริมาณสารสกัดพาณิชย์จำกัด ในขณะที่อาหารสัตว์ผืนขอแนะ บางโครงการประสบความสำเร็จได้รับที่ส่งเสริมเรื่องสวนกระต่ายแบบบูรณาการแบบ ในปี 1993 ผู้ให้บริการเป็นปรึกษาสำหรับ Heifer International ในซิมบับเว ที่ถูกตรวจสอบว่า โครงการได้รับการสนับสนุนจาก GTZ (Deutsche Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit) การฝึกอบรมเกษตรกรเพื่อนำมาใช้แบบสวนกระต่ายที่ใช้สวน "เสีย" เป็นตัวดึงข้อมูลหลัก forages เป็นเนื้อหาสรุปรอง และมุ่งเน้นเป็นอาหารเสริมที่ได้เตรียมไว้โดยใช้ธัญพืชภายใน (เช่น: rapoko, mhunga และข้าวฟ่าง) ต่าง ๆ ธัญพืชที่มีปลูกในฟาร์ม Legume forages โดยทั่วไปเป็นแหล่งสำคัญของโปรตีนสำหรับกระต่าย (Cheeke 1986) พลังงานอาหารสามารถได้รับมาจากหลายแหล่ง อาหารขนมปังเก่าและให้ tortillas ได้รับรายงาน (Lopez et al, 1999 Ramchurn และ Dullull 2001 นอกจากนี้ เก็บหรือเกินฟาร์มผลิตและครัวเศษอาหารมักเหมาะที่เป็นตัวดึงข้อมูลสำหรับกระต่าย การใช้กากน้ำตาลบล็อกสำหรับกระต่ายเป็นทางเลือกอาหารเป็นไปได้สำหรับเกษตรกรชีพหลาย (Finzi และอมิซี 1996 เลอ Thu Hha et al 1996, Ling et al 2003)ส่วนประกอบของอาหารคงเส้นคงวาแปลงไปตามฤดูกาลเป็นส่วนผสมบางอย่างจะน้อยมาก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างฤดูฝน และแห้ง) ฝึกอบรมเกษตรกรเพื่อเตรียมแผนรักษาความปลอดภัยอาหารสัตว์เป็นสำคัญ หลักสำคัญของบริจาคอย่างยั่งยืนคือ ว่า จำนวนกระต่ายในฟาร์มไม่เกินบนฟาร์มเลี้ยงซัพพลายสุขภาพกระต่ายพันธุ์ชนบทที่เหมาะสำหรับบ้านหรือระบุการเพาะเลี้ยงได้ ในการพัฒนาโครงการหลาย แม้ภายใต้เงื่อนไขที่จำกัด หรือรุนแรง กระต่ายไม่เคยฉีด หรือให้ยาปฏิชีวนะ dewormers, coccidiostats หรือยาทาน หรืออื่น ๆ promotants สุขภาพ แต่ กระต่ายมักพบให้มีสุขภาพดี และมีประสิทธิผล คุณลักษณะเหล่านี้เป็นลางดี ด้วยหัวใจของความยั่งยืน แน่นอน มีข้อยกเว้น กระต่ายจะไม่เสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศหรือภูมิภาคเป็นโรค RHD หรือ VHD และ Myxomatosis ในขณะที่ฉีดวัคซีนอาจมีความจำเป็น มันอาจจะมีระดับชาว ในส่วนใหญ่ LDC ของ โชคดี VHD ถูกนำมาใช้ไม่ อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดการระบาดครั้งแรกในประเทศ ผลสามารถทำลายล้าง ตัวอย่าง สธ. VHD ในคิวบาในปี 1993 ได้อย่างแน่นอน นำเข้าเนื้อจากประเทศจีนเกี่ยวข้องเป็นต้นกำเนิดของ VHD ในซีกโลกตะวันตก (Lebas et al 1997) ในขอบเขตของความยั่งยืน รัฐบาลควรชัดปกป้องเกษตรกระต่ายจากแหล่งที่มาของศักยภาพทางชีวภาพปนเปื้อน หรือ อื่น ๆ ความยั่งยืนอยู่ในภาวะเสี่ยง ระบาดของ Myxomatosis มักจะทำตามฤดูฝนเมื่อยุง swarms จะแพร่หลาย แต่ยังสามารถแพร่กระจายโรค โดยแมลงอื่น ๆ กระหน่ำ เช่น fleas และเหา เพื่อควบคุมแมลงที่มีประสิทธิภาพมาตรการในระดับฟาร์มเป็นสิ่งสำคัญภายใต้เงื่อนไขดั้งเดิมเรียกว่า โรคที่พบบ่อยที่สามารถควบคุมได้ง่ายกว่าโรคไวรัสมีไรหู ผิว mange, cocidiosis และความหลากหลายของการติดเชื้อแบคทีเรีย แม้ว่าโรคส่วนใหญ่หายขาดปกติถ้าตรวจพบก่อน (โดยใช้การเยียวยาภายใน และมีผลบังคับใช้), คีย์ได้แน่นอนป้องกัน จึงเป็นความจำที่เหมาะสมและฝึกปฏิบัติของเกษตรกร ที่ดี ณโครงการสนับสนุนเจ้าหน้าที่ (เช่น: ตัวแทนส่วนขยาย) จะดำเนินการ ในประสบการณ์ของผู้เขียน รากของปัญหาส่วนใหญ่ของกระต่ายในฟาร์มขนาดเล็กเป็นอาหารที่ผิดพลาด และ (หรือ) ปฏิบัติการสุขาภิบาลไม่ดี ซึ่งสามารถส่งครั้งแรกในระหว่างการฝึกอบรมชาวนา ประการที่สอง และที่สำคัญ เป็นเวลาบนฟาร์มชม (โครงการดูแล) โดยกระต่ายโครงการผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่า ความยั่งยืนไม่ได้เสียสละ โดยการแพร่ระบาดโรคอาละวาดที่ควรได้อย่างมีประสิทธิภาพป้องกัน หรือควบคุม อาจมีปัจจัยอื่น ๆ ภายใน (เช่น: สภาพอากาศ ความเสี่ยง predation/thievery และกำจัดขยะมูลฝอย), ขึ้นต่อสถานการณ์ในท้องถิ่นได้เลี้ยงกระต่ายอย่างยั่งยืน: กลางปัจจัยโปรแกรม dynamicsในแง่ของผลประโยชน์โครงการคาดว่าจะปรับปรุงโภชนาการ ชีวะอาชีว อำนาจของผู้หญิง เสียงสิ่งแวดล้อมและฟาร์มมากขึ้น วิธีเกษตรกรส่วนจะนำมาใช้ SSRPM มีประสิทธิภาพหรือไม่ ในหลายกรณี ชาวนาโดยตรงเข้าร่วมในโปรแกรมการพัฒนาอย่างเป็นทางการ หรือเข้าร่วมโดยทางอ้อมได้รับการสร้างจากก่อนหน้านี้การฝึกอบรม และ (หรือ) เกษตรกรที่มีประสบการณ์ การพัฒนาโปรแกรมหรือข้อเสนอควรประกอบด้วยส่วนประกอบสำคัญหลาย: โครงการความเป็นไปได้ ออกแบบ ดำเนินการ ติดตาม และประเมินผลการ แต่ละส่วนมีความสำคัญ และทำหน้าที่เป็นตัวกลางที่จะสนับสนุนหรือแนะนำเกษตรกรที่จะใช้ SSRPM (2 รูป)การศึกษาความเป็นไปได้ก่อนกำหนดหรือไม่ควรจะเริ่มต้นโครงการกระต่าย ถ้ามีข้อจำกัดที่สำคัญหรือสิ่งกีดขวางอยู่ (เช่น: สังคมไม่ยอมรับ), โครงการกระต่ายควรจะเริ่มต้นคงไม่ ถ้ารายงานความเป็นไปได้แนะนำให้เริ่มต้นโครงการ แล้วโครงการต้องถูกออกแบบอย่างพิถีพิถัน พิจารณาปัจจัยทั้งหมดสำคัญภายใน และภายนอกของ SSRPM อยู่ ดำเนินโครงการและการตรวจสอบแสดงชีวิตจริงของโครงการ (เช่น: เกษตรกรฝึกอบรม การกระจายหุ้น ดูแล และเกษตรกรชาวนาคูณ) การประเมินผลโครงการมีเอกสารของความล้มเหลวของโครงการและความสำเร็จจากการเรียนรู้หรือบทเรียนมอง เพื่อให้โครงการในอนาคตได้ดีกว่ารับ ข้อเสนอที่ส่งไปหน่วยงานมอบเงินสนับสนุนการพัฒนาโดยทั่วไปควรอยู่ต่อโครงการสำคัญ 5 (รายละเอียดเพิ่มเติม โปรดดูคู่มือโครงการกระต่าย [Lukefahr 1992])เลี้ยงกระต่ายอย่างยั่งยืน: ปัจจัยภายนอกความยั่งยืนของระบบนิเวศSSRPM มีการวางแผนเครื่องมือที่: 1) ทำหน้าที่ช่วยเหลือชาวนาเป็น steward ดีสภาพแวดล้อม 2) ช่วยให้การจูงใจทางเศรษฐกิจแข็งแกร่งการผลิต และ 3) ค่าความนิยมของครอบครัวและชุมชน ประหยัด และยั่งยืนมีปัจจัยภายนอก หรือ "สิ่งแวดล้อม" ของ SSRPM (3 รูป)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารที่มีคุณภาพได้รับปัจจัยที่สำคัญของการผลิตในหลายโปรแกรมกระต่าย มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่ามีความหลากหลายที่ดีของฟีดที่มีให้ (เช่นหญ้าเท่านั้น) ในฟาร์มหลาย เหตุผลดังกล่าวประกอบด้วยการฝึกอบรมเกษตรกรไม่เพียงพอและ (หรือ) แรงจูงใจต่ำขาดการวางแผนกลยุทธ์การให้อาหารฤดูกาลหรือภัยพิบัติทางธรรมชาติ จะเป็นการดีที่ในกรณีของเกษตรกร จำกัด ทรัพยากรใน LDC ของสัตว์สำหรับกระต่ายควรจะปลูกในฟาร์มโดยใช้ทรัพยากรที่มีราคาไม่แพงและพลังงานทดแทน อย่างไรก็ตามข้อยกเว้นอาจมีอยู่เช่นที่ใช้ในปริมาณที่ จำกัด ในการมุ่งเน้นในเชิงพาณิชย์อาจเป็นธรรม ในขณะที่แปลงพืชอาหารสัตว์ขอแนะนำให้มีบางโครงการที่ประสบความสำเร็จได้รับการออกแบบที่เรียบง่ายการเลื่อนตำแหน่งกระต่ายสวนรูปแบบบูรณาการ ในปี 1993 ที่ผู้เขียนทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาให้วัวในประเทศซิมบับเวที่มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าโครงการที่ได้รับการสนับสนุนจาก GTZ (Deutsche Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit) การฝึกอบรมเกษตรกรเพื่อนำมาใช้รูปแบบกระต่ายสวนที่สวน "ของเสีย" ถูกนำมาใช้เป็นหลัก ฟีดจำนงเป็นฟีดรองและมุ่งเน้นเป็นอาหารเสริมที่ได้รับการจัดทำขึ้นโดยใช้เมล็ดท้องถิ่น (เช่น rapoko mhunga และข้าวฟ่าง) และผลิตภัณฑ์ธัญพืชที่ปลูกในฟาร์ม จำนงถั่วมักจะมีแหล่งที่มาที่สำคัญที่สุดของโปรตีนสำหรับกระต่าย (Cheeke 1986) พลังงานอาหารสามารถจะได้มาจากหลายแหล่ง การให้อาหารของขนมปังเก่าและ tortillas ได้รับรายงาน (โลเปซ et al, 1999;. Ramchurn และ Dullull ปี 2001 นอกจากนี้เฟ้นหาหรือฟาร์มผลิตส่วนเกินและเศษครัวมักจะเหมาะที่จะเป็นฟีดสำหรับกระต่ายใช้กากน้ำตาลบล็อกสำหรับกระต่ายเป็นไปได้ การให้อาหารทางเลือกสำหรับเกษตรกรจำนวนมาก (Finzi และ Amici ปี 1996 เลอพฤหัสบดี HHA et al, 1996, หลิง et al, 2003). องค์ประกอบของอาหารอย่างสม่ำเสมอเปลี่ยนแปลงมากกว่าช่วงเทศกาลเป็นส่วนผสมบางอย่างมากขึ้นหรือน้อยกว่ามากมาย (โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างฤดูฝนและฤดูแล้ง) . การฝึกอบรมของเกษตรกรเพื่อเตรียมความพร้อมแผนการรักษาความปลอดภัยอาหารสัตว์เป็นสิ่งสำคัญ. กุญแจสำคัญในการโปรแกรมการให้อาหารอย่างยั่งยืนคือการที่จำนวนของกระต่ายในฟาร์มไม่เกินฟาร์มอุปทานฟีด. สุขภาพกระต่ายเป็นสัตว์ที่เรียบง่ายเหมาะสำหรับสนามหลังบ้านหรือ เลี้ยงขนาดเล็ก. ในโครงการพัฒนาจำนวนมากแม้ภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงหรือ จำกัด กระต่ายที่ไม่เคยฉีดวัคซีนหรือให้ยาปฏิชีวนะ dewormers, coccidiostats หรือยาป้องกันโรคอื่น ๆ หรือ promotants สุขภาพ. แต่กระต่ายเป็นที่สังเกตมักจะมีสุขภาพดีและมีประสิทธิภาพ แอตทริบิวต์เหล่านี้เป็นลางดีที่มีสาระสำคัญของการพัฒนาอย่างยั่งยืน แน่นอนว่ายังมีข้อยกเว้น ในประเทศหรือภูมิภาคที่ทรมานกับ RHD หรือ VHD และ myxomatosis กระต่ายมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในขณะที่การฉีดวัคซีนอาจมีความจำเป็นก็อาจจะไม่เคยเป็นไปได้ในระดับเกษตรกร โชคดีที่ในที่สุด LDC ของ VHD ยังไม่ได้รับการแนะนำ แต่เมื่อเกิดการระบาดครั้งแรกที่เกิดขึ้นในประเทศผลสามารถทำลายล้าง ยกตัวอย่างเช่นการระบาดของ VHD ในคิวบาในปี 1993 เป็นจริงอย่างมาก การนำเข้าเนื้อสัตว์จากประเทศจีนมีส่วนเกี่ยวข้องเป็นที่มาของ VHD เข้าไปในซีกโลกตะวันตก (Lebas et al, 1997) ในขอบเขตของการพัฒนาอย่างยั่งยืนของรัฐบาลเห็นได้ชัดว่าควรจะปกป้องการเกษตรกระต่ายจากแหล่งที่มีศักยภาพชีวภาพการปนเปื้อนหรือการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่อื่นอยู่ที่เสาเข็ม การระบาดของโรค myxomatosis มักจะทำตามฤดูฝนเมื่อฝูงยุงเป็นที่แพร่หลาย แต่โรคที่อาจจะมีการแพร่กระจายโดยแมลงกัดอื่น ๆ เช่นหมัดและเหาที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้มาตรการการควบคุมแมลงในระดับฟาร์มที่มีความสำคัญ. ภายใต้สิ่งที่เรียกว่าสภาพดั้งเดิม โรคข้อสังเกตมากกว่าปกติที่สามารถควบคุมได้ง่ายกว่าโรคไวรัสมีไรหูโรคเรื้อนของสุนัขผิว cocidiosis และความหลากหลายของการติดเชื้อแบคทีเรีย แม้ว่าโรคส่วนใหญ่มักจะรักษาได้ถ้าตรวจพบเร็ว (โดยใช้การเยียวยาในท้องถิ่นและมีประสิทธิภาพ) ที่สำคัญคือการป้องกันอย่างแน่นอน มีความจำเป็นที่ฝึกอบรมที่เหมาะสมและการปฏิบัติของเกษตรกรเช่นเดียวกับพนักงานช่วยเหลือโครงการ (เช่นตัวแทนขยาย) จะต้องดำเนินการ ในประสบการณ์ของผู้เขียนที่รากของปัญหาที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่กระต่ายในฟาร์มขนาดเล็กคือการให้อาหารที่ผิดพลาดและ (หรือ) การสุขาภิบาลที่ไม่ดีซึ่งสามารถได้รับการแก้ไขครั้งแรกระหว่างการฝึกอบรมเกษตรกร ประการที่สองและมีความสำคัญเท่า ๆ กันเป็นเวลาที่เหมาะสมในการเข้าชมฟาร์ม (การกำกับดูแลโครงการ) โดยผู้เชี่ยวชาญโครงการกระต่ายซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่ไม่ได้เสียสละโดยการระบาดของโรคอาละวาดที่ควรได้รับการป้องกันอย่างมีประสิทธิภาพหรือควบคุม ปัจจัยภายในอื่น ๆ อาจมีอยู่ (เช่นสภาพภูมิอากาศ, การปล้นสะดม / ความเสี่ยงการลักทรัพย์และการกำจัดของเสีย) ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ในท้องถิ่น. การเลี้ยงกระต่ายที่ยั่งยืน: ปัจจัยกลางการเปลี่ยนแปลงโปรแกรมในแง่ของผลประโยชน์ที่คาดว่าโครงการของโภชนาการที่ดีขึ้น, การทำมาหากินประกอบอาชีพเสริมสร้างศักยภาพของ ผู้หญิงกับสิ่งแวดล้อมฟาร์มเสียงและมีประสิทธิผลมากขึ้นเกษตรกรมีส่วนร่วมไม่ว่าจะนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพ SSRPM? ในหลายกรณีเกษตรกรโดยตรงมีส่วนร่วมในการพัฒนาโปรแกรมอย่างเป็นทางการหรือทางอ้อมมีส่วนร่วมในฐานะที่เป็นผู้รับจากรุ่นก่อนหน้านี้ได้รับการฝึกฝนและ (หรือ) เกษตรกรที่มีประสบการณ์ แผนพัฒนาโปรแกรมหรือข้อเสนอควรประกอบด้วยองค์ประกอบที่สำคัญหลายประการ: ความเป็นไปได้ของโครงการการออกแบบการดำเนินการตรวจสอบและการประเมินผล แต่ละองค์ประกอบมีความสำคัญและทำหน้าที่เป็นสื่อกลางปัจจัยที่จะสนับสนุนหรือให้คำแนะนำเกษตรกรที่มีการนำ SSRPM (รูปที่ 2). ศึกษาความเป็นไปครั้งแรกที่กำหนดหรือไม่โครงการกระต่ายควรจะเริ่มต้น หากข้อ จำกัด ที่สำคัญหรืออุปสรรคที่มีอยู่ (เช่นสังคมไม่ยอมรับ) โครงการกระต่ายควรอาจจะไม่สามารถเริ่มต้น ถ้ารายงานความเป็นไปได้แนะนำให้เริ่มต้นโครงการแล้วโครงการจะต้องมีการออกแบบอย่างระมัดระวังพิจารณาทุกปัจจัยภายในและภายนอกที่สำคัญของ SSRPM การดำเนินโครงการและการตรวจสอบเป็นตัวแทนของชีวิตจริงของโครงการ (เช่นการฝึกอบรมเกษตรกรกระจายหุ้นการกำกับดูแลและเกษตรกรเพื่อเกษตรกรคูณ) การประเมินผลโครงการรายละเอียดเอกสารของความล้มเหลวของโครงการและความสำเร็จจากจุดการเรียนรู้หรือบทเรียนในมุมมองเพื่อให้โครงการในอนาคตได้รับการออกแบบที่ดีขึ้น ข้อเสนอส่งไปยังหน่วยงานที่สนับสนุนเงินทุนการพัฒนาโดยทั่วไปควรจะอยู่เหล่านี้ห้าองค์ประกอบที่สำคัญของโครงการ (ดูรายละเอียดเพิ่มเติมโปรดดูที่คู่มือกระต่ายโครงการ [Lukefahr 1992]). การเลี้ยงกระต่ายที่ยั่งยืน: ปัจจัยภายนอกการพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบนิเวศSSRPM เป็นเครื่องมือในการวางแผนว่า 1) ทำหน้าที่ ที่จะช่วยให้เกษตรกรที่จะเป็นเสนาบดีที่ดีของสภาพแวดล้อมที่ 2) ให้แรงจูงใจทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งในการผลิตและ 3) ก่อให้เกิดความปรารถนาดีของครอบครัวและชุมชน นิเวศวิทยาเศรษฐกิจและด้านสังคมภายนอกหรือ "สิ่งแวดล้อม" ปัจจัย SSRPM (รูปที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพอาหารเป็นหลักปัจจัยจำกัดของการผลิตในโปรแกรมกระต่ายมากมาย มันได้รับการตรวจสอบที่หลากหลายที่ดีของอาหารให้ ( เช่นหญ้าเท่านั้น ) ในฟาร์มหลาย . เหตุผล ได้แก่ การฝึกอบรมเกษตรกรไม่เพียงพอ และ ( หรือ ) แรงจูงใจต่ำ ขาดแคลนอาหาร กลยุทธ์ แผน ฤดูกาล หรือภัยธรรมชาติ ซึ่งในกรณีของทรัพยากรที่จำกัดของ LDC เกษตรกร ,ย้ายกระต่ายควรปลูกในฟาร์มใช้ไม่แพงและทรัพยากรทดแทน อย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นที่อาจเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่นที่ใช้ปริมาณที่ จำกัด ของมุ่งเชิงพาณิชย์อาจเป็นธรรม ในขณะที่แปลงพืชอาหารสัตว์ ขอแนะนำ บางโครงการที่ประสบความสําเร็จได้รับการออกแบบที่เลื่อนง่ายกระต่ายสวนแบบบูรณาการแบบ ในปี พ.ศ. 2536ผู้เขียนในฐานะที่ปรึกษาสำหรับสาวนานาชาติในซิมบับเว ซึ่งพบว่าเป็นโครงการที่ได้รับการสนับสนุน โดย gtz ( Deutsche f ü r technische ผู้ให้บริการ zusammenarbeit ) การฝึกอบรมเกษตรกรใช้รูปแบบสวนที่สวนกระต่าย " ของเสีย " ถูกใช้เป็นอาหารหลัก ค้นหาเป็นอาหารรองและอาหารเสริมเป็นสารที่เตรียมใช้ธัญพืช ( เช่น rapoko ท้องถิ่น ,mhunga และข้าวฟ่าง ) และผลิตภัณฑ์จากธัญพืชที่ปลูกในฟาร์ม ถั่วอาหารสัตว์แบบโดยทั่วไปเป็นแหล่งสำคัญของโปรตีนสำหรับกระต่าย ( cheeke 1986 ) อาหารพลังงานที่ได้มาจากหลาย ๆ แหล่ง การให้อาหารของขนมปังค้างและ tortillas ที่ได้รับรายงาน ( โลเปซ et al 1999 ; ramchurn และ dullull 2001 นอกจากนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หรือฟาร์มผลิตส่วนเกินและเศษอาหารในครัวมักเป็นอาหารที่เหมาะสมสำหรับกระต่าย การใช้กากน้ำตาลบล็อกสำหรับกระต่ายเป็นทางเลือกอาหารที่เป็นไปได้ สำหรับเกษตรกรยังชีพมากมาย ( ฟินซี่ amici 1996 และ เลอ ตู hha et al 1996 หลิง et al 2003 ) .

องค์ประกอบของอาหารที่ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาลเป็นส่วนผสมบางมากขึ้นหรือน้อยลงมาก ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างฤดูฝนและฤดูแล้ง ) อบรมเกษตรกรโครงการเพื่อเตรียมแผนรักษาความปลอดภัยเป็นสำคัญ คีย์โปรแกรมการให้อาหารที่ยั่งยืนคือหมายเลขของกระต่ายในฟาร์มไม่เกินในการจัดหาอาหาร


สุขภาพฟาร์มกระต่ายชนบทชนิดเหมาะสำหรับสวนหลังบ้านขนาดเล็ก หรือการเลี้ยงดู . ในโครงการพัฒนามากมาย แม้ภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงหรือจำกัด กระต่ายที่ไม่เคยฉีดวัคซีน หรือได้รับยาปฏิชีวนะ หรือยาอื่น ๆ dewormers coccidiostats , ป้องกันโรคหรือสุขภาพ promotants . แต่กระต่ายมักจะสังเกตได้มีสุขภาพที่แข็งแรงและมีประสิทธิภาพแอตทริบิวต์เหล่านี้ลางดีกับสาระสําคัญของความยั่งยืน แน่นอน ไม่มีข้อยกเว้น ในประเทศหรือภูมิภาค afflicted กับเลือดกรุ๊ป RhD Negative หรือ VHD และโรคติดเชื้อของกระต่าย กระต่ายมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง . ในขณะที่วัคซีนอาจจำเป็น มันก็ไม่อาจเป็นไปได้ในระดับเกษตรกร โชคดีที่ในที่สุด LDC , VHD ยังไม่ได้แนะนำตัว อย่างไรก็ตามเมื่อเกิดการระบาดครั้งแรกเกิดขึ้นในประเทศ ผลลัพธ์ที่สามารถทำลายล้าง ตัวอย่างเช่น การปะทุของ VHD ในคิวบาใน 1993 มันก็เร้าใจ นำเข้าจากประเทศจีนถูกพาดพิงเนื้อเป็นจุดเริ่มต้นของ VHD ในซีกโลกตะวันตก ( lebas et al , 1997 ) ในอาณาจักรแห่งความยั่งยืน รัฐบาลควรจะเห็นได้ชัดปกป้องการเกษตรกระต่ายจากแหล่งที่มีศักยภาพทางชีวภาพปนเปื้อนหรืออีกอย่างคือการเดิมพัน การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อของกระต่ายมักจะตามฤดูฝนเมื่อฝูงยุงจะแพร่หลาย แต่โรคอาจแพร่กระจายโดยการกัดอื่น ๆแมลง เช่น เห็บหมัดเหา มีประสิทธิภาพ ดังนั้น มาตรการควบคุมแมลงในระดับฟาร์มมี

ภายใต้เงื่อนไขดั้งเดิมที่เรียกว่า ,โดยทั่วไปพบโรคที่สามารถควบคุมได้ง่ายกว่าไวรัสโรคไรหู ผิวหนังหลาย , cocidiosis และความหลากหลายของเชื้อแบคทีเรีย แม้ว่าโรคส่วนใหญ่มักจะรักษาได้ ถ้าตรวจพบเร็ว ( ใช้วิธีแก้ท้องถิ่นและมีประสิทธิภาพ ) , คีย์แน่นอน ป้องกัน มันเป็นความจำเป็นที่เหมาะสม และ ปฏิบัติ ฝึกอบรมเกษตรกรตลอดจนเจ้าหน้าที่ประสานงานโครงการ ( เช่น : เจ้าหน้าที่ส่งเสริม ) จะดำเนินการ ในประสบการณ์ของผู้เขียน รากของปัญหาส่วนใหญ่กระต่ายในฟาร์มเล็ก ๆเป็นอาหารที่ผิดพลาดและ ( หรือ ) การปฏิบัติการสุขาภิบาลที่ไม่ดี ซึ่งสามารถ addressed โดยในระหว่างการฝึกอบรมเกษตรกร ประการที่สอง และมีความสำคัญเท่าเทียมกัน คือ เวลาในการเข้าชมฟาร์ม ( ควบคุมโครงการ ) โดยกระต่ายโครงการผู้เชี่ยวชาญซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้แน่ใจว่า ความยั่งยืนไม่ใช่เสียสละโดยการระบาดโรคอาละวาดที่ควรได้รับ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ป้องกัน หรือควบคุม ปัจจัยภายในอื่น ๆอาจมีอยู่ ( เช่น : ภูมิอากาศ , ความเสี่ยง , / ลักทรัพย์และค่าขยะมูลฝอย ) ขึ้นอยู่กับสภาพท้องถิ่น การเลี้ยงกระต่าย

อย่างยั่งยืน : กลางปัจจัย

โปรแกรมพลวัตในแง่ของประโยชน์ของการโภชนาการที่ดี คาดโครงการอาชีพ วิถีชีวิต การเสริมสร้างพลังอำนาจของผู้หญิง เสียงสิ่งแวดล้อมและประสิทธิผลมากขึ้นฟาร์ม ทำไมเกษตรกรเข้าร่วมกิจกรรม ssrpm ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ? ในหลายกรณีชาวนาโดยตรงมีส่วนร่วมในการพัฒนาโปรแกรมที่เป็นทางการหรือทางอ้อมเข้าร่วมเป็นผู้รับผลิตจากก่อนหน้านี้ที่ผ่านการอบรมและมีประสบการณ์ ( หรือ ) ชาวนา การพัฒนาโปรแกรมวางแผนหรือข้อเสนอควรประกอบด้วยองค์ประกอบที่สำคัญหลายประการ : ความเป็นไปได้ของโครงการ การออกแบบ การตรวจสอบ และการประเมินแต่ละส่วนประกอบสำคัญและทำหน้าที่เป็นปัจจัยกลางว่า จะสนับสนุน หรือคู่มือที่ใช้ ssrpm ( รูปที่ 2 ) .

การศึกษาความเป็นไปได้ก่อนกำหนดหรือไม่ กระต่าย โครงการควรเริ่ม หากมีข้อจำกัดหรืออุปสรรคที่มีอยู่ ( เช่น สังคมไม่ยอมรับ ) , โครงการกระต่ายอาจจะไม่เริ่มต้นถ้ารายงานความเป็นไปได้แนะนำเริ่มต้นโครงการ แล้วโครงการจะต้องออกแบบอย่างระมัดระวัง พิจารณาวิเคราะห์ปัจจัยภายในและภายนอกของ ssrpm . การดำเนินงานและการเป็นตัวแทนของชีวิตที่แท้จริงของโครงการ เช่น ชาวนา การฝึกอบรม การกระจายหุ้น การนิเทศ และเกษตรกรชาวนา คูณ )การประเมินโครงการใช้เอกสารของความล้มเหลวของโครงการ และความสำเร็จ จากการเรียนหรือบทเรียนจุดของมุมมองเพื่อให้โครงการในอนาคต สามารถออกแบบ ข้อเสนอที่ยื่นไปพัฒนาแหล่งทุน โดยทั่วไปควรที่อยู่เหล่านี้ห้าองค์ประกอบสำคัญของโครงการ ( สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเห็นกระต่าย lukefahr โครงการคู่มือ [ 1992 ] )

: ปัจจัยภายนอก
การเลี้ยงกระต่ายอย่างยั่งยืนระบบนิเวศที่ยั่งยืน

ssrpm เป็นเครื่องมือวางแผนว่า 1 ) ให้บริการเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรเป็นสจ๊วตดีของสภาพแวดล้อม 2 ) มีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งในการผลิต และ 3 ) มีส่วนช่วยในความหวังดีของครอบครัวและชุมชน นิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และสังคม เป็นภายนอก หรือ " ปัจจัย " ของ ssrpm ( รูปที่ 3 )