“…Ojisama?”The feeble voice that sh

“…Ojisama?”

The feeble voice that she wrang from her throat was filled with complete confidence, which is why despite it being unsuited for his current age, Luru flashed the cynical seeming smile that he often did as the demon king, and said,

“…Iris. Uncle’s here.”

It was the line that he had said the most to her, when he visited his friends house.
It seemed that Iris remembered, and after widening her eyes with an expression filled with shock, a stream of tears ran down her face as she began running towards him.
The approaching Iris was small and slender.
She lightly jumped into Luru’s chest, and burying her face in it, she shouted with all she had,

“Ojisama-… Ojisama!”

Luru began to quietly pat Iris, who said nothing but that as she bawled.
After that, he glanced to the side at Gran.

The armour he was wearing was greatly dented, but he was alive, and neither were there any great injuries.
Since he seemed to have just fainted, Luru was relieved.

But really, Gran was also quite an unlucky man.
There was already no room left for doubt about the fact that Gran was a first rate adventurer.
Even if that technique was quite high level, and it was his first time seeing it, normally it would have been impossible for him to have been taken out without doing a thing.
That’s why it wasn’t as though Gran couldn’t see through Iris’ Magia Globus.
This time there was nothing that could be said except that it was a bad choice of opponent.

Gran had probably responded to Iris’ magecraft as a normal Magia Globus.
He must have judged that cloaking his armour in mana would be enough to handle it.
Like that, he’d be able to change positions easily, and on top of that he could dull the opponent’s morale; fact, it was because he was a veteran adventurer that he was able to consider these things and take action the way he did.

However, the skill that was indispensible to the ancient demon race was lethal to Gran.
Being able to see the circulation of the opponents mana, and then firing magic that would decompose it, was a skill that any full-fledged demon soldier possessed.
However, that kind of technique had been lost to the ages, and Gran who lived in the modern era couldn’t deal with it.
The simplest method for him would have been to simply avoid it, but if he didn’t know about the technique, then there was no reason he would take such an action.
In other ways, it was because of all this that things ended the way they did.
It really was pitiful.

And then whilst thinking about all this, Luru was at his wits’ end about what to do about all this.

Iris was one of the issues, and what he would say to Gran was another.
Once he got back to the village, he had to say something to Yuumis as well.

His objectives of saving his friends and investigating the purpose of this ruin was more or less accomplished but the amount of problems it had given birth to were too many.

Having said that though…

He looked at the crying girl at his chest.

When he did, she looked back up at him.
It was an awful looking face.
The face that really should have looked like a doll’s was now soaked with mucus and tears.

“Pfft…”

Because it was just too much, Luru had to stifle a laugh.
Seeing this, Iris pouted her cheeks a little.

“H-, how cruel… I have been living all this time thinking of taking revenge for you, Ojisama, but you laugh at me like that! Honestly…!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“… Ojisama "การเบาเสียงที่เธอ wrang จากลำคอของเธอก็เต็มไป ด้วยมั่นใจ ซึ่งเป็นเหตุผลที่แม้จะอยู่ในในยุคปัจจุบันของเขา Luru ถ่ายยิ้ม seeming ลลด ที่เขามักจะไม่ได้เป็นพระราชาปีศาจ กล่าว ว่า“… ไอริส ลุงของที่นี่"รายการว่าเขาได้มากที่สุดเพื่อเธอ เมื่อเขาได้ไปเยี่ยมบ้านเพื่อนของเขา ได้เหมือนว่า จำไอริส และหลังจากขยับขยายดวงตาของเธอ ด้วยการแสดงออกเต็มไป ด้วยช็อต กระแสของน้ำตาวิ่งลงใบหน้าของเธอขณะที่เธอเริ่มทำงานไปยังเขาไอริสใกล้มีขนาดเล็ก และสเลนเดอร์เธอเบา ๆ ไปในหน้าอกของ Luru และ burying ใบหน้าของเธอในนั้น เธอตะโกนด้วยเธอมี"Ojisama-... Ojisama "Luru เริ่มเงียบ ๆ pat ไอริส ใครว่า อะไรแต่ที่เป็นเธอชายคนหลังจากนั้น เขา glanced ข้างที่แกรนเสื้อเกราะที่เขาสวมไม่เว้า แหว่งมาก แต่เขามีชีวิตอยู่ และไม่ได้มีอาการบาดเจ็บใด ๆ ดีเพราะเขาดูเหมือนจะมีเพียงดิฉัน Luru ถูกปลดปล่อยแต่จริง ๆ แกรนยัง ค่อนข้างเป็นคนไปแล้วมีห้องที่เหลือสำหรับข้อสงสัยเกี่ยวกับความจริงที่ว่า แกรนเป็นครั้งแรกที่นักผจญภัยอัตราแม้ว่าเทคนิคที่มีราคาค่อนข้างสูง และมันเป็นครั้งแรกของเขาที่เห็น โดยปกติก็จะได้รับเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะได้นำออกมาโดยไม่ทำสิ่งที่ว่าทำไมมันไม่ได้เหมือนแกรนไม่สามารถดูผ่านของไอริสเป็นเทิร์นโกลบัสเวลานี้ไม่มีอะไรที่อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นทางเลือกที่ไม่ดีของฝ่ายตรงข้ามคงแกรนมารับมือกับ magecraft ของไอริสเป็นเทิร์นโกลบัสเป็นแบบปกติเขาต้องมีตัดสินว่า cloaking เสื้อเกราะของเขาใน mana จะเพียงพอที่จะจัดการกับมันเช่นนั้น เขาจะสามารถเปลี่ยนตำแหน่งได้ง่าย และด้านบนของที่ เขาไม่ทู่ขวัญกำลังใจของฝ่ายตรงข้าม ความจริง ก็ เพราะเขาเป็นนักผจญภัยที่ทหารผ่านศึกที่เขาพิจารณาสิ่งเหล่านี้ และดำเนินการตามที่พระองค์อย่างไรก็ตาม ทักษะที่ถูก indispensible การแข่งขันปีศาจโบราณมียุทธภัณฑ์จะแกรนความสามารถในการดูการหมุนเวียนของ mana ฝ่ายตรงข้าม แล้ว ยิงเวทมนตร์ที่จะเปื่อย มันเป็นทักษะที่ต้องมีทหารปีศาจลำใด ๆอย่างไรก็ตาม เทคนิคชนิดที่ได้สูญหายไปอายุ และแกรนที่อาศัยอยู่ในยุคสมัยใหม่ไม่สามารถจัดการกับมันวิธีที่ง่ายที่สุดสำหรับเขาที่จะได้รับเพียงแค่หลีกเลี่ยง แต่ถ้าเขาไม่รู้เทคนิค แล้วมีเหตุผลเขาจะดำเนินการดังกล่าวในรูปแบบอื่น ๆ พระทั้งหมดนี้ว่า สิ่งสิ้นสุดแบบไม่จริง ๆ ก็น่าสงสารด้วยแล้วขณะที่ความคิดทั้งหมดนี้ Luru ถูกที่สุดของปัญญาของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำทั้งหมดนี้ไอริสถูกประเด็น และเขาจะพูดกับแกรนได้อีกเมื่อเขาได้กลับไปที่หมู่บ้าน เขาก็จะบอกให้ Yuumis เช่นวัตถุประสงค์ของเขาบันทึกเพื่อนของเขา และตรวจสอบวัตถุประสงค์ของการทำลายนี้ได้สำเร็จน้อย แต่จำนวนของปัญหาที่ได้ให้กำเนิดแก่ได้มากเกินไปพูดที่ว่า...เขาดูที่สาว crying ที่หน้าอกของเขาเมื่อเขาไม่ได้ เธอมองกลับขึ้นเขาการ awful มองหน้าได้ใบหน้าที่จริงควรได้ดูเหมือนตุ๊กตามีตอนนี้ มีมูกและน้ำตาที่เปี่ยมล้นไปด้วย" Pfft..."เพราะมันมากเกินไปเพียง Luru มีการยับยั้งการสร้างหัวเราะเห็น ไอริส pouted แก้มของเธอเล็กน้อย" H- วิธีโหดร้าย... ผมมีอยู่ทั้งหมดนี้เวลาความคิดของการแก้แค้นสำหรับคุณ Ojisama แต่คุณหัวเราะที่ฉันเช่นนั้น สุจริตอย่าง...! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"... Ojisama?" เสียงอ่อนแอว่าเธอ Wrang จากลำคอของเธอก็เต็มไปด้วยความมั่นใจซึ่งเป็นเหตุผลที่แม้ว่ามันจะเป็นพออายุปัจจุบันของเขา Luru ประกายที่เห็นคนอื่นยิ้มที่เขามักจะได้เป็นกษัตริย์ปีศาจและกล่าวว่า"... ไอริส ลุงเป็นที่นี่. "มันเป็นเส้นที่เขาได้กล่าวว่าส่วนใหญ่ให้กับเธอเมื่อเขาไปเยี่ยมบ้านเพื่อนของเขา. ดูเหมือนว่าไอริสจำได้และหลังจากการขยับขยายตาของเธอที่มีการแสดงออกที่เต็มไปด้วยการช็อตที่กระแสของน้ำตาวิ่งลงใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอเริ่มวิ่งไปหาเขา. ใกล้ไอริสเป็นขนาดเล็กและเรียว. เบา ๆ เธอกระโดดลงไปในหน้าอก Luru และฝังใบหน้าของเธออยู่ในนั้นเธอตะโกนกับทุกอย่างที่เธอมี"Ojisama- ... Ojisama!" Luru เริ่มที่จะเงียบ ๆ ลูบไอริส ที่กล่าวว่าไม่มีอะไร แต่ขณะที่เธอ bawled. หลังจากนั้นเขาเหลือบมองไปทางด้านที่ Gran. ชุดเกราะที่เขาได้สวมใส่ได้เว้าแหว่งมาก แต่เขายังมีชีวิตอยู่และไม่ได้มีผู้ใดได้รับบาดเจ็บที่ดี. นับตั้งแต่ที่เขาดูเหมือนจะมีเพียงลม Luru ก็รู้สึกโล่งใจ. แต่จริงๆย่าก็ยังค่อนข้างเป็นคนที่โชคร้าย. แล้วก็ไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับข้อสงสัยเกี่ยวกับความจริงที่ว่าย่าเป็นนักผจญภัยอัตราแรก. แม้ว่าเทคนิคที่เป็นระดับค่อนข้างสูงและมันเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น มันปกติมันจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะได้ถูกนำออกไปโดยไม่ต้องทำสิ่งที่. นั่นเป็นเหตุผลที่มันไม่ได้เหมือนกับว่าย่าไม่สามารถดูผ่านไอริส 'Magia Globus. เวลานี้มีอะไรที่อาจจะกล่าวยกเว้นว่า มันเป็นทางเลือกที่ดีของฝ่ายตรงข้าม. Gran อาจมีการตอบสนองต่อไอริส 'ศาสตร์เวทเป็นปกติ Magia Globus. เขาจะต้องได้รับการตัดสินว่าการสวมเสื้อเกราะของเขาในมานาจะเพียงพอที่จะจัดการกับมัน. เช่นเดียวกับที่เขาต้องการจะสามารถที่จะเปลี่ยนตำแหน่ง ได้อย่างง่ายดายและด้านบนของที่เขาได้กำลังใจในการทำงานที่น่าเบื่อของฝ่ายตรงข้าม; ความเป็นจริงมันเป็นเพราะเขาเป็นนักผจญภัยที่มีประสบการณ์ว่าเขาก็สามารถที่จะพิจารณาสิ่งเหล่านี้และจะดำเนินการวิธีการที่เขาไม่. แต่สกิลที่เป็นที่ขาดไม่ได้ในการแข่งขันปีศาจโบราณตายกับ Gran. ความสามารถในการมองเห็นการไหลเวียนของ มานะฝ่ายตรงข้ามแล้วยิงมายากลที่จะย่อยสลายมันเป็นทักษะที่ใด ๆ ทหารปีศาจที่เต็มเปี่ยมครอบครอง. แต่ชนิดของเทคนิคที่ได้รับการสูญเสียให้กับทุกเพศทุกวัยและ Gran ที่อาศัยอยู่ในยุคปัจจุบันไม่สามารถจัดการ กับ. วิธีที่ง่ายสำหรับเขาที่จะได้รับเพียงแค่หลีกเลี่ยงได้ แต่ถ้าเขาไม่ได้รู้เกี่ยวกับเทคนิคที่แล้วก็มีเหตุผลที่เขาจะใช้การกระทำดังกล่าว. ในรูปแบบอื่น ๆ มันเป็นเพราะทั้งหมดนี้ว่า สิ่งที่สิ้นสุดวันที่วิธีที่พวกเขาทำ. จริงๆมันเป็นที่น่าสงสาร. และแล้วในขณะที่ความคิดเกี่ยวกับทั้งหมดนี้ Luru เป็นสุดปัญญาของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำอย่างไรกับทั้งหมดนี้. ไอริสเป็นหนึ่งในปัญหาที่เกิดขึ้นและสิ่งที่เขาจะพูดกับย่าเป็น อีก. เมื่อเขาได้กลับไปยังหมู่บ้านที่เขาจะพูดอะไรบางอย่างกับ Yuumis เช่นกัน. วัตถุประสงค์ของเขาของการประหยัดเพื่อน ๆ ของเขาและการตรวจสอบจุดประสงค์ของการทำลายนี้เป็นมากหรือน้อยที่ประสบความสำเร็จ แต่ปริมาณของปัญหาที่มันได้ให้กำเนิดเพื่อเกินไป จำนวนมาก. ต้องบอกว่า แต่ ... เขามองไปที่หญิงสาวร้องไห้ที่หน้าอกของเขา. เมื่อเขาทำเธอมองกลับขึ้นไปที่เขา. มันเป็นใบหน้ามองอันยิ่งใหญ่. ใบหน้าที่จริงควรจะได้ดูเหมือนตุ๊กตาแช่ในขณะนี้ที่มีเมือก และน้ำตา. "Pfft ... " เพราะมันเป็นเพียงมากเกินไป Luru มีการยับยั้งหัวเราะ. เห็นนี้ไอริส pouted แก้มของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ . "H- วิธีการที่โหดร้าย ... ผมได้รับอยู่ทุกเวลาคิดของการแก้แค้นให้กับ คุณ Ojisama แต่คุณหัวเราะเยาะฉันเช่นนั้น! ตรงไปตรงมา ... ! "