Modern history[edit]Main articles:

Modern history[edit]
Main articles: Mongolian Revolution of 1911, Mongolia (1911–21), Mongolian Revolution of 1921, Mongolian People's Republic, 1990 Democratic Revolution in Mongolia and History of modern Mongolia

The eighth Jebtsundamba Khutuktu
With the fall of the Manchu's Qing Dynasty, Mongolia under the Bogd Khaan declared independence in 1911. However, the newly established Republic of China considered Mongolia to be part of its own territory. Bogd Khaan said to Yuan Shikai, the President of the Republic of China "I established own state before you, the Mongols and Chinese have different origin, our languages and scripts are different. You're not the Manchu's descents, so how can you think China is the Manchu's successor?".[26]

The area controlled by the Bogd Khaan was approximately that of the former Outer Mongolia during the Qing period. In 1919, after the October Revolution in Russia, Chinese troops led by Xu Shuzheng occupied Mongolia.

However, as a result of the Russian Civil War, the White Russian Lieutenant General Baron Ungern led his troops into Mongolia in October 1920, defeating the Chinese forces in Niislel Khüree (Ulaanbaatar) in early February 1921 with supports by Mongols. In order to eliminate the threat posed by Ungern, Bolshevik Russia decided to support the establishment of a communist Mongolian government and army. This Mongolian army took the Mongolian part of Kyakhta from Chinese forces on March 18, 1921, and on July 6 Russian and Mongolian troops arrived in Khüree. Mongolia's independence was declared once again on July 11, 1921.[27] These events led to Mongolia's close alignment with the Soviet Union over the next seven decades.

In 1924, after the Bogd Khaan died of laryngeal cancer[28] or, as some sources claim, at the hands of Russian spies,[29] the country's political system was changed and a Mongolian People's Republic was established. In 1928, Khorloogiin Choibalsan rose to power. The early leaders of the Mongolian People's Republic (1921-1952) were not communists and many of them were Pan-Mongolists. The Soviet Union thus forcefully established a communist regime in Mongolia by exterminating Pan-Mongolists later. Soviets recognized the Mongolian People's Party as "real" communists in the 1960s after the suspicious death of Pan-Mongolist leader Choibalsan.


Damdin Sükhbaatar
Khorloogiin Choibalsan instituted collectivisation of livestock, began the destruction of the Buddhist monasteries and the Stalinist repressions in Mongolia - resulting in the murder of monks and others. In Mongolia during the 1920s, approximately one-third of the male population were monks. By the beginning of the 20th century, about 750 monasteries were functioning in Mongolia.[30] The Stalinist purges in Mongolia that began in 1937 affected the Republic by killing more than 30,000 people. Russia stopped Buryats migration to the Mongolian People's Republic in 1930 to prevent Mongolian reunification. All leaders of Mongolia who did not recognise Russian demands to perform terror against Mongolians were executed by Russians including Peljidiin Genden and Anandyn Amar. Choibalsan suspiciously died in Russia in 1952. Comintern leader Bohumír Šmeral said "People of Mongolia are not important, the land is important. Mongolian land is larger than England, France and Germany".[26]

Japanese imperialism became even more alarming after the invasion of neighboring Manchuria in 1931. During the Soviet-Japanese Border War of 1939, the Soviet Union successfully defended Mongolia against Japanese expansionism. Mongolia fought against Japan during the Battles of Khalkhin Gol in 1939 and during the Soviet–Japanese War in August 1945 to liberate Southern Mongolia from Japan and China. The February 1945 Yalta Conference provided for the Soviet Union's participation in the Pacific War. One of the Soviet conditions for its participation, put forward at Yalta, was that after the war Outer Mongolia would retain its independence. The referendum took place on October 20, 1945, with (according to official numbers) 100% of the electorate voting for independence.[31] After the establishment of the People's Republic of China, both countries confirmed their mutual recognition on October 6, 1949. On January 26, 1952, Yumjaagiin Tsedenbal took power.

While Tsedenbal was visiting Moscow in August 1984, his severe illness prompted the parliament to announce his retirement and replace him with Jambyn Batmönkh.

The collapse of the Soviet Union strongly influenced Mongolian politics, leading to the peaceful Democratic Revolution and the introduction of a multi-party system and market economy. A new constitution was introduced in 1992, and the "People's Republic" was dropped from the country's name. The transition to market economy was often rocky. The early 1990s saw high inflation and food shortages.[citation needed] The first election wins for non-communist parties came in 1993 (presidential elections) and 1996 (parliamentary elections).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ [แก้ไข]บทความหลัก: ปฏิวัติมองโกเลียของ 1911 มองโกเลีย (1911-21), ปฏิวัติมองโกเลีย 1921 สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย 1990 การปฏิวัติประชาธิปไตยในมองโกเลียและประวัติศาสตร์ของมองโกเลียที่ทันสมัยJebtsundamba Khutuktu แปดด้วยการล่มสลายของราชวงศ์ชิงของแมน มองโกเลียภายใต้ Bogd Khaan ประกาศอิสรภาพพ.ศ. 2454 อย่างไรก็ตาม สาธารณรัฐจีนจัดตั้งขึ้นใหม่ถือว่ามองโกเลียเป็น ส่วนหนึ่งของอาณาเขตของตนเอง Bogd Khaan ว่า หยวน Shikai ประธานาธิบดีสาธารณรัฐจีน "ฉันก่อตั้งรัฐเองก่อน ชาวมองโกล และจีนมีกำเนิดแตกต่างกัน ภาษาและสคริปต์ของเราจะแตกต่างกัน คุณไม่เป็นแมน descents อย่างไรสามารถคุณคิดว่า จีน สืบของแมน? "[26]บริเวณที่ควบคุม โดย Bogd Khaan ได้ประมาณที่มองโกเลียรอบนอกอดีตช่วงชิง ในค.ศ. 1919 หลังจากการปฏิวัติเดือนตุลาคมในรัสเซีย กองทัพจีนที่นำ โดย Xu Shuzheng ครอบครองมองโกเลียอย่างไรก็ตาม จากการสงครามกลางเมืองรัสเซีย Ungern บารอนทั่วไปโทรัสเซียขาวนำพลในมองโกเลียใน 1920 ตุลาคม เอาชนะกองทัพจีนใน Niislel Khüree (อูลานบาตอร์) ในช่วง 1921 กุมภาพันธ์ มีสนับสนุน โดยชาวมองโกล การกำจัดการคุกคาม โดย Ungern บอลเชวิกรัสเซียตัดสินใจเพื่อสนับสนุนการจัดตั้งรัฐบาลคอมมิวนิสต์มองโกเลียและกองทัพ กองทัพมองโกเลียนี้เอาส่วนมองโกเลียของ Kyakhta จากกองทัพจีนบน 18 มีนาคม 1921 และวันที่ 6 กรกฎาคม กองทัพรัสเซีย และมองโกเลียมาใน Khüree เอกราชของมองโกเลียถูกประกาศอีกครั้งในวันที่ 11 กรกฎาคม 1921[27] เหตุการณ์เหล่านี้นำไปสู่ตำแหน่งของมองโกเลียใกล้ชิดกับสหภาพโซเวียตเจ็ดทศวรรษถัดไปใน 1924, Bogd Khaan ตายมะเร็ง laryngeal [28] หรือ ขณะที่บางแหล่งอ้างว่า แต่สายลับรัสเซีย, [29] มีการเปลี่ยนแปลงระบบการเมืองของประเทศและของประชาชนมองโกเลียสาธารณรัฐก่อตั้งขึ้น ใน 1928, Khorloogiin Choibalsan กุหลาบอำนาจ ผู้นำสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (1921-1952) ต้นไม่คอมมิวนิสต์ และมากของพวกเขาถูกแพน Mongolists สหภาพโซเวียตจึงประก่อตั้งระบอบการปกครองคอมมิวนิสต์ในมองโกเลีย โดยภายหลังแพน Mongolists ในการทำลาย สหภาพรู้จักพรรคประชาชนมองโกเลียเป็นคอมมิวนิสต์ "จริง" ในปี 1960 หลังความตายที่น่าสงสัยของแพน Mongolist นำ ChoibalsanDamdin SükhbaatarKhorloogiin collectivisation Choibalsan โลกของปศุสัตว์ เริ่มทำลายพุทธอารามและ repressions Stalinist ในมองโกเลีย - เกิดฆ่าพระสงฆ์และผู้อื่น ในมองโกเลียในระหว่างปี 1920 ประมาณหนึ่งในสามของประชากรชายมีพระสงฆ์ โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษ 20 อารามประมาณ 750 ได้ทำงานในประเทศมองโกเลีย[30] ทิ้ง Stalinist ในมองโกเลียที่เริ่มในปี 1937 ผลสาธารณรัฐ โดยฆ่ามากกว่า 30000 คน รัสเซียหยุด Buryats โยกย้ายไปสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลียใน 1930 ให้พักมองโกเลีย ผู้นำทั้งหมดของมองโกเลียที่ไม่รู้ความต้องการของรัสเซียเพื่อทำร้ายกับ Mongolians ได้ดำเนินการ โดย Peljidiin Genden และ Anandyn อมาร์นี่ Choibalsan พิรุธตายในรัสเซียใน 1952 องค์การคอมมิวนิสต์สากลผู้นำ Bohumír Šmeral กล่าวว่า "ชาวมองโกเลียไม่สำคัญ แผ่นดินก็ ดินแดนมองโกเลียได้มากกว่าอังกฤษ ฝรั่งเศส และเยอรมนี"[26]ลัทธิจักรวรรดินิยมญี่ปุ่นก็ยิ่งน่าเป็นห่วงหลังจากการรุกรานของเพื่อนบ้านรุกรานแมนจูเรียในปี 1931 ในระหว่างสงครามชายแดนโซเวียต-ญี่ปุ่นของ 1939 สหภาพโซเวียตสำเร็จปกป้องมองโกเลียกับ expansionism ญี่ปุ่น มองโกเลียสู้รบกับญี่ปุ่นใน ระหว่างการต่อสู้ของ Khalkhin โกลในปีพ.ศ. 2482 และใน ช่วงสงครามโซเวียตญี่ปุ่นในเดือน 1945 สิงหาคมเพื่อปลดปล่อยประเทศมองโกเลียจากญี่ปุ่นและจีน 1945 กุมภาพันธ์ประชุม Yalta ให้สหภาพโซเวียตเข้าร่วมในสงครามแปซิฟิก เงื่อนไขการมีส่วนร่วม นำที่ Yalta สหภาพโซเวียตคนที่หลังจากสงครามมองโกเลียรอบนอกจะรักษาเอกราช การลงประชามติเกิดขึ้นใน 20 ตุลาคม 1945 ด้วย (ตามตัวเลขอย่างเป็นทางการ) 100% ของเขตเลือกตั้งออกเสียงลงคะแนนสำหรับความเป็นอิสระ[31] หลังจากก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน ประเทศยืนยันความรู้ซึ่งกันและกันบน 6 ตุลาคม 1949 บน 26 มกราคม 1952, Yumjaagiin Tsedenbal เอาพลังงานในขณะที่ Tsedenbal ได้ไปเยือนมอสโกในเดือน 1984 สิงหาคม เจ็บป่วยอย่างรุนแรงของเขาแจ้งรัฐสภาประกาศเขาเกษียณอายุ และแทนเขา ด้วย Jambyn Batmönkhอย่างยิ่งการล่มสลายของสหภาพโซเวียตมีอิทธิพลต่อเมืองมองโกเลีย นำไปสู่ที่สงบการปฏิวัติประชาธิปไตยและการแนะนำของเศรษฐกิจระบบตลาดและหลายฝ่าย รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ถูกนำมาใช้ในปี 1992 และ "สาธารณรัฐประชาชน" ถูกตัดทิ้งจากชื่อของประเทศ มักจะมีการเปลี่ยนแปลงเศรษฐกิจตลาดหิน ช่วงปี 1990 เห็นขาดแคลนอาหารและอัตราเงินเฟ้อสูง[ต้องการอ้างอิง] ชนะการเลือกตั้งครั้งแรกไม่ใช่คอมมิวนิสต์ฝ่ายที่มาในปี 1993 (การเลือกตั้งประธานาธิบดี) และ 2539 (การเลือกตั้งรัฐสภา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ [แก้ไข]
บทความหลัก: มองโกเลียปฏิวัติของ 1911, มองโกเลีย (1911-1921) มองโกเลียปฏิวัติ 1921 ของสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย 1990 การปฏิวัติประชาธิปไตยในประเทศมองโกเลียและประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของประเทศมองโกเลียแปด Jebtsundamba Khutuktu กับการล่มสลายของราชวงศ์ชิงของแมนจู ราชวงศ์มองโกเลียภายใต้ Bogd Khaan ประกาศเอกราชในปี 1911 อย่างไรก็ตามเช็กที่จัดตั้งขึ้นใหม่ของจีนมองโกเลียถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของตัวเอง Bogd ข่านกล่าวว่าหยวนซื่อไข่ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน "ฉันจัดตั้งรัฐเองก่อนที่คุณมองโกลจีนและมีต้นกำเนิดที่แตกต่างกัน, ภาษาและสคริปของเราจะแตกต่างกัน. คุณไม่ได้แทรกแมนจูเรียดังนั้นวิธีการที่คุณสามารถคิด ประเทศจีนเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของแมนจูเรีย? ". [26] พื้นที่ควบคุมโดย Bogd Khaan ประมาณว่าของอดีตมองโกเลียในช่วงระยะเวลาชิง ในปี 1919 หลังจากการปฏิวัติเดือนตุลาคมในรัสเซียทหารจีนนำโดยเสี่ยว Shuzheng ครอบครองมองโกเลีย. แต่เป็นผลมาจากสงครามกลางเมืองรัสเซีย, รัสเซียขาวพลโทบารอน Ungern นำทัพของเขาเข้าไปในมองโกเลียในเดือนตุลาคมปี 1920 ที่เอาชนะกองกำลังจีน ใน Niislel Khüree (อูลานบาตอร์) ในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 1921 ด้วยการสนับสนุนจากมองโกล เพื่อที่จะกำจัดภัยคุกคามที่เกิดจาก Ungern, คอมมิวนิสต์รัสเซียตัดสินใจที่จะสนับสนุนการจัดตั้งรัฐบาลมองโกเลียคอมมิวนิสต์และกองทัพ นี้กองทัพมองโกลเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของมองโกเลีย Kyakhta จากกองกำลังจีนวันที่ 18 มีนาคม 1921 และวันที่ 6 กรกฎาคมกองทัพรัสเซียและมองโกเลียมาถึงในKhüree เอกราชของประเทศมองโกเลียมีการประกาศอีกครั้งในวันที่ 11 กรกฏาคม 1921 [27] เหตุการณ์เหล่านี้นำไปสู่การจัดตำแหน่งใกล้มองโกเลียกับสหภาพโซเวียตในช่วงเจ็ดปีต่อไป. ในปี 1924 หลังจากที่ Bogd Khaan เสียชีวิตจากโรคมะเร็งกล่องเสียง [28] หรือเป็นบางส่วน แหล่งที่มาของการเรียกร้องที่อยู่ในมือของสายลับรัสเซีย [29] ระบบการเมืองของประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงและของประชาชนมองโกเลียสาธารณรัฐก่อตั้งขึ้น ในปี 1928, Khorloogiin Choibalsan ขึ้นสู่อำนาจ ผู้นำต้นของของประชาชนมองโกเลียสาธารณรัฐ (1921-1952) เขาไม่คอมมิวนิสต์และหลายของพวกเขาเป็นแพน Mongolists สหภาพโซเวียตจึงจัดตั้งขึ้นอย่างแข็งขันระบอบคอมมิวนิสต์ในประเทศมองโกเลียโดยการทำลายล้างแพน Mongolists ภายหลัง โซเวียตได้รับการยอมรับพรรคประชาชนมองโกเลียเป็น "ของจริง" คอมมิวนิสต์ในปี 1960 หลังจากการตายที่น่าสงสัยของผู้นำแพน Mongolist Choibalsan. Damdin Sukhbaatar Khorloogiin Choibalsan ก่อตั้ง collectivisation ปศุสัตว์เริ่มการทำลายของวัดพุทธและเซ็กส์สตาลินในมองโกเลีย - ผลในการ ฆาตกรรมของพระสงฆ์และคนอื่น ๆ ในมองโกเลียในช่วงปี ค.ศ. 1920 ประมาณหนึ่งในสามของประชากรชายมีพระสงฆ์ โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 ประมาณ 750 วัดได้รับการทำงานในประเทศมองโกเลีย. [30] กวาดล้างสตาลินในมองโกเลียที่เริ่มต้นขึ้นในปี 1937 ได้รับผลกระทบจากการฆ่าเช็กมากกว่า 30,000 คน รัสเซียหยุดการโยกย้าย Buryats สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลียในปี 1930 เพื่อป้องกันไม่ให้การชุมนุมกันใหม่มองโกเลีย ผู้นำทุกประเทศมองโกเลียที่ไม่รู้จักความต้องการของรัสเซียที่จะดำเนินการกับความหวาดกลัวชาวมองโกลกำลังดำเนินการโดยชาวรัสเซียรวมทั้ง Peljidiin Genden และ Anandyn Amar Choibalsan พิรุธเสียชีวิตในประเทศรัสเซียในปี 1952 องค์การคอมมิวนิสต์สากลผู้นำBohumír Smeral กล่าวว่า "คนของมองโกเลียไม่สำคัญที่ดินเป็นสิ่งสำคัญ. ที่ดินมองโกเลียมีขนาดใหญ่กว่าประเทศอังกฤษฝรั่งเศสและเยอรมนี". [26] จักรวรรดินิยมญี่ปุ่นก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นหลังจากการบุกรุก ใกล้เคียงแมนจูเรียในปี 1931 ในช่วงที่โซเวียตญี่ปุ่นสงครามชายแดนของปี 1939 สหภาพโซเวียตประสบความสำเร็จในการปกป้องประเทศมองโกเลียกับ expansionism ญี่ปุ่น มองโกเลียต่อสู้กับญี่ปุ่นในช่วงสงครามคินกอลในปี 1939 และในช่วงสงครามโซเวียตญี่ปุ่นในสิงหาคม 1945 เพื่อปลดปล่อยภาคใต้ของประเทศมองโกเลียจากประเทศญี่ปุ่นและจีน กุมภาพันธ์ 1945 ยัลตาประชุมไว้สำหรับการมีส่วนร่วมของสหภาพโซเวียตในสงครามในมหาสมุทรแปซิฟิก หนึ่งในเงื่อนไขของสหภาพโซเวียตสำหรับการมีส่วนร่วมของการประกวดราคาที่ยัลตาเป็นว่าหลังจากที่สงครามมองโกเลียจะรักษาความเป็นอิสระ การลงประชามติที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 1945 ด้วย (ตามตัวเลขอย่างเป็นทางการ) 100% ของผู้มีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้งลงคะแนนให้เป็นอิสระ. [31] หลังจากที่ตั้งของสาธารณรัฐประชาชนจีนทั้งสองประเทศได้รับการยืนยันรับรู้ร่วมกันของพวกเขาใน 6 ตุลาคม 1949 . เมื่อวันที่ 26 มกราคม 1952, Yumjaagiin Tsedenbal เข้ามากุมอำนาจ. ในขณะที่ Tsedenbal ไปเยือนกรุงมอสโกในเดือนสิงหาคมปี 1984 การเจ็บป่วยที่รุนแรงของเขาได้รับแจ้งรัฐสภาที่จะประกาศการเกษียณอายุของเขาและแทนที่เขาด้วย Jambyn Batmönkh. การล่มสลายของสหภาพโซเวียตอิทธิพลการเมืองมองโกเลียชั้นนำ เพื่อความสงบสุขปฏิวัติประชาธิปไตยและการแนะนำของระบบหลายพรรคและระบบเศรษฐกิจตลาด รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้รับการแนะนำในปี 1992 และ "สาธารณรัฐประชาชน" ถูกทิ้งลงมาจากชื่อของประเทศ เปลี่ยนแปลงไปสู่เศรษฐกิจการตลาดมักจะเป็นหิน ช่วงต้นทศวรรษ 1990 เห็นอัตราเงินเฟ้อสูงและการขาดแคลนอาหาร. [อ้างจำเป็น] ชนะการเลือกตั้งครั้งแรกสำหรับบุคคลที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์มาในปี 1993 (การเลือกตั้งประธานาธิบดี) และ 1996 (เลือกตั้งรัฐสภา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ [ แก้ไข ]
หลัก บทความ : การปฏิวัติของมองโกเลีย มองโกเลีย ( 1911 1911 ( 21 ) , เลียการปฏิวัติ 1921 , สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย 1990 การปฏิวัติประชาธิปไตยในมองโกเลียและประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของมองโกเลีย

8
jebtsundamba khutuktu กับฤดูใบไม้ร่วงของแมนจูของราชวงศ์ชิง มองโกเลียภายใต้ Bogd บริการประกาศ ความเป็นอิสระใน 1911 อย่างไรก็ตามจัดตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนถือว่ามองโกเลียเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของตน Bogd บริการกล่าวว่า หยวน ซื่อไข่ , ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน " ฉันก่อตั้งรัฐเองก่อนที่คุณ Mongols และชาวจีนต่างประเทศ , ภาษาสคริปต์ของเราจะแตกต่างกัน คุณไม่ใช่แมนจูก็แทรก แล้วคุณคิดว่าจีนเป็นแมนจูเป็นผู้สืบทอด ? [ 26 ]

พื้นที่ควบคุมโดย Bogd คานประมาณว่าอดีตด้านนอกมองโกเลียระหว่างชิงระยะเวลา ใน ค.ศ. 1917 หลังการปฏิวัติเดือนตุลาคมในรัสเซีย จีน ทหาร นำโดย ซู ชูเจิ้งครอบครองมองโกเลีย .

อย่างไรก็ตาม ผลของสงครามกลางเมืองของรัสเซีย รัสเซียขาวพลโทบารอน ungern นำทหารของเขาในมองโกเลียในตุลาคม 1920เอาชนะกองทัพจีนใน niislel Kh üรี ( Ulaanbaatar ) ในต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2464 ด้วยการสนับสนุนโดยอย่างสูง เพื่อที่จะกำจัดการคุกคามโดย ungern คอมมิวนิสต์รัสเซีย , ตัดสินใจที่จะสนับสนุนการจัดตั้งของพรรคคอมมิวนิสต์มองโกลเลียรัฐบาลและกองทัพได้ กองทัพมองโกลเลีย มันเอาส่วนของ kyakhta จากกองกำลังจีนวันที่ 18 มีนาคม 1921และในวันที่ 6 กรกฎาคม รัสเซียและกองทัพมองโกลมาถึงใน KH üรี . มองโกเลียเป็นอิสระได้ประกาศอีกครั้งใน 11 กรกฎาคม 1921 . [ 27 ] เหตุการณ์เหล่านี้นำไปสู่การปิดของมองโกเลียจัดกับสหภาพโซเวียตอีกเจ็ดทศวรรษที่ผ่านมา

ในปี 1924 หลังจาก Bogd คานตายด้วยมะเร็งกล่องเสียง [ 28 ] หรือ ขณะที่บางแหล่งอ้างว่า ในมือของสายลับรัสเซีย[ 29 ] ของประเทศ ระบบการเมืองมีการเปลี่ยนแปลงและสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลียได้ก่อตั้งขึ้น ในปี 1928 , khorloogiin ชอยบัลซานกุหลาบเพื่ออำนาจ ต้นผู้นำของสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย ( 1921-1952 ) ไม่ใช่คอมมิวนิสต์และหลายของพวกเขาเป็นกระทะ mongolists . สหภาพโซเวียตจึงบังคับให้สร้างระบอบคอมมิวนิสต์ในมองโกเลีย โดยทำลายแพน mongolists ในภายหลังโซเวียตยอมรับพรรคเลียของคนเป็น " ของจริง " คอมมิวนิสต์ในปี 1960 หลังจากการตายที่น่าสงสัยของกระทะ mongolist หัวหน้าชอยบัลซาน


damdin S ü khbaatar
khorloogiin ชอยบัลซาน instituted collectivisation ของปศุสัตว์ เริ่มทำลายของชาวพุทธและ stalinist เซ็กส์ในมองโกเลีย - ผลในการฆ่าพระภิกษุและคนอื่น ๆ ในมองโกเลีย ในช่วงปี ค.ศ. 1920 ,ประมาณ 1 ใน 3 ของประชากรเพศชายจำนวนพระสงฆ์ โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 ประมาณ 750 วัดคือการทำงานในมองโกเลีย [ 30 ] กวาดล้าง stalinist ในมองโกเลีย ที่เริ่มได้รับผลกระทบใน 1937 สาธารณรัฐด้วยการสังหารมากกว่า 30 , 000 คน รัสเซียหยุดเบอร์ยัทของสาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย มองโกเลีย ในปี 1930 เพื่อป้องกันการรวมชาติผู้นำทั้งหมดของมองโกเลีย ที่ไม่ได้รับรู้ความต้องการของรัสเซียแสดงความหวาดกลัวต่อ mongolians ถูกประหารชีวิต โดยรัสเซีย รวมทั้ง peljidiin และ genden anandyn Amar . ชอยบัลซานน่าตายในรัสเซียใน 1952 . องค์การคอมมิวนิสต์สากลผู้นำ bohum í r lithuania เมอรัลบอกว่า " ประชาชนของมองโกเลีย ไม่สําคัญ ที่ดินเป็นสำคัญ มองโกเลียดินแดนมีขนาดใหญ่กว่าประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส และเยอรมัน [ 26 ]

"ลัทธิจักรวรรดินิยมญี่ปุ่น เขายิ่งถ่างมากขึ้นหลังจากการรุกรานแมนจูเรียในปี 1931 ใกล้เคียง . ในช่วงสงครามชายแดนโซเวียต ญี่ปุ่นของปี 1939 สหภาพโซเวียตได้ปกป้องมองโกเลียกับ expansionism ญี่ปุ่นมองโกเลียต่อต้านญี่ปุ่นในช่วงสงครามขานขิน โกลใน 2482 และในช่วงสงครามโซเวียต - ญี่ปุ่นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1945 เพื่อปลดปล่อยภาคใต้ของมองโกเลีย จากญี่ปุ่น และจีน กุมภาพันธ์ 1945 Yalta ที่ประชุมให้สหภาพโซเวียตเข้าร่วมในสงครามแปซิฟิก หนึ่งในเงื่อนไขของสหภาพโซเวียตมีส่วนร่วมของ , ย้ายไปข้างหน้าในยัลตา ,พบว่าหลังสงครามนอกประเทศมองโกเลียจะรักษาเอกราช . การลงประชามติที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ. 1945 ด้วย ( ตามตัวเลขอย่างเป็นทางการ ) 100% ของการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งเพื่อเอกราช [ 31 ] หลังจากการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน ทั้งสองประเทศยืนยันการรับรู้ร่วมกันของพวกเขาในวันที่ 6 ตุลาคม 1949 . เมื่อวันที่ 26 มกราคม 1952 yumjaagiin tsedenbal เอาพลัง

ในขณะที่ tsedenbal เดินทางเยือนกรุงมอสโกในเดือนสิงหาคมปี 1984 การเจ็บป่วยที่รุนแรงของเขาถามรัฐสภาที่จะประกาศการเกษียณอายุของเขาและแทนที่เขาด้วย jambyn batm ö nkh

การล่มสลายของสหภาพโซเวียตขออิทธิพลการเมืองมองโกเลีย สู่สันติประชาธิปไตย การปฏิวัติ และการใช้ระบบหลายพรรคและเศรษฐกิจตลาด รัฐธรรมนูญใหม่ได้รับการแนะนำใน ปี 1992และ " สาธารณรัฐ " ประชาชนได้ลดลงจากชื่อของประเทศ การเปลี่ยนไปใช้ระบบเศรษฐกิจตลาดมักจะเป็นหิน ในช่วงต้นปี 1990 เห็นอัตราเงินเฟ้อสูง และขาดแคลนอาหาร . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ชนะการเลือกตั้งครั้งแรกไม่ใช่พรรคการเมืองเข้ามาใน 1993 ( การเลือกตั้ง ) และพ.ศ. 2539 การเลือกตั้งรัฐสภา )