The alkaline single cell gel electr

The alkaline single cell gel electrophoresis comet. assay was applied to study genotoxic properties of two inhalation
anesthetics—halothane and isoflurane—in human peripheral blood lymphocytes PBL.. The cells were exposed in vitro to
either halothane 2-bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroethane. or isoflurane 1-chloro-2,2,2-trifluoroethyl difluoromethyl ether. at
concentrations 0.1–10 mM in DMSO. The anesthetics-induced DNA strand breaks as well as alkali-labile sites were
measured as total comet length i.e., increase of a DNA migration.. Both analysed drugs were capable of increasing DNA
migration in a dose-dependent manner. In experiments conducted at two different electrophoretic conditions 0.56 and 0.78
Vrcm., halothane was able to increase DNA migration to a higher extent than isoflurane. The comet assay detects DNA
strand breaks induced directly by genotoxic agents as well as DNA degradation due to cell death. For this reason a
contribution of toxicity in the observed effects was examined. We tested whether the exposed PBL were able to repair
halothane- and isoflurane-induced DNA damage. The treated cells were incubated in a drug-free medium at 378C for 120
min to allow processing of the induced DNA damage. PBL exposed to isoflurane at 1 mM were able to complete repair
within 60 min whereas for halothane a similar result was obtained at a concentration lower by one order of magnitude: the
cells exposed to halothane at 1 mM removed the damage within 120 min only partly. We conclude that the increase of DNA
migration induced in PBL by isoflurane at 1 mM and by halothane at 0.1 mM was not a result of cell death-associated DNA
degradation but was caused by genotoxic action of the drugs. The DNA damage detected after the exposure to halothane at 1
mM was in part a result of DNA fragmentation due to cell death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวหางอิเจเซลล์อัลคาไลน์เดียว ทดสอบใช้ศึกษา genotoxic คุณสมบัติของสองดมการให้ยาชา — ระงับความรู้สึกและ isoflurane — ในเซลล์เม็ดเลือดขาวมนุษย์เลือด PBL ... เซลล์ถูกเปิดเผยในหลอดทดลองเพื่อใด 2-bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroethane ระงับความรู้สึก หรืออีเธอร์ isoflurane 1 chloro 2,2,2 trifluoroethyl difluoromethyl ที่ความเข้มข้น 0.1 – 10 มม.ใน DMSO สมองที่เกิดแบ่งสาระดีเอ็นเอเป็นด่าง labile ไซต์ถูกวัดเป็นความยาวรวมดาวหางคือ การเพิ่มขึ้นของการย้ายดีเอ็นเอ... ยาเสพติดทั้งวิเคราะห์มีความสามารถในการเพิ่มดีเอ็นเอการโยกย้ายในลักษณะขึ้นอยู่กับปริมาณ ในการทดลองดำเนินการที่สอง electrophoretic เงื่อนไข 0.56 และ 0.78Vrcm. ระงับความรู้สึกก็สามารถเพิ่มย้ายดีเอ็นเอในระดับสูงกว่า isoflurane ทดสอบดาวหางตรวจพบดีเอ็นเอสแตรนแบ่งที่เกิดโดยตรงจาก genotoxic เป็น DNA เสื่อมสภาพเนื่องจากการตายของเซลล์ ด้วยเหตุนี้การมีการตรวจสอบผลงานของความเป็นพิษในการสังเกตผลกระทบ เราทดสอบว่า PBL สัมผัสได้มีการซ่อมแซมระงับความรู้สึก และ isoflurane-เกิดจากดีเอ็นเอเสียหาย เซลล์บำบัดได้รับการกกในการปลอดยาเสพติดกลาง 378 c เป็นเวลา 120นาทีเพื่อให้การประมวลผลของความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิด PBL สัมผัสกับ isoflurane 1 มม.ก็สามารถที่จะซ่อมแซมเสร็จสมบูรณ์ภายใน 60 นาทีในขณะที่สำหรับระงับความรู้สึก ผลลัพธ์คล้ายได้รับที่ความเข้มข้นต่ำ โดยระดับหนึ่งขนาด: การการระงับความรู้สึก 1 มม.เซลล์เอาความเสียหายภายใน 120 นาทีเพียงบางส่วน เราสรุปได้ว่าการเพิ่มขึ้นของดีเอ็นเอการโยกย้ายที่เกิดในแบบ PBL โดย isoflurane 1 มม. และระงับความรู้สึกที่ 0.1 mM ไม่ได้ผลของเซลล์ดีเอ็นเอเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องย่อยสลาย แต่เกิดขึ้นจากการกระทำ genotoxic ของยาเสพติด ความเสียหายของดีเอ็นเอที่ตรวจพบหลังจากการระงับความรู้สึกสัมผัสที่ 1มม.ในส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการกระจายตัวของดีเอ็นเอเนื่องจากการตายของเซลล์ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด่าง electrophoresis เจลเซลล์เดียว? ดาวหาง การทดสอบถูกนำมาใช้เพื่อการศึกษาคุณสมบัติ genotoxic สองการสูดดม
ยาชา-halothane และ Isoflurane ในมนุษย์เซลล์เม็ดเลือดขาวในเลือด? PBL .. เซลล์ได้สัมผัสในหลอดทดลองการ
อย่างใดอย่างหนึ่ง halothane 2-Bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroethane . หรือ Isoflurane 1-chloro-2,2,2-trifluoroethyl อีเทอร์ difluoromethyl ที่
ความเข้มข้น 0.1-10 มิลลิ ยาชาที่เกิดดีเอ็นเอแบ่งสาระเช่นเดียวกับเว็บไซต์ด่าง labile ถูก
วัดความยาวรวมดาวหาง? คือการเพิ่มขึ้นของการโยกย้ายดีเอ็นเอ .. ทั้งยาเสพติดการวิเคราะห์ความสามารถในการเพิ่มขึ้นดีเอ็นเอ
การโยกย้ายในลักษณะขึ้นอยู่กับปริมาณ ในการทดลองดำเนินการที่สองเงื่อนไข electrophoretic แตกต่างกันอย่างไร 0.56 และ 0.78
Vrcm. halothane ก็สามารถที่จะเพิ่มการโยกย้ายดีเอ็นเอในระดับที่สูงกว่า Isoflurane การทดสอบดาวหางตรวจพบดีเอ็นเอ
แบ่งกลุ่มสาระการเหนี่ยวนำให้เกิดโดยตรงจากตัวแทน genotoxic เช่นเดียวกับการย่อยสลายดีเอ็นเอเนื่องจากการตายของเซลล์ ด้วยเหตุนี้
การมีส่วนร่วมของความเป็นพิษในลักษณะที่สังเกตได้ตรวจสอบ เราได้ทดสอบว่าสัมผัส PBL ก็สามารถที่จะซ่อมแซม
halothane- และความเสียหายของดีเอ็นเอ Isoflurane ที่เกิดขึ้น เซลล์ที่ได้รับการรักษาถูกบ่มในกลางยาเสพติดฟรีที่ 378C เป็นเวลา 120
นาทีจะช่วยให้การประมวลผลของความเสียหายของดีเอ็นเอเหนี่ยวนำให้เกิด PBL สัมผัสกับ Isoflurane วันที่ 1 มิลลิเมตรสามารถที่จะดำเนินการซ่อมแซม
ภายใน 60 นาทีในขณะที่สำหรับ halothane ผลที่คล้ายกันได้ที่มีความเข้มข้นต่ำกว่าโดยหนึ่งในลำดับความสำคัญ A:
เซลล์สัมผัสกับ halothane วันที่ 1 มิลลิลบออกความเสียหายภายใน 120 นาทีเพียงบางส่วน เราสรุปได้ว่าการเพิ่มขึ้นของดีเอ็นเอ
การโยกย้ายเหนี่ยวนำให้เกิดใน PBL โดย Isoflurane วันที่ 1 มมโดย halothane 0.1 มิลลิเมตรไม่ได้เป็นผลมาจากการตายของเซลล์ที่เกี่ยวข้องดีเอ็นเอ
ย่อยสลาย แต่มีสาเหตุมาจากการกระทำ genotoxic ของยาเสพติด เสียหายของดีเอ็นเอที่ตรวจพบหลังจากการสัมผัสกับ halothane วันที่ 1
มิลลิเมตรในส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการกระจายตัวของดีเอ็นเอเนื่องจากการตายของเซลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัลคาไลน์เซลล์เจลดาวหาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์คุณสมบัติต่อยสองการสูดดมยาชากลุ่ม Halothane และ Isoflurane ในเม็ดเลือดขาวลิมโฟซัยต์มนุษย์เป็นฐาน . . . . . . . เซลล์ในหลอดทดลองจะถูกเปิดเผยทั้งกลุ่ม 2-bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroethane . หรือ Isoflurane 1-chloro-2,2,2-trifluoroethyl difluoromethyl อีเทอร์ ที่ความเข้มข้น 0.1 - 10 มม. ใน DMSO . ยาสลบจากดีเอ็นเอเกลียวเชือกแบ่งเป็นเว็บไซต์ที่เป็นด่างวัดความยาว เช่น ดาวหางทั้งหมดที่เพิ่มขึ้นของดีเอ็นเอการโยกย้าย . . . . . . . ทั้งวิเคราะห์ยาเสพติดสามารถเพิ่มดีเอ็นเอการย้ายถิ่นในลักษณะปิดกั้น . ในการทดลองที่แตกต่างกันสองรูปแบบเงื่อนไข 0.56 และ 0.78vrcm . กลุ่มสามารถเพิ่มฐานดีเอ็นเอในระดับที่สูงกว่า Isoflurane . ดาวหาง ( ตรวจพบดีเอ็นเอเกลียวเชือกแบ่งการโดยตรงโดยต่อยตัวแทนรวมทั้งการย่อยสลายดีเอ็นเอจากเซลล์ตายได้ ด้วยเหตุผลนี้ผลงานของพิษในสังเกตผล คือ การตรวจสอบ เราทดสอบว่าสัมผัส PBL สามารถซ่อมแซมกลุ่ม - และ Isoflurane เกิดความเสียหายดีเอ็นเอ การรักษาเซลล์ถูกบ่มในยาเสพติดฟรีที่ 378c ขนาดกลาง 120นาทีเพื่อให้กระบวนการเกิดความเสียหายของดีเอ็นเอ . จากตาก Isoflurane 1 มม. สามารถสมบูรณ์ซ่อมแซมภายใน 60 นาที ส่วนกลุ่มที่คล้ายกัน ผลที่ได้มีความเข้มข้นลดลงโดยหนึ่งในลำดับความสำคัญ :เซลล์สัมผัสกับกลุ่มที่ 1 มม. ลบความเสียหายภายใน 120 นาที เพียงบางส่วน เราสรุปได้ว่า การเพิ่มขึ้นของดีเอ็นเอการย้ายถิ่นนำ PBL โดย Isoflurane 1 มิลลิเมตร โดยกลุ่มที่ 0.1 มม. เป็นผลมาจากการตายของเซลล์ที่เกี่ยวข้องดีเอ็นเอการย่อยสลาย แต่เกิดจากการกระทำต่อยของยา DNA ความเสียหายที่ตรวจพบหลังจากการเปิดรับกลุ่มที่ 1มิลลิเมตร ในส่วนผลของ DNA fragmentation เนื่องจากเซลล์ตายได้