at the first this use of be appears

at the first this use of be appears to be no different from its occurrence in certain british dialects where i be he etc. correspond to standard english iam he is there is howeveer a crucial difference between aave and all other varieties of english as the adverbs usually and some times in the above sentences show invariant be is use in aave only to indicate habitual aspect it is only used to refer to some event that is repeateand is not continuous there is therfore a verbal contrast in aave which is not possible in standard english

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่แรก ใช้นี้จะปรากฏไม่แตกต่างจากการเกิดในบางสำเนียงอังกฤษที่ฉันถูกเขา ฯลฯ ที่สอดคล้องกับ iam ภาษาอังกฤษเขามี howeveer ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง aave และสายพันธุ์อื่น ๆ ทั้งหมดของภาษาอังกฤษเป็นคำนามมักจะ และบางครั้งในประโยคแสดงข้างบล็อกสามารถ ใช้ใน aave เพียงเพื่อบ่งชี้ด้านที่เคยใช้เพื่ออ้างอิงถึงเหตุการณ์บางอย่างที่เป็น repeateand ไม่ต่อเนื่องมี therfore ความคมชัดด้วยวาจาใน aave ซึ่งเป็นไปไม่ได้ในภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในครั้งแรกนี้ใช้ พ.ศ. ดูเหมือนจะไม่แตกต่างจากการเกิดขึ้นของในภาษาอังกฤษบางอย่างที่ฉันเป็นเขา ฯลฯ สอดคล้องกับมาตรฐานภาษาอังกฤษเอี่ยมเขาก็คือมี howeveer ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง Aave และพันธุ์อื่น ๆ ทั้งหมดของภาษาอังกฤษเป็นคำวิเศษณ์มักจะ และบางครั้งในประโยคข้างต้นแสดง BE คงเป็นใช้ในการ Aave เพียงเพื่อแสดงให้เห็นด้านที่เป็นนิสัยมันจะถูกใช้เพื่ออ้างถึงเหตุการณ์ที่ repeateand ไม่ต่อเนื่องมี therfore ความคมชัดด้วยวาจาใน Aave ซึ่งเป็นไปไม่ได้ในมาตรฐานภาษาอังกฤษบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่แรกนี้ใช้จะดูเหมือนจะไม่แตกต่างจากการเกิดในอังกฤษที่ผมเป็นผู้หนึ่งที่เขา ฯลฯสอดคล้องกับมาตรฐานของภาษาอังกฤษเขามีเอี่ยม howeveer สําคัญ ความแตกต่างระหว่าง aave และพันธุ์อื่น ๆของภาษาอังกฤษเป็นคำวิเศษณ์ปกติและบางครั้งในประโยคข้างต้น แสดงความสามารถใช้ใน aave เท่านั้นที่จะบ่งบอกนิสัย ลักษณะ จะใช้เพื่ออ้างถึงเหตุการณ์บางอย่างที่ repeateand จะไม่ต่อเนื่อง มีดังนั้น ความคมชัด การพูดใน aave ซึ่งเป็นไปไม่ได้ภาษาอังกฤษมาตรฐาน