How Can We Represent Secondary Keys

How Can We Represent Secondary Keys?
In many cases, the word key indicates a field (or fields) whose value uniquely identifies a record. This is usually called the primary key. Sometimes, however, applications need to access and process records by means of a secondary key, one that is different from the primary key. Secondary keys may be a unique secondary key (such as a professor's name) or a nonunique secondary key (such as a customer's zip code). In this section, we use the term set to refer to all records having the same value of a nonunique secondary keys; for example, a set of records having zip code 98040.
Both linked lists and indexes are used to represent secondary keys, but linked lists are practical only for nonunique keys. Indexes, however, can be used for both unique and nonunique key representations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีใดเราจึงสามารถแทนคีย์รองในหลายกรณี คีย์คำบ่งชี้ (ปรับ) ค่าวาง นี้มักจะเรียกว่าคีย์หลัก บางครั้ง อย่างไรก็ตาม โปรแกรมประยุกต์ต้องระเบียนการเข้าถึงและกระบวนการ โดยคีย์รอง หนึ่งที่แตกต่างจากคีย์หลัก คีย์รองอาจมีคีย์รองเฉพาะ (เช่นชื่อของอาจารย์) หรือคีย์รองไม่ (เช่นรหัสไปรษณีย์ของลูกค้า) ในส่วนนี้ เราใช้คำที่กำหนดให้อ้างอิงถึงเรกคอร์ดทั้งหมดที่มีค่าเดียวกันของคีย์เป็นรองไม่ ตัวอย่าง ชุดของระเบียนที่มีรหัสไปรษณีย์ 98040 ทั้งลิงค์รายการ และดัชนีถูกใช้เพื่อหมายถึงคีย์รอง แต่รายการที่ถูกเชื่อมโยงจะปฏิบัติเฉพาะสำหรับคีย์การไม่ ดัชนี อย่างไรก็ตาม สามารถใช้สำหรับนำเสนอคีย์ที่ไม่ซ้ำกัน และไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่เราสามารถเป็นตัวแทนของคีย์รอง?
ในหลาย ๆ กรณีที่สำคัญคำว่าหมายถึงฟิลด์ (หรือสาขา) มีค่าไม่ซ้ำกันระบุบันทึก นี้มักจะเรียกว่าคีย์หลัก บางครั้งการใช้งานที่ต้องเข้าสู่กระบวนการและมีการบันทึกโดยใช้วิธีการที่สำคัญรองหนึ่งที่แตกต่างจากคีย์หลัก แป้นรองอาจจะเป็นกุญแจสำคัญรองที่ไม่ซ้ำกัน (เช่นชื่อของอาจารย์) หรือคีย์รอง nonunique (เช่นรหัสไปรษณีย์ของลูกค้า) ในส่วนนี้เราจะใช้คำที่กำหนดในการอ้างถึงบันทึกทั้งหมดที่มีค่าเดียวกันของแป้นรอง nonunique; ตัวอย่างเช่นชุดของระเบียนที่มีรหัสไปรษณีย์ 98040.
ทั้งสองรายการที่เชื่อมโยงและดัชนีที่ใช้แทนคีย์รอง แต่รายการที่เชื่อมโยงเป็นจริงเท่านั้นสำหรับคีย์ nonunique ดัชนี แต่สามารถนำมาใช้สำหรับการแสดงทั้งที่สำคัญไม่ซ้ำกันและ nonunique

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่เราสามารถเป็นตัวแทนของแป้นรอง ?ในหลายกรณี คําสําคัญหมายถึงเขตข้อมูล ( หรือสาขา ) ซึ่งมีค่าเฉพาะระบุประวัติ นี้มักจะเรียกว่า คีย์หลัก บางครั้ง แต่โปรแกรมต้องสามารถเข้าถึงและกระบวนการบันทึกโดยใช้คีย์รอง หนึ่งที่แตกต่างจากคีย์หลัก คีย์รอง อาจเป็นเฉพาะคีย์รอง ( เช่นชื่อของศาสตราจารย์ ) หรือ nonunique รองคีย์ ( เช่นรหัสไปรษณีย์ของลูกค้า ) ในส่วนนี้เราใช้คำว่าตั้งเพื่อดูระเบียนทั้งหมดที่มีค่าเดียวกันของแป้นรอง nonunique ตัวอย่างเช่น ชุดของระเบียนที่มีรหัสไปรษณีย์ 98040 .ทั้งสองรายการที่เชื่อมโยงและดัชนีที่ใช้เพื่อแสดงแป้นรอง แต่รายการที่เชื่อมโยงการปฏิบัติเพียงปุ่ม nonunique . ดัชนี อย่างไรก็ตาม สามารถใช้ได้ทั้งกันและ nonunique คีย์ที่ใช้แทน