The comparison of the predicted res

The comparison of the predicted results and experimental results are shown in Figs. 24–27. The results shown in Fig. 24 are for the clear glass window installed with the black venetian blind with slat angle of +45 degree.
In the morning (6.00–13.00) the incident radiation mostly comes from the diffuse radiation, therefore the transmittance in
this period is referred to in the figures as the solar transmittance (diffuse).
In the afternoon the incident radiation comes from both the direct radiation and diffuse radiation therefore the transmittance in this period is referred to in the figures as the solar transmittance (total).
The results from the prediction agree very well with the results from experiment except some discrepancy around 11.00–13.00.
The results shown in Figs. 25–27 are for the clear glass window installed with the white venetian blind having slat angle of +45, 0 and 40 degree, respectively.
The results from the prediction agree quite well with the results from experiment for blind with slat angle of 0 and 40 degree.
There are some discrepancy between the results from the prediction and experiment clearly seen in the morning (6.00–13.00) (the incident radiation mostly comes from the diffuse radiation) for the blind with slat angle of +45 degree.
The main difference between the black and white venetian blind is its slat reflectance.
It can be said that the developed mathematical model of the blind for diffuse radiation may not be quite accurate in the case of high reflectance blind (white blind has reflectance of 0.82 while black blind has reflectance of 0.1).
One should also note that the parameter used for validation in this analysis is the solar transmittance which is the ratio of the transmitted radiation through the glass window with blind system to the incident radiation on the glass window.
Since the magnitude of diffuse radiation incident on the glass window in the morning is much lower compared to the magnitude of the total solar radiation incident on the glass window in the afternoon therefore the same different value of solar transmittance between the predicted results and experimental results in the morning and in the afternoon shown in the figures does not represent the same absolute error predicted by the mathematical model.
This kind of discrepancy is not found for the blind with low reflectance blind like the black color blind shown in Fig. 24.
The results predicted from the mathematical model in the afternoon (the incident radiation mainly comes from the direct radiation) agree quite well with the results from experiment in all cases (low and high reflectance blind, blind with different slat angle shown in Figs. 24–27).
All discrepancy values except ones in Fig. 25 are within the experimental uncertainty 0:05 (Chantrasrisalai and Fisher, 2006).
The discrepancy in the compared results in the morning shown in Fig. 25 (slat angle of +45 degree) may come from the inaccurate model in diffuse radiation from the ground effect that sensitive to a high reflectance slat since this same problem does not show on the same blind with different slat angle.
More works need to be done to confirm this deviation. And when compared the predicted results shown in Figs. 24–27 with
the comparison results from Parmelee, Pfrommer and Energyplus model in Chantrasrisalai and Fisher (2004),one can clearly seen the results from the developed optical model that included the effect of slat curvature and thickness from the beginning gives much more accurate predicted results.
From the study, it can be said that the developed mathematical model of the effective layer for the curved blind with thickness gives a rather accurate result.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปรียบเทียบผลการคาดการณ์และผลการทดลองจะแสดงใน Figs. 24-27 ผลลัพธ์ที่แสดงใน Fig. 24 สำหรับหน้าต่างกระจกใสติดกับคนตาบอดเวนิสสีดำพร้อมมุมไม้ระแนง + 45 องศาได้ ในช่วงเช้า (6.00-13.00) รังสีปัญหาส่วนใหญ่มาจากรังสีกระจาย ดังนั้น transmittance ที่ในรอบระยะเวลานี้จะถูกอ้างถึงในตัวเลขเป็น transmittance แสง (กระจาย) ในตอนบ่าย รังสีเหตุการณ์มาจากทั้งการฉายรังสีตรง และรังสีกระจาย transmittance ในระยะนี้จึงเรียกว่าในตัวเลข transmittance แสง (รวม) ผลลัพธ์จากคำทำนายดีมากเห็น ด้วยผลลัพธ์จากการทดลองยกเว้นความขัดแย้งบางรอบ 11.00-13.00มีผลลัพธ์ที่แสดงใน Figs. 25-27 สำหรับหน้าต่างกระจกใสที่ติดตั้งกับคนตาบอดเวสีขาวที่มีมุมไม้ระแนง + 45, 0 และ 40 องศา ตามลำดับ ผลลัพธ์จากคำทำนายค่อนข้างดีกับผลจากการทดลองสำหรับคนตาบอดกับไม้ระแนงมุม 0 ถึง 40 องศากันยังมีบางความแตกต่างระหว่างผลลัพธ์จากคำทำนายและการทดลองที่เห็นในตอนเช้า (6.00-13.00) (รังสีปัญหาส่วนใหญ่มาจากรังสีกระจาย) สำหรับคนตาบอดกับมุมไม้ระแนง + 45 องศา ความแตกต่างหลักระหว่างคนตาบอดเวสีดำและสีขาวเป็นแบบสะท้อนแสงของไม้ระแนง สามารถกล่าวว่า แบบจำลองทางคณิตศาสตร์พัฒนาตาบสำหรับกระจายรังสีอาจไม่ค่อนข้างแม่นยำในกรณีที่ตาบอดแบบสะท้อนแสงสูง (ตาบอดสีขาวมีแบบสะท้อนแสงของ$ 0.82 ขณะคนตาบอดสีดำแบบสะท้อนแสงของ 0.1) หนึ่งควรทราบว่า พารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับการตรวจสอบในการวิเคราะห์นี้ transmittance พลังงานแสงอาทิตย์ซึ่งเป็นอัตราส่วนของรังสีนำส่งผ่านหน้าต่างกระจกตาบอดระบบรังสีเหตุการณ์บนกระจก เนื่องจากขนาดของปัญหารังสีกระจายบนกระจกในตอนเช้าจะต่ำมาก เมื่อเทียบกับขนาดของปัญหารังสีอาทิตย์รวมบนกระจกในตอนบ่ายดังนั้นค่าแตกต่างกันของ transmittance แสงระหว่างการคาดการณ์ผลลัพธ์และผลการทดลอง ในช่วงเช้า และบ่ายที่แสดงในตัวเลขไม่แสดงผิดพลาดสัมบูรณ์เดียวทำนาย โดยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ ความขัดแย้งชนิดนี้ไม่พบสำหรับคนตาบอดกับแบบสะท้อนแสงต่ำตาบอดเช่นคนตาบอดสีดำที่แสดงใน Fig. 24 ผลการคาดการณ์จากแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในช่วงบ่าย (รังสีปัญหาส่วนใหญ่มาจากรังสีโดยตรง) ยอมรับค่อนข้างดีกับผลลัพธ์จากการทดลองในทุกกรณี (แบบสะท้อนแสงต่ำ และสูงคนตาบอด ตาบอดกับมุมไม้ระแนงต่าง ๆ ที่แสดงใน Figs. 24-27) ความขัดแย้งทุกค่ายกเว้นคนใน Fig. 25 มีการทดลองความไม่แน่นอน 0:05 (Chantrasrisalai และฟิชเชอร์ 2006) ความขัดแย้งในผลการเปรียบเทียบในตอนเช้าแสดงใน 25 Fig. (ไม้ระแนงมุมองศา + 45) อาจมาจากรูปแบบไม่ถูกต้องในรังสีกระจายจากดินผล ที่สำคัญต้องเป็นไม้ระแนงแบบสะท้อนแสงสูงตั้งแต่นี้ปัญหาเดียวกันไม่แสดงเหมือนตาบอดกับมุมไม้ระแนงต่าง ๆ งานเพิ่มเติมต้องทำเพื่อยืนยันความแตกต่างนี้ และ เมื่อเปรียบเทียบผลการคาดการณ์ใน Figs. 24-27 มีแสดงผลการเปรียบเทียบจากรุ่น Parmelee, Pfrommer และ Energyplus ใน Chantrasrisalai และฟิชเชอร์ (2004), หนึ่งสามารถเห็นผลลัพธ์จากแบบจำลองแสงพัฒนารวมผลของไม้ระแนงขนาด และความหนาจากจุดเริ่มต้นให้ผลคาดการณ์ถูกต้องมากขึ้น จากการศึกษา มันสามารถได้กล่าวว่า แบบจำลองทางคณิตศาสตร์พัฒนาของชั้นที่มีประสิทธิภาพสำหรับคนตาบอดโค้งมีความหนาให้ผลค่อนข้างแม่นยำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปรียบเทียบผลการคาดการณ์และผลการทดลองที่มีการแสดงในมะเดื่อ วันที่ 24-27 ผลที่แสดงในรูป 24 มีหน้าต่างกระจกใสติดตั้งกับคนตาบอดลี่สีดำกับไม้ระแนงของมุม 45 องศา.
ในตอนเช้า (6.00-13.00)
รังสีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากการฉายรังสีกระจายจึงส่งผ่านในช่วงเวลานี้เป็นที่กล่าวถึงในตัวเลขเป็นการส่งผ่านพลังงานแสงอาทิตย์ (กระจาย).
ในช่วงบ่ายรังสีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาจากทั้งรังสีตรงและรังสีกระจายจึงส่งผ่านในช่วงนี้ที่มีการอ้างถึงในตัวเลขเป็นการส่งผ่านพลังงานแสงอาทิตย์ (รวม).
ผลจากการคาดการณ์ยอมรับ ดีมากกับผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองยกเว้นความขัดแย้งรอบ 11.00-13.00 บาง.
ผลที่แสดงในมะเดื่อ วันที่ 25-27 มีหน้าต่างกระจกใสติดตั้งกับลี่สีขาวคนตาบอดที่มีมุมของแผ่น 45, 0 และ 40 องศาตามลำดับ.
ผลจากการคาดการณ์ยอมรับค่อนข้างดีกับผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองสำหรับคนตาบอดด้วยมุมไม้ระแนง 0 และ? 40 องศา.
มีความแตกต่างระหว่างผลที่ได้จากการทำนายและการทดสอบเห็นได้อย่างชัดเจนในช่วงเช้า (6.00-13.00) มี (รังสีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากการฉายรังสีกระจาย) สำหรับคนตาบอดที่มีมุมของแผ่น 45 องศา.
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างลี่สีดำและสีขาวตาบอดคือการสะท้อนไม้ระแนงของ.
อาจกล่าวได้ว่าการพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของคนตาบอดสำหรับรังสีกระจายอาจไม่ถูกต้องมากในกรณีของคนตาบอดสะท้อนสูง (สีขาวคนตาบอดมีการสะท้อนของ 0.82 ในขณะที่สีดำ คนตาบอดมีการสะท้อน 0.1).
หนึ่งควรทราบว่าพารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับการตรวจสอบในการวิเคราะห์นี้เป็นการส่งผ่านพลังงานแสงอาทิตย์ซึ่งเป็นอัตราส่วนของการฉายรังสีส่งผ่านหน้าต่างกระจกที่มีระบบการตาบอดกับรังสีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนหน้าต่างกระจก.
ตั้งแต่ ขนาดของรังสีกระจายบนหน้าต่างกระจกในตอนเช้ามีการเปรียบเทียบที่ต่ำกว่ามากกับขนาดของรังสีแสงอาทิตย์รวมบนหน้าต่างกระจกในช่วงบ่ายจึงคุ้มค่าที่แตกต่างกันเดียวกันของการส่งผ่านพลังงานแสงอาทิตย์ระหว่างผลที่คาดการณ์ไว้และผลการทดลองในตอนเช้า และในช่วงบ่ายที่แสดงในตัวเลขไม่ได้แสดงข้อผิดพลาดที่แน่นอนเดียวกันตามคำทำนายของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์.
ชนิดของความผิดปกตินี้จะไม่พบสำหรับคนตาบอดที่มีการสะท้อนต่ำตาบอดเช่นสีดำตาบอดแสดงในรูป 24.
ผลที่คาดการณ์จากแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในช่วงบ่าย (รังสีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากการฉายรังสีโดยตรง) เห็นด้วยค่อนข้างดีกับผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองในทุกกรณี (สะท้อนต่ำและสูงตาบอดคนตาบอดด้วยมุมที่แตกต่างกันไม้ระแนงที่แสดงในมะเดื่อ 24-27).
ความแตกต่างทุกค่ายกเว้นคนในรูป 25 อยู่ในความไม่แน่นอนของการทดลอง 0:?. 05 (Chantrasrisalai และฟิชเชอร์, 2006)
ความแตกต่างในผลการเปรียบเทียบในช่วงเช้าที่แสดงในรูป 25 (มุมของแผ่น 45 องศา) อาจจะมาจากรูปแบบที่ไม่ถูกต้องในการฉายรังสีกระจายผลจากพื้นดินที่มีความสำคัญไปยังแผ่นสะท้อนสูงเนื่องจากปัญหาเดียวกันนี้ไม่ได้แสดงในคนตาบอดเช่นเดียวกันกับมุมไม้ระแนงที่แตกต่างกัน.
งานอื่น ๆ จะต้องมีการ ทำเพื่อยืนยันการเบี่ยงเบนนี้ และเมื่อเทียบกับผลการคาดการณ์ที่แสดงในมะเดื่อ วันที่ 24-27
มีผลการเปรียบเทียบจากParmelee, PFROMMER และรูปแบบใน Energyplus Chantrasrisalai และฟิชเชอร์ (2004) หนึ่งสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนผลที่ได้จากรูปแบบออปติคอลที่พัฒนาแล้วซึ่งรวมถึงผลกระทบของความโค้งไม้ระแนงและความหนาจากจุดเริ่มต้นให้ถูกต้องมากขึ้นคาดการณ์ ผลการ.
จากการศึกษาก็อาจกล่าวได้ว่าการพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของชั้นที่มีประสิทธิภาพสำหรับคนตาบอดโค้งที่มีความหนาให้ผลที่ถูกต้องค่อนข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบและทำนายผลการทดลองแสดงในผลมะเดื่อ . 24 – 27 ผลลัพธ์ที่แสดงในรูปที่ 24 เป็นหน้าต่างกระจกใสติดตั้งกับเวเนเชี่ยนสีดำตาบอดด้วยไม้ระแนง มุม 45 องศา
ในช่วงเช้า ( 6.00 - 12.00 ) เหตุการณ์รังสีส่วนใหญ่มาจากรังสีกระจาย ดังนั้นการส่งผ่านใน
งวดนี้ถูกอ้างถึงในรูปเป็นแสงแสงอาทิตย์ ( กระจาย )
ตอนบ่ายเหตุการณ์รังสีที่มาจากทั้งโดยตรงรังสีและรังสีกระจาย ดังนั้นการส่งผ่านในช่วงเวลานี้ถูกอ้างถึงในรูปเป็นแสงแสงอาทิตย์ ( รวม )
จากผลการทำนายที่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับผลที่ได้จากการทดลอง ยกเว้นบางความขัดแย้งรอบ 11.00 - 13.00 .
ผลลัพธ์ที่แสดงในผลมะเดื่อ . 25 – 27 สำหรับกระจกใสหน้าต่างติดตั้งกับ Venetian คนตาบอดมีไม้ระแนงสีขาวมุม 45 , 0 และ  40 องศา ตามลำดับ
ผลที่ได้จากการทำนายเห็นด้วยทีเดียวกับผลจากการทดลอง เพื่อคนตาบอดกับไม้ระแนง มุมของ 0 และ  40 องศา
มีความแตกต่างระหว่างผลที่ได้จากการทำนายและการทดลองที่เห็นได้อย่างชัดเจนในช่วงเช้า ( 6.00 - 12.00 ) ( เหตุการณ์รังสีส่วนใหญ่มาจากรังสีกระจาย ) สำหรับคนตาบอดด้วยไม้ระแนงมุม 45 องศา
ความแตกต่างหลักระหว่างสีดำและสีขาว เมืองเวนิสตาบอดเป็นแผ่นสะท้อนแสง .
มันอาจกล่าวได้ว่า การพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของคนตาบอดสำหรับรังสีกระจายอาจไม่ถูกต้องค่อนข้าง ในกรณีของการสะท้อนตาบอด ( ตาบอดสูงสีขาวมีการสะท้อนแสงของ 0.82 ในขณะที่บอดดำมีการสะท้อนแสงของ 0.1 )
หนึ่งควรทราบว่าพารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับการตรวจสอบในการวิเคราะห์ คือ พลังงานแสงอาทิตย์ ซึ่งมีอัตราส่วนของการส่งผ่านรังสีผ่านกระจกกับคนตาบอดระบบเหตุรังสีบนหน้าต่างกระจก
เนื่องจากขนาดของเหตุการณ์รังสีกระจายบนหน้าต่างกระจกในตอนเช้าจะต่ำกว่ามากเมื่อเทียบกับขนาดของเหตุการณ์รังสีรวมบนหน้าต่างกระจกในตอนบ่าย ดังนั้นมูลค่าที่แตกต่างกันเดียวกันของการส่งผ่านแสงระหว่างทำนายผลลัพธ์และผลการทดลองในช่วงเช้าและบ่าย ที่แสดงเป็น ตัวเลข ไม่ได้เป็นตัวแทน เดียวกันข้อผิดพลาดทำนายด้วยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์
ชนิดนี้ไม่พบความแตกต่างของคนตาบอดกับการสะท้อนแสงต่ำตาบอดเหมือนคนตาบอดสีดำที่แสดงในรูปที่ 24 .
ผลทำนายจากแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในตอนบ่าย ( เหตุการณ์รังสีส่วนใหญ่มาจากรังสีโดยตรง ) เห็นด้วยทีเดียวกับผลที่ได้จากการทดลองได้ในทุกกรณี ( ต่ำและสะท้อนตาบอดสูง