My house stay at Chanthaburi, and a

My house stay at Chanthaburi, and around the house has orchard such as durian, rambutam, lichi, and longon but I don’t like these fruits because I think I saw them when I was young, and I ate there when I was young. So, it made me I don’t
like it.
My house has 2 dogs, one dog is Golden Retriever, it’s name is Fefa, and other dog is German Cheaper, it’s name is Ronaldo. Two dogs I gave their names by myself.
My house is near the beach, it may be 7 km. from my house to the beach. So, when my friends came to my house, I would rode bicycle went to the beach in the evening.
When I was 8 years old, I went to Bangkok at St. Joseph Bangna. At first, I thought I pleased because I wanted to study at Bangkok but when I arrived at here, I always cry all day because I missed my home and my family.
The time passed very fast, I came back at home at holiday at Christmas day. I was very happy because I never came back home for a long time.
I studied at St. Joseph Bangna, I stayed at the dormitory. I met one friend, her house stayed at Chanthaburi same with me. So, when she came back home, I would go home with her too.
I love my house too much because when I came back home, I felt very happy and relax. I thought don’t have any where that make me happy more than my house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านพักจันทบุรี และ รอบบ้านมีสวนผลไม้เช่นทุเรียน rambutam, lichi และ longon แต่ไม่ชอบผลไม้เหล่านี้ เพราะผมคิดว่า ผมเห็นเมื่อหนุ่ม และกินมีวัยเด็ก ดังนั้น มันทำให้ผมไม่ชอบมันบ้านผมมีสุนัข 2 หนึ่งสุนัขเป็นจำพวก ทอง ชื่อเป็น Fefa อื่น ๆ สุนัขคือถูกกว่าเยอรมัน ชื่อของมันคือ โรนัลโด้ สองสุนัขฉันให้ชื่อของพวกเขา ด้วยตัวเองบ้านผมอยู่ใกล้ชายหาด อาจ 7 กิโลเมตรจากบ้านผมไปยังชายหาด ดังนั้น เมื่อเพื่อนมาที่บ้านของฉัน ฉันอยากจะ ขี่จักรยานไปชายหาดในช่วงเย็นเมื่อผมอายุ 8 ปี ผมไปกรุงเทพฯ ที่เซนต์โยเซฟบางนา ครั้งแรก ผมคิดว่า รู้สึกดี เพราะอยากเรียนที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อผมมาถึงที่นี่ ฉันเสมอร้องไห้ทั้งวัน เพราะฉันพลาดบ้านของฉันและครอบครัวของฉันเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันกลับมาที่บ้านในวันหยุดที่วันคริสต์มาส ผมมีความสุขมาก เพราะผมไม่เคยกลับมาบ้านเป็นเวลานานผมเรียนที่เซนต์โยเซฟบางนา หอพัก ผมได้พบกับเพื่อนหนึ่งคน บ้านพักที่จันทบุรีเหมือนกันกับฉัน ดังนั้น เมื่อเธอมาคืนที่บ้าน ฉันจะกลับบ้านกับเธอเกินไปฉันรักบ้านของฉันมากเกินไป เพราะเมื่อผมกลับมาบ้าน ผมรู้สึกมีความสุข และผ่อนคลาย ฉันคิดไม่มีไหนที่ทำให้ฉันมีความสุขยิ่งกว่าบ้านของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เข้าพักที่บ้านของฉันจันทบุรีและรอบ ๆ บ้านมีสวนผลไม้เช่นทุเรียน rambutam, lichi และ longon แต่ฉันไม่ชอบผลไม้เหล่านี้เพราะผมคิดว่าผมเห็นพวกเขาเมื่อฉันเป็นเด็กและฉันกินที่นั่นเมื่อผมเป็นเด็ก ดังนั้นมันทำให้ฉันฉันไม่
ชอบมัน.
บ้านของฉันมี 2 สุนัขสุนัขโกลเด้นรีทรีฟคือมันเป็นชื่อ Fefa และอื่น ๆ ที่เป็นสุนัขเยอรมันที่ถูกกว่าก็คือชื่อโรนัลโด้ สุนัขสองตัวผมให้ชื่อของพวกเขาด้วยตัวเอง.
บ้านของฉันอยู่ใกล้ชายหาดมันอาจจะเป็น 7 กิโลเมตร จากบ้านของฉันไปที่ชายหาด ดังนั้นเมื่อเพื่อนของฉันมาที่บ้านของฉันฉันจะขี่จักรยานไปกับชายหาดในช่วงเย็น.
เมื่อฉันอายุ 8 ปีผมไปกรุงเทพฯเซนต์โยเซฟบางนา ตอนแรกผมคิดว่าผมยินดีเพราะผมอยากไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อผมมาถึงที่นี่ฉันมักจะร้องไห้ทุกวันเพราะฉันพลาดบ้านและครอบครัวของฉัน.
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วมากผมกลับมาอยู่บ้านที่วันหยุดในวันคริสต์มาส วัน. ฉันมีความสุขมากเพราะผมไม่เคยกลับมาบ้านเป็นเวลานาน.
ผมเรียนที่เซนต์โจเซฟบางนา, ฉันอยู่ที่หอพัก ผมได้พบกับเพื่อนคนหนึ่งที่บ้านของเธออยู่ที่จันทบุรีเดียวกันกับฉัน ดังนั้นเมื่อเธอกลับมาบ้านผมจะกลับบ้านไปกับเธอมากเกินไป.
ฉันรักบ้านของฉันมากเกินไปเพราะเมื่อผมกลับมาบ้านผมรู้สึกมีความสุขมากและผ่อนคลาย ผมคิดว่าไม่ได้มีที่ใดที่ทำให้ฉันมีความสุขมากขึ้นกว่าบ้านของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านอยู่จันทบุรี และบริเวณรอบๆบ้านมีสวนผลไม้ เช่น ทุเรียน rambutam , ลิ้นจี่และลำไย แต่ฉันไม่ชอบผลไม้เหล่านี้เพราะผมคิดว่าผมเห็นเขาเมื่อผมยังเด็ก และฉันกินมันเมื่อฉันยังเด็ก มันทำให้ผมไม่ชอบบ้านผมมี 2 สุนัข สุนัขตัวหนึ่งคือ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ เป็นชื่อ fefa และสุนัขอื่น ๆ เป็น ภาษาเยอรมัน ที่ถูกกว่า มันชื่อ Ronaldo . สุนัขสองตัวที่ผมให้ ชื่อของพวกเขาเองบ้านของฉันอยู่ใกล้ชายหาด อาจเป็น 7 กิโลเมตร จากบ้านของฉันไปที่ชายหาด ดังนั้น เมื่อเพื่อนๆมาที่บ้านผม ผมก็จะปั่นจักรยานไปที่ชายหาดในตอนเย็นตอนผมอายุ 8 ขวบ ผมก็ไปกรุงเทพ ที่เซนต์โยเซฟบางนา ตอนแรก ฉันคิดว่า ฉันยินดี เพราะผมอยากเรียนที่กรุงเทพฯ แต่เมื่อผมมาถึงที่นี่ ผมร้องไห้ทุกวันเพราะคิดถึงบ้านและครอบครัวของฉันเวลาผ่านไปเร็วมาก ฉันกลับมาอยู่บ้านในวันหยุดในวันคริสต์มาส ผมมีความสุขมากเพราะผมไม่ได้กลับบ้านนานแล้วผมเคยเรียนที่เซนต์โยเซฟ บางนา ผมอยู่ที่หอพัก ผมเจอเพื่อนหนึ่ง บ้านอยู่จันทบุรี เหมือนกันกับผม ดังนั้น เมื่อเธอกลับมาที่บ้าน ผมจะกลับบ้านกับเธอด้วยฉันรักบ้านของฉันมากเกินไป เพราะเมื่อผมกลับมาบ้าน ผมรู้สึกมีความสุข และผ่อนคลาย ฉันคิดว่าไม่มี ที่ทำให้ฉันมีความสุขมากกว่าที่บ้านของฉัน