The systems approach integrates the

The systems approach integrates the analytic and the synthetic method, encompassing both holism and reductionism. It was first proposed under the name of "General System Theory" by the biologist Ludwig von Bertalanffy. von Bertalanffy noted that all systems studied by physicists are closed: they do not interact with the outside world. When a physicist makes a model of the solar system, of an atom, or of a pendulum, he or she assumes that all masses, particles, forces that affect the system are included in the model. It is as if the rest of the universe does not exist. This makes it possible to calculate future states with perfect accuracy, since all necessary information is known.
However, as a biologist von Bertalanffy knew that such an assumption is simply impossible for most practical phenomena. Separate a living organism from its surroundings and it will die shortly because of lack of oxygen, water and food. Organisms are open systems: they cannot survive without continuously exchanging matter and energy with their environment. The peculiarity of open systems is that they interact with other systems outside of themselves. This interaction has two components: input, that what enters the system from the outside, and output, that what leaves the system for the environment. In order to speak about the inside and the outside of a system, we need to be able to distinguish between the system itself and its environment. System and environment are in general separated by a boundary. For example, for living systems the skin plays the role of the boundary. The output of a system is in general a direct or indirect result from the input. What comes out, needs to have gotten in first. However, the output is in general quite different from the input: the system is not just a passive tube, but an active processor. For example, the food, drink and oxygen we take in, leave our body as urine, excrements and carbon dioxide. The transformation of input into output by the system is usually called throughput. This has given us all the basic components of a system as it is understood in systems theory (see Fig. )

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการรวมระบบวิเคราะห์และสังเคราะห์วิธีการครอบคลุมทั้งทฤษฎีความศักดิ์สิทธิ์และ reductionism มันได้รับการเสนอครั้งแรกภายใต้ชื่อของ "ทฤษฎีระบบทั่วไป" โดยนักชีววิทยาลุดวิกฟอน Bertalanffy ฟอน Bertalanffy ตั้งข้อสังเกตว่าระบบการศึกษาโดยนักฟิสิกส์จะปิด: พวกเขาไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับโลกภายนอก เมื่อนักฟิสิกส์ทำให้รูปแบบของระบบสุริยจักรวาลของอะตอมหรือลูกตุ้มเขาหรือเธอสันนิษฐานว่าฝูงทุกอนุภาคกองกำลังที่มีผลต่อระบบจะรวมอยู่ในรูปแบบ มันเป็นเหมือนส่วนที่เหลือของจักรวาลไม่ได้อยู่ นี้จะทำให้มันเป็นไปได้ในการคำนวณรัฐในอนาคตมีความถูกต้องสมบูรณ์แบบเนื่องจากข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมดเป็นที่รู้จักกัน.
แต่เป็นนักชีววิทยาฟอน Bertalanffy รู้ว่าสมมติฐานดังกล่าวเป็นไปไม่ได้สำหรับปรากฏการณ์การปฏิบัติมากที่สุด เฉพาะกิจการมีชีวิตจากสภาพแวดล้อมและมันจะตายในไม่ช้าเพราะขาดออกซิเจนน้ำและอาหาร สิ่งมีชีวิตที่เป็นระบบเปิดที่พวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้โดยไม่ต้องแลกเปลี่ยนเรื่องอย่างต่อเนื่องและพลังงานกับสภาพแวดล้อมของพวกเขา ความผิดปกติของระบบเปิดคือการที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับระบบอื่น ๆ ด้านนอกของตัวเอง ปฏิสัมพันธ์นี้มีสองส่วน: การป้อนข้อมูลว่าสิ่งที่จะเข้าสู่ระบบจากภายนอกและการส่งออกว่าสิ่งที่ออกจากระบบสำหรับสภาพแวดล้อม เพื่อที่จะพูดเกี่ยวกับภายในและภายนอกของระบบที่เราจะต้องสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างระบบเองและสภาพแวดล้อม ระบบและสภาพแวดล้อมโดยทั่วไปแยกออกจากเขตแดน ยกตัวอย่างเช่นที่อยู่อาศัยสำหรับระบบผิวหนังเล่นบทบาทของเขตแดน การส่งออกของระบบคือโดยทั่วไปผลโดยตรงหรือโดยอ้อมจากการป้อนข้อมูล สิ่งที่ออกมาจากความต้องการที่จะได้รับในครั้งแรก อย่างไรก็ตามการส่งออกเป็นโดยทั่วไปค่อนข้างแตกต่างจากการป้อนข้อมูล: ระบบไม่ได้เป็นเพียงหลอดเรื่อย ๆ แต่การประมวลผลที่ใช้งาน ยกตัวอย่างเช่นอาหารเครื่องดื่มและออกซิเจนที่เราใช้เวลาในการออกจากร่างกายของเราอีกปัสสาวะขี้และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ การเปลี่ยนแปลงของใส่ลงในการส่งออกโดยระบบมักจะเรียกว่าผ่าน นี้ได้ให้เราทุกองค์ประกอบพื้นฐานของระบบในขณะที่มันเป็นที่เข้าใจในทฤษฎีระบบ (ดูรูป).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดเชิงระบบบูรณาการวิเคราะห์และวิธีการสังเคราะห์ และครอบคลุมทั้ง holism reductionism . มันเป็นครั้งแรกที่เสนอภายใต้ชื่อ " ทฤษฎีระบบทั่วไป " โดยนักชีววิทยา ลุดวิก ฟอน เบอร์ทลันไฟล์ . ฟอน เบอร์ทลันไฟล์กล่าวว่าระบบการศึกษาโดยนักฟิสิกส์จะปิด พวกเขาจะไม่โต้ตอบกับโลกภายนอกได้ เมื่อนักฟิสิกส์สร้างแบบจำลองของระบบสุริยะของอะตอมหรือลูกตุ้ม , เขาหรือเธอจะถือว่าทั้งหมดมวล อนุภาค แรงที่มีผลต่อระบบจะรวมอยู่ในรูปแบบ มันเป็นเหมือนส่วนที่เหลือของจักรวาลไม่ได้มีอยู่ นี้จะทำให้มันเป็นไปได้ที่จะคำนวณรัฐในอนาคตที่มีความถูกต้องสมบูรณ์เนื่องจากข้อมูลที่จำเป็นทั้งหมดเป็นที่รู้จักกัน .
อย่างไรก็ตามเป็นนักชีววิทยา ฟอนเบอร์ทลันไฟล์รู้ว่าสมมติฐานเป็นไปไม่ได้เพียงแค่ทางปฏิบัติมากที่สุด แยกสิ่งมีชีวิตจากสภาพแวดล้อม และจะตายในไม่ช้า เพราะขาดออกซิเจน น้ำ และอาหาร สิ่งมีชีวิตเป็นระบบเปิด : พวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้โดยไม่ต้องอย่างต่อเนื่องการแลกเปลี่ยนสสารและพลังงานกับสิ่งแวดล้อมลักษณะเฉพาะของระบบเปิดคือ ว่า พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับระบบอื่น ๆ นอกจากตัวเอง ปฏิสัมพันธ์นี้มีสององค์ประกอบ : ป้อนข้อมูล ที่เข้าระบบจากภายนอก และผลผลิตที่ออกจากระบบสิ่งแวดล้อม เพื่อที่จะพูดเกี่ยวกับภายในและภายนอกของระบบ เราต้องสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างระบบเองและสภาพแวดล้อมระบบและสภาพแวดล้อมโดยทั่วไป โดยแยกเป็นขอบเขต ตัวอย่างเช่น อาศัยระบบผิวหนังเล่นบทบาทของขอบเขต ผลผลิตของระบบโดยทั่วไปโดยตรงหรือทางอ้อม จากการเข้า อะไรออกมา ต้องได้ก่อน อย่างไรก็ตาม ผลผลิตโดยทั่วไปค่อนข้างแตกต่างจากเข้าระบบไม่ได้เป็นเพียงเรื่อยๆหลอด แต่ใช้หน่วยประมวลผลเช่น อาหาร เครื่องดื่ม และออกซิเจนที่เราใช้ใน ทิ้งร่างกายของเรา เช่น ปัสสาวะ อุจจาระ และคาร์บอนไดออกไซด์ การเปลี่ยนแปลงของสัญญาณเข้าออกโดยระบบมักจะเรียกว่าอัตรา นี้มีให้เราพื้นฐาน ส่วนประกอบของระบบเท่านั้นที่เข้าใจในทฤษฎีระบบ ( ดูรูป )