in which subjects are unaware of a

in which subjects are unaware of a repeating sequence embedded within the task,
and learning is measured as a reduction in response time (Nissen and Bullemer,
1987; Goedert and Willingham, 2002). In another commonly
used paradigm, subjects are asked to learn a short
sequence of movements, and learning is measured as an
increase in speed and accuracy of the movements (Karni
et al., 1998; Walker et al., 2003). A third approach combines
the two components of sequence learning by asking
subjects to explicitly learn a sequence of movements,
thereby allowing for separate quantification of both the
explicit acquisition of sequence order and performance
(speed/accuracy) measures (Hikosaka et al., 1995;
Ghilardi et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งวัตถุมี unaware ของการทำซ้ำ ลำดับที่ฝังอยู่ภายในงาน และวัดการเรียนรู้เป็นการลดเวลาตอบสนอง (Nissen และ Bullemer1987 Goedert และ Willingham, 2002) อื่นทั่วไปใช้กระบวนทัศน์ เพื่อการเรียนรู้สั้นวัดลำดับการเคลื่อนไหว การเรียนรู้เป็นการเพิ่มความเร็วและความแม่นยำของการเคลื่อนไหว (คาร์นี่บาห์et al. 1998 Walker et al. 2003) รวมวิธีการสามส่วนประกอบที่สองของลำดับการเรียนรู้จากการถามวิชาการเรียนลำดับของการเคลื่อนไหว อย่างชัดเจนซึ่งการนับแยกของทั้งสองซื้อลำและประสิทธิภาพอย่างชัดเจนมาตรการ (ความเร็วความถูกต้อง) (Hikosaka et al. 1995Ghilardi et al. 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งในวิชาที่ไม่รู้จักลำดับซ้ำฝังอยู่ภายในงาน
และการเรียนรู้เป็นวัดที่เป็นการลดลงในเวลาตอบสนอง (Nissen และ Bullemer เป็น
1987; Goedert และลลิ่งแฮม, 2002) อีกทั่วไป
กระบวนทัศน์การใช้อาสาสมัครจะถูกถามในการเรียนรู้สั้น
ลำดับของการเคลื่อนไหวและการเรียนรู้เป็นวัดที่เป็น
การเพิ่มขึ้นของความเร็วและความถูกต้องของการเคลื่อนไหว (Karni
et al, 1998;.. วอล์คเกอร์, et al, 2003) วิธีที่สามรวม
ทั้งสองส่วนของการเรียนรู้ลำดับโดยขอให้
อาสาสมัครที่จะเรียนรู้อย่างชัดเจนลำดับของการเคลื่อนไหวที่
จะช่วยให้สำหรับปริมาณที่แยกต่างหากจากทั้ง
การซื้อกิจการอย่างชัดเจนของการสั่งซื้อลำดับและประสิทธิภาพการทำงาน
(ความเร็ว / ความถูกต้อง) มาตรการ (Hikosaka et al, 1995.
Ghilardi et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งในวิชาโดยไม่รู้ตัวของทำซ้ำลำดับอยู่ในงานและแบบวัดเป็นลดเวลาและการตอบสนอง ( bullemer Nissen ,1987 และ goedert Willingham , 2002 ) อื่นทั่วไปใช้กระบวนทัศน์ วิชาให้เรียนสั้น ๆลำดับของการเคลื่อนไหว และการเรียนรู้จะวัดเป็นเพิ่มความเร็วและความถูกต้องของการเคลื่อนไหว ( Karniet al . , 1998 ; วอล์คเกอร์ et al . , 2003 ) แนวทางที่สาม รวมสององค์ประกอบของลำดับการเรียนรู้ โดยขอวิชาอย่างชัดเจน เรียนรู้ลำดับของการเคลื่อนไหวเพื่ออนุญาตให้สำหรับการแยกปริมาณทั้งสองการสั่งตามลำดับและประสิทธิภาพอย่างชัดเจน( ความเร็วและความถูกต้อง ) มาตรการ ( hikosaka et al . , 1995 ;ghilardi et al . , 2009 )