Poverty. Fields concluded that the

Poverty. Fields concluded that the proportion of Costa Ricans below the absolute poverty
line fell from 20% to 10% from the early sixties to the early seventies. In Brazil in this period Fields
estimated the decline as from 37% to 35.5%. In the 1990s, absolute poverty declined in both
countries (see World Development Report, 1990, 2000), but it is apparently rising again in Brazil.
In 2000, 25.4% of the population of Brazil lived on less than $2 per day, compared with about
23.3% in Costa Rica. Brazil also suffers from a very high incidence of child labor for its income
level, as a December 2001 World Bank study and reports by the International Labor Office have
underlined. As many as seven million children still work in Brazil, despite the country having
officially made the eradication of child labor a priority. The problem is not unknown in Costa Rica,
where the minimum working age is lower than that of compulsory education, an anomaly that may
be interpreted as a wink and a nod at the problem. But the scope of the problem is comparatively
modest

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจน เขตข้อมูลสรุปที่สัดส่วนของ Ricans คอสตาต่ำความยากจนสัมบูรณ์บรรทัดตกจาก 20% เป็น 10% จากการอายุการ seventies ก่อน บราซิลในฟิลด์รอบระยะเวลานี้ประมาณการลดลงจาก 37% 35.5% ในปี 1990 ความยากจนสัมบูรณ์ปฏิเสธทั้งประเทศ (ดูรายงานการพัฒนาโลก 1990, 2000), แต่มันเห็นได้ชัดขึ้นอีกครั้งในประเทศบราซิลใน 2000, 25.4% ของประชากรของบราซิลอาศัยอยู่น้อยกว่า $2 ต่อวัน เมื่อเทียบกับเกี่ยวกับ23.3% ในคอสตาริกา บราซิลยัง suffers จากอุบัติการณ์ที่สูงมากของแรงงานเด็กในรายได้ของระดับ เป็น 2544 ธันวาคมธนาคารโลกศึกษาและรายงานสำนักงานแรงงานระหว่างประเทศได้ขีดเส้นใต้ เด็กเป็นเจ็ดล้านยังคงทำงานในบราซิล แม้จะมีประเทศกลายขจัดแรงงานเด็กมีความสำคัญอย่างเป็นทางการ ปัญหาไม่รู้จักในคอสตาริกาอายุการทำงานต่ำสุดอยู่ที่ต่ำกว่าการศึกษาภาคบังคับ ความผิดปกติที่อาจจะตีความเป็นอดและพยักหน้าในปัญหา แต่ขอบเขตของปัญหาดีอย่างหนึ่งเจียมเนื้อเจียมตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจน ทุ่งสรุปได้ว่าสัดส่วนของคอสตาริกันด้านล่างความยากจนแน่นอนสายลดลงจาก 20% เป็น 10% จากวัยหกสิบต้นที่จะอายุเจ็ดสิบต้น
ในประเทศบราซิลในช่วงฟิลด์นี้คาดลดลงจาก 37% มาอยู่ที่ 35.5%
ในปี 1990
ความยากจนแน่นอนลดลงทั้งในประเทศ(ดูรายงานการพัฒนาโลก 1990, 2000) แต่มันก็เห็นได้ชัดว่าที่เพิ่มขึ้นอีกครั้งในบราซิล.
ในปี 2000 25.4% ของประชากรของบราซิลที่อาศัยอยู่บนน้อยกว่า $ 2 ต่อวันเมื่อเทียบกับ เกี่ยวกับ
23.3% ในคอสตาริกา บราซิลยังทนทุกข์ทรมานจากอุบัติการณ์ที่สูงมากของการใช้แรงงานเด็กสำหรับรายได้ในระดับที่เป็นธันวาคม 2001 การศึกษาของธนาคารโลกและรายงานโดยสำนักงานแรงงานระหว่างประเทศได้ขีดเส้นใต้ มากที่สุดเท่าที่เจ็ดล้านเด็กยังคงทำงานในบราซิลแม้จะเป็นประเทศที่มีการทำอย่างเป็นทางการของการกำจัดการใช้แรงงานเด็กมีความสำคัญ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ไม่รู้จักในคอสตาริก้าที่วัยทำงานขั้นต่ำที่ต่ำกว่าการศึกษาภาคบังคับ, ความผิดปกติที่อาจจะตีความว่าเป็นพริบและพยักหน้าในปัญหาที่เกิดขึ้น แต่ขอบเขตของปัญหาคือค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจน ด้าน พบว่า สัดส่วนของ ricans ด้านล่างเส้นความยากจน
แน่นอนลดลงจาก 20% 10% จากยุคต้นต้นยุค ในบราซิลในช่วงเวลานี้นา
ประมาณลดลงจาก 37 ร้อยละ 35.5 % ในปี 1990 , ความยากจนสัมบูรณ์ที่ลดลงทั้งในประเทศ ( ดู
รายงานการพัฒนาโลก ( ค.ศ. 2000 ) , แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเพิ่มขึ้นอีกครั้งในบราซิล .
ใน 2000 , 254 % ของประชากรของประเทศบราซิลอาศัยอยู่บนน้อยกว่า $ 2 ต่อวัน , เมื่อเทียบกับเกี่ยวกับ
23.3% ในคอสตาริกา บราซิลยังทนทุกข์ทรมานจากสูงมาก การใช้แรงงานเด็ก ระดับรายได้
ของมันเป็นธันวาคม 2544 ธนาคารโลกศึกษาและรายงานโดยสำนักงานแรงงานระหว่างประเทศได้
ขีดเส้นใต้ เด็กมากที่สุดเท่าที่เจ็ดล้านยังทำงานในบราซิล แม้ประเทศมี
อย่างเป็นทางการทำให้การขจัดแรงงานเด็กเป็นอันดับแรก ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ไม่รู้จักในคอสตาริกา
ที่อายุการทำงานขั้นต่ำต่ำกว่าที่ของการศึกษาภาคบังคับ ความผิดปกติที่อาจ
จะตีความเป็นกระพริบตา และพยักหน้าในปัญหา แต่ขอบเขตของปัญหาคือ comparatively
เจียมเนื้อเจียมตัว