Comparison of the mean of MAR index

Comparison of the mean of MAR index for Vibrio parahaemolyticus isolates of different shrimp species. Each bar represents the mean of the MAR index for V. parahaemolyticus strains from different shrimp species. Label 1, red prawn; Label 2, banana prawn.

Furthermore, the mean of MAR index for V. parahaemolyticus isolates of different shrimp species were compared and the results showed there was significantly difference with p < 0.05 (Figure 1). The mean MAR index of the V. parahaemolyticus isolates recovered from banana prawn species were significantly higher than mean MAR index of V. parahaemolyticus isolates from the red prawn species. Results in this study highlighted that the banana prawn isolates are possible exposed to various antimicrobials that lead to emerging of multiple antibiotic resistant strains.

In the current study, a high percentage (83%) of isolates have MAR index more than 0.2. The range of MAR index was from 0.00 to 0.79, with the highest MAR index attributed from an isolate (VP152; Table 5) from supermarket banana prawn which exhibited resistant to 11 antibiotics. Gwendelynne et al. (2005) stated that MAR indices higher that 0.2 could be due to contamination from high risk sources, thus leading to human health risk. A total of 49/185 isolates exhibited MAR index of 0.07, indicating the isolates were resistant to at least one type of antibiotic. About 28% of the isolates were resistant to three different antibiotics and have a MAR index of 0.21. The study also noted shrimp samples from wetmarket and supermarket had difference MAR indices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบความหมายของดัชนีมี.ค.สำหรับ parahaemolyticus เค็มแยกสายพันธุ์กุ้งที่แตกต่างกัน แถบแต่ละแถบแสดงถึงความหมายของดัชนีมี.ค.สำหรับ V. parahaemolyticus สายพันธุ์จากพันธุ์กุ้งที่แตกต่างกัน ป้าย 1 กุ้งสีแดง ป้าย 2 กุ้งกล้วยหอมนอกจากนี้ ความหมายของมี.ค.ดัชนี V. parahaemolyticus แยกกุ้งแตกต่าง เปรียบเทียบพันธุ์ และผลการศึกษาพบมีนัยสำคัญแตกต่างกับ p < 0.05 (1 รูป) มี.ค.ดัชนีหมายถึงของ V. parahaemolyticus แยกได้กู้คืนจากกล้วยสายพันธุ์กุ้งได้สูงกว่าดัชนีหมายถึงมี.ค.ของ V. parahaemolyticus แยกจากสายพันธุ์กุ้งแดง ผลลัพธ์ในการศึกษานี้เน้นว่า กล้วยกุ้งแยกเป็นการได้สัมผัสกับยาต้านจุลชีพต่าง ๆ ที่นำไปสู่การเกิดใหม่หลายสายพันธุ์ที่ดื้อในการศึกษาปัจจุบัน ส่วนสูง (83%) แยกมีดัชนีมี.ค.มากกว่า 0.2 ดัชนีช่วงมี.ค.ได้จาก 0.00 0.79 ดัชนีมี.ค.สูงสุดที่เกิดจากจากการ isolate (VP152 ตารางที่ 5) จากซูเปอร์มาร์เก็ตกล้วยกุ้งซึ่งทนทานต่อยาปฏิชีวนะที่ 11 การจัดแสดง Gwendelynne et al. (2005) ระบุมี.ค.ที่ดัชนีสูงขึ้น 0.2 อาจเนื่องจากการปนเปื้อนจากแหล่งที่มาของความเสี่ยงสูง นำความเสี่ยงด้านสุขภาพของมนุษย์ ทั้งหมด 49/185 แยกแสดงดัชนีมี.ค.ของ 0.07 ระบุการแยกมีความทนทานต่อยาปฏิชีวนะอย่างน้อยหนึ่งชนิด ประมาณ 28% ของการแยกมีความทนทานต่อยาปฏิชีวนะแตกต่างกันสาม และมีดัชนีมี.ค.ของ 0.21 การศึกษายังตั้งข้อสังเกตตัวอย่างกุ้งจาก wetmarket และซูเปอร์มาร์เก็ตมีดัชนีมี.ค.ความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของดัชนี MAR เชื้อ Vibrio parahaemolyticus แยกของกุ้งชนิดที่แตกต่างกัน แต่ละแถบแสดงค่าเฉลี่ยของดัชนี MAR สำหรับ V. parahaemolyticus สายพันธุ์จากสายพันธุ์กุ้งที่แตกต่างกัน ป้ายกำกับ 1 กุ้งสีแดง; ป้ายที่ 2, กุ้งแชบ๊วย

นอกจากนี้ค่าเฉลี่ยของดัชนี MAR สำหรับ V. parahaemolyticus แยกของกุ้งชนิดที่แตกต่างกันและเปรียบเทียบผลการศึกษาพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกับ p <0.05 (รูปที่ 1) ดัชนี MAR เฉลี่ยของ parahaemolyticus วีไอโซเลทหายจากสายพันธุ์กุ้งแชบ๊วยที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าหมายถึงดัชนี MAR ของ V. parahaemolyticus แยกจากสายพันธุ์กุ้งสีแดง ผลการศึกษาครั้งนี้ไฮไลต์ว่าสายพันธุ์กุ้งแชบ๊วยที่เป็นไปได้สัมผัสกับยาต้านจุลชีพต่างๆที่นำไปสู่การเกิดขึ้นใหม่ของหลายสายพันธุ์ที่ทนยาปฏิชีวนะ

ในการศึกษาในปัจจุบันเป็นร้อยละที่สูง (83%) ของเชื้อมีดัชนี MAR เกิน 0.2 ช่วงของดัชนี มี.ค. เป็น 0.00-0.79 มีดัชนีสูงสุด MAR ประกอบจากแยก (VP152; ตารางที่ 5) จากซูเปอร์มาร์เก็ตกุ้งกล้วยซึ่งแสดงให้ทนต่อยาปฏิชีวนะ 11 Gwendelynne et al, (2005) ระบุว่า MAR ดัชนีที่สูงกว่า 0.2 อาจเกิดจากการปนเปื้อนจากแหล่งที่มีความเสี่ยงสูงจึงนำไปสู่ความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ รวม 49/185 ไอโซเลทแสดงดัชนี MAR 0.07 แสดงให้เห็นเชื้อดื้อต่ออย่างน้อยหนึ่งประเภทของยาปฏิชีวนะ เกี่ยวกับ 28% เชื้อดื้อต่อยาปฏิชีวนะสามแตกต่างกันและมีดัชนี MAR 0.21 การศึกษายังตั้งข้อสังเกตตัวอย่างกุ้งจาก wetmarket และซูเปอร์มาร์เก็ตมีความแตกต่างดัชนี MAR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของดัชนีมี.ค. สำหรับ Vibrio parahaemolyticus สายพันธุ์ สายพันธุ์กุ้งที่แตกต่างกัน แต่ละแถบ หมายถึง ค่าเฉลี่ยของดัชนีมี.ค. tdh สายพันธุ์กุ้งจากสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน 1 ป้าย กุ้งแดง ป้ายที่ 2 กล้วยกุ้งนอกจากนี้ค่าเฉลี่ยของดัชนีมี.ค. สำหรับ tdh เชื้อชนิดต่าง ๆกุ้ง เปรียบเทียบ และพบมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ p < 0.05 ( รูปที่ 1 ) ค่าเฉลี่ยมี.ค. ดัชนีของสายพันธุ์ tdh หายจากสายพันธุ์กุ้งกล้วยหอม สูงกว่าค่าเฉลี่ยมี.ค. ดัชนี tdh สายพันธุ์จากสายพันธุ์กุ้งแดง ผลการศึกษาครั้งนี้เน้นที่กล้วยกุ้งสายพันธุ์ที่เป็นไปได้สัมผัสกับยาต่าง ๆที่นำไปสู่การเกิดใหม่ของยาปฏิชีวนะที่ทนหลายสายพันธุ์ในการศึกษาปัจจุบัน เปอร์เซ็นต์สูง ( 83% ) ของเชื้อได้ มี.ค. ดัชนีมากกว่า 0.2 ช่วง มี.ค. ดัชนีจาก 0.00 ถึง 0.79 , กับดัชนีสูงสุดเพื่อประกอบจากการแยก ( vp152 ; ตารางที่ 5 ) จากซูเปอร์มาร์เก็ตกล้วยกุ้งซึ่งมี 11 ต้านทานยาปฏิชีวนะ gwendelynne et al . ( 2548 ) ระบุว่า ดัชนีเพิ่มขึ้น 0.2 เพื่อที่อาจจะเกิดจากการปนเปื้อนจากแหล่งที่มีความเสี่ยงสูง ซึ่งนำไปสู่ความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์ รวมทั้งหมด 49 / 185 สายพันธุ์ ) มี.ค. ดัชนี 0.07 , ระบุสายพันธุ์เป็นป้องกันอย่างน้อยหนึ่งชนิดของยาปฏิชีวนะ ประมาณ 28 % ของไอโซเลทที่ทนต่อยาปฏิชีวนะที่แตกต่างกัน และมี 3 มี.ค. ดัชนี 0.21 . ผลการศึกษายังระบุตัวอย่างกุ้งจาก wetmarket ซูเปอร์มาร์เก็ตมีความแตกต่างและมี.ค. ดัชนี