Conversion of cotton-based waste te

Conversion of cotton-based waste textiles to ethanol by enzymatic degradation and fermentation was investigated. The materials used were cotton linter and a waste material from blue jeans textiles. The cellulose contents of these materials were 98% ± 1% and 93% ± 1%, respectively. The cotton and jeans with no pretreatment were enzymatically hydrolyzed to glucose by cellulase and bglucosidase for 2 days, and resulted into 24.1% and 23.6% digestion, respectively. Hydrolysis of pure cellulose (Avicel) at identical conditions was more successful, where 38.7% of the cellulose was converted to glucose. Pretreatment of the textile materials by concentrated phosphoric acid improved their digestibility. The cellulose parts of the materials were completely dissolved in the acid, and then precipitated using acetone, where 70–80% of the initial materials were recovered after the precipitation. It resulted in improved glucose yield in the enzymatic hydrolyses, where 63.4% and 60.7% of the cotton linter and the jeans were digested, respectively. However, better results obtained by the alkali pretreatment of the cotton and jeans (data not shown). Cotton linter was then chosen as a sample of cotton textiles to study the effect of temperature and NaOH concentration on the enzymatic digestibility of the material. The material was treated at 0 C, 23 C and 100 C with 0–20% NaOH for 3 h. The treated materials remained solid in the solution, but swelled, where more than 95% of the initial materials were recovered after the washing. The most important results of digestion of pretreated cottons are summarized in Table 1. The results show great effects of treatment temperature and NaOH concentration on the rate of enzymatic hydrolysis. The best results were obtained at cold temperature (0 °C), where more than 85% of the theoretical glucose yield could be obtained within 24 h enzymatic hydrolysis of treated cotton by 12% NaOH solution (Table 1). Furthermore, increasing the concentration of NaOH enhanced the digestibility. However, for pretreatment at 0 °C, the concentration of 12% was the critical dosage and no significant improvement in digestibility was obtained when using higher concentration of NaOH. Temperature had a negative impact on the rate of enzymatic hydrolysis. The initial enzymatic hydrolysis rate during the first day was practically the same for all three temperatures until 8% NaOH concentration used (Table 1). However, at higher concentration of sodium hydroxide used, lower temperature was more effective for increasing the hydrolysis rate. The best digestion results were obtained at 12% NaOH and 0 °C, where 99.1% of the cotton was digested to glucose within 4 days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลงโดยใช้ฝ้ายสิ่งทอเสียเอทานอลโดยเอนไซม์ในระบบย่อยสลายและหมักถูกสอบสวน วัสดุที่ใช้มี linter ฝ้ายและวัสดุเสียจากสิ่งทอกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน เนื้อหาเซลลูโลสวัสดุเหล่านี้ได้ 98% ± 1% และ 93% ± 1% ตามลำดับ ฝ้ายและกางเกงยีนส์กับ pretreatment ไม่มี enzymatically hydrolyzed ให้กลูโคส cellulase และ bglucosidase 2 วัน และผลในการย่อยอาหาร 24.1% และ 23.6% ตามลำดับ ไฮโตรไลซ์ของเซลลูโลสบริสุทธิ์ (Avicel) ที่เหมือนกันเงื่อนไขสำเร็จมากขึ้น 38.7% ของเซลลูโลสจะถูกแปลงเป็นน้ำตาลกลูโคส Pretreatment วัสดุสิ่งทอด้วยกรดฟอสฟอริกเข้มข้นปรับปรุง digestibility ของพวกเขา ส่วนเซลลูโลสของวัสดุละลายได้หมดในกรด และตกตะกอนโดยใช้อะซิโตน ที่ 70 – 80% ของวัตถุดิบเริ่มต้นถูกกู้คืนหลังจากที่ฝน มันส่งผลให้ระดับน้ำตาลดีขึ้นในผลผลิตในที่เอนไซม์ในระบบ hydrolyses ที่ร้อยละ 63.4% และ 60.7% linter ฝ้ายและกางเกงยีนส์ถูกต้อง ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ดีกว่าผลที่ได้รับ โดย pretreatment ด่างฝ้ายและกางเกงยีนส์ (ข้อมูลไม่แสดง) แล้วฝ้าย linter ถูกเลือกเป็นตัวอย่างของฝ้ายสิ่งทอเพื่อศึกษาผลของอุณหภูมิและความเข้มข้น NaOH ใน digestibility เอนไซม์ในระบบวัสดุ วัสดุได้รับ ที่ 0 C, 23 C 100 C 0 – 20% NaOH 3 h วัสดุบำบัดยังคงเป็นของแข็งในการแก้ปัญหา แต่ swelled ซึ่งกว่า 95% ของวัตถุดิบเริ่มต้นถูกกู้คืนหลังจากเครื่องซักผ้า ผลลัพธ์สำคัญของการย่อยอาหารของผ้าฝ้าย pretreated ได้สรุปในตารางที่ 1 ผลการแสดงผลดีของการรักษาอุณหภูมิและความเข้มข้นของ NaOH ในอัตราของไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบ สุดได้รับเย็นอุณหภูมิ (0 ° C), ซึ่งมากกว่า 85% ของผลผลิตน้ำตาลในทฤษฎีอาจได้รับภายใน 24 ชมไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบบำบัดฝ้าย โดยโซลูชัน NaOH 12% (ตาราง 1) นอกจากนี้ การเพิ่มความเข้มข้นของ NaOH เพิ่มขึ้น digestibility ที่ อย่างไรก็ตาม สำหรับ pretreatment ที่ 0 ° C ความเข้มข้น 12% เป็นปริมาณสำคัญ และไม่ปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญใน digestibility กล่าวเมื่อใช้ความเข้มข้นสูงของ NaOH อุณหภูมิมีผลกระทบเชิงลบในอัตราของไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบ อัตราไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบเริ่มต้นในวันแรกได้จริงเหมือนกันทั้งหมดสามอุณหภูมิจนเข้มข้น 8% NaOH ที่ใช้ (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม ที่สูงกว่าความเข้มข้นของโซเดียมไฮดรอกไซด์ที่ใช้ อุณหภูมิต่ำได้เพิ่มประสิทธิภาพสำหรับการเพิ่มอัตราไฮโตรไลซ์ สุดย่อยอาหารได้รับ 12% NaOH และ 0 ° C ที่ถูกต้องให้กลูโคส 99.1% ของฝ้ายภายใน 4 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลงของเสียสิ่งทอผ้าฝ้ายที่ใช้เอทานอลโดยการย่อยสลายและการหมักเอนไซม์ถูกตรวจสอบ วัสดุที่ใช้เป็น linter ฝ้ายและวัสดุของเสียจากสิ่งทอกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน เนื้อหาเซลลูโลสของวัสดุเหล่านี้เป็น 98% ± 1% และ 93% ± 1% ตามลำดับ ผ้าฝ้ายและกางเกงยีนส์ที่มีการปรับสภาพที่ไม่มีเอนไซม์ไฮโดรไลซ์เป็นน้ำตาลกลูโคสโดยเซลลูเลสและ bglucosidase เป็นเวลา 2 วันและส่งผลให้เข้าสู่ 24.1% และการย่อยอาหาร 23.6% ตามลำดับ การย่อยสลายเซลลูโลสบริสุทธิ์ (Avicel) ที่สภาวะเหมือนกันที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นที่ 38.7% ของเซลลูโลสที่ถูกดัดแปลงเป็นน้ำตาลกลูโคส การปรับสภาพของวัสดุสิ่งทอโดยกรดฟอสฟอรัสที่มีความเข้มข้นของพวกเขาดีขึ้นการย่อย ส่วนเซลลูโลสของวัสดุที่ถูกละลายด้วยกรดแล้วตกตะกอนโดยใช้อะซิโตนที่ 70-80% ของวัสดุที่เริ่มต้นได้รับการกู้คืนหลังจากฝน มันมีผลทำให้ผลผลิตน้ำตาลกลูโคสที่ดีขึ้นใน hydrolyses เอนไซม์ที่ 63.4% และ 60.7% ของ linter ฝ้ายและกางเกงยีนส์ถูกย่อยตามลำดับ แต่ผลลัพธ์ที่ดีกว่าได้รับจากการปรับสภาพด่างของผ้าฝ้ายและกางเกงยีนส์ (ไม่ได้แสดงข้อมูล) linter ฝ้ายที่ได้รับเลือกให้เป็นตัวอย่างของสิ่งทอผ้าฝ้ายเพื่อศึกษาผลของอุณหภูมิและความเข้มข้นของ NaOH ในการย่อยของเอนไซม์ของว​​ัสดุ วัสดุที่ได้รับการรักษาที่ 0 C 23 C และ 100 C ที่มี NaOH 0-20% เป็นเวลา 3 ชั่วโมง วัสดุที่ได้รับการรักษายังคงมั่นคงในการแก้ปัญหา แต่เพิ่มขึ้นที่มากกว่า 95% ของวัสดุที่ถูกกู้คืนเริ่มต้นหลังจากที่ซักผ้า ผลลัพธ์ที่สำคัญที่สุดของการย่อยอาหารของผ้าฝ้ายปรับสภาพได้สรุปไว้ในตารางที่ 1 ผลที่ได้แสดงผลกระทบที่ดีในการรักษาอุณหภูมิและความเข้มข้นของ NaOH อัตราการย่อยสลายของเอนไซม์ ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดที่ได้รับที่อุณหภูมิเย็น (0 ° C) ที่มากกว่า 85% ของผลผลิตน้ำตาลในทางทฤษฎีอาจจะได้รับภายใน 24 ชั่วโมงการย่อยของเอนไซม์จากผ้าฝ้ายรับการรักษาโดยวิธีการแก้ปัญหา 12% NaOH (ตารางที่ 1) นอกจากนี้เพิ่มความเข้มข้นของ NaOH เพิ่มการย่อย อย่างไรก็ตามสำหรับการปรับสภาพที่ 0 องศาเซลเซียสความเข้มข้น 12% เป็นปริมาณที่สำคัญและไม่มีการปรับปรุงที่สำคัญในการย่อยที่ได้รับเมื่อใช้ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ NaOH อุณหภูมิมีผลกระทบต่ออัตราการย่อยสลายเอนไซม์ อัตราการย่อยของเอนไซม์ในช่วงเริ่มต้นวันแรกเป็นจริงเหมือนกันสำหรับทั้งสามจนอุณหภูมิความเข้มข้นของ NaOH 8% ใช้ (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตามในความเข้มข้นที่สูงขึ้นของโซดาไฟใช้อุณหภูมิที่ต่ำกว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการเพิ่มอัตราการย่อยสลาย ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในการย่อยอาหารที่ได้รับ 12% NaOH และ 0 ° C ที่ 99.1% ของผ้าฝ้ายที่ถูกย่อยเป็นน้ำตาลกลูโคสภายใน 4 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ของเสียสิ่งทอผ้าฝ้ายหมักเอทานอลโดยการย่อยสลายเอนไซม์ และถูกสอบสวน วัสดุที่ใช้เป็นวัสดุเหลือใช้จาก linter ฝ้ายและผ้ายีนส์สีฟ้า เซลลูโลสเนื้อหาของวัสดุเหล่านี้ถูก 98% ± 1% และ 93% ± 1 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับฝ้ายและกางเกงยีนส์ที่ไม่มีการ enzymatically ย่อยเป็นกลูโคสโดยเอนไซม์ และ bglucosidase เป็นเวลา 2 วันและส่งผลให้เกิดเป็น 24.1 % และการย่อยอาหาร , 23.6 ตามลำดับ การย่อยสลายเซลลูโลสบริสุทธิ์ ( เซล ) ในเงื่อนไขที่เหมือนกันคือความสําเร็จที่ 38.7 % ของเซลลูโลสจะถูกแปลงเป็นกลูโคสปรับสภาพของวัสดุสิ่งทอ โดยมี กรดฟอสฟอริค ปรับปรุงการย่อยได้ของพวกเขา เซลลูโลส ส่วนของวัสดุที่ถูกละลายในกรด แล้วตกตะกอนโดยใช้อะซีโตนที่ 70 - 80% ของวัสดุเริ่มต้นขึ้นหลังจากการตกตะกอน มันมีผลในการปรับปรุงผลผลิตเอนไซม์กลูโคสใน hydrolyses ที่ 63.4 เปอร์เซ็นต์และ 60ร้อยละ 7 ของ linter ฝ้าย และกางเกงย่อยตามลำดับ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่ดีได้ โดยมีการฝ้ายกับยีนส์ ( ข้อมูลไม่แสดง ) linter ฝ้ายก็เลือกให้เป็นตัวอย่างของฝ้ายสิ่งทอ เพื่อศึกษาผลของอุณหภูมิและความเข้มข้นของ NaOH ในการย่อยเอนไซม์ ของวัสดุ วัสดุที่ได้รับการรักษาที่อุณหภูมิ 0 องศาเซลเซียส23 องศาเซลเซียส และ 100 องศาเซลเซียส NaOH 10 – 20% เป็นเวลา 3 ชั่วโมง ถือว่าวัสดุยังคงแข็งในการแก้ปัญหา แต่บวมซึ่งกว่า 95% ของวัตถุดิบเริ่มต้นที่พบหลังจากการซัก ผลลัพธ์ที่สำคัญที่สุดของการย่อยอาหารของฝ้ายได้รับสรุปได้ในตารางที่ 1 ผลลัพธ์ที่แสดงผลของอุณหภูมิและความเข้มข้นของการใช้ในอัตราของเอนไซม์ .ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดได้ในอุณหภูมิที่เย็น ( 0 ° C ) ซึ่งกว่า 85% ของผลผลิตในทางทฤษฎีอาจจะได้ภายใน 24 ชั่วโมง เอนไซม์ของฝ้ายด้วยสารละลาย NaOH ที่ได้รับ 12 % ( ตารางที่ 1 ) นอกจากนี้ การเพิ่มความเข้มข้นของ NaOH เพิ่มการย่อยได้ . อย่างไรก็ตาม สำหรับการปรับที่ 0 ° Cความเข้มข้นร้อยละ 12 เป็นยาที่สำคัญที่ไม่พบในการปรับปรุงการย่อยได้เมื่อใช้ความเข้มข้นของ NaOH อุณหภูมิที่มีผลกระทบต่อคะแนนของเอนไซม์ . เอนไซม์ราคาเริ่มต้นในระหว่างวันแรกแทบจะเหมือนกันทั้ง 3 อุณหภูมิถึง 8 % NaOH ความเข้มข้นที่ใช้ ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตามที่ความเข้มข้นของสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์ที่ใช้อุณหภูมิต่ำมีประสิทธิภาพในการเพิ่มอัตราการย่อยสลาย . ผลการย่อยที่ดีที่สุดได้ ที่ 0 ° C และมีร้อยละ 12 ที่ 97.2 % ของฝ้ายคือย่อยสลายกลูโคสภายใน 4 วัน