CI) 1.07–2.62) was found to predict

CI) 1.07–2.62) was found to predict subsequent psychological distress. This
effect of bullying behaviors disappeared when victimization from bullying (OR 2.47, 95% CI 1.17–5.22) was entered into the regression. Both psychological distress (OR 2.49, 95% CI 1.64–3.80) and victimization (OR
2.61, 95% CI 1.42–4.81) at baseline were associated with increased risks of being a target of bullying behaviors at follow-up. Psychological distress (OR 2.51, 95% CI 1.39–4.52) and bullying behaviors (OR 2.95, 95% CI
1.39–4.52) at follow-up were associated with victimization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบ CI) 1.07 – 2.62) การคาดการณ์ความทุกข์ทางจิตใจตามมา นี้ผลของพฤติกรรมกลั่นแกล้งหายไปเมื่อทำจากกลั่นแกล้ง (หรือ 2.47, 95% CI 1.17 – 5.22) ป้อนเป็นการถดถอย ความทุกข์ทางจิตใจ (หรือ 2.49, 95% CI 1.64 – 3.80) และตกเป็นเหยื่อ (ORCI 95% 2.61, 1.42 – 4.81) ที่พื้นฐานเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเป็นเป้าหมายของพฤติกรรมที่ติดตามการกลั่นแกล้ง ความทุกข์ทางจิตใจ (หรือ 2.51, 95% CI 1.39 – 4.52) และพฤติกรรมกลั่นแกล้ง (หรือ 2.95, 95% CI1.39 – 4.52) ที่ติดตามผลเกี่ยวข้องกับการไกล่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CI) 1.07-2.62) ถูกค้นพบในการทำนายความทุกข์ทางจิตใจที่ตามมา นี้
ผลของพฤติกรรมข่มขู่หายไปเมื่อการตกเป็นเหยื่อจากการข่มขู่ (OR 2.47, 95% CI 1.17-5.22) ถูกป้อนเข้าสู่การถดถอย ทั้งความทุกข์ทางจิตใจ (OR 2.49, 95% CI 1.64-3.80) และการตกเป็นเหยื่อ (OR
2.61, 95% CI 1.42-4.81) ที่ baseline มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเป็นเป้าหมายของพฤติกรรมการข่มขู่ที่ติดตาม ความทุกข์ทางจิตใจ (OR 2.51, 95% CI 1.39-4.52) และการกลั่นแกล้งพฤติกรรม (OR 2.95, 95% CI
1.39-4.52) ที่ติดตามมีความสัมพันธ์กับการตกเป็นเหยื่อ