Emission mechanism[edit]The photons

Emission mechanism[edit]
The photons of a light beam have a characteristic energy proportional to the frequency of the light. In the photoemission process, if an electron within some material absorbs the energy of one photon and acquires more energy than the work function (the electron binding energy) of the material, it is ejected. If the photon energy is too low, the electron is unable to escape the material. Since an increase in the intensity of low-frequency light will only increase the number of low-energy photons sent over a given interval of time, this change in intensity will not create any single photon with enough energy to dislodge an electron. Thus, the energy of the emitted electrons does not depend on the intensity of the incoming light, but only on the energy (equivalently frequency) of the individual photons. It is an interaction between the incident photon and the outermost electrons.

Electrons can absorb energy from photons when irradiated, but they usually follow an "all or nothing" principle. All of the energy from one photon must be absorbed and used to liberate one electron from atomic binding, or else the energy is re-emitted. If the photon energy is absorbed, some of the energy liberates the electron from the atom, and the rest contributes to the electron's kinetic energy as a free particle.[6][7][8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มลพิษกลไก [แก้ไข]Photons ของลำแสงมีพลังงานลักษณะสัดส่วนความถี่ของแสง ในกระบวนการ photoemission ถ้ามีอิเล็กตรอนในวัสดุบางอย่างดูดซับพลังงานของโฟตอนหนึ่ง และได้พลังงานมากขึ้นกว่าฟังก์ชันงาน (อิเล็กตรอนรวมพลังงาน) ของวัสดุ ฝึกฝนมันออก ถ้าโฟตอนพลังงานต่ำเกินไป อิเล็กตรอนไม่สามารถหนีวัสดุ เพิ่มความเข้มของแสงความถี่ต่ำเท่านั้นจะเพิ่มจำนวน photons ต่ำพลังงานส่งผ่านช่วงเวลาที่กำหนด เปลี่ยนแปลงความเข้มจะไม่สร้างโฟตอนเดี่ยวใด ๆ มีพลังงานที่เพียงพอเพื่อไล่ออกอิเล็กตรอน ดังนั้น พลังงานของอิเล็กตรอน emitted ขึ้นอยู่ กับความเข้มของแสงที่เข้ามา แต่เฉพาะพลังงาน (equivalently ความถี่) ของ photons ละ เป็นการโต้ตอบระหว่างเราเหตุการณ์และอิเล็กตรอนชั้นนอกสุดอิเล็กตรอนสามารถดูดซับพลังงานจาก photons เมื่อ irradiated แต่พวกเขามักจะทำตามหลักการ "ทั้งหมดหรือไม่" พลังงานจากโฟตอนหนึ่งทั้งหมดต้องถูกดูดซึม และใช้ในการปลดปล่อยอิเล็กตรอนหนึ่งจากอะตอมรวม หรือ อื่น ๆ พลังงานใหม่ออกมา ถ้าดูดซึมพลังงานโฟตอน บางส่วนของพลังงาน liberates อิเล็กตรอนจากอะตอม และส่วนเหลือจัดสรรให้พลังงานจลน์ของอิเล็กตรอนเป็นอนุภาคอิสระ [6] [7] [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกการปล่อยก๊าซเรือนกระจก [แก้ไข]
โฟตอนของแสงไฟมีสัดส่วนพลังงานลักษณะความถี่ของแสง ในกระบวนการ photoemission หากอิเล็กตรอนภายในวัสดุบางอย่างดูดซับพลังงานของโฟตอนหนึ่งและได้รับพลังงานมากขึ้นกว่าฟังก์ชั่นการทำงาน (อิเล็กตรอนพลังงานยึดเหนี่ยว) ของวัสดุที่มันจะออกมา ถ้าโฟตอนพลังงานต่ำเกินไปอิเล็กตรอนไม่สามารถที่จะหลบหนีวัสดุ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความเข้มของแสงความถี่ต่ำจะเพิ่มจำนวนของโฟตอนพลังงานต่ำส่งผ่านช่วงเวลาที่กำหนด, การเปลี่ยนแปลงในความรุนแรงนี้จะไม่สร้างโฟตอนใด ๆ เดียวที่มีพลังงานพอที่จะขับไล่อิเล็กตรอน ดังนั้นพลังงานของอิเล็กตรอนที่ปล่อยออกมาไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเข้มของแสงที่เข้ามา แต่ในการใช้พลังงาน (ความถี่เท่ากัน) ของโฟตอนของแต่ละบุคคล มันเป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตอนและอิเล็กตรอนนอกสุด. อิเล็กตรอนสามารถดูดซับพลังงานจากโฟตอนเมื่อฉายรังสี แต่พวกเขามักจะทำตาม "ทั้งหมดหรือไม่มีอะไร" หลักการ ทั้งหมดของพลังงานจากโฟตอนจะต้องมีการดูดซึมและนำไปใช้เพื่อปลดปล่อยอิเล็กตรอนจากอะตอมที่มีผลผูกพันหรืออื่น ๆ พลังงานที่ถูกปล่อยออกมาอีกครั้ง หากพลังงานโฟตอนจะถูกดูดซึมบางส่วนของพลังงานที่ปล่อยอิเล็กตรอนจากอะตอมและส่วนที่เหลือก่อให้พลังงานจลน์ของอิเล็กตรอนเป็นอนุภาคฟรี. [6] [7] [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ แก้ไข ]
กลไกการปล่อยโฟตอนของแสง แสงเป็นพลังงานมีลักษณะสัดส่วนของความถี่ของแสง ในกระบวนการด้าน ถ้าอิเล็กตรอนภายในวัสดุดูดซับพลังงานของโฟตอน และได้รับพลังงานมากกว่าฟังก์ชันการทำงาน ( อิเล็กตรอนพลังงานปก ) ของวัสดุ มันออก . ถ้าโฟตอนพลังงานต่ำเกินไปอิเล็กตรอนไม่สามารถหนีวัสดุ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นในความเข้มของแสงความถี่ต่ำจะเพิ่มจำนวนโฟตอนพลังงานต่ำส่งมอบช่วงเวลาเปลี่ยนความเข้มนี้จะไม่สร้างโฟตอนที่มีพลังงานเพียงพอที่จะขับเดี่ยวเป็นอิเล็กตรอน ดังนั้นพลังงานของอิเล็กตรอนที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเข้มของแสงที่เข้ามาแต่พลังงาน ( ก้องความถี่ของโฟตอนแต่ละ มันเป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่างเหตุการณ์โฟตอน และอิเล็กตรอนนอกสุด

อิเล็กตรอนสามารถดูดซับพลังงานจากโฟตอนเมื่อฉายรังสี แต่พวกเขามักจะตามทั้งหมด " หรือหลักการอะไรเลย " ทั้งหมดของพลังงานจากโฟตอนจะต้องถูกดูดซึม และใช้เพื่อปลดปล่อยอิเล็กตรอนจากอะตอมหนึ่งผูกหรืออื่น ๆที่เป็นพลังงานที่ปล่อยออกมา ถ้าพลังงานโฟตอนถูกดูดซึม , บางส่วนของพลังงานที่ปล่อยอิเล็กตรอนจากอะตอม และที่เหลือจัดสรรพลังงานของอิเล็กตรอนเป็นอนุภาคอิสระ [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]