Effects of ExerciseAlthough pain an

Effects of Exercise
Although pain and functional limitations can result in challenges to physical activity among
patients with osteoarthritis, regular exercise is essential for managing this condition.
Studies conducted in recent years provided evidence that supports the assumption that muscle
weakness and muscle atrophy contribute to the disease process (1-4). Thus, rehabilitation and
physiotherapy are often prescribed with the intention to alleviate pain and increase mobility.
However, to counteract muscle atrophy, exercise has to be performed on a regular basis as
health benefits do not persist if exercise programmes are discontinued (5). Therefore, people
with degenerative joint disease should be put on continuous exercise programmes (5).
Evidence from a large systematic review and a large randomised controlled trial for knee
osteoarthritis demonstrated the beneficial effects of exercise compared with no exercise (6-
7). Exercise in this context included aerobic walking, home quadriceps exercise, strengthening
and home exercise, aerobic exercise with weight training, and diet with aerobic and resistance
exercise. These studies showed that exercise was associated with reduced pain and disability,
medication intake, as well as improved physical functioning, stair climbing, walking distance,
muscle strength, balance, self-efficacy and mental health and physical functioning (6-7).
Majority of these beneficial outcomes were observed during follow up at 18 months postrandomisation
(6-7). Risk of adverse events is considered low if exercise recommended for the
individual has been appropriately assessed by a
trained health professional (8). While some individuals
may experience an exacerbation of
symptoms, the vast majority (including
those severely affected) will neither develop
adverse reaction to controlled exercise
nor experience an increase in the severity
of arthritis (9-10). For example, patients with
significant osteoarthritis can ride a bicycle, go
swimming or exercise in a gym with often no or
minimal discomfort.. Thus, rehabilitation and
physiotherapy are often prescribed with the intention to alleviate pain and increase mobility.
However, to counteract muscle atrophy, exercise has to be performed on a regular basis as
health benefits do not persist if exercise programmes are discontinued (5). Therefore, people
with degenerative joint disease should be put on continuous exercise programmes (5).
Evidence from a large systematic review and a large randomised controlled trial for knee
osteoarthritis demonstrated the beneficial effects of exercise compared with no exercise (6-
7). Exercise in this context included aerobic walking, home quadriceps exercise, strengthening
and home exercise, aerobic exercise with weight training, and diet with aerobic and resistance
exercise. These studies showed that exercise was associated with reduced pain and disability,
medication intake, as well as improved physical functioning, stair climbing, walking distance,
muscle strength, balance, self-efficacy and mental health and physical functioning (6-7).
Majority of these beneficial outcomes were observed during follow up at 18 months postrandomisation
(6-7). Risk of adverse events is considered low if exercise recommended for the
individual has been appropriately assessed by a
trained health professional (8). While some individuals
may experience an exacerbation of
symptoms, the vast majority (including
those severely affected) will neither develop
adverse reaction to controlled exercise
nor experience an increase in the severity
of arthritis (9-10). For example, patients with
significant osteoarthritis can ride a bicycle, go
swimming or exercise in a gym with often no or
minimal discomfort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการออกกำลังกายแม้ว่าความเจ็บปวดและข้อจำกัดที่ทำงานสามารถทำให้ความท้าทายกิจกรรมทางกายภาพระหว่างผู้ป่วย ด้วยโรคข้อเข่าเสื่อม ออกกำลังกายปกติเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัดการเงื่อนไขนี้ศึกษาดำเนินการในปีที่มีหลักฐานที่สนับสนุนสมมติฐานที่กล้ามเนื้อความอ่อนแอและการฝ่อของกล้ามเนื้อนำไปสู่การเกิดโรค (1-4) ดังนั้น ฟื้นฟู และกายภาพบำบัดคือกำหนดมักจะ มีความตั้งใจที่จะบรรเทาอาการปวด และเพิ่มความคล่องตัวอย่างไรก็ตาม เพื่อรับมือกับกล้ามเนื้อฝ่อ ออกกำลังกายที่มีการดำเนินการเป็นประจำเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพไม่ยืนยันหากโปรแกรมออกกำลังกาย ยกเลิก (5) ดังนั้น ท่านโรคข้อเสื่อมควรใส่ไว้ในโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง (5)หลักฐานจากการตรวจสอบระบบขนาดใหญ่และขนาดใหญ่แบบสุ่มทดลองสำหรับเข่าโรคข้อเข่าเสื่อมแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเทียบกับไม่ออกกำลังกาย (6-7) การออกกำลังกายนี้บริบทรวมแอโรบิกเดิน quadriceps บ้านออกกำลังกาย เสริมสร้างและออกกำลัง กาย แอโรบิกออกกำลังกาย ด้วยน้ำหนักการฝึกอบรม และการควบคุมอาหาร ด้วยแอโรบิก และความต้านทานออกกำลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า การออกกำลังกายเกี่ยวข้องกับอาการปวดลดลงและความพิการยาสูบ ตลอดจนปรับปรุงกายภาพทำงาน บันไดปีนเขา เดินทางความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ สมดุล ประสิทธิภาพในตนเอง และ สุขภาพจิต และร่างกายทำงาน (6-7)ส่วนใหญ่ของผลประโยชน์เหล่านี้ถูกตั้งข้อสังเกตในระหว่างตามค่าเวลา 18 เดือน postrandomisation(6-7) . ความเสี่ยงของเหตุการณ์ถือว่าต่ำถ้าออกกำลังกายที่แนะนำสำหรับการบุคคลมีการประเมินอย่างเหมาะสมโดยมีฝึกอบรมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ (8) ในขณะที่บางคนอาจพบมีอาการกำเริบของอาการ ส่วนใหญ่ (รวมถึงที่ได้รับ) จะไม่พัฒนาออกกำลังกายควบคุมปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ไม่พบการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงของโรคข้ออักเสบ (9-10) ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยที่มีโรคข้อเข่าเสื่อมที่สำคัญสามารถขี่จักรยาน ไปว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมที่มักจะไม่มี หรือรู้สึกไม่สบายน้อยที่สุด... ดังนั้น ฟื้นฟู และกายภาพบำบัดคือกำหนดมักจะ มีความตั้งใจที่จะบรรเทาอาการปวด และเพิ่มความคล่องตัวอย่างไรก็ตาม เพื่อรับมือกับกล้ามเนื้อฝ่อ ออกกำลังกายที่มีการดำเนินการเป็นประจำเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพไม่ยืนยันหากโปรแกรมออกกำลังกาย ยกเลิก (5) ดังนั้น ท่านโรคข้อเสื่อมควรใส่ไว้ในโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง (5)หลักฐานจากการตรวจสอบระบบขนาดใหญ่และขนาดใหญ่แบบสุ่มทดลองสำหรับเข่าโรคข้อเข่าเสื่อมแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเทียบกับไม่ออกกำลังกาย (6-7) การออกกำลังกายนี้บริบทรวมแอโรบิกเดิน quadriceps บ้านออกกำลังกาย เสริมสร้างและออกกำลัง กาย แอโรบิกออกกำลังกาย ด้วยน้ำหนักการฝึกอบรม และการควบคุมอาหาร ด้วยแอโรบิก และความต้านทานออกกำลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า การออกกำลังกายเกี่ยวข้องกับอาการปวดลดลงและความพิการยาสูบ ตลอดจนปรับปรุงกายภาพทำงาน บันไดปีนเขา เดินทางความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ สมดุล ประสิทธิภาพในตนเอง และ สุขภาพจิต และร่างกายทำงาน (6-7)ส่วนใหญ่ของผลประโยชน์เหล่านี้ถูกตั้งข้อสังเกตในระหว่างตามค่าเวลา 18 เดือน postrandomisation(6-7) . ความเสี่ยงของเหตุการณ์ถือว่าต่ำถ้าออกกำลังกายที่แนะนำสำหรับการบุคคลมีการประเมินอย่างเหมาะสมโดยมีฝึกอบรมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ (8) ในขณะที่บางคนอาจพบมีอาการกำเริบของอาการ ส่วนใหญ่ (รวมถึงที่ได้รับ) จะไม่พัฒนาออกกำลังกายควบคุมปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ไม่พบการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงของโรคข้ออักเสบ (9-10) ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยที่มีโรคข้อเข่าเสื่อมที่สำคัญสามารถขี่จักรยาน ไปว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมที่มักจะไม่มี หรือรู้สึกไม่สบายน้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการออกกำลังกาย
ถึงแม้ว่าความเจ็บปวดและการทำงานข้อ จำกัด สามารถทำให้เกิดความท้าทายในการออกกำลังกายในหมู่
ผู้ป่วยที่มีโรคข้อเข่าเสื่อม, ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดการสภาพนี้.
การศึกษาดำเนินการในปีที่ผ่านมาให้หลักฐานที่สนับสนุนข้อสันนิษฐานว่ากล้ามเนื้อ
อ่อนแอและกล้ามเนื้อลีบนำไปสู่การเกิดโรค กระบวนการ (1-4) ดังนั้นการฟื้นฟูและ
กายภาพบำบัดมักจะถูกกำหนดด้วยความตั้งใจที่จะบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความคล่องตัว.
อย่างไรก็ตามเพื่อรับมือกับกล้ามเนื้อลีบการออกกำลังกายจะต้องมีการดำเนินการเป็นประจำเป็น
ประโยชน์ต่อสุขภาพไม่ยืนยันหากโปรแกรมการออกกำลังกายที่มีการยกเลิก (5) ดังนั้นคน
ที่มีโรคร่วมเสื่อมควรวางบนโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง (5).
หลักฐานจากการตรวจสอบอย่างเป็นระบบขนาดใหญ่และสุ่มทดลองขนาดใหญ่สำหรับหัวเข่า
ข้อเข่าเสื่อมแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการออกกำลังกายไม่ (6-
7) การออกกำลังกายในบริบทนี้รวมถึงการเดินแอโรบิกออกกำลังกาย quadriceps บ้านเสริมสร้างความเข้มแข็ง
และการออกกำลังกายที่บ้านออกกำลังกายด้วยการฝึกอบรมน้ำหนักและอาหารที่มีแอโรบิกและความต้านทานต่อ
การออกกำลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดลดลงและความพิการ
การรับประทานยาเช่นเดียวกับการทำงานทางกายภาพที่ดีขึ้นบันไดปีนเขาเดิน
แข็งแรงของกล้ามเนื้อ, ความสมดุลของการรับรู้ความสามารถตนเองและสุขภาพจิตและการทำงานทางกายภาพ (6-7).
เสียงข้างมาก ของผลประโยชน์เหล่านี้ถูกตั้งข้อสังเกตในระหว่างการติดตามที่ 18 เดือน postrandomisation
(6-7) ความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จะถือว่าต่ำถ้าออกกำลังกายแนะนำให้
บุคคลได้รับการประเมินอย่างเหมาะสมโดย
สุขภาพการฝึกอบรมวิชาชีพ (8) ในขณะที่บางคน
อาจพบการกำเริบของ
อาการส่วนใหญ่ (รวมถึง
ผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง) ทั้งจะมีการพัฒนา
อาการข้างเคียงที่จะออกกำลังกายควบคุม
มิได้สัมผัสกับการเพิ่มขึ้นของความรุนแรง
ของโรคข้ออักเสบ (9-10) ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยที่มี
โรคข้อเข่าเสื่อมอย่างมีนัยสำคัญสามารถขี่จักรยานไป
ว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมที่มีมักจะไม่มีหรือ
รู้สึกไม่สบายน้อยที่สุด .. ดังนั้นการฟื้นฟูและ
กายภาพบำบัดมักจะถูกกำหนดด้วยความตั้งใจที่จะบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความคล่องตัว.
อย่างไรก็ตามเพื่อรับมือกับกล้ามเนื้อ ฝ่อการออกกำลังกายจะต้องมีการดำเนินการเป็นประจำเป็น
ประโยชน์ต่อสุขภาพไม่ยืนยันหากโปรแกรมการออกกำลังกายที่มีการยกเลิก (5) ดังนั้นคน
ที่มีโรคร่วมเสื่อมควรวางบนโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง (5).
หลักฐานจากการตรวจสอบอย่างเป็นระบบขนาดใหญ่และสุ่มทดลองขนาดใหญ่สำหรับหัวเข่า
ข้อเข่าเสื่อมแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการออกกำลังกายไม่ (6-
7) การออกกำลังกายในบริบทนี้รวมถึงการเดินแอโรบิกออกกำลังกาย quadriceps บ้านเสริมสร้างความเข้มแข็ง
และการออกกำลังกายที่บ้านออกกำลังกายด้วยการฝึกอบรมน้ำหนักและอาหารที่มีแอโรบิกและความต้านทานต่อ
การออกกำลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดลดลงและความพิการ
การรับประทานยาเช่นเดียวกับการทำงานทางกายภาพที่ดีขึ้นบันไดปีนเขาเดิน
แข็งแรงของกล้ามเนื้อ, ความสมดุลของการรับรู้ความสามารถตนเองและสุขภาพจิตและการทำงานทางกายภาพ (6-7).
เสียงข้างมาก ของผลประโยชน์เหล่านี้ถูกตั้งข้อสังเกตในระหว่างการติดตามที่ 18 เดือน postrandomisation
(6-7) ความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จะถือว่าต่ำถ้าออกกำลังกายแนะนำให้
บุคคลได้รับการประเมินอย่างเหมาะสมโดย
สุขภาพการฝึกอบรมวิชาชีพ (8) ในขณะที่บางคน
อาจพบการกำเริบของ
อาการส่วนใหญ่ (รวมถึง
ผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง) ทั้งจะมีการพัฒนา
อาการข้างเคียงที่จะออกกำลังกายควบคุม
มิได้สัมผัสกับการเพิ่มขึ้นของความรุนแรง
ของโรคข้ออักเสบ (9-10) ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยที่มี
โรคข้อเข่าเสื่อมอย่างมีนัยสำคัญสามารถขี่จักรยานไป
ว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมที่มีมักจะไม่มีหรือ
รู้สึกไม่สบายน้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการออกกำลังกายแม้ว่าความเจ็บปวดและข้อ จำกัด การทำงานสามารถส่งผลในความท้าทายของกิจกรรมทางกายภาพผู้ป่วยโรคข้อเสื่อมการออกกำลังกายปกติเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดการเงื่อนไขนี้การศึกษาปีล่าสุดให้หลักฐานที่สนับสนุนสมมติฐานว่ากล้ามเนื้อความอ่อนแอ และ กล้ามเนื้อฝ่อไปสู่กระบวนการโรค ( 1-4 ) ดังนั้น การฟื้นฟู และกายภาพบำบัดมักจะ กำหนด ด้วยเจตนาเพื่อบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความคล่องตัว .อย่างไรก็ตาม การแก้กล้ามเนื้อฝ่อ การออกกำลังกายจะต้องดำเนินการเป็นประจำ เช่นประโยชน์ต่อสุขภาพไม่คงอยู่หากโปรแกรมการออกกำลังกายจะยกเลิก ( 5 ) ดังนั้น คนโรคข้อต่อเสื่อม ควรใส่ในโปรแกรมออกกำลังกายแบบต่อเนื่อง ( 5 )หลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบขนาดใหญ่และทดลองควบคุมโรขนาดใหญ่สำหรับเข่าโดยแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการไม่ออกกำลังกาย ( 6 -7 ) การออกกำลังกายในบริบทนี้ ได้แก่ แอโรบิกออกกำลังกายเสริมสร้างกล้ามเนื้อเดินกลับบ้าน ,บ้านและการออกกำลังกาย , การออกกำลังกายด้วยการฝึกยกน้ำหนัก และอาหารกับแอโรบิกและความต้านทานการออกกําลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายได้เกี่ยวข้องกับการลดความเจ็บปวดและความพิการยารับประทาน รวมทั้งปรับปรุงการทำงานทางกายภาพ , บันไดปีนเขา , เดิน ,ความสมดุลความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การรับรู้ความสามารถของตนเองและสุขภาพจิตและทางกายภาพการทำงาน ( 6-7 )ส่วนใหญ่ของผลประโยชน์เหล่านี้พบในช่วง 18 เดือน postrandomisation ติดตามที่( 6-7 ) ความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ยังถือว่าน้อย ถ้าการออกกำลังกายที่แนะนำสำหรับประเมิน โดยบุคคลที่ได้รับอย่างเหมาะสมสุขภาพอย่างมืออาชีพที่ผ่านการฝึกอบรม ( 8 ) ในขณะที่บางคนอาจพบอาการกำเริบของอาการ ส่วนใหญ่ ( รวมทั้งผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง ) จะไม่พัฒนาปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ที่จะควบคุมการออกกำลังกายและประสบการณ์เพิ่มขึ้นในความรุนแรงของโรคไขข้ออักเสบ ( 9-10 ) ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยพบ ข้อเข่าเสื่อม สามารถขี่จักรยานไปว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมกับมักจะไม่มีหรือ. . . . . . . ไม่สบายน้อยที่สุด ดังนั้น การฟื้นฟู และกายภาพบำบัดมักจะ กำหนด ด้วยเจตนาเพื่อบรรเทาอาการปวดและเพิ่มความคล่องตัว .อย่างไรก็ตาม การแก้กล้ามเนื้อฝ่อ การออกกำลังกายจะต้องดำเนินการเป็นประจำ เช่นประโยชน์ต่อสุขภาพไม่คงอยู่หากโปรแกรมการออกกำลังกายจะยกเลิก ( 5 ) ดังนั้น คนโรคข้อต่อเสื่อม ควรใส่ในโปรแกรมออกกำลังกายแบบต่อเนื่อง ( 5 )หลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบขนาดใหญ่และทดลองควบคุมโรขนาดใหญ่สำหรับเข่าโดยแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการออกกำลังกายเมื่อเทียบกับการไม่ออกกำลังกาย ( 6 -7 ) การออกกำลังกายในบริบทนี้ ได้แก่ แอโรบิกออกกำลังกายเสริมสร้างกล้ามเนื้อเดินกลับบ้าน ,บ้านและการออกกำลังกาย , การออกกำลังกายด้วยการฝึกยกน้ำหนัก และอาหารกับแอโรบิกและความต้านทานการออกกําลังกาย การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายได้เกี่ยวข้องกับการลดความเจ็บปวดและความพิการยารับประทาน รวมทั้งปรับปรุงการทำงานทางกายภาพ , บันไดปีนเขา , เดิน ,ความสมดุลความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การรับรู้ความสามารถของตนเองและสุขภาพจิตและทางกายภาพการทำงาน ( 6-7 )ส่วนใหญ่ของผลประโยชน์เหล่านี้พบในช่วง 18 เดือน postrandomisation ติดตามที่( 6-7 ) ความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ยังถือว่าน้อย ถ้าการออกกำลังกายที่แนะนำสำหรับประเมิน โดยบุคคลที่ได้รับอย่างเหมาะสมสุขภาพอย่างมืออาชีพที่ผ่านการฝึกอบรม ( 8 ) ในขณะที่บางคนอาจพบอาการกำเริบของอาการ ส่วนใหญ่ ( รวมทั้งผู้ที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง ) จะไม่พัฒนาปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ที่จะควบคุมการออกกำลังกายและประสบการณ์เพิ่มขึ้นในความรุนแรงของโรคไขข้ออักเสบ ( 9-10 ) ตัวอย่างเช่น ผู้ป่วยพบ ข้อเข่าเสื่อม สามารถขี่จักรยานไปว่ายน้ำหรือออกกำลังกายในโรงยิมกับมักจะไม่มีหรือไม่น้อย