Limitations of psychological interv

Limitations of psychological intervention trials
As shown in Table 2, PEDro scale scores ranged
from 5 to 9 of a possible total of 9 for the studies
analyzed, with the most common limitations
being: reliance on self-reported alcohol consumption
(4 ⁄ 7 studies); recruitment of heterogeneous
samples with different mental disorders or both
in-patients and out-patients (3 ⁄ 7 study); small
sample sizes (3 ⁄ 7 studies); and short-term followup
(2 ⁄ 7 studies). Nevertheless, the seven RCTs
reviewed above provide unique information about
people with comorbid psychotic and alcohol
use disorders and the effects of manual-guided
treatment.
Baker et al.
252
Discussion
Excessive alcohol consumption is relatively
common among patients with psychosis; yet, few
RCTs comparing different manual-guided psychological
interventions have been conducted. Nevertheless,
existing studies consistently suggest that
excessive drinking among people with psychotic
disorders is responsive to intervention, including
brief motivational interventions or lengthier
MI ⁄CBT. Reductions in alcohol use were also
observed following TAU, and typically involved a
simple alcohol use assessment with or without
provision of self-help materials, in addition to
standard psychiatric care. Significant and clinically
important reductions in alcohol consumption over
time were reported in six of the seven studies
reviewed above. In the one study in which
significant reductions were not found, there was
a trend in the direction of reduction in alcohol
consumption for both conditions (34). Where
longer-term follow-ups were conducted, reductions
in alcohol consumption were maintained.
Thus, even among people with longstanding
psychosis and high levels of alcohol consumption,
sizable and sustained reductions in drinking
are possible. Two studies (27, 35) reported benefits
of the experimental conditions over control
conditions on some but not all of the alcohol
measures employed. However, given the substantial
methodological problems associated with
these studies, these results should be considered
tentatively.
The clinically important reductions in alcohol
use observed in the control conditions highlight
that even minimal assessment procedures or psychoeducation
instill ongoing behavior change in
patients with psychosis. To convincingly demonstrate
that the observed reduction is because of the
assessment or brief intervention procedures, rather
than an artifact of regression to the mean or a
naturalistic change in the course of alcohol consumption,
future research examining alcohol use in
people with psychosis should consider a no assessment
or historical control condition. Indeed, studies
in non-mental health populations demonstrate
the effectiveness of brief assessments compared to
no assessment for reducing alcohol consumption
(36). Furthermore, Hulse and Tait (37) reported
that, among psychiatric hospital in-patients without
psychotic disorders, those who received either
MI or a minimal condition of an information
package showed little difference in later alcoholrelated
events but significantly fewer hospital
events in comparison with a no treatment historical
control group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดของการแทรกแซงทางจิตวิทยาทดลองดังแสดงในตารางที่ 2 คะแนนสเกลของเปโดรที่โจมตีระยะไกลตั้งแต่ 5 ถึง 9 จากทั้งหมด 9 การศึกษาได้วิเคราะห์ มีข้อจำกัดทั่วไปถูก: พึ่งพาตนเองรายงานแอลกอฮอล์(ศึกษาเวป 7 4); สรรหาบุคลากรของต่างกันตัวอย่างที่ มีการผิดปกติทางจิตที่แตกต่างกันหรือทั้งสองin-patients และผู้ (3 เวป 7 ศึกษา); ขนาดเล็กขนาดตัวอย่าง (ศึกษาเวป 7 3); และติดตามระยะสั้น(2 เวป 7 การศึกษา) อย่างไรก็ตาม Rct เจ็ดตรวจสอบข้างต้นให้ข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับคนโรคจิต comorbid และแอลกอฮอล์ใช้ความผิดปกติและผลกระทบของคู่มือแนะนำการรักษาBaker et al252อภิปรายแอลกอฮอล์มากจะค่อนข้างพบผู้ป่วยด้วยโรคจิต ยัง น้อยRct เปรียบเทียบแตกต่างกันคู่มือแนะนำจิตวิทยาได้รับการดำเนินการแทรกแซง อย่างไรก็ตามศึกษาที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องแนะนำให้การดื่มสุราในหมู่คนที่มีโรคจิตความผิดปกติมีการตอบสนองการแทรกแซง รวมทั้งสรุปกิจกรรมสร้างแรงบันดาลใจ หรือ lengthierMI ⁄CBT ลดแอลกอฮอล์ใช้ก็สังเกตต่อเต่า และโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการแอลกอฮอล์ง่ายใช้การประเมิน หรือไม่ของวัสดุด้วยตนเอง นอกจากนี้ในมาตรฐานการดูแลทางจิตเวช อย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกและลดความสำคัญในแอลกอฮอล์มากกว่าเวลามีรายงานในการศึกษาเจ็ดหกตรวจสอบข้างต้น ในการศึกษาหนึ่งซึ่งลดลงที่สำคัญไม่พบ มีแนวโน้มในทิศทางของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ลดลงปริมาณการใช้สำหรับเงื่อนไขทั้งสอง (34) ที่ได้ดำเนินการติดตามระยะยาว ลดในแอลกอฮอล์ถูกรักษาไว้ดังนั้น แม้ในหมู่คนที่มีอายุยาวนานโรคจิตและระดับสูงของแอลกอฮอล์ขนาดใหญ่ และยั่งยืนในการลดการดื่มเป็นไป การศึกษาที่สอง (27, 35) รายงานว่า มีประโยชน์เงื่อนไขทดลองควบคุมเงื่อนไขในบางส่วนแต่ไม่ทั้งหมดของแอลกอฮอล์มาตรการจ้างงาน อย่างไรก็ตาม ให้ความสำคัญปัญหาที่เกี่ยวข้องกับวิธีการศึกษาเหล่านี้ ควรพิจารณาผลลัพธ์เหล่านี้ไม่แน่นอนการลดทางคลินิกสำคัญในแอลกอฮอล์ในไฮไลท์ควบคุมเงื่อนไขการใช้ที่แม้กระทั่งขั้นตอนการประเมินน้อยที่สุดหรือ psychoeducationเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงานอย่างต่อเนื่องในการปลูกฝังผู้ป่วยที่ มีโรคจิต การสาธิตงานที่ลดสังเกตเนื่องจากการการประเมินหรือกระบวนการแทรกแซงโดยย่อ ค่อนข้างกว่าการเกิดของการถดถอยหมายถึงหรือเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมชาติหรือในเชิงในแอลกอฮอล์ตรวจสอบแอลกอฮอล์ใช้ในการวิจัยในอนาคตคนที่ มีโรคจิตควรมีการประเมินหรือเงื่อนไขควบคุมประวัติศาสตร์ จริง การศึกษาในสุขภาพจิตที่ไม่ใช่ ประชากรแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับการประเมินโดยสังเขปไม่มีการประเมินการลดบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์(36) . นอกจากนี้ Hulse และเมอร์แชนต์ (37)ที่ ในโรงพยาบาลจิตเวช in-patients โดยไม่ต้องโรคจิตที่ผิดปกติ ผู้ที่ได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งMI หรือเงื่อนไขของข้อมูลที่น้อยที่สุดแพคเกจแสดงให้เห็นความแตกต่างน้อยใน alcoholrelated ในภายหลังกิจกรรมแต่โรงพยาบาลน้อยลงอย่างมากกิจกรรมเปรียบเทียบกับการไม่รักษาประวัติศาสตร์กลุ่มควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ของการทดลองการแทรกแซงทางจิตวิทยา
ดังแสดงในตารางที่ 2 เปโดรคะแนนขนาดตั้งแต่
5-9 จากทั้งหมดเป็นไปได้ของ 9 สำหรับการศึกษา
วิเคราะห์ด้วยข้อ จำกัด ที่พบมากที่สุด
เป็น: ความเชื่อมั่นในการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตนเองรายงาน
(07/04 การศึกษา) ; การรับสมัครที่แตกต่างกัน
ตัวอย่างมีความผิดปกติทางจิตที่แตกต่างกันหรือทั้งจำทั้ง
ผู้ป่วยในและผู้ป่วยนอก (3/7 ศึกษา); ขนาดเล็ก
ขนาดตัวอย่าง (3/7 ศึกษา); และการติดตามผลในระยะสั้น
(07/02 การศึกษา) อย่างไรก็ตาม RCTs เจ็ด
การตรวจสอบดังกล่าวข้างต้นให้ข้อมูลที่ไม่ซ้ำกับ
คนที่มี comorbid โรคจิตและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
ผิดปกติของการใช้งานและผลกระทบของคู่มือแนะนำ
การรักษา.
เบเกอร์ et al.
252
อภิปราย
บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปค่อนข้าง
พบได้บ่อยในผู้ป่วยที่มีอาการทางจิต; ยังไม่กี่
RCTs เปรียบเทียบคู่มือแนะนำทางด้านจิตใจที่แตกต่างกัน
การแทรกแซงได้รับการดำเนินการ อย่างไรก็ตาม
การศึกษาที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นว่า
การดื่มมากเกินไปในหมู่คนที่มีโรคจิต
ผิดปกติของการตอบสนองต่อการแทรกแซงรวมทั้ง
การแทรกแซงการสร้างแรงบันดาลใจสั้น ๆ หรือ lengthier
MI /CBT ลดการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์นอกจากนี้ยังได้
ตั้งข้อสังเกตเอกภาพต่อไปและมักจะเกี่ยวข้องกับการ
ประเมินผลการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เรียบง่ายโดยมีหรือไม่มี
การจัดหาวัสดุที่ช่วยตัวเองนอกเหนือจากการ
ดูแลผู้ป่วยจิตเวชมาตรฐาน อย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกและ
การลดความสำคัญในการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในช่วง
เวลาที่ได้รับรายงานในหกของการศึกษาเจ็ด
การตรวจสอบดังกล่าวข้างต้น ในการศึกษาหนึ่งใน
การลดลงอย่างมีนัยสำคัญไม่พบมี
แนวโน้มไปในทิศทางของการลดลงในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การบริโภคสำหรับเงื่อนไขทั้งสอง (34) ที่
ในระยะยาวติดตามได้ดำเนินการลด
การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้รับการดูแล.
ดังนั้นแม้ในหมู่คนที่มีมายาวนาน
โรคจิตและระดับสูงของบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
ลดลงขนาดใหญ่และยั่งยืนในการดื่ม
ที่เป็นไปได้ สองการศึกษา (27, 35) รายงานผลประโยชน์
ของเงื่อนไขการทดลองควบคุม
เงื่อนไขในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
มาตรการการจ้างงาน แต่ให้มาก
วิธีการแก้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ
การศึกษาเหล่านี้ผลลัพธ์เหล่านี้ควรได้รับการพิจารณา
แน่นอน.
ลดความสำคัญทางคลินิกในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
ใช้สังเกตในสภาพควบคุมเน้น
ว่าแม้ขั้นตอนการประเมินสุขภาพจิตน้อยที่สุดหรือ
ปลูกฝังพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องใน
ผู้ป่วยที่มีอาการทางจิต เพื่อตะล่อมแสดงให้เห็น
ว่าการลดลงของการสังเกตเป็นเพราะการ
ประเมินหรือการแทรกแซงสั้น ๆ ขั้นตอนค่อนข้าง
กว่าสิ่งประดิษฐ์ของการถดถอยกับค่าเฉลี่ยหรือหนึ่ง
การเปลี่ยนแปลงธรรมชาติในหลักสูตรของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การวิจัยในอนาคตการตรวจสอบการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใน
คนที่มีอาการทางจิตควรพิจารณาไม่ การประเมิน
หรือเงื่อนไขการควบคุมทางประวัติศาสตร์ อันที่จริงการศึกษา
ในประชากรสุขภาพจิตไม่แสดงให้เห็นถึง
ประสิทธิภาพของการประเมินผลสั้น ๆ เมื่อเทียบกับ
การประเมินผลในการลดการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่มี
(36) นอกจากนี้ฮัลส์และ Tait (37) รายงาน
ว่าในโรงพยาบาลจิตเวชในผู้ป่วยที่ไม่มี
ความผิดปกติทางจิต, ผู้ที่ได้รับอย่างใดอย่างหนึ่ง
MI หรือสภาพที่น้อยที่สุดของข้อมูล
แพคเกจแสดงให้เห็นความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน alcoholrelated ภายหลัง
เหตุการณ์ แต่โรงพยาบาลอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่า
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการเปรียบเทียบกับ ไม่มีการรักษาประวัติศาสตร์
กลุ่มควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดของการทดลองการแทรกแซงทางจิตวิทยาดังแสดงในตารางที่ 2 , เปโดร ค่าคะแนนอยู่ระหว่างตั้งแต่ 5 ถึง 9 จากที่เป็นไปได้ทั้งหมด 9 สำหรับการศึกษาวิเคราะห์ข้อมูล ด้วยข้อจำกัดที่พบบ่อยที่สุดการพึ่งพา self-reported การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์( 4 ⁄ 7 ศึกษา ) ; การคัดเลือกพันธุ์ตัวอย่างที่มีความผิดปกติทางจิตที่แตกต่างกันหรือทั้งและผู้ป่วยใน ผู้ป่วยนอก ( 3 ⁄ 7 การศึกษา ) ; เล็กขนาดตัวอย่าง ( 3 ⁄ 7 ศึกษา และติดตามผลระยะสั้น( 2 ⁄ 7 การศึกษา ) อย่างไรก็ตามเจ็ด RCTsตรวจทานดังกล่าวข้างต้นให้ข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับผู้ที่มีจิต comorbid และแอลกอฮอล์ความผิดปกติของการใช้และผลกระทบของคู่มือแนะนำการรักษาBaker et al .252การอภิปรายการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มากเกินไปจะค่อนข้างพบผู้ป่วย โรคจิต แต่น้อยคู่มือแนวทางจิตวิทยา RCTs เปรียบเทียบต่าง ๆโดยได้ดำเนินการ อย่างไรก็ตามแนะนำว่า การศึกษาที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องการดื่มมากเกินไประหว่างคนกับโรคจิตความผิดปกติจะตอบสนองต่อการแทรกแซง รวมถึงมาตรการจูงใจหรือความสั้นมิ⁄ CBT . การใช้แอลกอฮอล์ยังสังเกตตามเตาและมักจะเกี่ยวข้องกับง่ายการใช้แอลกอฮอล์การประเมินมี หรือ ไม่มีการจัดหาวัสดุในการช่วยเหลือตนเองการดูแลทางจิตเวชมาตรฐาน และที่สำคัญทางการแพทย์ที่สำคัญการลดลงของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากกว่าเวลามีรายงานในหกเจ็ดของการศึกษาดูข้างต้น ในการศึกษาหนึ่งที่ที่สำคัญการไม่พบว่า มีแนวโน้มในทิศทางของการลดลงในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใช้เงื่อนไขทั้งสอง ( 34 ) ที่ระยะยาวตามจำนวน ( UPS ,ในการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ถูกเก็บรักษาไว้ดังนั้น แม้อยู่ท่ามกลางผู้คนที่มียาวนานโรคจิตและระดับการบริโภคแอลกอฮอล์ขนาดใหญ่และได้รับการดื่มก็เป็นไปได้ สองการศึกษา ( 27 , 35 ) รายงานประโยชน์จากสภาวะที่เหนือการควบคุมเงื่อนไขในบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดของแอลกอฮอล์ใช้มาตรการ อย่างไรก็ตาม , ให้ มากมายวิธีการที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการศึกษาเหล่านี้ ผลลัพธ์เหล่านี้ควรพิจารณาไม่แน่นอนลดอาการสำคัญในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใช้ในภาวะที่ควบคุมได้ เน้นขั้นตอนการประเมินสุขภาพจิต หรือแม้แต่น้อยท่านเปลี่ยนพฤติกรรมอย่างต่อเนื่อง ในคนไข้โรคจิต เพื่อ convincingly สาธิตที่สังเกตการเพราะการประเมินหรือกระบวนการแทรกแซงสั้นค่อนข้างนอกจากสิ่งประดิษฐ์ของถดถอยไปหมายถึงหรือการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติในหลักสูตรของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อนาคตของการวิจัยการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในคนกับโรคจิตควรพิจารณาไม่ประเมินหรือประวัติศาสตร์ควบคุมเงื่อนไข แน่นอน , การศึกษาไม่ใช่สุขภาพจิตประชากร แสดงให้เห็นถึงประสิทธิผลของการประเมินสั้นเมื่อเทียบกับไม่มีการประเมินเพื่อลดการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์( 36 ) นอกจากนี้ ฮัลส์ และเทต ( 37 ) รายงานของผู้ป่วยในโรงพยาบาลจิตเวชโดยไม่ที่ความผิดปกติทางจิต , ผู้ที่ได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งมีเงื่อนไขน้อยที่สุดของข้อมูลแพคเกจมีความแตกต่างกันเล็กน้อยใน alcoholrelated ในภายหลังเหตุการณ์ แต่ทางโรงพยาบาลน้อยลงเหตุการณ์ในการเปรียบเทียบกับการรักษาประวัติศาสตร์กลุ่มควบคุม